Xenoblade 2 | Switch
No to już nie macie na co czekać. Gra działa w stałych 23-24 fps z dynamiczną rozdzielczością nawet 368p. W trybie mobilnym jest niegrywalna, jedynie w docku.
Bzdura totalna, gram tylko w trybie przenosmy i gra sie super. Jesli chodzi o grafike to osobiscie nie podobaja mi sie widoczne zaostrzenia, na wersji stacjonarnej wszsytko jest bardziej wykladzone natomiast na tv 55 cali gra sie w to jak dla mnie nie wygodnie.
Szkoda się kłócić. Jaka gra jest każdy widzi no ale czego tu oczekiwać po osobach które odradzają na przykład Gothic :)
Po 10 godzinach gry nie odczułem żadnych niewygodnych spadków FPS. W trybie mobilnym owszem wygląda o wiele gorzej, ale nadal można spokojnie grać. Ma wady, ale do przełknięcia. IMO gra jest warta zakupu i polecam.
Gra jest rewelacyjna,
W trybie Handheld rozdzielczość rzeczywiście jest niska, ale trzyma ponad 3 godziny na baterii, pewnie tutaj jest ten kompromis.
Za to fabuła, świat i mechanika wynagradzają wszystko
Gra jest cudowna. Zdecydowanie jest godnym następcą pierwszej części z serii. Combat jest dużo bardziej wygodny, oraz dzięki dzisiejszej technologii, świat jest dużo większy i bardziej zróżnicowany, śliczny graficznie.
Istotnych w grze postaci jest wiele, każda ciekawa i interesująca.
Zdecydowanie mechanika mieczy i ich wydobywania z kryształów jest świetnym pomysłem zachęcającym do gry.
Muzyka utrzymała poziom, mimo że pierwsza gra zdecydowanie wysoko zawiesiła poprzeczkę.
Fan-service 10/10 :D
Ale trzeba też dodać, że fan-service jest przyjemnym dodatkiem, a nie tak jak w wielu grach game-sellerem.
Fabuła - tutaj nie mogę powiedzieć zbyt wiele, gdyż:
a) jeszcze gry nie skończyłem
b) cokolwiek bym powiedział, byłoby spoilerem
W każdym razie, daję grze solidne 10 ponieważ podtrzymało poziom pierwszej, wybitnej gry, dodając również coś świeżego dla serii i poprawiając wszelkie usterki oraz ulepszając to, co dało się ulepszyć.
"Combat jest dużo bardziej wygodny"
No bo walka nie można napisać, tylko trzeba gdzieś ten "engrish" użyć xD Już o "a "game-sellerem" nie wspomnę.
Tak, jak piszą ludzie, którzy naprawdę w tą grę grali - jest super. Naprawdę ciężko znaleźć wadę. Każdy element gry wydaje się dopracowany w niesamowitym stopniu.
Urzeka mnie opowiadana historia i niezwykle interesujący, żywy świat dookoła. Człowiek ma po prostu ochotę dowiadywać się o tym więcej i więcej. Podobnie postacie - są przedstawiane bardzo dokładnie w cutscenkach - czujemy i rozumiemy ich motywacje. Nawet, jak za niektórymi nie przepadam, nadal czekam na to, co zrobią i jak się zachowają w dalszych etapach przygody.
Nie podoba mi się spadek jakości na małym ekranie - pikseloza w tle bije po oczach. Ale spadki fpsów są prawie niezauważalne. Po paru minutach jakość grafiki w hanheldzie mi nie przeszkadzała, ale pierwsze wrażenie po wyjęciu konsolki z docka nienajlepsze. Na szczęście gra broni się wszystkim, co w grze najważniejsze: klimat, piękny styl artystyczny (zarówno graficzny, jak i dźwiękowy), wciągająca historia.
Walkę uznaję za element średni. Nie do końca do mnie przemawia taki styl gry. Ale jest on dopracowany i inny (a to się chwali, bo komuś się chciało nową rzecz wymyśleć). Muszę jednak zaznaczyć, że dopiero grałem 10h a podobno system walki błyszczy później.
No to jednak parę wad znalazłeś. A ja jeszcze parę bym dorzucił.
Nie żałuję wydanej kasy, bawię się dobrze, ale nie jest to tytuł wybitny.
Ta gra to totalny sztos, czuję się jak za czasów szaraka i dokładnie takie samo uczucie radochy jak grałem pierwszy raz w FFVII, coś pięknego, wielka szkoda, że tak mało popularne jest w Polsce Nintendo, wspaniała konsola, niesamowite gry, które już w pierwszym roku koszą wszystko co wypuściła konkurencja.
Posiadam grę, bardzo fajna i przyjemna. Otwarty świat, ciekawe postacie, możliwość exploracji i ulepszeń postaci. Cena dość wysoka, ale myślę, że gra jest tego warta
Nie jestem fanem Japońskich rpg, raczej Dark Souls, Fallout, Gothic itd. to od zawsze był mój typ. Zawsze jednak chciałem zagrać w coś takiego jak jrpg, odpychaly mnie długie nudne dialogi i dziwny japoński klimat. Tymczasem poszukując ekskluzywnej gry na switcha, zaryzykowalem zakup Xenoblade 2. Po kilku godzinach gry, musze przyznać, że jestem zadowolony. Pierwsze co zasługuje na uwagę to ciekawy scenariusz połączony z pięknym anime. Po pierwszych godzinach i zwrotach akcji, aż mam ochote zobaczyć co bedzie dalej. Poprostu profesjonalizm. Walka też niczego sobie i potrafi sprawić satysfakcje. Generalnie bardzo ciekawa pozycja, przyzwoicie wykonana. Grafika mogła by być ciut lepsza, ale za to nadrabia klimatyczną chińską muzyczka. Jako, dla kogoś jak ja, kto nie obcuje z jrpg, mogę tytuł polecić, każdemu kto kiedyś miał ochot spróbować japoński styl rpg.
Jeśli ktoś zna język japoński choć trochę, to polecam sprowadzić japońską wersję i grać po japońsku. Angielskie tłumaczenie to bagno jakiego mało. Wszystko ocenzurowano (terminologia, teksty, symbolika itd), dialogi przepisano, całkowicie wycięto aspekty kulturowe i specyficzne dla anime rzeczy. Całkowicie zamieniono symbole Chrześcijańskie (Homura to Święty Gral np, a nie Aegis, bohaterowie idą w stronę RAJU/Edenu nie Elysium - to są rzeczy kluczowe, a to tylko dwa z setek przykładów). Zamieniono WSZYSTKIE imiona. Smutne to jest generalnie, ponieważ sama gra straciła na tej Amerykańskiej rzezi piłą mechaniczną ogromnie dużo. O Amerykańskim dubbingu już nawet nie wspominam, ale chyba nikt nie jest na tyle niepoczytalny, żeby grać z dubbingiem. Dla mnie gra 10/10, ale tylko w wersji oryginalnej.
Pierwszy raz mialem dylemat, czy grac z japonskim czy angielskim audio. Gry nie ukonczylem, prawdopodobnie jestem w polowie rozgrywki i coraz bardziej to sie przedluza niestety. Jezeli chodzi o pikseloze, owszem jest w trybie handhelda, ale nie powiem, zeby bylo to cos czego nie mozna wytrzymac, wrecz przeciwnie, dla mnie ma to swój urok. W grze jest bardzo duzo ustawiania, jest kolosalnie rozbudowana pod wzgledem przedmiotow, sklepow itp. itd. Fabula porywa z poczatku, niestety im dluzej gralem tym mniej interesujaca byla, az gre odstawiam na coraz dluzszy czas mimo wszystko dalej jestem ciekaw jak sie potocza przygody bohaterow. Walka innowacyjna, skomplikowana i zdecydowanie jak sie zrobi przerwe od tej gry trzeba spedzic troche czasu, zeby najpierw wszystko sobie przypomniec. Co prawda walka jest banalna, ale jezeli chcemy szybko wykonczyc przeciwnika to juz nie jest takie proste. Gra wymaga naprawde sporo wolnego czasu i kojarzy mi sie z seria FF, ktorej nigdy wczesniej nie udalo mi sie ukonczyc. Wizja swiata ludzi mieszkajacych na tytanach urzekajaca.
Pytanko grał ktoś na switchu lite? Konsola daje rade czy nie warto?
Robię wpis na koniec roku, bo to był akurat dla mnie całkiem niespodziewanie rok poświęcony w dużej części Xenoblade Chronicles.
Xenoblade Chronicles X kupiłem lata temu na Wii U, ale jakoś nigdy nie uruchomiłem. W XC1 nie grałem na Wii / 3DSie. Switcha mam od pierwszego dnia, ale na XC2 nie czekałem. Jak oglądałem filmy i recenzje to mnie jakoś nie wciągnęło. Stylistyka anime trochę zniechęcała, nie rozumiałem tych blade'ów, a walki wydawały się z boku nazwijmy to intensywnie chaotyczne. Długo mnie namawiał znajomy, który znał moje zamiłowanie do jRPG i skomplikowanych systemów walk, ale dalej się nie skusiłem. Dopiero jak w połowie roku wyszło XC1 Definitive Edition to ograłem i się zachwyciłem, a potem wszedłem w XC2 (to oddzielna gra, nie kontynuacja, ale na koniec fajnie nawiązuje). Gra ma spokojny start i początkowo łatwe walki na podstawce auto-battle, przez chwilę pomyślałem, że może się pomyliłem... a potem to już historia. Przez kilka miesięcy grałem tylko w XC2 i zeszło kilkaset godzin, życiowy rekord, razem z NG+, zdobyciem i wymaksowaniem wszystkich blade'ów, skończeniu wszystkich battle challenges i małych rekordach na wszystkich superbossach do czasów poniżej 1,5 min. Nie robiłem nawet wszystkich questów.
Dla mnie to jest całościowo małe arcydzieło i konkuruje z Zeldą BotW w osobistym rankingu najbardziej ulubionej gry ever. W dwóch słowach: genialny, skomplikowany i satysfakcjonujący system walki plus humor postaci wplecionych w całkiem ciekawą i poważną historię w urokliwym świecie tytanów. W sumie wszystko tu jest OK: od fabuły do muzyki. Sama fabuła, do której można sobie potem wrócić w "kinie" cutscenek to kilkunastogodzinny film. System walki na początku myląco łatwy, ale opanowanie go w całości wymaga sporo wiedzy i wprawy. Wiele mechanik, wprowadzanych stopniowo, niektóre wchodzą nawet po kilkudziesięciu godzinach gry, w połączeniu z różnymi blade'ami (w sumie ponad 50) pozwalają na masę eksperymentowania z buildami i różne style walki. Blade'y są lepsze i gorsze, ale na każdym można zbudować jakąś wygrywająca taktykę i mieć z tego frajdę. W mechanikach gra nie wszystko do końca tłumaczy i aby wykorzystać 100% możliwości systemu warto podeprzeć się youtubem - polecam tutoriale Enela lub NnLi. Aby go ogarnąć w całości zapisałem sobie cały zeszyt :-), ale satysfakcja niesamowita, jak walczy się z głową.
I część zdecydowanie lepsza, jako fan jrpg w moim rankingu przegrywa z takimi grami jak persona, Trails of cold steel czy dragon quest 11
Absolutnie fantastyczna gra - piękna, wciągająca i bardzo emocjonalna.
Gdyby nie bardzo słabe i nudne questy poboczne to możliwe że ta gra dostałaby ode mnie pełną dychę.
Jako że przeszedłem XC2 po raz drugi teraz mogę wrzucić pełnoprawną reckę.
Totalnie podtrzymuję swoją notę z pierwszego przejścia - ta gra to murowane 9,5/10. Mam już swoje lata, wiele gier w całym swoim życiu ukończyłem, ale w finale XC2 niejedną łzę uroniłem co naprawdę nieczęsto mi się zdarza. Gra jest godnym następcą XC1 DE i w moim odczuciu najlepsza z całej trylogii. W XC1 DE sporo rzeczy mnie drażniło - kiepski system walki, słabo napisane postacie poboczne, duże i puste lokacje, bardzo irytujące postacie Noponów. XC2 pod tym względem jest o wiele lepsze - lokacje są mniejsze ale dzięki temu bardziej skondensowane, system walki z Blade'ami choć początkowo trudny i mało zrozumiały po ogarnięciu bije na głowę XC1 DE a według mnie na dłuższą metę jest nawet ciekawszy od tego z XC3. Gra ma jeden wielki minus - questy poboczne. Sporo grindu, przynieś-podaj-pozamiataj, a jak wrócisz to te same osoby znowu gdzieś Cię wysyłają co momentami bywa irytujące. Ale to już koniec minusów, skupmy się na plusach.
Fabuła główna - fantastyczna, złożona, wielowątkowa i z wieloma zwrotami akcji. Ludzie którzy ukończyli XC1 DE będą w niebie - gwarantuję. Obie historie są świetnie połączone a finałowe chaptery to fabularna miazga i totalny opad szczeny. Wiele świetnych postaci takich jak Gramps, Jin, Zeke, Poppi czy Amalthus - i bardzo wiele odcieni szarości. Antagoniści w przeciwieństwie do XC3 są świetnie napisani i do samego końca nie wiadomo kto tu jest naprawdę zły ;) Kolejnym świetnym motywem są postacie Blade'ów wspomagających nas w walce, które opowiadają swoje własne historie - a niektóre z nich są naprawdę świetne. Główna postać czyli Rex - mało ogarnięty lekkoduch ze sporą dawką humoru ale naprawdę da się go lubić. Co ważne - gra ma sporo lekkich humorystycznych momentów ale kiedy trzeba potrafi być bardzo poważna i mroczna. Gra jest naprawdę bardzo ładna, choć nie tak ładna jak XC3 - wygrywa jednak tym że lokacje są mniejsze i więcej się w nich dzieje. Muzyka to absolutne 10/10, fantastyczna pod każdym względem, wiele tracków wpada do głowy i nie chce wyjść, bardzo umila czas podczas zdobywania surowców ;)
Z całego serca polecam też dodatek DLC Torna, który jest po prostu fenomenalny. Jest on prologiem do historii opowiedzianej w XC2 i poznajemy z nim kilka postaci o których wcześniej tylko słyszeliśmy lub widzieliśmy jedynie przez chwilę. Smutna, bardzo smutna ale też bardzo dobra historia okraszona bardzo ładną grafiką i ponownie - fenomenalną muzyką.
Ta gra była u mnie blisko oceny maksymalnej ale jak już kiedyś pisałem gier 10/10 według mnie po prostu nie ma i tutaj też tak jest - może gdyby questy poboczne były na o wiele lepszym poziomie i byłoby mniej grindu, może wtedy dałbym 9,75 :)
Świetna przygoda, fajne systemy, ładna graficznie. Wymagający system walki ale grając na easy grind nie był wymagany. Niezbyt mi się podobał system "field skills" często nie mogłem się gdzieś dostać. Parę razy zdarzyło się, że musiałem zerknąć do poradnika bo nie było jasne gdzie iść. Trafiłem na błąd gdzie nie miałem żadnych widocznych questow w menu i mogłem śledzić tylko wątek główny. Nie jestem fanem jRPG ale tą serię bardzo lubię.
Jednak ja coś namieszałem w quest logu. Szkoda, że zauważyłem dopiero po ukończeniu ;) Dodam jeszcze, że bohaterowie i antagoniści są świetni.
