Forum: Poszukuję filmów o kosmosie...

Jak oglądałeś Pitch Black, to kontynuacje też?

Kroniki Riddicka - http://www.filmweb.pl/Kroniki.Riddicka

Riddick - http://www.filmweb.pl/film/Riddick-2013-517573

Oczywiście tylko w dłuższych, reżyserskich wersjach (oczywiście niedostępne w Polsce).

Odyseja Kosmiczna 2001 ma dużo dłużyzn. Wizualnie to majstersztyk, narracyjnie nieoniecznie. Kontynuacja też jest niczego sobie.

Interstellar to pseudointelektualny bełt. Nigdy nie pojmę zachwytu nad tym filmem.

2001 Odyseja Kosmiczna. Arcydzieło, które każdy powinien obejrzeć i docenić. ...

to prawda:) powiedziałbym że od tego trzeba by chyba zacząć;) swoją drogą film z 1969? a inspiruje innych twórców do dziś, a ile dyskusji przy tym, ciekawe?, że krytycy filmowi spierają się do dziś;) jeśli mają oceniać ten film Kubricka;)

Razi niskobudżetowość i drewniana gra aktorska.

Co nie zmienia faktu, że to ponownie stek bzdur.
Kolesie startują z Ziemi potężną rakietą chemiczną, jedyną, na którą stać ludzkość, tylko po to, żeby okazało się, że potem mogą sobie dowolnie śmigać w tę i z powrotem superzaawansowanymi mniejszymi statkami korzystającymi z dużo lepszego napędu. To nie można było tego samego, tylko że większego napędu użyć do statku-matki? To nie jest jakiś tam silnik jonowy, sprawdzający się przestrzeni kosmicznej, tylko napęd, który pozwala wystartować z planety, na której grawitacja jest tak silna, że generuje fale morskie wysokości kilometrów (a startowali podczas odpływu, więc dziura ich akurat nie ciągnęła w przestrzeń, tylko dociskała z drugiej strony planety).

Następnie na luzie podlatują sobie do aktywnej czarnej dziury (pochłaniającej akurat materię), która generuje promieniowanie gamma o takiej sile, że nie dosyć, że by ich z miejsca zabiło, to jeszcze przy okazji odparowało. I tak dalej.

Lubię oglądać różne pierdy w kosmosie typu hałaśliwe walki i widoczne gołym okiem wolno lecące lasery, ale nie w filmach, które aspirują do miana "opartych na aktualnej wiedzy fizycznej". Wtedy robię się zgryźliwy.

Wiem, ponieważ interesuję się kosmologią i w filmie ogólnie pokazano głównie pierdy z punktu widzenia fizyki.
Czarna dziura może sobie być zawieszona w "bardzo czystej" próżni i wtedy jest "nieaktywna" - nie pochłania nic, bo wszystko w okolicy już wciągnęła. Wtedy nie promieniuje, ale jest jednak zupełnie niewidzialna (a ta w filmie świeci, jest więc aktywna).
Jeśli jednak w pobliżu znajduje się duża ilość materii, materia ta spada na czarną dziurę i tworzy wirujący, świecący dysk, wirujący tym szybciej, im bliżej horyzontu zdarzeń cząsteczki się znajdują (jak w każdym wirze, im bliżej centrum, tym szybszy obrót). Ta materia porusza się z prędkościami relatywistycznymi i sama siła tarcia cząsteczek wydziela tak olbrzymie ilości energii, że dysk ten zaczyna wydzielać promieniowanie, głównie z zakresu rentgenowskiego i supertwardego (czyt. ultraenergetycznego) gamma. To promieniowanie jest tak silne, że zalicza się do jednych z najbardziej energetycznych zjawisk w kosmosie. Ilość produkowanej energii zależy oczywiście od ilości spadającej materii, ale tak czy inaczej jest ona głównie z zakresu ultratwardego (jeśli materii jest mniej, to fotonów jest mniej, ale nadal większość z nich niesie bardzo wysoką energię). Takie fotony są bardzo przenikliwe i bardzo zabójcze.
Tym samym samo promieniowanie w okolicy zabiłoby ludzi, zwłaszcza w tym śmiesznym, małym stateczku z cienkim pancerzem, przez które takie fotony przeniknęłyby jak przez masło. A jeśli nawet by nie przeniknęły, to napromieniowałyby go tak, że sam by zaczął świecić jak choinka i ludzi zabiłoby promieniowanie wtórne, emitowane przez sam pancerz do wnętrza.

O samym spadaniu bohatera na czarną dziurę już nie mówię, bo w tym momencie nagle wygodnie zapomniano o relatywizmie czasowym. Dzielni astronauci lądują na planecie stosunkowo daleko od czarnej dziury i są oddaleni od siebie o jakieś powiedzmy 100 km (statek-matka ewidentnie jest na dość ciasnej na orbicie tuż obok planety, ten mały lądownik jest na powierzchni). Dylatacja czasowa jest tak duża, że jedna minuta na planecie to jakieś 10 lat dla tego Murzyna na statku oraz dla córki na Ziemi. To znaczy różnica siły grawitacji jest już ogromna na odcinku tych 100 km. Następnie ZBLIŻAJĄ się do czarnej dziury, jej grawitacja i wpływ na nich tym samym rośnie, ale dylatacja czasowa na linii bohaterowie-Ziemia nagle znika. Nie mijają tysiące, czy miliony lat na Ziemi (dla córki) na każdą minutę czasu bohaterów, tylko tempo nagle dla wszystkich jest takie samo. Czyli mały wpływ czarnej dziury podczas akcji na planecie - mamy porażającą umysł dylatację, którą fajnie się ogląda. Zwiększamy wpływ czarnej dziury i dylatacja magicznie znika, a córka starzeje się w tym samym tempie, co koleś na samym horyzoncie zdarzeń. No to ci dopiero.

Kolejna sprawa to wygodne pominięcie samej grawitacji i sił pływowych, które przy dziurze pogwiezdnej rozciągnęłyby gościa jak parówkę, a następnie rozerwały na atomy. A nawet jeśli nie rozerwały i tak by go zabiły przez niedokrwienie (wystarczy raptem kilka-kilkanaście G przez dłuższą chwilę, żeby zabić organizm ludzki, bo nie wyrabia pompka i nie jest w stanie dostarczyć krwi do wszystkich organów) - większość ludzi traci przytomność już po kilku sekundach przy kilku G, najwięksi twardziele wytrzymują kilkanaście G przez maks kilkadziesiąt sekund. A jeśli bohater ma jakąś fantastyczną pikawę, to i tak by mu połamało kręgi szyjne, żebra i potem po kolei grubsze kości w miarę wzrostu grawitacji i sił pływowych (nogi przyciąga mu bardziej niż głowę, albo odwrotnie, albo przód ciała bardziej niż tył itd. - w zależności od jego pozycji względem dziury). O pękaniu i rozwalcowywaniu organów wewnętrznych już nawet nie wspominam.

Bzdur tego rodzaju jest tam cała masa i tak jak wspominałem wyżej, nie czepiałbym się gdyby było jasno powiedziane - "staramy się pokazać sensownie pewne aspekty, ale pewne upraszczamy, bo by wyszło g... a nie film". Tutaj jednak przekaz poszedł w eter jednoznaczny, że to wszystko jest w zasadzie pokazane zgodnie z prawami fizyki. No cóż.

Jeśli lubisz takie klimaty, obejrzyj sobie koniecznie serial popularnonaukowy "Jak działa wszechświat"/"How the universe works". Jest genialny i to rzeczywiście jest fizyka pokazana w bardzo ciekawy sposób. Wartość ma tym większą, że jest bardzo świeży, więc pokazuje bardzo aktualny stan wiedzy i mimo, że interesuję się tematem od lat, dowiedziałem się z niego całą masę nowości.

Bo o nim napisal autor watku w pierwszym poscie

Nie, po prostu oglądam go już drugi raz i byłem zmuszony zrobić sobie chwilową przerwę. Ale cieszę się, że rozbawiłem cię do łez :D

E tam nie robi. Obejrzyj na blurayu. Zawsze go uwielbiałem, a teraz jak go zobaczyłem w HD to mi szczęka opadła. Oświetlenie, scenografia... dopiero teraz naprawdę doceniłem techniczną maestrię tego filmu. A klimat, design, gra aktorska, dźwięk nadal są obłędne. Rozumiem, że dla ludzi przyzwyczajonych do krótkich metraży i tekedyskowego montażu Obcy może być trudny do obejrzenia, ale to nie wina filmu, że hollywoodzki mainstream zdebilniał.

Będąc świeżo po mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że faktycznie atmosfera, aktorstwo i udźwiękowienie prezentują się bardzo dobrze, ale mimo wszystko trochę trąci myszką. Obejrzeć jak najbardziej można, ale trzeba mieć świadomość, że się ogląda klasykę.

Pasażerowie?

Nie trolluj.

Tam chyba powinno byc "a widzialem niewiele".