Do 191 częsci tytuł wątku brzmiał: "Serie M&M, Wizardry i inne cRPG-i w trybie FPP"
Został on założony przez Adamusa jeszcze w lutym 2001 roku i jest jednym z dwóch najdłużej ciągniętych wątków w historii Gry-Online. Przewinęło sie w tym czasie przez niego sporo osób i zasób informacji o M&M VI w nim zawarty jest naprawdę imponujący. Okazało się jednak, że nie tylko o tej grze i tej serii uczestniczący w nim ludzie rozmawiają. Wszyscy jednak są miłośnikami cRPGów i to takich jak właśnie seria M&M, Wizardry, The Elder Scrolls, czy Demise. Jak zauważycie, wszystkie te gry zostały zrealizowane w starym dobrym trybie FPP, gdzie akcję śledzimy oczyma naszej drużyny. Niestety w ostanim czasie powstaje coraz mniej gier w trybie FPP :-(. Dlatego postanowiliśmy mocno rozszerzyć temat wątku i zapraszamy do dyskusji o nie tylko grach cRPG w trybie FPP, ale również o innych grach w które gramy.
Arx Fatalis
Patch 1.19:
http://www.filefront.com/14997487/arx1_18_to1_19patch.
spolszczenie :http://www.pobieralnia.pl/plik-3923-arx-fatalis-spolszczenie.html
poradnik: http://uk.faqs.ign.com/articles/491/491140p1.html
M&M 4 i 5
Wszystko o tych dwóch częściach kultowej serii:
http://www.thecomputershow.com/computershow/walkthroughs/mightandmagic4cloudswalk.htm
http://www.thecomputershow.com/computershow/walkthroughs/mightandmagic5darksidewalk.htm
M&M 6
Najlepsze kompendium wiedzy o M&M6 w języku polskim - strona Bodzia:
http://mm6.probit.pl
Dla wolących posługiwać się językiem angielskim:
http://www.the-spoiler.com/RPG/New.World.Computing/might.and.magic6.3/mm6.htm
Super patch do M&M 6 wykonany przez nieocenionego _Mok_'a:
http://www.mediafire.com/download/dxercio2dvj7s12/mm6_eng_patch.7z
Spolszczenie wersja beta:
http://files.acidcave.net/mm6pl.zip
M&M 7
Kompendium wiedzy po polsku:
http://katane.webpark.pl/
Dla wolących posługiwać się językiem angielskim:
http://www.the-spoiler.com/RPG/New.World.Computing/might.and.magic7.2/MM7.HTM
Świetne patche do M&M7 przygotowane przez _Mok_'a:
wersja angielska: http://www.mediafire.com/download/mhtsios8azpirwz/mm7_eng_xp_Mok_.7z
wersja polska (CD Projekt - extra klasyka): http://www.mediafire.com/download/37ix261d1dtjgac/mm7_pl_xp_Mok_.7z
wersja polska nowy beta patch (CD Projekt - extra klasyka): http://www.mediafire.com/download/pu11a9gobj95u6i/MM7PL_125_beta_Mok_.7z
M&M 8
Kolejne niezbędne patche _Mok_'a do M&M8:
wersja angielska: http://www.mediafire.com/download/lc4qopso4lt934s/mm8_eng_xp_Mok_.7z
wersja polska (CD Projekt - extra klasyka): http://www.mediafire.com/download/7900svlys1m72do/mm8_pl_xp_Mok_.7z
wersja polska nowy beta patch (CD Projekt - extra klasyka): http://www.mediafire.com/download/sy48lyb07i48180/mm8pl_testpatch_Mok_.rar
Wizardry 7
Świetna strona z podpowiedziami:
http://www.the-spoiler.com/RPG/Sir-Tech/Wizardry.7.html
Patch do W7 Gold zrobiony przez nieocenionego _Mok_'a:
http://www.mediafire.com/download/sb52g2h8c1ejsa6/wizgold_txtfix.ra
Wizardry 8
Najlepsza bodaj strona w języku angielskim:
http://www.flamestryke.com/wizardry8/flamestrykes_w8.html
Polska strona podana przez Reksia:
http://reddig.republika.pl/
Strona z poradnikami dla wszystkich części Wizardry:
http://www.tk421.net/wizardry/
Demise
Strona polecana przez Wreaker'a:
http://www.decklinsdemise.com/news.php
Wizards & Warriors
Niezbędny beta - patch _Mok_'a:
http://www.mediafire.com/download/a6f21dcl7alep5e/WW11beta.7z
Poprzedni wątek:
https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=14265920&N=1
Kolejna część? Dobrze chociaż że ten temat trzyma się mimo zmian...
Mimo że Grimore wyszedł (o zgrozo!) to warto wrócić do Wizards&Warriors zrobionego przez jego kumpla D.W. Bradley'a.
Okazuje się że dwVooDoo2 działa z grą (sam używałem go do odpalenia Kapitana Pazura) i trzeba zrobić to tak:
1. Instalacja
2. Instlacja nieoficjalnego 1.0 patcha od Heuristic Park (http://www.jeffludwig.com/downloads/thank-you.php?tag=ww-hp-patch-v1.0)
3. Aplikacja town avi fix (http://www.jeffludwig.com/downloads/thank-you.php?tag=ww-townavi)
4. Ściągnięcie dgVoodoo2 WIP 35 (http://dege.freeweb.hu/temp/dgVoodooWIP35.zip).
5. Skopiować pliki z folderu „MS" (DDraw.dll, D3Dlmm.dll i D3D8.dll) do folderu z grą tam gdzie jest plik EXE.
6. Upewnić się że "Fast video memory access" jest wyłączone i „Output API" jest ustawione na „Direct3D 11 (feature level 10.0)"
Wizards & Warriors jeden z ciekawszych, ale mocno niedocenionych cRPG. Naprawdę świetny rozwój postaci i ciekawy scenariusz oraz fajne lokacje, chociaż gra nie do końca dopracowana i momentami wkurzająca.
Kupiłem sobie na gogu M&M7, to moje pierwsze podejście do tytułu. Na razie męczę się z ważkami na Emerald Island (czyli klikam na nie myszką aż zdechną, a w razie ognia wokół dupy wyłączam enterem tryb walki i drałuję do miasta by poleciały za mną i zajęły się tubylcami. Coś pewnie robię nie tak...).
Jakieś porady dla nowicjusza? Mam standardową ekipę (woj, magik, kleryk, złodziej/łuk). W co inwestować na początek?
Na ważkach można ubić sporo doświadczenia bo się co jakiś czas dosyć szybko odradzają, ale jak nie dajesz rady to zasuwaj do miasta. Ważki wytłuką tubylców, jak będziesz miał farta zabiją babkę z harfą (czy tam lutnią, nie pamiętam, ważne do questa jednego) i gością z różdżka ognia (bardzo ważne dwa przedmioty!). Póki co nie zatrudniaj nikogo, jak opuścisz Wyspę zatrudnij Klucznika i Pana Wiatru (najłatwiej znaleźć ich w Avlee i Lesie Tulareańskim) albo faceta od identyfikacji. Na Wyspie zbieraj kasy ile wlezie od zabitych ważek i ludzi. Kup wszystkim co się da najlepsze. Ważne: WSZYSCY członkowie ekipy muszą mieć łuk, nawet jeśli mogą się go nauczyć na minimalnym poziomie!
Nie inwestuj w Kradzież bo się nie opłaca.
Pytaj jakby coś, nie wszystko mam teraz w głowie, ale przechodziłem tą gre kilka razy (chyba mój ulubiony cRPG ever).
Złodziej jest znakomity. Może osiągnąć arcmyistrzostw jeśli dobrze pamietam w Zbroi Skórzanej i Łuku, w Sztletach też, a mając dwa sztylety świetnie nimi wywija. U Złodzieja rozwiń Kupiectwo ile się da, pzoa tym Percepcję i Rozbrajanie Pułapek.
Tak znakomity jak mag? Kiedy złodziej osiągnie arcymistrzostwo w sztyletach liczy się już tylko magia. A w wcześniej fazie gry ustępuje pola rycerzowi. Pułapki nie są aż takim problemem, aby ciągnąć za sobą postać która odstaje w walce. A co do łuku to może być tylko expertem.
Tak znakomity jak mag?
Dla mnie optymalna drużyna to Rycerz, Kapłan, Łucznik, Mag :D
aby ciągnąć za sobą postać która odstaje w walce.
Nie uważam by odstawał w walce od kogoś innego niż Rycerz.
Odstaje również znacząco od paladyna i trochę mniej od łowcy i łucznika. Zbyt szybko traci hp w porównaniu z nimi.
Jak ostatnio pykałem w MM7 w dość eksperymentalnym składzie to najcieńszy okazał się paladyn, złodziej nawet dawał radę, zamiast łucznika wziąłbym łowcę, a w MM6 klasa która nie miała teoretycznie prawa być dobra i wziąłem ją tylko dlatego że nigdy dotąd nią nie grałem (grę przeszedłem jakieś 20 razy :P) i która finalnie okazała się najlepsza ze składu jaki wtedy miałem to był druid :P.
A tak, Druid w M&M VI wymiata.
W siódemce lubię czasem zagrać: Łowca + Druid + Łucznik + Kapłan.
Jak teraz zaczynam grać w medżiki to specjalnie wybieram eksperymentalne składy żeby sobie utrudnić :P i granie w w siódemce paladynem, złodziejem, łucznikiem i magiem naprawdę było dość mozolne momentami, ciężkie questy(zwłaszcza 2 poziomu) klasowe, słaby dps, mag padał na samym początku, generalnie było niełatwo i dość monotonnie w tym składzie :P
Aen - wgraj sobie na swoją wersje pliki:
MM7 Patch Loc v1.6.2.exe
oraz
MM7MouseLook
By znacznie ułatwić sobie życie i uniknąć problemu z awansem swojego złodzieja.
linki masz we wstępniaku
![[Gammorin]](https://cdn.gracza.pl//galeria/forum/avatary/1175156_50.jpg)
Nigdy nie grałem w żadnego Wizarda mimo, że jestem graczem już ze sporym stażem. Mam pytanie do doświadczonych graczy, jak stoi fabuła w tych grach ?
Jest to raczej sztampa RPGowa (wyścig po Cosmic Forge w części VII i VIII, wyjście z lochów w IV, pokonanie zła w lochu w pozostałych).
Wizardry nie jest grą którą przechodzi się dla fabuły.
j/w
Nie oczekuj intrygujacych zwrotow akcji i fabuly na miare Tormenta. Raczej typowy dungeon crawler.
Za to rozwój postaci i walki - GENIALNE a scenariusz tez nie najgorszy :)
Granie w ogólnie pojęte cRPG dla fabuły ma dla mnie taki sam sens jak chodzenie na dziwki dla miłości. Wizardry jest warte zagrania, przynajmniej ósemeczka.
Pograłem trochę w demo gry Fall of Light - taki podstawowy erpeg z nastawieniem na akcję, w którym upatrywałem produkcję Silver w nowych szatach. Niestety pomimo fajnej oprawy wizualnej gra nie prezentuje się dobrze. Już dawno nie spotkałem się aby w tego typu grach w podstawowej klawiszologii nie było myszki. Dobrze, że można przypisać klawisze, bo pewnie cierpliwość szybko by mi się skończyła. Niestety sterowanie i tak pozostało toporne, odnosiłem wrażenie, że postać reagowała z opóźnieniem. Do tego zirytowało mnie, że skoro ktoś robi tego typu grę z wąskimi korytarzami, to powinien zrobić niewidzialne ściany na urwiskach. Prosta ścieżka to naprzemienne wciskanie "prawo"-"lewo". Jeśli zginiemy, odradzamy się na początku i znowu przebijamy się przez wrogów do miejsca, gdzie ostatnio zginęliśmy - Fall of Light to po prostu taki Dark Souls w rzucie izometrycznym. I jak miałem ochotę na ten tytuł, tak po demo zapał mi przeszedł. Ewentualnie poczekam na jakiś patch poprawiający sterowanie.
Jak ktoś chce sprawdzić: http://store.steampowered.com/app/633950/Fall_of_Light/
Wróciłem do Wizardry 8. Wypadałoby go w kocu skończyć :) Ekipa:
Wojownik
Lord
Samuraj
Łotrzyk
Łowca
Psionik
No, mam nadzieję że będzie w miarę bezboleśnie :)
E, ja preferuję drużyny w cRPG (co prawda za najlepszy cRPG ever uważam Vampire the Masquarade Bloodlines ale to wyjątek od reguły).
Psionik? Bleh. Robiłem kilka różnych drużyn i te z psionikiem i te z alchemikiem poszły w odstawkę.
Wersja hardcore - dwóch bishopów. Ale to lepiej zrobić Wiz6>7>8 maraton niż w to się bawić...
Aen -->
Ktos tutaj gral nawet solo ale ja to uważam za zwykly masochizm ;)
W każdym razie jeśli chcesz mieć przyjemna rozgrywke to dwóch magow jest raczej nieodzownych. Z tego co pamiętam sa 2 bardzo ważne szkoły magi, 1 dość wazna i ostatnia która tez warto mieć ;) Generalnie 1 mag na to zwyczajnie nie starczy i będziesz miał mocno pod gorke im dalej w gre...
Do tego proponowałbym lowce, luk od początku to podstawa plus "lekka" magia, i kaplana chyba.
Co do walki to turowka w której caly czas się wycofujesz i strzelasz z lukow. Na otwartym terenie nic nawet w ten sposób się do ciebie nie zbliży i bez względu jak wielu i jak silnych masz przeciwnikow zawsze pokonasz ich bez problemu. Pozniej jak masz cala druzyne z lukami i wzmocnieniami magicznymi do nich to roznosisz wszystko jak leci.
A zatrudniani pomocnicy to przede wszystkim exp i zawsze exp.
Iselor (Łódź) -->
Generalnie w Wiz 8 grac możesz kim chcesz ale w twoim przypadku zrobiles w tej druzynie jeden mocny blad. Masz az 4 pierwszoliniowych a tylko 3 miejsca do zapełnienia... Niby każdy może walczyc tez z drugiej linii ale wtedy tracisz ich zalety, a akurat te 4 postacie sa dokładnie zbalansowane pod bron krotka i pierwsza linie..., i zdecydowanie lepiej wybrać kogos innego.
I wiem, ze raczej psionik jest polecany bo silnie atakuje bardzo szybko ale tak naprawdę biskup rozwinie ta magie rownie szybko a ma inne tez do dyspozycji. No ale boskup to moja ulubiona postac i zawsze będę ja polecal ;)
Niby tak ale Lord ma u mnie wspierać i chronić tyły. Jak da radę przerzucę go naprzód w czasie walki. Jak nie ma chronić Łowcę i Psionika bo wrogowie w W8 często atakują od tyłu. No i ma pełnić funkcję kapłana bojowego i leczącego.
W Wiz 8 wrogowie zaatakują od tylu tylko jeśli sam będziesz tego chciał ;)
Nawet nie znalezienie miejsca w którym wrogowie nie będą atakowali z boku jest trudne.
Jak dla mnie wykorzystasz 4 pierwszoliniowcow tylko wtedy jeśli, gdy na początku sa trudne walki, będziesz ich tam wymienial gdy ktorys za bardzo oberwie. ;)
Swoja droga będziesz bral walkirie Vi? Bo jeśli nie to zamiast lorda jak znalazł i z drugiej linii bronia drzewcowa jest poteznym wsparciem ofensywnym, zasieg wszedzie wokół druzyny, i tankiem rownoczesnie dzięki najmocniejszym pancerzom. I oczywiście magia kaplanska.
Chyba masz rację, zaczne od nowa i zamiast Lords wezme Walkirię :)
Tej zimy ma na steamie pojawić się kolejny klasyczny dungeon crawler, tym razem zabierający gracza do Japonii:
HYAKKI CASTLE
http://store.steampowered.com/app/686740/HYAKKI_CASTLE/
Poza ciekawym zestawem wrogów jest też inny system walki, gdzie ekran dzieli się na dwa miejsca i steruje się rozdzieloną drużyną. Choć podobnie było w 7 Mages, ale bez dzielenia ekranu. Mam nadzieję, że obejdzie się bez nudnego grindu i gra będzie w miarę przystępna by za jakiś czas ją sprawdzić.
Bardzo mnie cieszy z kolei, ze gra Aeon of Sands jest już niemal w 90% skończona (a raczej pierwszy epizod), bowiem jest to jeden z najciekawiej wyglądających crawlerów http://blog.aeonofsands.com/
A grał ktoś w Evil's Doom? Podobna gra nigdy nie była oficjalnie wydana przez jakieś chorwackie studio, ale teraz można w nią zagrać na Windowsie 10. http://thecompany.pl/game/Evils+Doom+1.8 - pierwszy raz widzę tę stronę i nie wiem na ile w przypadku tej gry jest to legalne, czy to tylko demo czy po prostu ta strona to konwersje z amigi na pc?
Ktoś grał w Serpent in the Staglands? Jakie wrażenia?
Nie wiem czemu gra przeszła bez echa. W sensie - nie widzę jakieś wielkiej wady która sprawia że gra nie jest warta czasu.
Ciekawa fabuła, może mniej interesujące postacie, swobodny rozwój postaci jak z serii Divinity lub Gothic.
No i przede wszystkim ciekawe zagadki.
Tylko walka jest trudna, jeśli pamiętacie Baldursa pierwszego za taktykę "przynęta która biega dookoła a reszta drużyny nawala pociskami i strzałami" będzie jak w domu.
Może jak dostanie lepszą promocję?
Za to następny projekt twórców (a właściwie małżeństwa) to cyberpunkowy RPG taktyczny z lepszą grafiką, trzymam kciuki.
Nie zachęciłeś mnie tą walką, szczególnie po walce taktycznej z Dungeon Rats...
Ale dam szansę.
Pytanie dotyczące dodatku Pillars of Eternity. Jestem na mapie Oblężenie Cragholdt i został mi już praktycznie Concelhaut i jego świta. Mam poziom 13 wszystkich postaci, ale nawet zanim rzucę odbicie magii u jednej z postaci czy inne zaklęcia, czy nawet dobiegnę do niego, to zabiera wszystkim postaciom połowę lub większość życia. Mieliście na niego jakieś specjalne czary lub sposoby? Czy jednak zostawić go sobie na później, udać się do Krzepy i wrócić, gdy poziom postaci będzie większy?
Zdaje mi sie, ze poszedlem do niego na samym koncu dodatku, a i tak dlugo sie z nim meczylem. Z tego co pamietam probowalem wywabic z pomieszczenia jego samego, albo jego swite, jednak niezbyt sie to udawalo, bo i tak przewaznie wychodzili wszyscy. To jest chyba najtrudniejsza walka w calej grze.
Dzięki za odp. Też próbowałem wywabiać w miarę małymi grupkami z pomieszczenia, ale mi nie wychodziło. Pewnie tak jak Ty zrobię i zostawia typa na sam koniec.
Na GOGu w bardzo ładnej cenie wyłapałem całą serię Blackguards oraz oba System Shocki :) Mam nadzieję że Blackguardsy mi podejdą bo River of Time jest w tym samym świecie a to jeden z moich ulubionych cRPG ever.
Ten sam świat/system, The Dark Eye.
Jest to jakiś klucz, ale IHMO to są całkowicie różne gry. Mnie podobały się obie :)
Pierwsze Blackguards to bardzo dobra taktyczna gra nastawiona na walkę, system rozwoju postaci jest przy tym bardziej przejrzysty niż to co w Drakensang więc nawet osoba stawiająca pierwsze kroki w systemie Dark Eye sobie poradzi.
No i niewiele jest RPGów gdzie nie ma ustalonej klasy postaci i można inwestować w co się chce.
Druga część już podobno nie jest aż tak dobra przez niektóre pomysły ale nie ma się poczucia straty czasu, o ile ktoś nie narzeka na jego brak w życiu :]
SpecShadow---> W internetach (steam, metacritic itp.) druga część ma lepsze oceny od 1 ;) Mi również bardziej przypadła do gustu.
Pierwszy Blackguards jest dłuższy, trudniejszy i nie jest tak do końca z tym ustalaniem klasy postaci - o czym można się przekonać podczas odbijania baronowej. Podczas tej potyczki dał się we znaki brak łucznika. Za pierwszym razem grałem wojownikiem pod bronie dwuręczne, co przy późniejszym dołączeniu Takate i Naurimma było znacznym błędem, co było widoczne podczas tej nieszczęsnej baronowej, gdzie za każdym razem ginęła. Rozpocząłem grę od nowa łucznikiem i za drugim podejściem baronową uwolniłem. Jak dla mnie w pierwszej części warto stworzyć łucznika lub maga bitewnego. Dobrze rozwinięty łucznik sieje później spustoszenie.
Blackguards 2 jest znacznie przystępniejsze, łatwiejsze i faktycznie ma ciekawszą fabułę, choć jedynka też jest ciekawa. W ogóle obie mają dobrze napisane dialogi, pełnokrwistych bohaterów (jak to w Dark Eye) i nie będzie to zmarnowanie czasu.
Zakończyłem obie osie fabularne w dodatkach do Pillars of Eternity. Został mi tylko Concelhaut. Natomiast z podstawki Wyspa Pochówków i Adrowy Smok, który mam nadzieję, że teraz będzie łatwiejszy do pokonania. Beznadziejnie, że poziom postaci jest max 16. Powinno być przynajmniej 20, bowiem wiele zadań wykonywałem, ale nic one w sumie nie dawały poza satysfakcją. Jak dla mnie beznadziejne rozwiązanie. Ogólnie dodatki mają wg mnie bardziej angażujące historie, nawet jeśli dominuje tam walka (co w sumie przypomina Icewind Dale). Do tego White March posiada lepszą muzykę, lokacje też są przyjemniejsze dla oka, choć w całej grze trzymają wysoki poziom, dubbing to już w ogóle wyższa klasa niż te głosy z podstawki, no i ciekawsze postaci, które można dołączyć do drużyny.
Nie wiem jak jeszcze zakończy się gra na tej Wyspie Pochówków, ale ogólnie Pillars of Eternity to dobra gra, która wciąga z początku, by potem przynudzać. Później już tak nie angażowała i zawsze znalazła się inna gra, która mnie odciągała od kontynuowania przygody Widzącego. Nie jest to jednak poziom Baldur's Gate II: Cienie Amn. Nie jest to też dla mnie najlepsza gra z 2015 roku w jaką przyszło mi zagrać. Dostałem dobrej jakości produkt, który tylko po części sprostał moim oczekiwaniom i nie sprawił, abym bardziej czkał na kolejną część.
A po Pillarsach czas na Vaporum.
Bierzcie się za Divinity Original Sin II, ludziska. Jestem poskładany. Lepsze od Baldursów, a na równi z Arcanum, Tormentem i dwoma słusznymi Falloutami. TOP 10 i liga światowa.
Jak na PS 4 wyjdzie po polsku to się wezmę.
Uwielbiam serię, ale nie mam zamiaru kupować wybrakowany produkt. Twórcy nie wiedzą czy warto inwestować w polską lokalizację to ja nie mam zamiaru kupować ich produktu.
A jest tam dalej spieprzony festiwal klikania w beczki i inter duperele jak w jedynce? System walki mi się podobał, fabuła była w porządku, ale odpadlem od gry przez dupiaty interfejs i nadmiar klikania w obiekty na mapie oraz przegięte zbieractwo (po co gra umożliwia mi zebranie każdego smiecia, który nigdy się do niczego nie przyda?) Używanie przedmiotów na mapie to też nadmiernie skomplikowany proces.
Jeśli w divinity 2 ograniczono pierdolniczek w interfejsie, jestem za.
Yogh -> Nie gralem w poprzednie czesci ale interfejs w DOS2 wydaje mi sie intuicyjny i bardzo wygodny. Festiwal skrzyn oraz beczek - no jest tego sporo ale po kilku godzinach rozgrywki oduczylem sie zbierania smieci i gra sie plynnie.
Podpisuje sie pod Aenem. Ta gra ma cos w sobie i gdy ja skoncze pewnie postawie = miedy nia a BG2 czy Tormentem. Moze nawet F2. ;)
Gdyby nie przegięta cena (obecnie gry na PC droższe niż na konsole, żart niewąski) to bym brał.
Jedynkę kupiłem w szybkiej promocji (tak szybki skończyły się klucze) za 50zł niedługo po premierze to była dobra cena zważyszy na brak planów na wersję Enhanced Ediiton.
Cena faktycznie jest dosc wysoka, ale z drugiej strony, ta gra jest tyle warta. Osobiscie jestem sklonny zaplacic raz na jakis czas prawie 200 PLN i dostac tak dobry produkt.
Brak wsparcia jezyka polskiego tez moze byc dla wielu mankamentem, ale nazywanie tej gry "wybrakowanym produktem" z tego powodu jest zdecydowanie krzywdzace zarowno dla tworcow jak i dla samej produkcji.
Yoghurt - Też pamiętałem z jedynki chaotyczny interfejs, tu jednak wszystko jest intuicyjne, zarządzanie ekwipunkiem i umiejętnościami jest bardzo przyjemne. Co do znajdek - O dziwo, wiele rzeczy może się przydać. Miałem w ekwipunku garść gwoździ i przez przypadek odkryłem że można je połączyć z butami, przez co postaci nie przewracają się na lodzie. Mała rzecz a cieszy.
Brak wsparcia jezyka polskiego tez moze byc dla wielu mankamentem, ale nazywanie tej gry "wybrakowanym produktem" z tego powodu jest zdecydowanie krzywdzace zarowno dla tworcow jak i dla samej produkcji.
Krzywdzące, bo mimo wyżebrania od graczy budżetu na grę nie wiedzą czy im warto inwestować/wydawać w inne wersje językowe? Zwłaszcza, że nie tylko Polska została "poszkodowana". Kompletnie olali lokalizacje gry i jak najbardziej dla mnie jest to wydawanie wybrakowanego produktu. Mam całą serię Divinity i każdą w polskiej wersji językowej. Nawet mam Dragon Commandera. A Divinity: Original Sin w wersji kolekcjonerskiej.
Pełną parą idzie fanowska lokalizacja, jest szansa, ze w przyszłym roku da sie zagrac w wersję polską:
https://www.facebook.com/dos2pl/
1.Zakupiłem na GOGu w ramach wyprzedaży helołinowej całą trylogię Krynnu :D ja wiem że ze względu na wiek te gry są....średnio grywalne, ale dzięki temu mam już chyba wszystko na PC co wyszło spod znaku AD&D i D&D (z wyjątkiem Wrót Zachodu, dodatku do NWN 2, ale to wymaga jakichś aktywacji czy cuś no i oprócz Siege of Dragonspear ale to w pudle chyba nie wyszło a pierwszego Baldura, za którym nie przepadam, mam na płytach). Trochę mi się smutno przy okazji zrobiło bo uświadomiłem sobie że (A)D&D (ja AD&D i D&D traktuję jako jedno) już się skończyło, złote czasy ma za sobą i nic nowego pewnie w tych uniwersach nie wyjdzie :(
2. W przyszłym tygodniu będę miał big boxa Descent to Undermountain. Ja wiem, tzn. czytałem że ta gra jest wielkim kupsztolem, ale to też AD&D więc uzupełni mi kolekcję :) Ciekawe czy ktoś grał (ale big box wygląda bardzo ładnie).
3. Kiedyś wyszło coś takiego jak Yendorian Tales. Gra w to ktoś? czy to kiedyś wyszło w pudle? Warto tym sobie zawracać głowę?
Gratulacje.
z wyjątkiem Wrót Zachodu, dodatku do NWN 2, ale to wymaga jakichś aktywacji czy cuś
piszesz o wersji z GOGa? Bo ja mam pudełkową wersję (gra z 3 dodatkami) ale te aktywacje i łatanie wywalało tyle błędów że zaczekałem i kupiłem cyfrówkę na GOGu, szkoda nerwów.
3. Kiedyś wyszło coś takiego jak Yendorian Tales. Gra w to ktoś? czy to kiedyś wyszło w pudle? Warto tym sobie zawracać głowę?
https://www.ebay.com/itm/Yendorian-Tales-Book-I-Chapter-2-1203/263231532953?epid=194776492&hash=item3d49d26f99:g:z6MAAOSwm9tZyv6S
jedyne miejsce gdzie piszą o grze głosi, że to nic specjalnego, klon Ultimy a druga część to klon M&M, też nic specjalnego...
Pudełko? Będziesz szczęściarzem jak znajdziesz pełną wersję gdziekolwiek w necie do ściągnięcia...
Niby są to stare gry, ale jak widać pod ich profilowymi stronami w encyklopedii teraz ogrywane. Też mnie korcą i chyba jednak kupię, bo teraz widzę, że w bundlu po odjęciu tych paczek co mam jest fajna cena.
SpecShadow---- Mam wersję pudełkową NWN 2 i osobno Gniew Zehira. Ale z tego co czytaem Wrota Zachodu to bardziej duży mod niż dodatek więc sobie daruje.
Przeszedłem Vaporum i ogólnie polecam. Poza steampunkiem nie ma w niej nic innowacyjnego, ale gra się całkiem przyjemnie. Walka jest taka w sam raz, zagadki nie stanowią problemu (dla mnie tylko jedna takowa była), jest trochę sekretów, choć jednak jest trochę liniowa i niestety jak dla mnie Vaporum to gra na raz (chyba, że twórcy dorzuca za niedługo dodatkową zawartość). Nie jest też długa - wątek główny wg zapisów gry to ok 11h, z wczytywaniem będzie pewnie coś koło 13 godzin. W promocji można brać.
Teraz Vaporum jest na GOGu za 75 zł - kurde więcej tam dałem z upustem przy premierze... Jak wspomniałem wcześniej, nie kupujcie za pełną cenę. Za jakieś 40 zł można za to dać (Już The Keep, choć krótsze o kilka godzin, można było dorwać w paczce za ok. 10 zł.). Sądziłem, że będzie to z 20 godzin chociaż... Grałem i tak powoli a jak ktoś jest weteranem i szedł w zwinność to może znacznie szybciej przejść. Gra już jest też po polsku.
U nas prace nad Skullstone trwają. Niestety gra na pewno nie ukaże się w tym roku. W przeciwieństwie do np. Vaporum i wielu innych gier u nas wszystkie modele broni, wyposażenia i innych przedmiotów są robione w 3D a to wymaga czasu, tym bardziej, że zostało jeszcze do zrobienia paru przeciwników. Jednak tym samym u nas będzie można podnieść wszystko, można będzie nawet rzucić skrzynią w przeciwnika. Oczywiście wtedy też trzeba będzie uważać, gdzie rzuca się dany przedmiot, aby nie stracić go w jakiejś dziurze czy zakamarku.
Ogólnie będzie ok 70 sztuk unikalnej broni i ponad 100 elementów uzbrojenia w tym jedynych w swoim rodzaju szat i zbroi w liczbie 24 sztuk - różniących się oczywiście nie tylko parametrami, lecz i wyglądem. Nadal są pisane questy i teksty, trwają prace nad dźwiękami a programista ogarnia w tej chwili magiczne AoE przeciwników.
Czas przejścia wstępnie oscylowałby w okolicach 30 godzin, ale to jeszcze jest kwestia otwarta i wszystko wyjdzie podczas projektowania poziomów - ile pomysłów będziemy mogli upchać na poszczególnym terenie, ale tak by na każdym kroku nie było wielu przedmiotów, skrytek i aby też nie zanudzić gracza długością. To jeszcze rozplanujemy. Czynnikami będą też tempo rozprawiania się z przeciwnikami, eksploracja, wyszukiwanie sekretów, czytanie tekstów, dlatego też ciężko teraz stwierdzić ile będzie i ile wyjdzie nam tych godzin. Postaramy się, aby było w sam raz.
Cześć wszystkim, cześć Iselor, czy mi się wydaje czy Insi dokonało swego żywota? Przez długi czas nie przeglądałem żadnych dyskusji o grach, naszło mnie przeszło pół roku temu, a tam info o budowie. Teraz znów mnie naszło, a tam bez zmian. Stwierdziłem że jak znajdę Ciebie to znajdę jakieś pogadanki o starociach, no i trafiłem tutaj.
Mam nadzieję że nie ma obowiązku przestudiowania wszystkich 223 odsłon tego tematu aby się wypowiadać? Udało mi się tylko ogarnąć od cz.222.
Chciałbym się odnieść do kilku pozycji z listy przedstawionej w rzeczonej cz.222 przez Iselora, oryginalnie z RPG Codex:
Iselor napisał:
Darklands - nie miałem okazji.
Znajdź okazję. Chociażby po to, żeby wyrobić opinię. Oryginalny system tworzenia postaci, niespotykane umiejętności, alchemia i religia, wszystko w barwnym świecie (taki barwny to może nie, to zatęchłe trochę czasy): rycerze-rozbójnicy, święci, dzikie łowy, czarownice czy wyznawcy diabła, wszystko w średniowiecznych Niemczech i okolicach (formuła świata otwartego, idziesz gdzie chcesz i robisz co chcesz). Oficjalnym celem naszych postaci jest osiągnięcie sławy, która zapewni nam miejsce w pieśniach obok takiego Rolanda czy Św. Jerzego.
Przeszedłem grę w ubiegłym roku i byłem w szoku, że tak mało się pisze o takiej perełce. O Baldurach to wszyscy pieją, a ta gra przebija je moim zdaniem pod każdym aspektem z wyjątkiem oczywiście oprawy graficznej. Gorąco polecam, dla mnie ścisła czołówka cRPG wszechczasów. No i jedyna gra w której miałem okazję zostać lokalnym bohaterem w moim rodzimym Szczecinie.
Alpha Protocol - nie miałem tej przyjemności jeszcze. Czeka w kolejce.
O, tę też cenię sobie. Chętnie przeszedłbym ją kiedyś ponownie, robiąc wiele rzeczy inaczej. Wiele osób narzekało na technikalia, mnie nie przeszkadzały ani odrobinę cieszyć się grą. Duży plus, że nie trzeba NPCom słodzić (albo dawać np. znalezionych fatałaszków czy baranich udźców) żeby zasłużyć na szacunek.
Ultima VII: The Black Gate - nie miałem jeszcze okazji.
Ta i IV to dla mnie najgenialniejsze części z serii (licząc także ze spin-offami). Kolejna pozycja która przeżuwa i wypluwa oba BG.
Pool of Radiance - gra z 1988 roku. jak na erpega to dla mnie zbyt zaawansowana archeologia.
Kolejny klejnot. Gra, w której interakcja ze światem kojarzy mi się z rozwiązaniami znanymi z BG/IWD/NWN, tylko w wizualnie zubożonej formie. Ciężko to wyjaśnić, to trzeba przeżyć :). Dość powiedzieć, że wspomniane BG/IWD/NWN nie mają niczego, czego nie ma do zaoferowania PoR, z wyłączeniem lepszej grafiki, obsługi myszki, walki RTwP na rzecz turowej oraz tandetnych romansów. W sumie nie wiem czemu ktoś kto gra dziś we wspomniane powyższe BGIWDNWN miałby mieć opory przed rzuceniem wyzwania "Sadzawce". Największą uciążliwością tej produkcji są dla mnie odwołania do paragrafów z instrukcji do gry, wygodniej byłoby gdyby cały tekst był w grze a nie poza nią.
Ultima IV: Quest for the Avatar - archeologia, nie grałem i pewnie mnie odrzuci.
Następna produkcja którą bardzo dobrze wspominam. Gra, w której warto było rozmawiać praktycznie z każdą napotkaną postacią, gdzie trzeba się było zastanowić o co się zapytać - do tej pory trzymam gdzieś txt z rozrastającą się podczas gry listą pytań (słowa-klucze) i listą wszystkich NPC (kim są, pełnym skryptem praktycznie każdej odpowiedzi) z podziałem na miasta, by tego wszystkiego nie pomieszać albo o czymś nie zapomnieć. Tej gry nie sposób przejść bez robienia notatek w tej czy innej formie. Ale pewnie Cię odrzuci :)
Wasteland - archeologia jak dla mnie :)
Ta gra nie urzekła mnie za bardzo, ale za to bardzo dobrze pamiętam przekręt jaki w niej robiłem. Dla tych co nie znają gry mały wstęp: Wasteland obsługuje makra, w związku z czym można było zapisać jakiś ciąg poleceń, przykładowo (nie dokładnie, tylko orientacyjnie) aby użyć umiejętności leczenia trzeba było użyć, powiedzmy, 5 klawiszy: np. klawisz '1' jak nasz pierwszy z ludzi, 'u' jak use, 's' jak skill, '5' jak nr umiejętności na liście, '3' jak trzeci z ludzi któremu chcemy pomóc. A więc jak miałem już nienajgorsze kosy do walki wręcz i potrafiłem wytrzymać bez nadzoru prostsze walki, to napisałem taki skrypt, który powodował że wszystkie postaci atakowały, po czym kilku czy kilkunastokrotnie odpalany był klawisz przeskoku do następnej tury bez żadnej akcji. Wyzwalając makro, akcje związane z atakowaniem były pomijane jeśli nie było kogo zaatakować, natomiast przeskoki posuwały czas do przodu, aż napatoczył się jakiś przeciwnik, wtedy działała walka, a przeskoki były pomijane. Ustawiałem się w jakimś takim załamaniu korytarza, gdzie nie dało się mnie zaatakować z innego pola niż z bezpośrednio sąsiadującego a przeciwnicy nie byli nazbyt mocni, przygniatałem czymś klawisz z przypisanym makro i np. szedłem do szkoły :). Po powrocie zawsze miałem te kilka poziomów więcej. Przed końcem gry dobiłem wszystkimi do maksymalnego 255 poziomu. Ech, młodość...
SpecShadow w odniesieniu do powyżej komentowanej listy:
65. Wizardry IV - jw.
Za to to lepiej się nie brać. Najtrudniejszy RPG w histori. Jakby zamknąć tych wszystkich śmieszków od Dark Soulsów rzucających "git gud" i kazać grać to pewnie nie wyszliby z pierwszego pomieszczenia...
Wydaje mi się że w pierwsze pomieszczenie to był kwadrat 2x2 bez przeciwników, tylko pentagram do przyzywania podopiecznych :). A co do tezy tak bardziej serio, wg mnie jest to mit. Wizardry IV nie jest prosty, ale bez przesady. To trochę jak gra w "Papier, kamień, nożyce", zwłaszcza jak my i nasi wrogowie posiadamy czar TILTOWAIT, wtedy starcie z reguły ten przeżywa, kto pierwszy go odpali. Mapowanie poziomów nie jest wcale dużo trudniejsze jak w poprzedniej części, a już na pewno dużo przyjemniejsze niż w Wizardry V - tam mapowanie poziomów doprowadzało mnie do frustracji, wszędzie pełno jednokierunkowych przejść, teleportów i innego "gunwa" w ilościach zakrawających na absurd. Dla mnie V była przez to dużo trudniejsza. Nie jestem nawet pewien, czy z frustracji nie zacząłem zaglądać na mapy sporządzone przez innych. Brrr...! Najgorsze doświadczenie z całej serii.
W Wizardry IV najtrudniejszą rzeczą jaką do dziś pamiętam, to było zwrócenie uwagi na fakt, że angielskie "Carrot" to nie znaczy "dywan" :). Przez jakiś czas, nie mogąc ruszyć na wyższe poziomy, wałęsałem się szukając czegoś co przeoczyłem, no bo powiedzcie sami, dlaczego miałbym próbować używać wspomnianego, ekhem, "dywanu" np. jako przynęty dla królika? Nielogiczne, gdybym miał chociaż marchewkę, to może bardziej :). No, to właśnie było dla mnie najtrudniejsze. A w Dark Souls pograłem swego czasu kilka godzin, o jeden raz za dużo zginąłem i wywaliłem grę, tylko save zachowałem. Więc dla mnie DS jest cięższe od Wizardry IV, ale ja od wielu już lat nie lubię gdy trudność gry definiowana jest przez poziom trudności walk, a nie coś więcej. Wolę poświęcić czas na rozkminianie zagadek z takich Grimrocków przy okazji rozbijając w nienastręczający trudności sposób kilka wrogich łbów niż n-ty raz podchodzić do wydawałoby się rutynowej walki, nie mając w zamian nic ponad (dla mnie wątpliwą) satysfakcję, że ubiłem kolejnego szeregowca. Czasy gdy przechodziłem gdy na najwyższych poziomach trudności przeminął naście lat temu i nie powróci.
Jeszcze jedno odnośnie Wizardry IV, nie wiem jak inni którzy grę przeszli, ale wg mnie, gdyby nie to, że gra jest częścią serii co do której nie można mieć wątpliwości co do przynależności gatunkowej, to bym nie uznał tego za cRPG-a, bo tam nie ma jako takiego rozwoju postaci, jakiegokolwiek wpływu jakichś umiejętności, bodajże żadnych atrybutów czy czegoś takiego, jedynie losowe obrażenia z czarów (no chyba że nasi przeciwnicy mają te podstawy erpegowatości, tylko my jesteśmy okrojeni :). Cały rozwój polega na tym, by dojść do kolejnego pentagramu. Po zaliczeniu pentagramu, powiedzmy, na trzecim poziomie grobowca, to oprócz zapisania stanu gry i możliwości przyzwania potężniejszych milusińskich, zwiększa się HP z 20 na 30 i ma się dostęp do wyższych czarów. I to wszystko tylko przez dotarcie do tego checkpointa. Więc zasadniczo taki z Return of Verdna cRPG jak z Jedi Knight: Jedi Oucast - tam też docierając do z góry założonego punktu w grze dostajemy nowe moce, a także lepsze gnaty. No ale jako że w nazwie toto pierwsze ma Wizardry, nie ośmielę się go wypisać z rodziny :).
SpecShadow grający w Wizardry VI:
To na co czekam z utęsknieniem to import postacii do Wizardry VII, gdyż na pewno będę miał dość monotonii szarego otoczenia...
Ja ostatnio przeszedłem W8, importowaną drużyną najpierw z 6 do 7 i później z 7 do 8-ki. 6 była naprawdę niezła, w końcu poszli do przodu, bo do piątej części włącznie to wszystko wyglądało trochę jak pakiet misji dodatkowych do jedynki. Bane of the Cosmic Forge dobrze wspominam, nieporównywalnie lepiej niż ogranego półtora roku temu Wizardry VII. 7-ka miała fajne założenia świata, nienajgorsze zawiązanie fabuły, zasadniczo taką samą całkiem ciekawą mechanikę, i dodatkowo to coś, co sprawiało że czułem się tak, jakby ktoś zżarł moją czekoladę a mi kazał rzuć aluminiowe sreberko po niej. Chciałem w nią grać i jednocześnie mnie od niej odrzucało. Nie pomagało grze to, że gubiłem się trochę z użyciem niektórych przedmiotów fabularnych. Gdyby nie plan by przenieść do kolejnej części drużynę, to nie wiem czy bym zdzierżył. Z powodu tej męczarni dla mnie druga po cz.V najgorsza część cyklu.
Iselor napisał odnośnie M&M VII:
Złodziej jest znakomity. Może osiągnąć arcmyistrzostw jeśli dobrze pamietam w Zbroi Skórzanej i Łuku, w Sztletach też, a mając dwa sztylety świetnie nimi wywija. U Złodzieja rozwiń Kupiectwo ile się da, pzoa tym Percepcję i Rozbrajanie Pułapek
Dla mnie optymalna drużyna to Rycerz, Kapłan, Łucznik, Mag :D
Ja przechodziłem VII raz, zestawem Kapłan, Łucznik, 2 x Mag. Po przejściu gry zdecydowanie uważam, że to był błąd, powinienem wziąć Kapłana i trzech Magów. To moja optymalna drużyna :). Tylko że kosztowna.
A branie Złodzieja głównie pod rozbrajanie pułapek to kiepski pomysł, nawet u Złodzieja szkoda punktów umiejętności, wg mnie lepiej na początek zainwestować w czary oraz napoje leczące i przyjmować na twarz wybuchy, a jak zdobędzie się Telekinezę, to otwierać skrzynie z bezpiecznej odległości.
Whiskeyjack też o M&M:
Jak teraz zaczynam grać w medżiki to specjalnie wybieram eksperymentalne składy żeby sobie utrudnić :P i granie w w siódemce paladynem, złodziejem, łucznikiem i magiem naprawdę było dość mozolne momentami, ciężkie questy(zwłaszcza 2 poziomu) klasowe, słaby dps, mag padał na samym początku, generalnie było niełatwo i dość monotonnie w tym składzie :P
Wyznaję odwrotną ideologię, zawsze staram się stworzyć coś względnie bezproblemowego, co zapewni mi maksymalne przyspieszenie. I tak marnuję więcej czasu niż trzeba w grach, jako że jestem z tych typów zaglądających pod każdy kamień. Za bardzo szanuję swój czas (bo moje dzieciaki nie szanują go w ogóle), by pozwolić sobie na powtórne rozpoczynanie gry innym składem w razie klapy albo męczenie się do upadłego przekombinowanym zestawem tego czy śmego. Z tego też powodu nie gram już w nic na poziomie trudności wyższym niż średni. Szczytem trudności na jaki sobie z chęcią pozwalam to coś na zasadzie trybu oldschool (z brakiem mapy) w Grimrockach.
Iselor napisał:
Wróciłem do Wizardry 8. Wypadałoby go w kocu skończyć :) Ekipa:
Wojownik
Lord
Samuraj
Łotrzyk
Łowca
Psionik
Mój zestaw z ostatniej świeżej rozgrywki, postaci importowane począwszy od 6-tki:
Lord (Rawulf)
Ninja (Lizardman)
Ninja (Mook)- zaczynał jako Psionik, jeszcze w W6 migrował na Ninja
Valkiria (Krasnolud) - zaczynała jako Kapłan, jeszcze w W6 migrowała na Valkirię
Psionik (Faerie) - przemigrowała z Maga pod sam koniec W8 po zdobyciu wszystkich czarów
Alchemik (Elf) - j.w
Uważam niniejszą drużynę za optymalną, zmiany dokonane w W6 dobre, bo Kapłan i Psionik mi nie podeszli - co innego migracja w W8 na Psionika, gdzie jako Mag nie było po prostu już nic do osiągnięcia.
Trochę zawiodłem się się na braku konsekwencji wynikających z importu, ostatnio spotkałem Belę, który zachowywał się jakby mnie pierwszy raz na oczy widział. Być może nagła śmierć z mojej ręki w W6 przyćmiła mu pamięć? Jak zapytałem go o "bane king" czy "rebecca" (postacie z W6), też odpowiadał trochę z czapy (chociaż przynajmniej rozpoznawał je).
W Vaporum kiedyś chętnie pogram, ale jak zdobędę to za grosze - obecnie nawet nie rozważam zakupu niczego, co kosztuje więcej jak 15 PLN. W pewnym momencie dotarło do mnie, że nakupowałem wiele różnych gierek, w zdecydowaną większość pograłbym, a nie jest pewne czy już posiadane dam radę ograć do emerytury. Skoro prawdopodobnie nie pogram w grę w ciągu najbliższych dajmy na to 3-4 lat, to po co mam kupować ją już teraz za grubą kasę? Z tego też powodu nie kupuję kompa nowego, jadę na trzech nierozbudowywanych kompach z ubiegłej dekady.
Wyjątkiem jeśli chodzi zakup nowości ostatnim był Legend of Grimrock, kupiony przed premierą na HumbleStore, bo do premiery 100% kasy miało iść dla developera, więc uznałem że warto wesprzeć ideę powrotu starych dungeon crawlerów w nowych szatach (a kosztował chyba 12$). Przed nim to Wiedźmina 2 kupiłem premierowego. Może rozważyłbym zakup omawianego Skullstone? Z pobudek podobnych do LoG podszytych lokalnym patriotyzmem (dopiero z tego forum dowiedziałem się o grze, o innych zresztą też, nie śledzę tematu gier za bardzo, z wyjątkiem informacji o promocjach z GOGów, Bundle Starsów czy Humbli - dopiero jak coś tam wskoczy, to sprawdzam czy to coś co mogłoby mnie w przyszłości zainteresować). Zgodnie z tym co wyczytałem w tym wątku, w Grimore nigdy nie zagram, nie dam tyle za grę jak mam setki innych do ogrania. Tak czy owak na decyzję o zakupie premierowego Skullstone duży wpływ miałaby cena.
A tak w ogóle screeny z Skullstone'a, zwłaszcza z pewną bestyją, przyniosły mi nostalgiczne skojarzenia z pierwszym Hexenem.
Jeśli ma się wiele produkcji do ogrania, to jak najbardziej wraz z zakupem kolejnych trzeba się trochę wstrzymać. Ja mam niezłą kolejkę, ale od czasu do czasu jakąś nowość zakupię lub jeśli jakiś interesujący tytuł znajdzie się w paczce to też biorę. Jednak już tyle nie kupuję co kiedyś, bo i czasu coraz mniej. W tym roku z niemal 70 ogranych gier 16 było cRPG, z czego 3 nie skończyłem, bo były po prostu cienkie. Z klasycznych dungeon crawlerów poza swojskim Skullstone czekam (bo też jestem ciekaw jaki będzie efekt końcowy) na Aeon of Sands. Ogólnie mamy nadzieję, że w 2018 roku nie będzie wiele konkurencji w klasycznych dungeon crawlerach. Cena będzie ustalona po zakończeniu prac i na pewno dostosowana co do długości i jakości gry, ale na pewno nie będzie wysoka jak w takim Vaporum. Jedynie w przypadku znalezienia wydawcy nie będziemy mieli wpływu na cenę gry. Zresztą każdy będzie mógł sobie sprawdzić owy tytuł przed zakupem, bo będzie na pewno demo obejmujące dwa poziomy nie do końca opuszczonej kopalni. Potem wioska 2D jako element klikalny (na obrazku - na środku będzie jeszcze portal), w której będzie można brać zadania oraz będzie po prostu bazą wypadową do wnętrza Skullstone. Gra nie będzie miała super grafiki - oprawa audiowizualna i klimat będzie przywodzić skojarzenia z tytułami z przełomu XX i XXI wieku. Mam przynajmniej taką nadzieję :)
Chciałem w nią grać i jednocześnie mnie od niej odrzucało. Nie pomagało grze to, że gubiłem się trochę z użyciem niektórych przedmiotów fabularnych.
O tak, coś w tym jest. Próbowałem przejrzeć dostępne poradniki w necie dla Wiz7 i są tam głównie wskazówki, do tego nieuporządkowane. Dobrze chociaż że mam automapę (mod a nie funkcja w wersji nieDOSowej) więc da radę grać.
Co do samej Wiz6 - na razie zrobiłem sobie przerwę, poprzechodzę kilka krótkich gier zaległych na kontach GOG/Steam i wracam. Zatrzymałem się po zwiedzeniu wież z dzwonami i ubiciu kapitana, teraz wymarsz w jakieś niezbadane tereny.
drenz -> 70 ogranych gier! O rzesz Kulson, zazdraszczam koledze. Ja się naprawdę staram jak mogę by grać ile się da, i jeśli dobrze liczę, to prawdopodobnie przeszedłem 14 gier i jeszcze w 3 grałem ale nie ukończyłem. Co i tak wydawało mi się niezłym wynikiem, gdzie samo tylko Wizardry 8 to dwa miesiące w plecy.
Oprawa audiowizualna Skullstone'a jak dla mnie, bazując na filmikach, jest ok, zdecydowanie lepsza niż w rzeczonym Aeon of Sands. Brakuje mi jednak jakiegoś sprzężenia zwrotnego podczas trafiania przeciwnika, że tak powiem. Widać smugi po ciosach po których pasek zdrowia delikwenta kurczy się, ale wszystko wygląda jakby cały czas wszyscy pudłowali. Brakuje mi wyrazistszego "Łup!" w tej czy innej postaci.
SpecShadow -> To gdzieś chyba w 1/3 gry jesteś w tym Wiz6, nie żebym Cię straszył :)
Ja średnio przechodzę, 1-2 gry w miesiącu, co daje około 20 gier w roku. Większość jest z gatunku RPG (80%). Od czasu do czasu wracam tez do jakichś starych moich ulubionych tytułów (najwięcej razy po 5 skończyłem M&M VI i Wizardry8). Z najnowszych to trzy razy Skyrima ;). Podliczając, ze kiedyś gry był krótsze, i więcej grałem, to myślę, ze przez ponad 30 lat zagrałem w około 700-800 gier i generalnie większość z nich ukończyłem ;). Tygodniowo poświęcam około 40 godzin na granie - niezły ze mnie maniak ;)
@Adamus
Liczby robią wrażenie. Mając ponad 30 lat dopiero dobijam gdzieś dopiero do 400 gier, choć wcześniej dużo nie grałem a jak już to najwięcej godzin miałem w Trackmanię. Świetna społeczność graczy, tysiące godzin, żyłowanie rekordów, budowanie tras, turnieje... Było, minęło. Dlatego teraz staram się grać wyłącznie w gry single, w multi jedynie od czasu do czasu. Już miałem też pisać, że mam również te 40 godzin tygodniowo, ale to jednak w ciągu dwóch tygodni :D
Pierwszy "komputer" ;) kupiłem w marcu 1987 roku, był to TIMEX 48, ulepszona wersja ZX Spectrum. Wydałem na niego astronomiczną sumę 103000 zł polskich sprzed denominacji ;D. To były moje trzy pensje ;).
Od tamtego czasu zmieniałem kompa średnio co dwa lata, po Timexie był Commodore 64, Amiga 500, Amiga 600 i od 1994 roku PC. Pierwszą grę jaką ukończyłem była Knight Lore (wziąłem trzy dni urlopu w pracy i grałem po 18 godzin dziennie ;P) - kompletny odpał ;)
Darth Angel --> Proponuje przejść W8 jednoosobową ekipą ;). Jest w tym wątku kilka osób, które tego dokonały.
http://dnd.wizards.com/products/tabletop-games/board-card-games/betrayal-baldurs-gate
BeamDong nadal nie ujawnił nad czym pracują za to znalazłem coś takiego.
Podobno nie tam być nic z oryginalnej sagi BG prócz Baala.
Betrayal at Krondor + Baldur's Gate?
Ja się naprawdę staram jak mogę by grać ile się da, i jeśli dobrze liczę, to prawdopodobnie przeszedłem 14 gier i jeszcze w 3 grałem ale nie ukończyłem. Co i tak wydawało mi się niezłym wynikiem, gdzie samo tylko Wizardry 8 to dwa miesiące w plecy.
Oprawa audiowizualna Skullstone'a jak dla mnie, bazując na filmikach, jest ok, zdecydowanie lepsza niż w rzeczonym Aeon of Sands. Brakuje mi jednak jakiegoś sprzężenia zwrotnego podczas trafiania przeciwnika, że tak powiem. Widać smugi po ciosach po których pasek zdrowia delikwenta kurczy się, ale wszystko wygląda jakby cały czas wszyscy pudłowali. Brakuje mi wyrazistszego "Łup!" w tej czy innej postaci.
Co do Skullstone, to w opublikowanych materiałach jest to wersja alfa. Część rzeczy z pewnością się zmieni, bowiem balans jeszcze nie był robiony a bronie mają póki co parametry, które w grze będą całkiem inne. Co do smugi po uderzeniu, to wspominałem o tym już dawno programiście i mam nadzieję, że ją skróci. Dźwięki cały czas są w fazie tworzenia. Jeszcze przed nami roboty trochę jest. Na pewno nie będzie wielu zagadek na każdym kroku jak to ma miejsce w ostatnio wydawanych klasycznych dungeon crawlerach. Skupimy się na walce, eksploracji, rozwoju postaci. Oczywiście jakieś tam zagadki pojawią się, ale nie będą skomplikowane.
Przy okazji też zapytam się: Jeśli chodzi o rozwój postaci lubicie jak punkty doświadczenia za osiągniecie poziomu mają jak najmniejsze wartości (np. 1 punkt do przyznania na cechę i 1 lub 2 na umiejętności i tak samo na zdolności), przez co statystyki będą na liczbach względnie niskich - np. Siła gdzieś pod koniec gry będzie wynosić max 30? Czy jednak wolicie dostać większą pulę punktów na poziom - np. 10, bez podziału na cechy i zdolności, które możecie przeznaczyć na cokolwiek - wtedy np. Siła gdzieś pod koniec gry będzie miała wartość nawet koło 100 punktów. W wielu grach deweloperzy nierzadko za kolejne levele dają do dyspozycji punkty, które starczają na większość umiejętności a nawet na wszystkie, co wg mnie zabija przyjemność z przemyślanego rozwijania postaci i punkty tracą na wartości. Jakie preferujecie rozwiązania i jak lubicie rozwijać swoje postacie w grach cRPG?
A co do ilości ogranych gier, to trochę ich mam, choć w dużej mierze są to tytuły krótkie (jak większość wydawanych teraz gier), dlatego nie mam z tym problemu, aby je ograć do końca. Poza pojedynczymi tytułami nie grałem wiele w jakieś molochy, na których przejście trzeba poświęcić ponad 50 godzin. Ktoś może stwierdzić, że typ tylko gra i nic nie robi, ale to nieprawda. Dużo czasu zabiera praca, zajęcia przy i w domu i nie tylko, do tego czas dla drugiej połówki i tej innej połówki w gronie znajomych i przyjaciół :) Zmieniło się jedynie to, że oglądam mniej seriali oraz filmów a przede wszystkim nie siedzę na portalach, witrynach czy innych portalach, czytając jakieś pierdoły, co akurat jest plusem. Poza tym po prostu lubię grać :)
Zbliża się też koniec roku, będą znowu podsumowania, oczekiwania itp. Czy u Was drodzy bywalcy tego wątku ten rok stał pod kątem RPG? Jaki tegorocznie ograny rolplej zrobił na Was największe wrażenie (mam na myśli produkcję z jakiegokolwiek roku, nie tylko tego)?
Ja na chwilę obecną mam za sobą w tym roku kilkanaście cRPG. I moja taka własna lista (od najlepszej do najgorszej) prezentuje się następująco:
1. Balrum - wciągnęła mnie na bardzo długie godziny. Z początku nie spodziewałem się w ogóle dobrej gry, ale potem wkręciłem się na dobre, tak że zaglądałem w każdy zakamarek. Trzymała swój poziom do samego końca. Pięknej muzyki słucham do tej pory.
2. Blackguards 2 - pomimo uproszczeń w stosunku do części pierwszej jest to nadal świetny taktyczny erpeg z niezłą fabułą i dobrze napisanymi postaciami.
3. Pillars of Eternity: White March - wiele rzeczy lepszych od tego, co oferuje podstawka. Zaczynając od ciekawszych towarzyszy, zadań, miejsca akcji, kończąc na muzyce.
4. Vaporum - Pomimo tego, że gra nie oferuje niemal nic nowego w klasycznych crawlerach poza settingiem, grało się przyjemnie i jakościowo jest to dopracowany produkt, jednak bardzo krótki.
5. The Quest - audiowizualny powrót do starych gier, który pomimo swej prostackiej grafiki ma swój urok. Dobrze się bawiłem przy tej produkcji.
6. Pillars of Eternity - nawet długa gra, ale po zachwytach określających ją jako Baldurs Gate 3 jednak jest roczarowaniem. Gra bez tego "pazura", co pozwoliłoby ją na dłużej zapamiętać i od razu po zakończeniu chcieć rozpocząć kolejną przygodę.
7. The Dark Eye: Demonicon - Wg anglojęzycznych graczy szmira. Dla mnie przyzwoita produkcja, w której siłę stanowi fabuła, postacie, dialogi, dubbing etc.
8. Risen 3 - Poza muzyką jest pod każdym innym względem lepsza od dwójki, która była dla mnie niezłym rozczarowaniem. Trójka to nic nowego od PB, ale gra jest przyjemna, aczkolwiek pod koniec zaczynało wiać monotonią.
9. The Quest: Islands of Ice and Fire - dodatek do gry The Quest z nowymi wyspami, zadaniami, wrogami, którego czas przejścia jest dłuższy niż część gier wymienionych w tym poście.
10. The Keep - sympatyczny dungeon crawler z urządzeń przenośnych, który zawsze będę polecał graczom na początek przygód z dungeon crawlerami FPP.
11. Blood Knights - Przyjemny odmóżdżacz, choć sterowanie niekiedy denerwowało.
12. Dungelot: Shattered Lands - Klikadło odsłaniające klocki, ale niby zaliczane są do gier RPG. To akurat wciągające, mniej chaotyczne i w końcu takie, które nie jest nastawione na grind.
13. Ittle Dew - lubię takie gry nawiązujące do pierwszych Zeld, ale ta nie zaoferowała nic ciekawego. Nudny świat, przeciwnicy i eksploracja.
14. Shattered Planet - Gra próbująca być roguelikiem, ale pomimo dobrego pierwszego wrażenia wkrada się monotonia.
15. Unrest - Akcja gry dzieje się gdzieś w Indiach i skupiona jest na wyborach wielu postaci, w które wciela się gracz. Brzydka grafika i nuda. Jedynie muzyka bardzo fajna.
16. Runestone Keeper - nastawione na grind klikadło. Niesprawiedliwe wobec gracza. Szkoda na to czasu wg mnie. Lepsze Dungeon Journey czy wspomniany Dungelot.
Kończę jeszcze Zenith (bardziej gra przygodowa, która mocno przypomina mi Silver. Świetne dialogi i humor, ale od strony technicznej jednak niedopracowana i ta mocno niedopasowana muzyka...) i być może zabiorę się za Tyranny lub coś w FPP: Andokost lub Dungeon Guardians, które w sumie kiedyś zacząłem a na początek przyszłego roku mam ochotę zabrać się już za coś z Gold Boxów, ewentualnie inne erpegi od SSI. Ogólnie nie jestem graczem wyczekującym wyłącznie tytułów AAA, bardziej lubię ogrywać erpegi mniej znane.
Mam też nadzieję, że za jakiś czas pojawią się polskie napisy czy dubbingi do starszych gier na GOGu, wedle zapowiedzi pracowników GOG. Szczególnie interesuje mnie Bards Tale: Opowieści Barda - są tylko napisy a na YT widziałem, że polski dubbing jest świetny...
11. Blood Knights - Przyjemny odmóżdżacz, choć sterowanie niekiedy denerwowało.
Niekiedy denerwowało? Ja przy tym szału dostawałem i przez to w końcu zawiesiłem przechodzenie tej gry, choć… myślę do niej wrócić, bo feeling rozwałki jest całkiem przyjemny. No i pomysł z przerzucaniem postaciami (ongiś zastosowany w platformowym Trine) sprawdza się nie najgorzej, aczkolwiek można go było wykorzystać jeszcze lepiej.
14. Shattered Planet - Gra próbująca być roguelikiem, ale pomimo dobrego pierwszego wrażenia wkrada się monotonia.
Zgadza się. Z takich bardziej casualowych rogalików lepiej sprawdzają się Quest of Dungeons czy wałkowany przeze mnie teraz Sproggiwood, bo zanim się znudzą to już się kończą. Dla doświadczonych graczy na pewno są za proste, ale dla kogoś takiego jak ja, kto woli sobie relaksująco/niezbyt stresowo pograć, to są idealne.
Niekiedy denerwowało? Ja przy tym szału dostawałem i przez to w końcu zawiesiłem przechodzenie tej gry, choć… myślę do niej wrócić, bo feeling rozwałki jest całkiem przyjemny. No i pomysł z przerzucaniem postaciami (ongiś zastosowany w platformowym Trine) sprawdza się nie najgorzej, aczkolwiek można go było wykorzystać jeszcze lepiej.
Gra nie jest długa - przeszedłem ją w ok. 5 godzin. Oczywiście nie jest to wybitny tytuł, ale jak sam wspomniałeś - feeling rozwałki jest naprawdę przyjemny. Sterowanie najbardziej dawało się we znaki przy elementach platformowych, które szczególnie irytujące były w początkowych lokacjach, ale jakoś ograłem, przeszedłem i nie było tak źle, tym bardziej, że w 2-3 wieczory i gra skończona - można rzecz jasna przejść jeszcze raz dokonując innych wyborów. Hunted zakupiłem i za jakiś czas sprawdzę. Jeśli sterowanie będzie podobne to i tak nie zrażę się do rozgrywki :)
Info dla tych, którzy nie preferują Steama: na GOGu zaktualizowano cenę Divinity: Original Sin 2 do 161,89 zł.
Stara cena Divinity: Original Sin 2 -192,19- zawierała ok. 30 zł zwrotu do portfela gog, wiec na gogu obecna cena była szybciej moim zdaniem, (ale zalezy jak sie patrzy na ten zwrot.)
Inne porady zakupowe to Pillars of eternity na pc dostało Definitive Edition (sadzilem, ze premiera bedzie wraz z wydaniami na konsole) czyli - gra w wersji Royal Edition(rozne dodatki cyfrowe) i dodatek White March. W jednym sklepie widze cene z kodem rabatowym 78.
(jak ktos nie wie to wydanie Royal Edition to gra z roznymi "dodatkimi", i bylo drogie, 200 zł bez promo, a w promocjach sama goła gra ostatnio bylo po ~50, a wersja Royal powyzej 90.- a tutaj w zblizonej cenie samej royal oferuja Royal z White March.
(oczywiscie oferta super jako ktos dopiero kupuje gre, inaczej na to spojrza posiadacze gry przed wprowadzeniem tej wersji )
-tak patrze na newsy i o wersji DE na pc bylo wiadomo od poczatku listopada, jakos wczesniej ich nie widzialem-
Szkoda, ze Insimilion padlo, na podstawie "strona w budowie" sadzilem, ze wroci, ale jak dodatkowo przeczytalem wpis http://tesgir.pl/varia-wspomnienia-o-insimilionie/ no to powiem -papa-, a fajnie sie tam czytalo, ale sie tam nieudzielałem.
Odnośnie pytania drenza o rozwój postaci: problematyczny temat. Lubię swoimi postaciami móc robić wszystko, przykładowo w TESach rozwijam co się tylko da by zrobić nadboga, i sprawia mi to radochę. Pomijając to, generalnie lubię czuć, że coś się istotnie w mojej postaci zmienia wraz z kolejnymi poziomami.
W podanym przez Ciebie systemie brakuje skali. Rozumiem że 100 to bardzo dużo, ale czy to ta sama skala co dla metody rozdawania 1 punktu co poziom? Tak interpretuję to zapytanie, ale wówczas trochę to dziwne, bo wyobrażam sobie, że bardzo dużo siły mają niektórzy osobnicy w tym świecie, ale moi ludzie w pierwszym wariancie nigdy nawet w jednej trzeciej tego nie osiągną tego. Czyli choćby nie wiem jak pakowali, to zawsze będą takim mną vs. Schwarzenegger.
Abstrahując od powyższego, zakładając że w obu przypadkach można zdobyć maksymalną wartość przynajmniej jednej cechy, co najwyżej dłużej w przypadku nr 1, ale w przypadku nr 2 możemy rozwinąć maksymalnie dajmy na to aż 5 cech (będąc upośledzonym w innych aspektach), to jednak ze względu na drużynowy charakter gry, celem większego zróżnicowania, rozsądniejszy byłby wariant nr 1.
Fajnym jest, gdy co któryś poziom umiejętności, oprócz standardowego "jestem ciut lepszy", dostaje się jakiś dodatkowy, unikalny atut (jak np. w LoG-ach), tudzież wynikający z klasy jak w D&D3-3.5e. System analogiczny do wariantu nr 1 w moich wyobrażeniach obowiązuje jak mnie pamięć nie myli w Świecie Mroku.
W drugim przypadku chyba miałoby to sens wówczas, gdyby nie było cech, tylko same umiejętności, które w wariancie nr 1 wynikałyby wprost z cechy (np. silne ciosy, atletyka, otwieranie słoików), mogące być dodatkowo wzbogacone premiami synchronicznymi (np. + do broni ciężkiej za wartość X w atletyce).
Generalnie nie przepadam za drzewkami rozwoju o kształcie... (tadam!) drzewka. Aktualnie, jak mam wolniejszą chwilę w pracy, to pogrywam sobie (tylko cicho sza!) w Driftmoon, nie klei mi się specjalnie rozgrywka, ale też czasu na to brakuje. System rozwoju mi coś nie pasuje, punkty na cechy poprzydzielałem na inteligencję celem brnięcia ku magii, ale na razie rzuciłem chyba jedno zaklęcie. Punkty umiejętności kumuluję (aktualnie mam 4, może podczas tworzenia postaci coś przydzieliłem? Nie pamiętam, bo przy awansach chyba ani jednego), bo się zdecydować nie mogę na nic - nie żeby takie fajne były żebym chciał wszystkie, problem w tym, że nie chce mi się analizować właśnie drzewka umiejętności, kłopotu nie umniejsza fakt, że nie potrafię określić co chciałbym robić. Nigdy nie miałem aż takiego problemu w żadnej grze. Tak czy owak brak przydzielonych umiejętności nie utrudnia mi gry, więc się nawet nie staram przysiąść nad ich rozdziałem.
Rozliczenie roczne:
nie umiem posegregować dokładnie od najlepszej do najgorszej, pogrupowałem zatem do czterech worków, od tych naj, do tych mniej naj.
1.
Darklands - pisałem wyżej, u mnie ścisła czołówka cRPG wszechczasów.
Legend of Grimrock 2 - fajne rozwinięcie LoG-a, otwarte przestrzenie, bezproblemowe walki, bajeranckie wizualnie, klimatyczne lokalizacje, no i zagadki, łamigłówki, puzzle. W pewnym momencie zacząłem jednak zastanawiać się, czy daleko jeszcze do końca - długość w pierwszej odsłonie była bardziej odpowiednia, tutaj zaczęło mi się już ciągnąć.
Pool of Radiance - jestem prawdopodobnie blisko końca, bo postaci mi się już nie rozwijają a powinny jeszcze trochę wyciągnąć, ale na tym etapie stwierdzam, że pozycja bardzo mi się podoba. Jestem zaskoczony że takie prowadzenie scenariusza dało się upchnąć w tak starej grze. Jak pisałem wcześniej, wszystkie BG/IWD/NWW z wyjątkiem oprawy audiowizualnej i sterowania nie mają niczego, czego nie ma ta 10 lat starsza od BG pozycja.
Wizardry 8 - najlepsza część z serii. Historia nieskomplikowana ale dobrze poprowadzona, ciekawa mechanika, klimatyczne lokalizacje łączące sci-fi z fantasy. Zakończenie bez zaskoczenia, ale to przez jednego NPCa który zostawił sugestywną wskazówkę. Ale wyzwanie solo, Adamus, to podejmę najwcześniej po 2050 roku, jak będę na emeryturze :).
2.
Dex - Deus Ex jako side-scrollowana platformówka, fajna muzyka, klimatyczne lokalizacje, brud, smród i jaskrawe neony. Czyli wszystko co potrzeba. Lepiej się przy tym bawiłem niż przy Deus Ex: Human Revolution.
Faery - Legends of Avalon - latasz wróżką i próbujesz powstrzymać zanikanie baśniowych światów (takie Neverending Story). Walki kojarzą mi się z jRPG. Mało skomplikowana gra, bardzo podobała mi się. Nie za długa, nie za krótka, a w sam raz. Gdyby moja córka potrafiła czytać, dałbym jej toto do grania, niech się uczy :).
Lands of Lore: The Throne of Chaos - bardzo przyjemna gra, rozwinięcie w stronę bardziej fabularną w stosunku do wcześniejszych Beholderów tego studia. Troszeczkę zagadek, ale nie za wiele.
3.
Challenge of the Five Realms: Spellbound in the World of Nhagardia - po przeczytaniu wstępu z manuala i obejrzeniu intro myślałem że to wzorowa sztampowa bajka o dzielnym księciu - synu dobrego króla walczącym ze złym czarnoksiężnikiem. Mimo tego wstępu bajka okazuje się mieć drugie dno, ostatecznie przewidywalne, ale poprawne. Co prawda nie było cyklu dnia i nocy jak w równolegle wydanych Ultimach VII, ale oprawa audiowizualna podobała mi się zdecydowanie bardziej niż w rzeczonych produkcjach.
Eye of the Beholder III: Assault on Myth Drannor - gorszy brat EoB2 - część eksploracyjna raczej nie odstaje, walka jak to walka, ale nieliczne łamigłówki nieciekawe, niektóre z nich totalnie z czapy. Jest nawet jakiś zwrot akcji, aczkolwiek słaby fabularnie. Z wydanym równolegle, wspomnianym wyżej LoL bez szans. Ale zagrania i tak warty.
Ultima VII Part Two: Serpent Isle + The Silver Seed - grając czułem beznadzieję tego miejsca (być może to zamierzone zagranie?). Tak czy owak nie było tej swobody jak w U7: Black Gate, nie było tego czegoś absorbującego w historię (która była poprawna, ale to już nie to). Za wysoko postawiona porzeczka przez poprzedniczkę sprawia, że pewnie oceniam tę grę krytyczniej, niż na to zasłużyła.
4.
Ishar 2: Messengers of Doom - Ishary to bardzo ładne wizualnie gry, z bardzo klimatycznymi lokalizacjami, w sumie całkiem nieźle się w toto gra, ale jest tyle elementów skopanych że głowa boli. Poczynając od bardzo mętnych wskazówek co do popchnięcia fabuły dalej, po konieczność wywalania wartościowych członków drużyny by dobrać kogoś fabularnie potrzebnego na 10 minut, aż po konieczność posiadania konkretnej jednej klasy zdejmującej klątwę lub alternatywnie zostawienie w drużynie przeklętej postaci, która będzie do końca gry tłukła własnych ludzi. Na szczęście nie jest długa.
Ishar 3: Seven Gates of Infinity - jak wyżej, dodatkowa krecha za to, że po kilku godzinach gry rozpoczynałem ją ponownie, bo okazało się, że odwiedziłem w niewłaściwej kolejności dwie osoby w mieście i zablokowałem sobie możliwość przejścia gry. Od tej pory robiłem regularne backupy save'ów co kilka godzin, a jak za długo gdzieś błądziłem, zaglądałem do solucji by się upewnić, że znów nie spłatano mi figla uwalającego szczęśliwe ukończenie gry.
Ultima Underworld II: Labyrinth of Worlds - niesamowity jak na tamte czasy silnik graficzny, podziemia, zamek Britannia, inne światy, co mogłoby pójść nie tak? No cóż, coś jednak poszło, ale nie było to dla mnie zaskoczeniem, bo jedynka też mnie nie porwała. Obie ani rozgrywkowo, ani fabularnie.
Ultima VIII: Pagan - rozwinęli silnik, zwinęli wszystko inne. Gra sprawia wrażenie mocno okrojonej, wiele elementów pojawiło się nie wiadomo po co, nie wiadomo czemu miały służyć. W zasadzie patrząc na intro i outro, nie rozumiem po co ta gra w ogóle powstała (czyt. "co badass miał na myśli zsyłając nas na ten świat").
Betrayal at Krondor - zacząłem w to grać i po kilku wieczorach wysypał mi się komputer, a że na urlop jechałem i nie chciałem stracić okazji na pogierczenie, to przerzuciłem się na Pool of Radiance na starym laptopie żony. Jak skończę PoR to wracam, na razie za wcześnie bym mógł coś o BaK-u powiedzieć.
Driftmoon - chyba za wcześnie na ocenę, humorystyczna opowieść która mi się nie klei.
CONSORTIUM - toto niby otagowane jest jako cRPG, ale wg mnie nim nie jest. Bardzo ciekawe założenia (fajne materiały dodatkowe poza grą dot. rzekomo istniejącej technologii), trochę kojarzy mi się z Omikronem. Jednak sama konwersacja z innymi postaciami to trochę za mało jak na cRPG, nie ma kompletnie żadnej mechaniki która mogłaby na cokolwiek wpływać, to taki symulator, podobnie jak:
Unrest - grafika mi nie przeszkadzała jak drenzowi, ale spodziewałem się po grze więcej. Co prawda przeszedłem grę jedynie raz, ale jakoś wszystkie dokonane wybory wydawały mi się nieistotne dla sedna całej historii, i raczej pokazują nieuchronność losu całego miasta, i mimo że los jednostek może być różny, to i tak jest to bez znaczenia dla obrazu całości. Jeśli się mylę, może mnie ktoś naprostować. No i podobnie jak CONSORTIUM, wg mnie nie jest to cRPG tylko taki specyficzny symulator, choćby twórcy twierdzili co innego.
Z czasem na granie u mnie dość kiepsko, z reguły szansę przysiąść do gry mam najwcześniej ok godz. 21:00. Jeśli mam pecha i czytam do snu bajkę córze, to przysypiam przy tej bajce, a po wyjściu jestem tak rozespany, że prawie nigdy nie jestem w stanie się po czymś takim podnieść. Nawet jednak gdy nie czytam bajek, to prawie zawsze między 21:00 a 23:00 mam kryzys, który nierzadko przegrywam. Często próbuję kawą i czymś słodkim "dopalić" się, ale nie zawsze to coś daje. Sensownie (czyli bez przyłapywania się na "łażeniu po ścianach" lub np. przewijaniu jakiejś listy w koło, bo się klawisz kursora przycisnął) jestem w stanie wówczas dopiero od 23:00 pograć, staram się nie przekraczać 1:30, bo przed 6:00 pobudka. Tym samym, w minionym tygodniu grałem raptem w trzy dni, szacuję że łącznie ok. 7 godzin (to był jeden ze słabszych tygodni, przyznaję). Z tego w weekend grałem tylko wczoraj, udało się prawie 3 godziny wycisnąć. Najgorzej mam w trakcie przesileń wiosenno-jesiennych.
Wynik przejścia tak wielu gier podbił mi fakt, że w wakacje miałem więcej luzu w robocie, więc grałem :).
Legend of Grimrock 2 zaczęty w domu, na stacjonarnym kompie chodził całkiem przyzwoicie, ale wczytywanie to kilka minut. Ze względu na to, że w godzinach gdy mogłem grać huczący i ostro grzejący sprzęt nie umożliwiłby snu synowi (zarówno sprzęt jak i łóżeczko są w sypialni), pograłem kilka godzn w jeden weekend w wcześniejszych godzinach i przeniosłem się z tym do pracy.
Po zakończeniu powyższego, rozpykałem jeszcze w robocie w wakacje Dex, CONSORIUM, Unrest i Faery - Legends of Avalon. Aktualnie na tapecie mam wspomniane Driftmoon, ale jako że już nie jest sezon urlopowy, to już nie mam za bardzo na to czasu.
Żeby nie tracić czasu na głupoty, to nie oglądam filmów/seriali, czytam tylko gdy jestem poza domem (np. zajęcia pozaprzedszkolne córki), zaś wolny czas w domu staram się poświęcać na coś konstruktywnego, czyli na granie. Portale wszelkie porzuciłem jakiś czas temu, ostatnim był właśnie Insimilion, też z oszczędności czasu, teraz jednak zatęskniłem za jakimiś dysputami no i jestem.
Tak, czas jest największym problemem, zwłaszcza jak ma się małe dziecko jak Ty. Ja na szczęście ;P po pracy mam wolne i mogę się poświecić własnym przyjemnościom. Syn od ponad roku siedzi z zona w Anglii i nie wygląda, żeby szybko wrócili. Jeden wieczór w tygodniu zazwyczaj spędzam w towarzystwie znajomych albo kumpli, resztę czasu przeznaczam na granie i czytanie. Podobnie jak Ty niewiele oglądam telewizji, jakiś nowy film na HBO albo sport. Mam niezły handicap ponieważ moja małżonka lubi mi kibicować jak gram, wiec nie ma w domu z tego tytułu nieporozumień
Jak już wcześniej napisałem pierwszy "komputer" ;) kupiłem w marcu 1987 roku, był to TIMEX 48, ulepszona wersja ZX Spectrum. Wydałem na niego astronomiczną sumę 103000 zł polskich sprzed denominacji ;D. To były moje trzy pensje ;). Od tamtego czasu zmieniałem kompa średnio co dwa lata, po Timexie był Commodore 64, Amiga 500, Amiga 600 i od 1994 roku PC. Pierwszą grę jaką ukończyłem była Knight Lore (wziąłem trzy dni urlopu w pracy i grałem po 18 godzin dziennie ;P) - kompletny odpał ;) Na Amidze zagrałem w swojego pierwszego cRPGa Dungeon Mastera i wsiąkłem :P
Ja Dungeon Mastera tez darze wielkim sentymentem. Co prawda nie byl to pierwszy cRPG, w ktorego gralem, ale doskonale pamietam, jaka mialem satysfakcje, kiedy go ukonczylem bez pomocy zadnych map czy poradnikow. Przechodzilem go w sumie chyba ze 4 razy, tak samo czesc druga.
Jezeli chodzi o crpg 2017 roku to wg. mnie zdecydowanie jest nim Original Sin 2. Wlasnie jestem w trakcie jego przechodzenia. Nowy Torment byl fajny, ale z Divinity nie ma szans.
Darth Angel - widze, ze w ostatnim czasie jestes kolejna osoba z tego forum, ktora zabrala sie za stary cykl Forgotten Realms. Ta seria rowniez zajmuje bardzo szczegolne miejsce w moim osobistym rankingu. Chcialbym jeszcze kiedys do niej wrocic, ale ciagle czasu brak i tyle innych gier do przejscia.
Z pół roku temu uzupełniłem kolekcję na GOGu właśnie o Gold Boxy i spółkę, dwa pierwsze EoBy dawno ogrywałem, ale trzeci dopiero teraz. Natomiast w Pool of Radiance i resztę nie było jakoś okazji. Nie spodziewałem się, że to jest tak dobre, spodziewałem się bardziej czegoś jak Ultima III jeśli chodzi o rozgrywkę.
Po zakończeniu PoR wracam do BaK, a później planuję sukcesywnie przechodzić wszystkie te Forgotteny, Krynny, dalej Dark Suny i Ravenlofty. Generalnie liczę że ze dwa lata to potrwa. W między czasie Bard's Tale III zrobię. Dawno bym już w niego grał, ale liczyłem że uda mi się importować postaci z BT2. Niestety wersje z trylogii dodawane do Bard's Tale (2004) są niezgodne ze sobą, można dokonać importu z 1 do 2 bo są to wersje emulowane z Apple II, ale 3 już jest wersją z IBM PC i ni grzyba nie udało mi się wyciągnąć plików z plików obrazu *.2mg. Kombinowałem swego czasu z różnymi emulatorami, niby Mac powinien bez problemu otworzyć to jak zwykłe archiwum, i nic. Może ktoś miał podobne doświadczenia ale z lepszym skutkiem? Tak czy owak postanowiłem, że czas zamknąć serię, skoro inaczej nie idzie, to zacznę żółtodziobami. Jedynie szkoda mi oprawy z wersji z Appla, jest lepsza od PC.
Mój pierwszy komputer to 1996 rok, początek liceum. Wcześniej miałem tylko klon Atari 2600, a u kumpli grało się na C64 i Amigach. Pierwszy cRPG? Ishar 3, w którego długo nie pograłem, później Diablo, dalej Eye of the Beholder i Daggerfall, nie zaliczony prawdopodobnie przez błędy.
W Dungeon Mastera niestety nie miałem okazji pograć, liczę że pojawi się na GOGu nim rozpykam wspomniane powyżej zaległości.
Proponuje żebyś zagrał najpierw w Dungeon Mastera 2 (jak dla mnie jeden z lepszych DC) jedynka jednak bardzo już myszką jedzie. Zresztą myslę, ze ze staroci to warto zagrac przede wszystkim w takie gry: Lands of Lore, Anvil of Down, Stonekeep, Betrayal at Krondor, Wizards & Wariors, Ultima IX, Arx Fatalis, Might & Magic 4,5,6,7,8. Generalnie jak mam grac w grę, gdzie sam muszę rysować mapę nie bawi mnie to już. Swego czasu tez bardzo mnie wciągnął Thunderscape fajny klimat i ma już automapę, tylko ze, trochę dziwną ;P.
Jeżeli chodzi o solo w W8, to naprawdę nie musisz czekać na emeryturę. Chyba ze cztery, albo i pięć osób z tego wątku (ja zrobiłem to mnichem mookiem ;P) zaliczyło taka przygodę a jeden maniak zrobil to chyba ze cztery razy ;)
A ja jednak propunuje zaczac od Dungeon Mastera 1, a pozniej 2. To jedak niesamowity klasyk jest :)
Co do Gold Boxow - wszystkie trzymaja podobny poziom. Oprocz serii Forgotten Realms i Krynn sa jeszcze dwie czesci Savage Frontier.
Dark Suny oba sa swietne, co prawda w czesci drugiej troche denerwowala mnie zmiana stylu graficznego, postacie wygladaja jakby staly na bacznosc.
Adamus - Jesteś sadystą, że polecasz Ultimę IX. Gra mogłaby być fajna, gdyby nie ogromna ilość błędów całkowicie psujących grę. Ile razy musiałem zaczynać grę od nowa lub cofać się o wiele godzin, bo jakiś skrypt nie zadziałał lub jakaś postać nie pojawiła się we właściwym miejscu. No i jeszcze te odradzające się szkielety...
Ultima IX? To ja wolę odpalić znowu Ultima Underworld albo te mody do Dungeon Siege (Ultima V i Ultima Lazarus).
Chciałem Darth Angel polecić obie Ultimy Underworld (dla mnie jedne z lepszych gier) ale w swoim imponującym poście odniósł sie do nich negatywnie. Co do IX, to mi się w nią fajnie grało i nie pamiętam, żebym miał większe problemy. Moze dlatego, ze leciałem z solucją?
Ultima IX jeszcze przede mną, będę pamiętał by robić backupy save-ów. Dungeon Mastery oba sprawdzę. Wizards & Warriors gdzieś przesiałem płyty, nie mam pojęcia kiedy i gdzie, tak czy owak grałem w niego krótko kilkanaście lat temu i na tym stanęło.
Co do rysowania map, to rysowałem je do Wizardry 1-4 (i co najmniej częściowo do 5) i Bard's Tale 1-2, i sprawiało mi to radochę. Wg mnie wyzwaniem w tych grach było właśnie ogarnięcie się w labiryncie aby zejść niżej/wjeść wyżej (a nie szło zrobić tego na pamięć), dopiero drugorzędnym wyzwaniem byli wrogowie, a na szarym końcu zagadki. W M&M 1-2 założyłem że chodzi o eksplorację świata (w końcu ogrom map to otwarte przestrzenie), korzystałem zatem z prac kartografów (czyt. z wydrukowanych ClueBooków, gdzie były mapy bez adnotacji). Chociaż w MM2 była umiejętność kartografia i wtedy działała jakaś prosta automapa, to w obu grach sam opisywałem szczegółowo co gdzie jest na mapach z ClueBooków. W kolejnych odsłonach już na automapie się opierałem. Inaczej z kolei było w Beholderach 1-3, Wizardry 6, czy ostatnich Grimrockach, tam mapy były na tyle nieskomplikowane, miejsca na tyle charakterystyczne, że jechałem na pamięć. W Isharach były gotowe mapy niektórych miejsc, ale dało się nawigować na tych nieopisanych miejscach na pamięć, chociaż miałem duży problem w Ishar 2 na ośnieżonej górzystej wyspie, tam w pewnym momencie na oślep biegałem aż w końcu znalazłem wyjście. Najbardziej skomplikowane mapy jakie pamiętam, pomijając oczywiście ręcznie rysowane o których pisałem, to były w Daggerfallu - patrząc nawet na generowaną automapę gubiłem się - była ona trójwymiarowa, wielopoziomowa.
Na GOGu ruszyła wyprzedaż i za wydane w sklepie 55 złotych turowy Dungeon crawler Starcrawlers otrzymamy gratis. Jak dla mnie świetna oferta.
Kupiłem Revenanta i Evil Island, może wrzucą przecenę na dodatek do Darkest Dungeon to złapę i StarCrawlers. Od czasu zapowiedzi niewiele o niej słyszałem.
Śpieszmy się kochać pełzacze lochowe tak rzadko się rodzą...
SpecShadow - ale chyba już nic nie dorzucą, bo widzę, że oferta jest taka sama...
A co do Revenanta, to u mnie poszedł dopiero na Win 10, Ani na 7 ani na Win XP nie udało mi się tej gry uruchomić, więc sobie od razu ten tytuł sprawdź, gdybyś chciał zażądać zwrotu kasy...
Ja kupilem M&M 7, 8 i 9 bo na GOG ich nie mialem, a za 9 PLN za wszystkie to zal bylo nie wziac.
@drenz
odpaliłem Revenanta na Win7 64bit, gra chodzi lepiej niż moje wydanie płytowe - brak problemów z dźwiękiem (głosy postaci głównie), artefaktów graficznych itp. także jest w porządku.
@SpecShadow
A muzykę masz? Czy chodzi bez muzyki? Bo u mnie wszystko teraz jest ok poza muzyką. Puszczam sobie wtedy ją z plików z gry w tle, ale to nie to samo.
Muzyka jest, także wszystko w porządku z mojej strony.
Na steamie przez kilka dni wyprzedaż. Poniżej zamieściłem listę obniżek wybranych gier RPG (bez tytułów AAA), niekiedy mniej znanych, wartych zagrania lub w niezłej cenie:
7 Mages - 5.09 zł (z 51 zł. Tutaj pojechali z ceną konkretnie. Dla mnie gra średnia, ale może komuś przypadnie do gustu)
Ruzar - The Life Stone - 23.49zł (z 47zł)
Stories: The Path of Destinies - 8.09 zł (z 54zł)
The Quest - 25.19zł (z 36zł)
The Quest + dodatek i soundtrack - 39.67zł (z 68.67 zł. Dodatek to kilkanaście godzin gry więcej)
Heroes of the Monkey Tavern - 14.99zł (z 30 zł. Taniej nigdy nie było)
Vaporum - 46.79zł (z 72 zł. Taniej niż na GOGu)
Lords of Xulima 28.79zł (z 72 zł)
Underrail - 21.59 zł (z 54 zł)
Gauntlet Slayer Edition - 17.99 zł (z 72zł)
Mars: Wars Logs - 12.47 zł (z 50zł)
Dungeon Rats - 16.49 zł (z 33zł)
Krai Mira - 9.49zł (z 19zł)
Serpent in the Staglands - 28.79zł (z 72zł)
KULT: Heretic Kingdoms - 3.59zł (z 18zł)
ARX Fatalis - 4.99 (z 20zł)
Muszę sobie zasilić portfel Steam stówką i może coś zakupię, chociaż podświadomie wiem, że takie kupowanie na zapas to głupota. Do dziś nie ruszyłem większości gier, które zakupiłem na grudniowej promocji rok temu. :P Właśnie zwróciłem uwagę na Mars: Wars Logs, chciałbym przejść wszystkie gry Spiders, Faery już mam za sobą. Może kupię jeszcze Spellforce 2 Anniversary Edition.
Jak ktos nie grał, to zwłaszcza Arx Fatalis za taka cene grzechem nie kupić.
Zresztą Lords of Xulima tez jest bardzo fajna grą i dla ludzi o mocnych nerwach Underrail ;P
Underrail niedługo doczeka się dodatku (prawdopodobnie w pierwszym kwartale 2018 roku) a także sporej aktualizacji w której dostaniemy... mapę.
Tak, gra w oryginale nie miała mapy, była masa skarg ale dla mnie zarówno brak mapy jak i drużyny/kompana sprawiał że klimat osamotnienia w tym dziwnym świecie był jeszcze bardziej intensywny.
Mars - War Logs... gry od Spider mają w sobie coś co je wyróżnia. Może to narracja albo dialogi, które są pisane... jakby inaczej? Czuć że to nie ten sam sztampowy RPG już po samych tekstach. Podoba mi się to. A i nie są to długie gry (jak na standardy RPG oczywiście), także 25h to średni czas (trzy rozdziały) przejścia gry.
Dungeon Rats a także Age of Decadence to klasa sama w sobie, dobre postacie (i ich ukryte motywacje) i świat w którym toczy się akcja.
Dobra, zamiast Mars: War Log zakupiłem Fallout: New Vegas, a oprócz tego jeszcze: Blackguards, trylogię Black Mirror, The Night of the Rabbit, Never Alone, Spellforce 2 oraz Medieval II: Total War.
Jeszcze nie grałeś w Fallout New Vegas?
Zazdroszczę, ja mam 300h i wszystkie osiągnięcia odblokowane a także inne gry do zagrania i nie mam ani czasu ani powodów by wrócić :< a „Johny Guitar" nadal rozbrzmiewa echem w głowie, jak i „Jingle Jangle"...
Jak dla mnie Nowy Vegas jest nie tylko lepszy od imitacji bethesdowych ale wręcz miażdży je, nie wiem jak ludzie mogą w nie grać...
SpecShadow --> Mogą, bo to jest Fallout, ten świat i ten klimat i graja, zaciskają czasami zęby i grają ;P. Ale nie da sie ukryć, ze NV jest najlepsza ;)
Z grami od Spiders jak Mars: War Log czy Bound by flame to jak ktos woli spolszczenia to przy Marsie trzeba miec wersje klucza od Techlandu (podobnie przy grze 4X Fallen Heroes i pewnie inne jakies sie znajda), a nie wiem jak z napisami przy Bound by Flame (tu juz przy Cdp) (czy innych grach podpietych na steamie pod Focus)
Zauwazyłem, ze Blackguards Franchise Bundle (1+dlc i 2) jest tansza niz suma elementow o ok 6 zł.
Cóż, nastawiałem się na zakupy na GOGu, aby przygarnąć StarCrawlers, ale jednak skończyło się wyłącznie na zakupach na Originie i Steamie, gdzie na tym drugim kupiłem Ruzar - The Life Stone, Stories: The Path of Destinies, Outcast: Second Contact i przygodówkę Darkness Within. Jednak złotówki wg mnie bardziej zachęciły do zakupów i jak zaobserwowałem, to chyba nigdy tak w ostatnich latach nie kupowali...
Co prawda w tym wątku się nie udzielam (acz często na niego zerkam), ale skoro przerzucając steamową wyprzedaż trochę rzeczy sobie powypisywałem, więc też mogę się podzielić tym co ciekawego znalazłem spośród rpgów (i gatunkowych okolic), może kogoś to zainteresuje.
Swoją uwagę skupiłem na taniznach do ok. 10zł (część z tego znam/mam, część nie):
Divinity Anthology (pierwsze trzy części z serii) – 10,79zł (-90%) kupując oddzielnie starsze chodzą po 2,19, Div 2 za ponad 7
Dungeon Siege Collection - 10,79zł (-85%) niby jedna z lepszych ofert wśród taniochy, ale ja do trójki nie zamierzam się zbliżać (mam złą tolerancję na słabe sterowanie)
Deus Ex 1 i 2, Anachronox - po 3,5zł każdy (-86%)
Paper Sorcerer – 3,59zł (-80%) dungeon crawler w kolorze sepii, rzekomo całkiem niezły
Kult: Heretic Kingdoms – 3,59zł (-80%) technicznie trochę skopane, ale poza tym ma być co najmniej wartym uwagi hack&slashem
Soulbringer – 3,59zł (-90%) staroć z typu tych trudnych/ciężkich do przejścia, ja sobie odpuszczę
Crystal Story II - 3,62zł (-67%), nie wiem co to jest, ale ma dobre oceny
Original War – 3,79 (-80%) to w zasadzie rts, ale ma trochę elementów rpgowych, a że ma aktywną pauzę to warto polecić go tym co nie przepadają za intensywną klikaniną w rtsach, tutaj tego w singlu nie ma, a gra sama w sobie jest bardzo dobra
Realms of Arkania Trilogy Classic - 10,79zł (-70%) dość ceniona staroć, ale pewnie lepiej to mieć na gogu
One More Dungeon – 4,49zł (-75%) vortexowy rogalik fpp, ujdzie
Summoner - 4,99zł (-75%) ja kiedyś się od tego odbiłem, ale ma to swoich miłośników, czasem kusi mnie spróbować ponownie
Hunted: Demons Forge – 4,99zł (-75%) ponoć niezbyt udany tytuł od inXile, ale są i tacy którym się podobał
Shining Force 1 i 2 - po 5,49zł (-50%) cenione starocie z portfolio Segi
King of Dragon Pass - 5,59zł (-80%) interesujący miks paragrafówki, strategii, rpga, swego czasu chyba dość znane
Heroes of Arca – 5,49zł (-75%) nie wiem co to (chyba jakiś miks strategii i rpga), ale rzecz dość świeża z nie najgorszymi opiniami
One Way Heroics - 6,37zł (-50%) dość znany rogalik
Aarklash: Legacy - 6,49zł (-90%) całkiem znośny taktyczny rpg (ale nie w turach, tylko z aktywną pauzą)
Depths of Peril - 7,19zł (-80%) niszowy, drewniany hack&slash, ale z oryginalnymi pomysłami, przede wszystkim z koncepcją klanów/frakcji
Din’s Curse - 8,99zł (-85%) od tych samych twórców co powyższe tyle że nieco mniej stara pozycja
Dungeons of Dredmor - 8,99zł (-50%) chyba jeden z bardziej poważanych i popularnych rogalików
Fable - 8,99zł (-75%) dla mnie rpg na jedno przejście, nie byłem nim aż tak zachwycony jak niektórzy
Hard to be a God – 8,69zł (-70%) rpg na bazie prozy Strugackich, swego czasu raczej dość chłodno przyjęty, teraz widzę że na steamie oceny ma znośne, tyle że jest ich mało
Knights of Pen and Paper - 8,99zł (-75%) znana parodia gatunku, jak dla mnie całkiem dobra
Ember - 8,99zł (-75%) na obrazkach wygląda to na schludnego izometryka, ale gameplayowo ponoć jakiegoś szału nie ma, niemniej już się na to skusiłem
W okolicach dychy są też Shadowruny, Alpha Protocol, Puzzle Quest, Torchlight, Avadony od Spiderweba itd., itd. można by się w taką wyliczankę długo bawić. Do tego dochodzi też kupę bardzo tanich rpgmakerowców wśród których można znaleźć trochę dobrych tytułów jak np. parodiujący rpg Cthulhu Saves the World
@up. Dzięki za przypomnienie o Aarklash i Hunted: Kuźni Demona, lubię takie klimaty a za taką cenę grzech nie zakupić, nawet pomimo nieprzychylności graczy. Oba tytuły jeszcze zakupię plus może znajdę coś interesującego za podobne kwoty
Co do innych gier spośród nich za te 5 złotych spokojnie można brać Summonera - mnie nawet przypadła do gustu, choć z początku chciałem ją odinstalować, ale potem wciągnęła. A King of Dragon Pass to całkiem przyjemny mix gry tekstowej i strategii, choć trzeba się nastawić na dużo czytania po angielsku. Nie wiem jak z soundtrackiem na Steam, bo część muzyki warta jest posłuchania poza grą. Dungeon Siege III mi kompletnie nie spasował.
Hunteda nie mam, ale ponoć coś nie halo jest ze sterowaniem. Jednak z tego co czytałem wyżej (i pozwoliłem sobie wrzucić ze dwa zdania komentarza) zmęczyłeś Blood Knightsa, który jest koszmarny do grania na myszy i klawiaturze, więc może tym bardziej dasz radę z Huntedem, bo nie wierzę żeby mogło być z nim gorzej.
Aarklasha mam i chyba nawet gdzieś do połowy go przeszedłem. Na razie granie w niego mam od paru miesięcy zawieszone, ale myślę do tego wrócić, bo to co najmniej dobra gra i mogę ją śmiało polecić.
Została słabo przyjęta z paru powodów. Ludzie nie zaakceptowali ubożuchnego kształtowania postaci; tylko 4 typy przedmiotów do wykorzystania przez bohaterów (i to bez broni czy pancerza) i 4 proste ścieżki rozwoju umiejętności (wybierane przy awansach na wyższy poziom), ale dzięki temu gra jest dobrze zbalansowana. Ponadto narzekania były na sztampową pozbawioną wyborów liniową fabułę (która skądinąd zaczyna się intrygująco), lecz to przecież gra z naciskiem na taktyczne walki, a więc fabuła powinna być kwestią drugorzędną. Technicznie też nie było najlepiej, ale żadnych crashy nie miałem, a jakieś przycinki, szwankująca płynność na słabszym sprzęcie nie stanowiły dla mnie problemu, bo specyfika rozgrywki nie wymaga pod tym względem super optymalizacji. Czuć, że gra jest z typu budżetowych, więc nie można od niej cudów wymagać. Sporo narzekań jest na wyśrubowany poziom trudności, który mniej ogarniętych graczy frustrował, ale dla mnie to jest właśnie jedna z większych zalet tej produkcji. Walki już na normalnym poziomie potrafią dać w kość. Ile się namęczyłem i naklnąłem przy walce np. z większym żywiołakiem światła (gdzieś w początkowym etapie), to będę długo pamiętał, ale potem… przychodzi jednak satysfakcja że się dało radę. Te obiekcje do trudności są dla mnie o tyle dziwne, że jak dla kogoś jest za ciężko, to można w każdym momencie obniżyć sobie poziom na łatwy, a nie wierzę żeby na nim gra była nie do przejścia nawet dla osoby mało ogarniętej. Reasumując gra poniosła komercyjną porażkę, ponieważ nie trafiła w oczekiwania dzisiejszych odbiorców, a szkoda, bo takich tytułów jak Aarklash czy kiedyś Icewind Dale (który niewątpliwie był znacznie lepszy), czyli izometrycznych rpgów nastawionych na taktyczną walkę, za dużo nie ma.
King of Dragon Pass kiedyś odpaliłem. Jest tam faktycznie trochę tekstu, ale choć jestem na bakier ze znajomością angielskiego, to jakoś dawałem radę i wyobrażam sobie że mógłbym kiedyś do tej gry poważniej się przystawić, bo jak wspomniałem ma interesujący gameplay. Z powodu ciężkiego angielskiego odbiłem się od Paper Sorcerer, choć to niby tylko dungeon crawler, ale jest trochę z początku dialogów i wgryzanie się w nie było dla mnie zbyt ciężkie, a nie lubię gdy mnie za dużo omija z fabuły (zwłaszcza że w tej grze ma być dość oryginalna).
A do mojej wyliczanki z przecenionymi grami to obok Cthulhu Saves the World warto byłoby dodać inną, chyba jeszcze lepiej ocenianą parodię gatunku rpg - Doom & Destiny. 9 zł za rpgmakerowca to nie tak mało, ale 97% pozytywów przy sporej liczbie oceniających robi bardzo zachęcające wrażenie.
Mi Steam podpowiada żebym kupił Expeditions: Conquistador za 14,39 zł (-80%) - godne uwagi?
Deus Ex: Mankind Divided za 32,24 zł (-85%). Dla mnie jeszcze za drogo :).
Alpha Protocol za 10,79 (-80%). Polecam.
7 Mages wezmę, to raptem dwa i pół Snickersa :).
Powiedziałbym że tak, Exp-Conq jest warte zakupu podobnie jak sequel - Expedition: Vikings.
Rozgrywka wygląda tak że eksplorujesz mapę, przeżywasz przygodę i próbujesz osiągnąć cel godny konkwistadora - złoto, góry złota władowane na twój statek.
To co wyróżna tę grę to skala i szczegóły - mapa jest usiana niespodziankami, twoja drużyna jest mała, każdy z ludzi ma wady (rasizm, uprzedzenia, upodobania) jak i przydatne umiejętności dla których ląduje na statku.
Ludzie mogą być ranni, zapadać na różne choroby, załoga może się zbuntować.
Każda kolejna rozgrywka przebiega inaczej.
Podobno gra jest podzielona na dwie części - Ameryka Południowa i Hiszpania - ale nie wiem jak to działa bo nie dotarłem daleko...
Gra dobra ale trzeba mieć wenę by grać dalej...
Jak nie grałeś, to obowiązkowo Arx Fatalis. 7 Mages fajnie sie zaczyna i przypominają sie stare dobre DC, ale im dalej tym gorzej, chociaz ogólnie da się zagrać.
Do Arx Fatalis koniecznie potrzeba instalacji Arx Libertatis, który umożliwia grę na współczenych myszkach i rozdzielczościach (a czarowanie w tej grze jest konieczne by nie zaciąć się w połowie gry, bez spoilerów).
Ktoś grał w neo scavenger? Wygląda na niezły hardcore.
Rogalik w post-apo z survivalem. Zbieranie mutlum różnych badziewi widać bawi ludzi.
Jak to w rogalach - odkrywania i zwiedzania jest masa. Nigdy nie wiesz czy za rogiem czai się zdziczały menel i czy rzut cyfrową kostką da ci przeżyć. A nawet jak przeżyjesz to multum przypadłości i kalectw da ci popalić.
Dotarcie do pierwszego miasta, wymiana handlowa, poznawanie panującego prawa (innego dla każdego z miast lecz zawsze surowe) mi się podobało.
Rozbijanie obozów to gra sama w sobie - alarmy z puszek, pułapki... a potem budzisz się i widzisz człowieka-wilka nad sobą i kończysz jako porcja schabu dla kudłatego wsiura...
1 save, który jest kasowany w chwili śmierci bohatera.
Gra bardzo kompleksowa ale kompletnie spaprany system craftingu
Oddam za darmo (ale w dobre rece) obie czesci Ravenlofta na GOG.
Dostalem kod razem z nowym numerem PIXEL'a, a juz mam te gry w bibliotece.
Ktos chetny?
Jeśli nikt inny się nie zgłosi, to chętnie bym przygarnął, tym bardziej, że w przyszłym roku chcę ograć kilka najstarszych tytułów z D&D.
A to ci niespodzianka...
http://store.steampowered.com/app/618710/Elminage_ORIGINAL__Priestess_of_Darkness_and_The_Ring_of_the_Gods/
Jestem pewny że oceny będą średnie (pomarańczowa czcionka) bo choć sama gra dobra to poziom trudności i niektóre pomysły (np. mapa może się wyświetlić kilka razy zanim się zużyje) mogą doprowadzić rozpieszczonych dzisiejszych graczy do płaczu.
Coś się japońscy developerzy (mniejsi na razie) rozpędzili z wydaniami pecetowymi pod koniec roku.
Kod działa, obie gry dodało do biblioteki i już instalki pobieram. Dziękuję!
Polecam tego forumowicza :)
Vaporum dostaje uaktualnienie. Opcja Time Stop działą na tej zasadzie, że jak nie wykonujemy żadnego ruchu to przeciwnik też nic nie robi bo gra automatycznie się zatrzymuje. Zapomniałem już w jakim innym RPGu to było...
Możliwe
Po 6 godzinach Star Crawlers jestem póki co pozytywnie zaskoczony. Klimatem najbardziej przypomina mi Shadowruna.
Na GOGu ruszyła wyprzedaż. Przeceny były lepsze na Steamie, ale co do staroci można je nabyć za fajne ceny. Za 14 złotych wziąłem 6 tytułów z GoldBoxa (bez serii Krynn) plus Dark Sun, więc w przyszłym roku pójdę w ślady paru kolegów tutaj, którzy owe tytuły ostatnio ograli.
A i w razie czego nie kupujcie tych gwiazdek - zazwyczaj trafia się słaby tytuł...
Dobrze że Blackguards kupiłem kiedyś na wyprzedaży i dużo nie wydałem. Gierka jest dla mnie cholernie monotonna i nużąca, zaś prymitywizm twórców też mnie dobija. O ile system walki jest ok, o tyle cała reszta mnie dorzuca. Trudno.
Kwintesencją jest walka. Reszta to nieco naiwne, takie drakensangowskie klimaty. Dwójka jest przystępniejsza i zrezygnowano w niej z zadań a skupiono głownie na walce, ale skoro nie podeszła tobie część pierwsza, to za dwójkę szkoda byłoby ci się zabierać.
Gra mnie po prostu męczy. Drakensanga nie nazywam naiwnym, uwielbiam River of Time, to jeden z moich ulubionych erpegów ever i zaliczam go do najlepszych erpegów dziesięciolecia :)
Mnie w jedynkę bardzo fajnie się grało i przeszedłem ją z przyjemnością. Natomiast zmiany w dwójce mi nie podeszły, zwłaszcza dobieranie jakichś dupków do drużyny i zrezygnowałem po kilku godzinach gry.
Ciekawy niszowy RPG z 2010r? od południowych sąsiadów.
http://store.steampowered.com/app/426050/LEGIE/
Mam za sobą 10 godzin gry Ruzar - The Life Stone i jak do tej pory jest to całkiem fajny dungeon crawler. Fabuła akurat jest tylko nakreślona w intro i jak to w crawlerach zazwyczaj teraz bywa, stanowi wyłącznie pretekst do eksploracji i walki w podziemnych korytarzach i nie tylko. Wciąga eksploracja, bo sekretów trochę jest, zagadki są w umiarkowanej ilości i nie są trudne. Walka z początku bardzo łatwa, wręcz wygrywamy na stojąco, ale jak już wejdziemy do kopalni to potrafi być już wymagająca, szczególnie gdy pojawia się znacznie więcej wrogów, nawet na otwartej przestrzeni. Rozwój standardowy, jest też drzewko skilli. Przedmiotów i w ogóle wyposażenia trochę jest, dużą część można zakupić u handlarki a inną część znaleźć w sekretnych miejscach lub zaułkach labiryntów.
Gdyby ktoś kiedyś chciał spróbować w Ruzar to od razu napiszę: grajcie wojownikiem - ja wybrałem maga i teraz jest trochę wymagająco, tym bardziej, że manę trzeba odnawiać a jak w pobliżu nie ma ogniska, to posiłkujemy się miksturami, które można zakupić, ale są drogie. Za dużo kombinowania, do tego wojownik zadaje większe obrażenia. Nie podoba mi się jedynie, że jedne lokacje przemierzamy niekiedy więcej niż 2 razy, szczególnie gdy wykonujemy zadania poboczne. Ogólnie, Ruzar to przyzwoity dungeon crawler FPP i można się nim zainteresować, szczególnie podczas wyprzedaży.
Gra jest bardzo fajna, ale krótka. O ile mnie pamieć nie myli to jesteś praktycznie przy końcu.
Aż sobie sprawdziłem i faktycznie, jestem gdzieś przy końcu... Zmyliły mnie osiągnięcia Steam, wśród których widnieje 50 level oraz to, że do odblokowania drzewka skilli danej klasy jeszcze dużo mi brakuje... NG+ - zobaczę na czym będzie to polegać...
Dzięki za podsunięcie mi tytułu, trudno mi jest przekopywać się przez wypożyczalnię Steama i jeśli ktoś na forach nie będzie rozmawiała o jakimś tytule to ta gra właściwie dla mnie nie istnieje. Dorzuciłem do listy życzeń, z miłą chęcią poeksploruję jakieś jaskinie...
W przyszłym roku wychodzi całkiem ciekawie zapowiadający się rogalik.
http://store.steampowered.com/app/625960/Stoneshard/
Mam go na oku już chwilę. Zainteresował mnie trailer i w ogóle na obrazkach gra ma swój urok. Zapisałem się na darmowy prolog, ale na razie cisza.
Ruzar - The Life Stone zakończony. Jak wspomniał Bogas - gra bardzo fajna. Po pokonaniu finałowego bossa, pojawiło się outro oraz możliwość zagrania jeszcze raz, z tym, że wrogowie są już silniejsi. Ogólnie przejście zajęło mi 13 godzin, ale były to całkiem miłe godziny przed ekranem. Gra mnie wciągnęła bardziej niż Vaporum. Grafika nie należy do ładnych, ale ona tutaj nie gra roli, Ruzar ma też trochę błędów (nie mogłem wykonać jednego z zadań pobocznych - zabić Spider Queen, bo ta po prostu się nie pojawiła w miejscu gdzie miała być), czasami też były błędy w postaci przenikania wrogów na jednym polu, postać nierzadko przycinała się po wczytaniu gry. Jednak eksploracja jest wzorowa. Mnie bardzo się podobała, była taka w sam raz, mapy też są przemyślane pomimo rzadko rozstawionych kamieni teleportujących. Na poziomie normalnym nie była też trudna nawet dla mojej postaci, która była mieszanką maga i wojownika. Pewnie jakby ktoś szedł typowo w wojownika, to gra byłaby banalna. Gra nie jest długa, ale aby np. zdobyć więcej osiągnięć Steam (jak się w to ktoś bawi), to trzeba zagrać pewnie drugie tyle. Na jakiejś promocji polecam, do ok. dwóch dyszek można brać.
Ruzar to też 18 (i pewnie ostatnie) zagrane RPG w tym roku. Mam nadzieję, że przyszły też będzie tak obfity w przygodę a i jakościowo jeszcze lepszy :)
Jak tak w sumie na chwilę tylko. Jeśli kogoś interesował Seven, zwłaszcza erpegowy aspekt, to może sobie grę odpuścić. Rozwoju postaci właściwie nie ma, chyba, że poprzez znaleziony sprzęt i wszczepy. Dialogi prowadzą się same i są mocno spłycone. Mamy na nie niewielki wpływ, żeby nie powiedzieć żaden. Poza tym oczekiwałem więcej w kontekście klimatu kolonii karnej. W ogóle nie czułem, że biegam po więzieniu pełnym przestępców. Może i uniwersum jest całkiem nieźle przemyślane na papierze, w samej grze czuję, że biegam po jakimś generycznym, bezpłciowym świecie totalnie pozbawionym klimatu i celu. O fabule trudno wspomnieć, to co zobaczyłem nie prezentowało się zbytnio zachęcająco. Ot, kolejna historyjka o bohaterze opętanym przez demona, który kieruje nas z punktu A do punktu B by wykonać jakieś niby ważne zadanie. Zupełnie był mi obojętny główny cel, jak i sam protagonista i jego towarzysz. W reszcie aspektów Seven też nie radzi sobie najlepiej i porzuciłem grę po kilku godzinach, gdy utknąłem w jakimś zadaniu.
Podziwiam drenza, że zdołał ukończyć aż TYLE erpegów w 2017 roku. :) Jeśli o mnie chodzi to w tym roku udało mi się ukończyć: Jade Empire, DLC i dodatek do Dragon Age: Origins, Dragon Age II, The Banner Saga, Fallout 3, no i ELEX. W tym roku zdecydowanie przeważały tytuły narracyjne pokroju Firewatcha, Brothers, Unravel, Valiant Hearts, dwa sezony The Walking Dead, Games of Thrones i The Wolf Among Us od Telltale. A ostatnio za sprawą The Black Mirror wkręciłem się w przygodówki point'n'click. Przydałoby się wrócić do Skyrima i dodatków, by wreszcie ukończyć tą grę. Jakoś mi z nią nie po drodze. Gdy mam się zabrać na porządnie to pojawia się jakaś inna gra. W tym przypadku były to klasyczne przygodówki. Ostatnio zacząłem też The Bard's Tale, ale to bardziej hack'n'slash i to na dodatek MOCNO uproszczony.
Jeśli chodzi o 2018 rok to liczę, iż więcej erpegów uda mi się ukończyć. Przydałoby się wreszcie nadrobić, któryś z klasyków: seria Fallout albo Baldur's Gate. Może przejdę sobie raz jeszcze Neverwinter Nights, które to przeszedłem jakieś kilkanaście lat temu, a przy okazji ukończę dodatki w które nie grałem. W tym roku próbowałem grać w GOGową wersję, ale popsuły mi się zapisy z rozgrywki, daleko nie zaszedłem, bo udało mi się ukończyć jedynie samouczek. Cóż, spróbuję jeszcze raz. Drugą część NWN z dodatkami też wypadałoby ograć, tak samo jak Drakensaga: The River of Time. Niedawno, jak pisałem, ukończyłem Fallout 3, a ostatnio na promocji Steam wpadł Fallout: New Vegas, który ma świetne opinie, więc w następnym roku również chciałbym go ograć. No i wspomnianego już Skyrima mam nadzieję wreszcie przejść. Grę kupiłem w 2013 roku, bodajże, i do dziś nie ukończyłem. Może na dniach uda mi się wkręcić i przejść tego, podobno, RPG wszech czasów, który nie ma startu do Morrowinda. W drugiej, połowie roku, tak na jesień planuję też, po raz kolejny przejść pierwszego Gothica, a tym samym zacząć przechodzić całą serię (nawet z nieszczęsnym Zmierzchem Bogów, którego jeszcze nie ograłem), urozmaicając każdą z części jakimiś modami. A z rolplejów, które swoją premierę będą mieć w 2018 roku to chyba najbardziej ciekawi mnie Kingdom Come. Jeśli będzie miał przyzwoite opinie to może nawet zagram krótko po premierze. No i to by było chyba na tyle, jeśli chodzi o moje growe plany na kolejny rok. Liczę, iż przynajmniej część z wymienionych tytułów uda mi się ukończyć, bo są też przecież i inne gatunki, jak wszelkiego rodzaju strategie w które nigdy nie grałem, a chciałbym zmienić ten stan rzeczy. :)
No to plany masz naprawdę godne podziwu :). Samo przejście FNV ze wszystkimi dodatkami, to spokojnie 200-250 godzin, podobnie zresztą wygląda Skyrim z dodatkami, trzeba lekko liczyć 250-350 godzin. Drakensang kolo 100 ;) Gothic 2 z Nocą Kruka i Gothic 3 to znowu ze 200-250 godzin :D. Oczywiście wszędzie robiąc wszystkie dostępne questy i zwiedzając co się da.
E tam, G2:NK przechodzę spokojnie w 50 godzin. Nie bardzo wiem ile zajmie G3, bo grałem dotychczas w samą podstawkę (sama podstawka to gdzieś 50-80 godzin), a kolejnym razem zamierzam przejść go z Quest Packiem i Content Modem, ale ze 100-150 godzin powinien zająć. Poza tym to jeśli o Gothiki chodzi to w 2018 roku planuję przejść tylko część pierwszą z jakimś modem. Może z Edycją Rozszerzoną? Mam tak, że lubię sobie dodatkowo przyklimacić i często dobieram klimat gier do pory roku. Na G1 największą ochotę mam na jesień, G2:NK wiosna i G3, ZB - lato. :) Innych tytułów też się to tyczy. Na jesień i zimę wybieram gry mroczniejsze, ponure (przykład: The Last of Us, Bloodborne, Dark Souls, Max Payne), a wiosna-lato to czas na lżejsze tytuły, w słonecznych, ciepłych klimatach (Far Cry 3, seria Uncharted, Max Payne 3).
A ze Skyrimem to największy problem mam taki, iż ta gra wybitnie mi nie wchodzi, nie potrafię się wciągnąć. Morrowinda swego czasu ukończyłem trzykrotnie.
RPGi, które miałem przyjemność lub nieprzyjemność ograć na pewno nie równają się długością do Dragon Age czy Fallout 3. Może tylko część. A tak to coraz krótsze te nowsze dungeon crawlery czy inne gry fabularne...
@Sebogothic Fakt, niezłe plany. Obszerne gry. Na pewno trochę czasu zabiorą. Oby był mile spędzony :) Baldur's Gate II - arcydzieło i przygoda przez naprawdę wielkie "P". Drakensanga: River of Time zdecydowanie warto - lepszy od jedynki. Sam nie wiem, czy do niego nie powrócić, aby zagrać magiem i przy okazji przejść dodatek (który ma coś kiepskie oceny...). Jednak w kolejce cała masa gier, których nawet nie liznąłem. Zacząłem Revenanta i pewnie w przyszłym roku skończę. Rok zacznę też od Tyranny, które dostałem od Paradoxu za darmo w ramach przeprosin za aferę z cenami (akurat kupiłem w tym okresie PIllarsy z dodatkami). Do tego jak zwykle kilka świeższych crawlerów, no i Pool of Radiance i z parę kolejnych części. Ravenlofta, którego otrzymałem od kolegi udzielającego się na forum i w tym wątku. Eschalon: Part I, może i II (w sumie jak ktoś nie ma to za ok 10 zł jest tutaj paczka z 2 częściami plus kilka innych gier - pierwsza część Eschalon jest za darmo na GOGu i Steamie: https://www.fanatical.com/en/bundle/rpg-bundle ). Przygodówki też ostatnimi laty polubiłem a po przeczytaniu twojej opinii na temat Black Mirror zakupiłem je i mam nadzieję, że będzie to świetna gra.
Z nowości pewnie zakupię turowe Stygian: Reign of the Old Ones a może i wpadnie kilka innych ciekawych gier w przyzwoitych cenach lub za darmo, w które się w niedługim czasie się pogra... Trochę tego jest, czas się powinien znaleźć. W sumie w erpegach dobre jest to, że pomimo dawnej premiery można je zawsze później ograć.
@Adamus - jak na gry single player to liczby duże. U mnie chyba tylko Gothic 3 zbliżyłby się do takich godzin... To te gry to chyba zaglądnąłeś w każdy zakamarek? :)
drenz --> to efekty przejścia obu tych gier dwa razy. Raz bez dodatków i później z dodatkami, z tym ze jak już grałem z dodatkami, to zaczynałem od zera i w zasadzie podstawkę traktowałem po macoszemu byle tylko dobić do odpowiedniego poziomu.
@drenz - Ja do tych Baldurów czy innych klasycznych rolplejów już z tysiąc razy się przymierzałem i sporo razy podchodziłem. W Baldurze już ten pierwszy gość przed karczmą miażdżył mnie na puch. Najdalej doszedłem do drugiego rozdziału, jak wychodziło się z tej kopalni a za nią czekały jakieś amazonki chyba, które były praktycznie nie do pokonania dla mnie. Z Icewind Dale miałem podobnie, gdzie już przeciwnicy z pierwszej jaskini stanowili problem. Nie wiem, to było dosyć dawno, może źle się za te gry zabierałem. Póki co jedynym klasycznym erpegiem z tamtego okresu, który przeszedłem był Planescape: Torment. W 2018 roku liczę, iż uda mi się przejść przynajmniej jedną z nich. Choć jeśli zdecyduję się na Baldury to chyba je zmoduję do BG Trilogy.
@Adamus NV 250 godzin? Chyba z modami fabularnymi. Mi przejscie podstawki+ wszystkich, czterech dodaktow zajelo lekko ponad 150 h. Wyszperalem tam co sie tylko dawalo, wszystkie lokacje na mapie podstawki i dodaktow zwiedzone, z questow pobocznych wycisnalem jakies 95% tego co bylo do zrobienia.
Mam wrazenie, ze statystki czasowe gier tego typu sa zawyzane, przez fanow, ktorzy po prostu tymi grami sie delektuja .
Tak samo jest ogromny rozstrzal w statystkach W3, gdzie czesc przechodzi wszystko z dodatkami w jakies 100 h, a druga osoba potrafi nabic 2 razy tyle.
Moje pierwsze podejście ładnych parę, czy raczej paręnaście miesięcy temu do Pillarsów miało miejsce na windowsie XP w wyniku czego gra co chwila wywalała do pulpitu. Teraz, na win 7, podchodzę do gry po raz drugi - edycja kompletna ze wszystkimi dodatkami, gra nie wywala do windy i znam towarzyszy, inaczej poprowadzę głównego bohatera i minimalnie zmienię skład drużyny.
To PoE działą na XP? Myślałem że podobnie jak Divnity Original Sin nie był wspierany.
Win7 ftw i oby jak najdłużej służył...
Bo nie był wspierany. Działać działał ale w niektórych lokacjach (przy przechodzeniu do) i przy awansie postaci w 50% przypadków wywalało do windy więc gra była....męcząca a sejw konieczny co chwila.
Ostatnio w moje ręce trafił (i rozgrzał serce nostalgią) wymięty numer Secret Service, w którym była recenzja Lands Of Lore 2 Guardians Of Destiny, więc przypomniałem sobie że tytuł mignął mi w sklepie gog, po czym zakupiłem bezwłocznie, zwłaszcza że jako dzieciak ograłem jedynkę. I podoba mi się. Jestem dopiero w wiosce w dżungli (choć, wstyd przyznać, nie wiem nawet jak używa się przedmiotów z ekwipunku, może ktoś pamięta?), ale gra mnie wciąga. Ciekawy świat, fajna grafika (jeśli ktoś definiuje grafę jak ja, czyli sprawa drugorzędna), sporo zakamarków i miły klimat retro typu Albion na przykład. Trochę śmieszą spotkania z NPCami, bo są to wklejeni w świat gry aktorzy brzmiący bardzo pompatycznie, ale do przeżycia. Ogólnie polecam jak sobie ktoś chce w święta odświeżyć. A jak ktoś pamięta jak obsługiwać ekwipunek, to będzie miodzio by się podzielił wiedzą.
Pamiętam jak byłem mały i na płycie z Red Alert był trailer LoL 2 właśnie. Koparę zbierałem z podłogi. Kiedy po latach w końcu grę odpaliłem srodze się zawiodłem. Gra była dla mnie zbyt liniowa i hm, przygodówkowa. Zdecydowanie wolę brzydszą "jedynkę". W "trójkę" nie grałem.
Spróbuj klikać prawym przyciskiem myszy na portret. Używanie to chyba przeciąganie itemków na portet lub w inne miejsce prawym przyciskiem. Albo od numerów od 6 do 0 jest szybkie użycie itemków... - pierwsze numery to była magia. Spróbuj też klawiszy: I, B, O, P - któreś to na pewno ekwipunek. Jeszcze nawiasy służyły do czegoś w ekwipunku. Tak mi się wydaje, bo pamięć nie ta.
A nie prościej skorzystać z instrukcji (Lands of Lore 2 - Guardians of Destiny - Manual.pdf) dołączanej na GOG do gry?
Pamiętacie Chaos Chronicles?
Wydawca bitComposer miał jakieś problemy i ten niezwykle obiecujący RPG w rzucie izometrycznym został pogrzebany w 2013 roku a zasoby użyte w jakimś takim badziewu (Demons Age) co to zostało wydane niedawno (początek grudnia 2017) i równie szybko usunięte ze Steama (nawet Reams of Arkania HD dłużej się trzymało)?
Okazuje się że projekt odżył pod nazwą Realms Beyond
https://www.youtube.com/watch?v=Gp_Tu7dldxI
https://www.youtube.com/watch?v=Dtwd9E2p_5M
https://www.realms-beyond.com/
To pierwsza turówka na systemie D&D (3,5e) od czasów... bo ja wiem? D&D na Sony PSP? Świątyni Pierwotnego Zła?
Kurde, te filmiki przedstawiające lokacje są całkiem klimatyczne. Będę miał ją na oku. Dzięki.
Grał ktoś w którąś z odświeżonych części Realms of Arkania? Warto brać?
edit: Poprawione :)
Chyba Realms of Arkania. :P Nie grałem, ale podobno odświeżone wersje są słabe.
sebogothic - Opinie zbierają dosyć skrajne - od pozytywnych do negatywnych.
Parę części temu Garak opisał swoje wrażenia z tej gry:
https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=13864429&N=1#post0-14097825
Krótka dyskusja na jej temat od postu 175.
Większość negatywnych opini pochodzi z czasów wydania wersji 1.0
Od tego czasu do dzisiaj gra miała masę patchy a nawet wyleciała ze Steama by wróciła z powrotem.
Teraz gra jest ok ale lepiej pograć w klasyczną trylogię...
SpecShadow - To chyba odpuszczę tą serię. Przynajmniej na razie. :)
Powstaje jakiś RPG z elementami survivalu i to z fabułą i misjami pobocznymi. Little Devil Inside wygląda obiecująco.
https://youtu.be/Dfuc9VRkZ4o
Z artykułu na pcgamerze wynika, że gra ma wyjść prawdopodobnie już w przyszłym roku. Zawartość ma oferować 20 godzin wątku głównego i 80 godzin wliczając zawartość poboczną. Fabuła ma opierać się o badania nad potworami i podróżami dla uniwersytetu. Ma być perma death, ale kolejną postacią możemy znaleźć i złupić zwłoki poprzednika. Studio przeliczyło możliwości na zamiary i w grze mają być dostępne jedynie 10 gatunków potworów (ze 100 planowanych). Może nie jest to następca Baldura, ale chyba znajdzie się w tym wątku miejsce i dla takich gier. :)
PS: Ogólnie zaglądam tutaj dosyć regularnie, ale rzadko kiedy komentuję. ;)
Cześć wszystkim, cześć Iselor, czy mi się wydaje czy Insi dokonało swego żywota? Przez długi czas nie przeglądałem żadnych dyskusji o grach, naszło mnie przeszło pół roku temu, a tam info o budowie. Teraz znów mnie naszło, a tam bez zmian. Stwierdziłem że jak znajdę Ciebie to znajdę jakieś pogadanki o starociach, no i trafiłem tutaj.
Darth Angel! Dobrze Cię widzieć! Wiesz, dopiero teraz przeczytałem twoje posty :D Fajnie że przez moją osobę tutaj trafiłeś. Ten wątek to chyba ostatnie miejsce w polskim necie gdzie można z fajnymi ludźmi pogadać o cRPG. Tylko niech bronią cie bogowie nordyccy przed włażeniem do innych wątków GOLa! Ilość trolli, kretynów i gimbazy jest zatrważająca. Gdyby nie ten wątek nie zaglądałbym na to forum.
A co Insimilionu. Niejaki Wilk przejął ten portal, miał go przekształcić i szlag ostatecznie go trafił, nic z tego nie wyszło. teoretycznie Orish mógłby go wskrzesić jeśli się nie mylę ale mu się nie chce. Ja przez fejsa mam kontakt z kilkoma ludźmi stamtąd ale to tyle. Tam też mnie znajdziesz po xywie.
Ja ciągle gram w Pillarsy. Rękami i zębami będę bronił tezy że to jeden z najwybitniejszych cRPG w historii. Niektóre walki doprowadzają mnie co prawda do ciężkiej cholery, ale to mi się podoba a klimat Bezkresnych Ścieżek Od Nuy jest niesamowity.
Delikatny offtop ale to mnie interesuje :)
Zauważyłem pewną prawidłowość grając w cRPG. Mianowicie. bez względu na to w co gram zawsze gram w podobny sposób, podobną postacią czy też dwiema postaciami. Tak jakby to była jedna postać "reinkarnująca się" w różnych światach. Nie potrafię grać, jeśli gram facetem, kimś absolutnie innym niż ja sam. Zawsze gram postacią dosyć słabowitą i mało zręczną (bo jestem słaby fizycznie, zręczność też u mnie słaba, do tego wzrok słaby xD). Nie potrafiłbym grać odpowiednikiem Conana :) Z drugiej strony zawsze dodaję swojej postaci sporo punktów Kondycji/Zdrowia/Wytrzymałości (praktycznie nie choruję, jakimś cudem na wuefie zawsze miałem świetne wyniki wytrzymałość). Jako że dużo czytam, postać zawsze ma wysoką Mądrość/Roztropność/Inteligencję/Wiedzę (zależy od systemu). Z tego powodu prawie zawsze gram...nie, nie magiem (chyba że Arcanum, wtedy tylko nekromanta), a kapłanem - tu się kłania moje zainteresowanie religioznawstwem :) Jeżeli już muszę grać wojownikiem to i tak to jest cherlawy wojownik, który słabo bije ale dużo przyjmie ciosów zanim padnie xD No i ma dobrą gadkę i jest oczytany (przydaje się gdyż postać to przywódca drużyny). Nie wysilałem się nawet by wymyślać mu imię. Adam jestem w życiu, Adam w grze xD Taką postacią, czy też podobną gram zawsze, w każdym erpegu. No inaczej nie potrafię. No, jest wyjątek.
Moim pierwszym erpegiem (zaraz zostane zjedzony przez ortodoksów, ale nie pora tu na dyskusje akademickie) było...pierwsze Diablo. Zawsze grałem tam Łotrzycą. Bardzo polubiłem tą brązowowłosą pannę z łukiem. Kiedy potem zacząłem grać w Diablo II dostałem oczywiście gratisowo najemniczkę - łotrzycę. O imieniu Aliza. Imię mi sie spodobało i od tamtej pory zawsze latałem z łotrzycą o tym imieniu xD Kiedy potem potrzebowałem w erpegach łuczniczki.....robiłem jej brązowe włosy, specjalizację w łuku i imię: Aliza. Czasem, gdy sytuacja tego wymagała bo miałem ochotę grać typowym łucznikiem tworzyłem po prostu łuczniczkę o takim wyglądzie i takim imieniu (ni cholery nie potrafię zmusić sie do grania łucznikiem - facetem, łucznik to dla mnie zawsze dziewczyna). Zazwyczaj jednak jest tak że obie te ww. postacie są razem w ekipie (o ile to erpeg drużynowy) i ZAWSZE Adam, ta główna metapostać to człowiek (rzadko półelf) będący Kapłanem (rzadziej wojownikiem, paladynem bądź wojownikiem/kapłanem) a jego rudowłosa towarzyszka Aliza jest ZAWSZE wojownikiem specjalizującym się w łuku (i dla bezpieczeństwa sztylety bądź miecze), z rzadka złodziejem, wojownikiem/złodziejem bądź łowcą. Do innych postaci w drużynowych erpegach podchodzę bardziej swobodnie choć imiona są zawsze te same (z klasami i rasami to już różnie bywa ale np. często mam krasnoluda Thorina :P ). A wy gracie różnie, nie przywiązujecie sie do postaci, macie różne style czy też macie metapostać bądź, jak ja, metapostacie występujące w każdym erpegu ? :)
Larping
bleh
Szanuję Obsidian, głównie za drugie Neverwinter Nights, Maskę Zdrajcy i Pillars of Eternity. Natomiast do Tyranny robiłem dwa podejścia i.....nie wiem, może kiedyś będę musiał zrobić trzecie. Cholernie się od tej gry odbijam. Ja wiem, że sam pomysł bycia Złym, czy chociaż na usługach Złego, ale tutaj kompletnie tego nie kupuję. Irytuje mnie to że twórcy rzucają gracza na głęboką wodę miejsc, postaci, wydarzeń itd. jeszcze zanim gra się na dobre zaczyna i od samego początku czuję się tak jakby ktoś dał mi piąty tom jakieś 20-tomowej sagi fantasy i kazał czytać dalej gdy ja nie wiem za bardzo po co, dlaczego i kto. Za dużo tu dla mnie dziwnych nazw, postaci, zależności pomiędzy nimi, które z założenia od samego początku muszą mnie interesować. A mnie nie interesują. Postać gracza też jest dosyć mocno narzucona (tego niecierpię w cRPG). Do tego dochodzi tragiczna optymalizacja (standard u Obsidiana :)) a walki są wg mnie bardziej drewniane niż w Pillarsach i Baldurach. Póki co plusem jest muzyka, ale to tyle.
Tyranny jak i Pillars, a i pewnie inne rpg znane z Kickstartera to gry(moim zdaniem) , ktora wolą dzialac na system 64 bit oraz minimium 4gb ram, ale na xp 32 bit z 2 gb tez sie zagrac w Tyranny jako tako, ale trzeba dopisac 1 linijke by system inaczej robil z RAMem
> Postać gracza też jest dosyć mocno narzucona (tego niecierpię w cRPG)
Narzucona w jakims sensie? W czym oznacza się to mocno w Tyranny? Chodzi o tytuł Stanowiciel ?
Daleko zaszedłeś zanim przerwales gre?
Natłok informacji/lore/ może byc duzy/zaskoczyć, ale obszar działania to tylko ten skrawek lądu, więc grajać można to sobie poukładać w głowie, szczególnie jak sie pogra kilka razy by sprawdzić różne ściezki fabularne(wyróznia sie 4 "scieżki").
Nie doszedłem daleko. Na 4gb ramu w dodatku gra się dosyć....uciążliwie. Wrócę do tej gry jak a) stanieje (bo obecnie grałem krótko w wersję, hm, pożyczoną, od kuzyna, ale wszystkie erpegi muszę mieć swoje oryginalne więc luz) b) kupię nowego kompa. Póki co kończę podstawke Pillarsów i biore sie zaraz za White March. Zauważyem że wersja Definitive edition, z paczami i dodatkami utrudnia grę, przeciwnicy są trudniejsi, Druid nie jest już takim kozakiem. I dobrze.
Zauważyem że wersja Definitive edition, z paczami i dodatkami utrudnia grę, przeciwnicy są trudniejsi,
nawet mnie nie strasz, ja jeszcze nie pograłem tak dobrze (dopiero zdobyłem twierdzę dla siebie) a widzę że będą schody...
Może jednak wrócę do doliny lodowego wichru w IWD..
No, IWD jest piękny ale że skończyłem go z 4 razy mam dosyć :P Spokojnie, Pillarsy nie są masakrycznie trudne, ale schodzenia do Bezkresnych Ścieżek Od Nuy jeśli nie ma sie ekipy na minimum 6-7 poziomie jest bezcelowe :)
Przeciwnicy są trudniejsi W PoE po patchach. Jednak tuż przed wyruszeniem na Wyspę Pochówków spokojnie można udać się do Białej Marchii. Tam dość wymagające jest tylko Oblężenie Crägholdt, gdzie z wojownikami pod murami bardziej się męczyłem niż z uczniami wewnątrz. Do tego głównym przeciwnikiem jest tam Concelhaut, który jest jedynym wrogiem jakiego nie udało mi się w grze pokonać. Miałem wiele podejść, ale po prostu nie dałem rady na 15 czy 16 poziomie postaci...
Tyranny odpalę jak skończę Aarklash: Legacy, które mnie coraz bardziej nudzi monotonnymi walkami i zagadkami...
Czy mogę spokojnie skończyć podstawkę i dopiero ruszyć na Białą Marchię czy lepiej najpierw BM ? Jak skończę podstawkę nie zablokuje mi to obszarów czy coś? Będę mógł dalej normalnie kontynuować grę?
Jak zakończysz podstawkę to zakończysz grę. Chyba że zostawisz sobie jakiś zapis, który po skończeniu gry wczytasz i wyruszysz do Marchii. Ogólnie lepiej tam sie udać pod koniec rozgrywki. Gra i tak pyta czy dostosować poziom postaci do dodatku czy jednak zostawiasz jak jest.
Dla osób, którym nie przeszkadza, że gra jest we wcześniejszym dostępie, na Steamie w styczniu pojawi w early acces ciekawie prezentujący się bodajże erpeg - Arakion: Book One http://store.steampowered.com/app/528980/Arakion_Book_One/
Adamus
.kNOT --> a w ogóle, to ktoś czyta jakieś instrukcje? ;P
To jeszcze ktoś w ogóle czyta literki? Niemożliwe.
A tak na serio, nigdy nie czytam instrukcji do gier wydanych AD 2000+, ale te wcześniejsze, zwłaszcza tak do 95' czytam od deski do deski. Raz żeby wiedzieć jak to obsłużyć, dwa, często w samych grach nie było żadnego wprowadzenia do gry, sporadycznie jakieś intro, ale w manualach było to kompletnie opisane, historia świata i bieżący problem. Gdy tego zabrakło w Ishar 2, czułem się okradziony z mojego świętego prawa do zrozumienia "co ja robię tu".
Iselor
Ten wątek to chyba ostatnie miejsce w polskim necie gdzie można z fajnymi ludźmi pogadać o cRPG. Tylko niech bronią cie bogowie nordyccy przed włażeniem do innych wątków GOLa! Ilość trolli, kretynów i gimbazy jest zatrważająca. Gdyby nie ten wątek nie zaglądałbym na to forum.
Widziałem tylko listę tematów, forum wygląda jak straszny śmietnik, nie podoba mi się także silnik całego forum, sposób odpowiadania na czyjeś posty, łatwo można przeoczyć nowsze wpisy wrzucane nad starszymi. Być może da się to skonfigurować gdzieś, ale nie szukałem póki co. Ale ten wątek jest wart śledzenia, ludzie tutaj piszą o wszystkim co mnie interesuje i z sensem, dużo tu ciekawostek, których sam bym nie odnalazł, bo nie śledzę nic innego w internetach, i w ogóle pełna kultura.
Gdybym miał jeszcze czas żeby to wszystko ograć, o czym tu mowa.
Iselor
Ja przez fejsa mam kontakt z kilkoma ludźmi stamtąd ale to tyle. Tam też mnie znajdziesz po xywie.
Nie używam żadnych takich niszowych serwisów.
Co do opisanej przez Ciebie "projekcji" samego siebie w grach cRPG, ja tak nie mam. Gram wszystkim - harcerzami, łamaczami serc, żądnymi władzy madafakerami, manipulatorami albo tępymi osiłkami (podobnie jak wieki temu w papierowych RPGach). Klasy te, które najlepiej sprawdzą się w założonej koncepcji, a obecnie najczęściej wybieram te, które pomogą mi jak najsprawniej "rozjechać" grę. Imiona nigdy nie są nawet wariacją na temat mojego imienia - albo samodzielnie wymyślone, albo wzięte np. z innych gier (w ostatnio zaliczonym Pool of Radiance w drużynie był Sheltem, Mondain, Phoonzang, Mangar i dwóch podobnych ktosi), a aktualnie gram w Bard's Tale 3, moja ekipa nazwana "bardzo oryginalnie" to: Jim Beam, Johnnie Walker, Chival Regal, oraz dziewczyny: Glen Scotia, Jackie Daniels, Ballan-Tina.
Nastał nowy rok, a mi nie idzie granie. Po zakończeniu w grudniu PoR wróciłem do przerwanego wcześniej Betrayal at Krondor, ale coś mi się rozgrywka nie kleiła, dalej nie wyrwałem się z pierwszego rozdziału. Stwierdziłem że może to problem z grą, więc zabrałem się ostatecznie za wspomnianego BT3, ale wymiękam wieczorem czasem zanim w ogóle odpalę kompa. Trochę udało mi się pograć w święta i po, ale od nowego roku to raptem ze 3 godziny pograłem. Nawet postanowienie noworoczne ("będę grał w 1000 gier i będę zaniedbywał dom, rodzinę i pracę") niewiele pomaga. A plan na 2018 miałem ambitny, po BT3 na tapecie chronologicznie:
- Starflight
- Curse of the Azure Bonds
- Hillsfar
- Starflight 2: Trade Routes of the Cloud Nebula
- Secret of the Silver Blades
- Champions of Krynn
- Pools of Darkness
- Gateway to the Savage Frontier
- Death Knights of Krynn
- Treasures of the Savage Frontier
poprzetykane przez jakieś "nowsze" pozycje, typu Ultima IX, M&M IX i może M&M X, wakacje w pracy to dokończenie Driftmoon + Paper Sorcerer. Temu BaK-owi też mam zamiar dać szansę jeszcze.
Tyle jeśli chodzi o marzenia, teraz zderzam się z betonową ścianą rzeczywistości.
Widziałem tylko listę tematów, forum wygląda jak straszny śmietnik
Śmietnikiem są niestety użytkownicy. W tym momencie zakończyłem dyskusje z baranem w innym wątku, który upiera się że Assasins Creed to cRPG a Wiedźmin 3 nie jest cRPG :) Ani argumenty ani bluzgi nie pomagają, więc pasuje.
Co do opisanej przez Ciebie "projekcji" samego siebie w grach cRPG, ja tak nie mam. Gram wszystkim - harcerzami, łamaczami serc, żądnymi władzy madafakerami, manipulatorami albo tępymi osiłkami (podobnie jak wieki temu w papierowych RPGach).
U mnie wtedy "siada" immersja :)
Tyle jeśli chodzi o marzenia, teraz zderzam się z betonową ścianą rzeczywistości.
No ja po skończeniu Pillarsów zamierzam ogarnąć całą serię Gothic (z wyjątkiem części pierwszej bo tą, niestety, znam i wcale mi nie podchodzi) oraz Risen 1 i 2.
Darth Angel -->mógłbyś przejrzeć pierwsze dwa lata tego forum i watki o grach RPG. Niestety większości ludzi wtedy tu piszących i tego poziomu już nie ma i nigdy nie będzie, forum dopadła komercja i mnóstwo trolli i gówniarzy zaniżyły jego poziom, ale dla paru osób pojawiających się w tym wątku warto tu zaglądać.
Jakie tu kiedyś były dyskusje i grach ;P
http://forumarchiwum.gry-online.pl/S043archiwum.asp?ID=13722
Swoją drogą to ciekawe, że tutaj nie zaglądają. Byc może nazwa tematu ich odstrasza?
Kurczę, ależ ten Vampire Masquerade: Bloodlines jest smaczny. Zachęcony opiniami, odpaliłem wczoraj (choć na dysku leżakuje od kilku miesięcy) i ładnie wsiąkłem, dziś w pracy oczka jak wysikane w śniegu. Świetny klimat, fajne zadania, duża swoboda w podejmowaniu akcji (gram Ventrue z nastawieniem na dialogi i ew. skradanie się). Polecam każdemu komu umknął ten tytuł.
Wg mnie najlepszy cRPG ever :) Zagrałbym w niego drugi raz, innym klanem, ale tyle tytułów zalega.....
Właśnie, czas... Kurcze kiedy wreszcie będzie ta emerytura i człowiek będzie mógł się poświecić swoim pasjom ;P
Jakie macie plany na ten rok jeżeli chodzi o zaległości i przyszłe tytuły do ogrania?
Ja skończyłem ostatnio The Keep i muszę przyznać, że bawiłem się lepiej niż się spodziewałem. Fajny, przyjemny Dungeon Crawler, w którego grało mi się nadzwyczaj dobrze :). Dla weteranów gatunków taki odstresowywacz, ale dla nowych graczy chcących rozpocząć swoją przygode z DC myślę, że bardzo warty polecenia.
Moje plany "growe" to zmniejszanie kupki zaległości (mój plan na ten rok to ukończenie ok. 20-30 gier) i przede wszystkim skupienie się na "lochołazach". Pierwsze w kolejce jest StarCrawlers, które czeka na mnie od świątecznej wyprzedaży na GOG-u. Później to już The Deep Paths: Labyrinth of Andokost, The Fall of the Dungeon Guardians i Vaporum, a jeżeli chodzi o klasykę to na pierwszy plan wychodzi Lands of Lore: The Throne of Chaos. Reszta tytułów, które zamierzam ukończyć to:
- Deus Ex: Mankind Divided
- Torment: ToN (przerwałem po 10 godzinach)
- Baldur's Gate 1 (po raz 3, ale chcę to zrobić jeszcze raz na 20-lecie wydania)
- The Quest
- Fallout 1
- Tyranny
- Balrum
- Lords of Xulima
- Victor Vran
- Grim Dawn
- Ember
- Sword Coast Legends
- Wiedźmin 3 (zostawiam na sam koniec, bo zajmnie pewnie najdłużej)
- Dragon Age: Inkwizycja (kiszka i nudny grind, ale nadrobić muszę żeby móc się wypowiadać :) )
To mniej więcej tyle i mam nadzieje, że cały mój plan się powiedzie. Ogólnie moje postanowienie na obecny rok jest takie, że nie kupuje żadnej nowej gry, co wydatnie ma mi pomóc w ogrywaniu zaległości. Robię wyjątek jedynie w przypadku Pillars of Eternity 2 i może The Bards Tale IV ;).
Widzę, że wiele z tytułów do ogrania powtarza się i u mnie :). Sam mam zainstalowane The Deep Paths: Labyrinth of Andokost, The Fall of the Dungeon Guardians i po ograniu Aarklash: Legacy zabiorę się właśnie za ten pierwszy. Później Tyranny, potem znowu coś FPP czyli Dungeon Guardians albo Heroes of the Monkey Tavern, skończę Revenanta i zabieram się za Gold Boxy.
W przyszłym roku też planuję kupować mniej gier, aby jeszcze bardziej zmniejszyć kolejkę do ogrania. Wyjątki zrobię dla gier spod klimatu Lovercrafta. Niestety ten, na który najbardziej czekałem, czyli turowe cRPG: Stygian: Reign of the Old Ones wyjdzie dopiero w 2019 roku (video z pierwszej godziny - https://www.youtube.com/watch?v=5QdPdJ9i4Bk). A tak czekam na parę innych tytułów: crawler Aeon of Sands: The Trail, turowe i pixelowate, osadzone w latach 30.Pathway (o ile wyjdzie), a także jestem ciekaw jak będzie prezentował się Ashen i ile będzie w nim erpega. Może i w międzyczasie wyjdzie też coś ciekawego i mam nadzieję, że i Skullstone tym czymś będzie :)
W The Keep też grało mi się fajnie - w sumie ten tytuł odciągnął mnie od Pillars of Eternity i na te 7-10 godzin polecam, ale w dużych przecenach. Balrum - dla mnie najlepsza gra, w jaką grałem w tamtym roku. Do tej pory ją mam jeszcze na dysku, aby jeszcze do niej powrócić. Chciałbym, aby twórcy stworzyli do niej dodatkową zawartość, ale raczej nie ma na co liczyć. The Quest - klimacik ma i z dodatkiem spędziłem przy niej 50 godzin, pomimo powtarzalności walk i prostej mechaniki. Lords of Xulima - pierwsza połowa mnie wciągnęła na dobre, potem niestety gra zaczęła zjadać własny ogon, zbyt dużo powtarzalności, ale tytuł przyjemny.
Fallout Nevada, o ile wyjście spolszczenie w 2018 roku.
Tak to chyba nic, większość tego co chciałem ograłem w kategoriach RPGów, teraz jedynie ewentualne mody do poszczególnych gier, o ile są ciekawe...
Może jakimś cudem Xenus2 - White Gold ale wątpię.
No chyba że doliczę jakieś taktykczne czy konsolowe tytuły jak Brandish-Dark Revenant albo Jeanne D'Arc albo strategiczne jak Disciples2 czy jakiś King's Bounty.
Albo dodatki - czekam na wydanie dodatku do Underrail - Expedition oraz przecene na DLC do Grim Dawn.
@drenz
Balrum - dla mnie najlepsza gra, w jaką grałem w tamtym roku. Do tej pory ją mam jeszcze na dysku, aby jeszcze do niej powrócić.
Muszę znaleźć na nią więcej czasu, bo pograłem kilka godzin i strasznie szybko leci w niej czas. Masa aktywności, zbieractwo i rzemiosło, to wszystko zabiera masę czasu. Wrócę na pewno. Dla mnie takim tytułem w zeszłym roku było Battle Brothers. Na początku podchodziłem do tej gry ostrożnie, może nawet sceptycznie, ale już po 2-3 godzinach grania wiedziałem, że to coś świetnego.
@SpecShadow
Albo dodatki - czekam na wydanie dodatku do Underrail - Expedition oraz przecene na DLC do Grim Dawn
Jak Ci się grało w podstawkę Grim Dawn?
W GD grało mi się bardzo dobrze, ekipa zrobiła świetną grę. Co jakiś czas wracam choć Path of Exile pożera mi czas jak... dlatego nawet jakbym chciał - przechodzenie RPGów to obecnie wyzwanie niemal niemożliwe.
The Keep był ze dwa razy za grosze, ale gdzieś wyczytałem że to bardziej się nadaje się na tablety, na VR czy coś takiego (może oba naraz?) niż na PC i się nie zdecydowałem. Było wcześniej pisać że to fajne może być ;). Na szczęście na promocji było raz, to będzie i kolejny.
@boy3
Nie polecam grać w DA Inkwizycje, zwykła strata czasu
Znacząco bardziej kiepska niż poprzednie dwie? Tamte też hitami nie były moim zdaniem, ale wystarczająco, by je zaliczyć.
@Darth Angel
The Keep było wydane pierwotnie chyba na 3DS i widać to w interfejsie czy mechanikach walki. Rysikiem albo dotykowo pewnie gra się jeszcze lepiej, ale na PC też jest nieźle. Widać, że gra robiona pod inną platformę, ale najważniejsze to dać jej szansę i nie oczekiwać za dużo ;). Promocje są często, więc bez nerwów.
@Darth Angel, jak twórcy bezczelnie zwiększają czas gry aby gracz grindował punkty władzy, to takie zagranie jest pluciem prosto w twarz gracza i zagranie mu na nosie, sorry ale to jest chamstwo w czystej postaci co odwalili w Inkwizycji
A Dragon Age 2 to jest największa porażka całej branży gatunku CRPG
Zacząłem grać w The Deep Paths: Labyrinth of Andokost, ale pierwsze wrażenia są negatywne. Pomijam już mocno nieprzemyślany interfejs, gdzie latamy myszką po całym ekranie, aby wciskać ikonkę ataku - są tutaj skróty klawiszowe, choć niezbyt wygodne. Jednak gra jest strasznie toporna i kiepsko zaprojektowana. Żeby jeden szczur załatwił mi czteroosobową drużynę? Podobnie nietoperz. Za dużo moja drużyna nie trafia w przeciwnika i mocno to irytuje. Podczas walki nie można się poruszać i przypomina to walkę z Lands of Lore, gdzie czekamy na pojawienie się ikonki ataku. Poruszanie się nie jest też płynne i gra też trochę tnie... Zobaczę jak dalej się gra rozwinie, ale raczej nie jestem pozytywnie nastawiony i jak ktoś zastanawiał się nad kupnem tego tytułu, to radziłbym się wstrzymać.
Można się poruszać w trakcie walki i warto to robić. Nie można natomiast ruszać się kiedy któraś z broni ma cooldown. Gra pomimo pierwszego wrażenia przypadła mi do gustu. Nie spodziewałem się za wiele po grze robionej przez jedną osobę i miło się zaskoczyłem.
W LoL (przynajmniej pierwszym) można było się poruszać po ataku, nie trzeba było czekać na cooldown.
Faktycznie w LoL można było się poruszać. Pamiętam jak w Białej Wieży na trzecim poziomie spieprzałem przed duchami, bo byli za silni. Coś mi się pomieszało i poplątało.
Co do The Deep Paths: Labyrinth of Andokost to muszę zwrócić honor. Jest lepiej. Przyzwyczaiłem się do tych nieco topornych ruchów i dzięki poruszaniu się w walce jest już lepiej (dzięki Bogas!) - nawet odkryłem backstab u łotrzyka :) Co prawda nadal nie podoba mi się, że niezbyt wyrośnięty szczur lub nietoperz muszą przyjąć na siebie trochę ciosów zanim padną. Podoba mi się, że jest trochę sekretów, które nie polegają wyłącznie na wciskaniu ledwo widocznego przycisku w murze. Tutaj mamy do wciśnięcia cały bloczek, którego zdradza podmuch powietrza. Ponadto przekręcamy pochodnie, książki na półkach, zdzieramy gobeliny, niszczymy kilofem stosy kamieni, które nieraz skrywają jakiś przedmiot itp. Nie wiem natomiast, czy drewniane skrzynki można w jakiś sposób rozwalić - próbowałeś Bogas? Ogólnie pierwsze wrażenie nie napawało mnie optymizmem, ale już się przyzwyczaiłem i jest znacznie lepiej.
Darth Angel-----> hm, Dragon Age 2 był wielkim kupsztolem ale w jedynkę grało mi się świetnie (co prawda dodatek znacznie słabszy, uśpił mnie i go nie skończyłem). Może nie jakoś mega rewelacyjna, ale gdybym robił listę 20 najlepszych cRPG to by sie tam znalazła.
