Recenzja Recenzja gry Tyranny - RPG dramatycznych kontrastów

A jak tłumaczenie? Wiadomo coś o wersji polskiej?

Nigdy nie byłem fanem tych klasycznych, izometrycznych RPGów. Niestety (albo stety) wychowałem się już na grach z kamerą zza tyłka. Próbowałem zagrać w Baldura ale strasznie się odbiłem co tylko utwierdziło mnie w przekonaniu, że te staroszkolne cRPGi nie są dla mnie. Divinity niby było spoko, w miarę unowocześnione ale jak dla mnie dalej za archaiczne. W Pillarsy w ogóle nie grałem. Tyranny mnie zainteresowało mnie tematyką więc postanowiłem zrobić ostatnie podejście do tych klasycznych RPGów. Osobiście spodziewałem się, że po 30 minutach będzie już pograne a tu niespodzianka. Właśnie skończyłem 1 akt, 7 godzin na liczniku (zrobione wszystkie zadania, wszystkie dialogi przeczytane) i muszę powiedzieć, że bawię się nadspodziewanie dobrze. Podoba mi się klimat, fabuła i oczywiście dialogi (jaka odmiana po Falloucie 4). Chociaż akurat z tym graniem jako zły to tak średnio to czuć. Równie dobrze, moglibyśmy grać tymi dobrymi którzy po prostu zaprowadzają pokój i odczucia byłyby chyba te same.
Tak samo jak nie lubię staroszkolnych RPGów, tak nie lubię nienagranych linii dialogowych w grach. No w visual nowelkach jestem to w stanie jeszcze tolerować ale w grze RPG już nie tym bardziej, że jestem słuchowcem i zapamiętuję ze słuchu. Czytanie ścian tekstu mnie nie jara, bo i tak mało z tego zapamiętam. No i tutaj jakoś nie przeszkadza mi to aż tak bardzo jak się obawiałem. To co jest nagrane jest naprawdę dobrej jakości a reszta? No cóż, resztę czytam sobie na głos.
Bardzo pozytywne zaskoczenie to Tyranny. Obsidian jest jednym z moich ulubionych studiów ale nie sądziłem, że będą mnie oni w stanie przekonać do rzeczy, których specjalnie nie lubię.

Całe te rzekome wybory w Tyranny to pic na wodę. Dwie armie Kyrosa są jak dwie strony monety, nie ma znaczenia kogo wesprzemy, bo i tak wszystko zmierza w jednym kierunku. Nie ma tu reputacji u zwykłych mieszkańców, bo po prostu ich nie ma. Jest kilka frakcji rebeliantów, ale nie zmienia to niczego. Wybór przeszłości bohatera niewiele daje, miałem na palcach ręki sytuacje, że mogłem odwołać się do opcji dyplomata. To trochę mało, gdyż chciałem rozwiązywać problemy dyplomatycznie, a zmuszony bylem ciągle brać udział w walkach. Przyznasz rację jednym, bijesz tych drugich- na tym to polega.
Bycie arbitrem to coś więcej niż podejmowanie trywialnych decyzji w stylu "co zrobimy z jeńcami, oddamy Szkarłatnemu Chórowi, czy Wzgardzeni mają ich zabić". Albo " kto ma atakować- Wzgardzeni cz SC." To są pozorne wybory, które nie mają żadnego znaczenia.
Najpierw wspierałem SC, bo podobała mi się i intrygowała mnie postać ich lidera, potem dla równowagi wsparłem Wzgardzonych w jakiejś kwestii i się okazało że zerwałem całkiem z SC. Nie o to tu chodziło, byłem trochę zdziwiony ale ok.

Fabuła (konkretniej tło fabularne) nawiązuje do serii "Czarna Kompania" Glena Cooka. Głównie do pierwszej części.

Polecam, jeśli ktoś nie czytał.

Spodziewałem się chociaż 8 po Obsydianie. Sam jeszcze nie grałem, ale jeśli faktycznie gra na te 7-8 to lepsza od Sword Coast Legends z którym bądź co dało się przyjemnie spędzić czas, a oceniane jest nisko. Słabość do klasycznych rpg podnosi ich walory w moich oczach. :)

<Rydygier> napisał: "...żadne z napotkanych przeze mnie nie było bezpośrednim "puszczeniem oka" do fanów uniwersów Czarnej Kompanii."

Na rpgcodex ktoś wspomniał, że jest tam jakaś postać wręcz bezczelnie nawiązująca do Duszołapa. Ale, jak rozumiem, nie odgrywa żadnej istotnej roli w przedstawionej historii.

A sama powieść Czarna Kompania faktycznie jest świetna. Ten koncept niezwykle potężnych, bardzo starych i "szalonych" czarodziejów jest wyjątkowo intrygujący i ciekawy. Szkoda, że nie wykorzystali lepiej tego potencjału (już w Myth udało się to lepiej).

,,Sklecony naprędce RPG zaskakuje mnogością mechanik i pomysłów, ale nie wszystkie można nazwać udanymi".
Podobno gra była juz robiona przed Pillars of Eternity czyli powstawała dłużej. :D

Zacznę od tego, że gra jest naprawdę dobra. Fabuła, postaci, dialogi, świat - to wszystko sprawia, że gra się przyjemnie, rozgrywka wciąga i ma się ochotę na znacznie więcej. Niestety ale pojawiają się też słabe strony.
Sama gra jest krótka. Oczywiście jestem świadom, że została stworzona w celu przechodzenia jej wielokrotnie i odkrywania nowych konsekwencji wyborów ale jednak zakończenia jak i ścieżki nie różnią się od siebie znacząco, a grę można podobno spokojnie ukończyć w 8 godzin. Mi rozgrywka zajęła około 20 jednak jestem typem określanym jako "completionist" i staram się zajrzeć zawsze pod najmniejszy kamyczek. Tak więc gra w porównaniu do innych podobnych rpgów jest bardzo krótka a jednocześnie droga (120zł), bardziej przypomina prolog do faktycznej kampanii niż samodzielny produkt. Taki Torment czy Pillarsy również należą do rodzaju gier, które można przechodzić niejednokrotnie jednak zajmuje to o wiele więcej czasu.
Po drugie walka. Rodzajów przeciwników jest niewiele, sama mechanika jest uboższa od Pillarsów i z czasem ten element rozgrywki, którego w grze jest bardzo dużo, staje się nudny i nużący.
Do tego mogę się jeszcze przyczepić do muzyki, która nie powala i nie jest za bardzo różnorodna oraz do tego, że wbrew założeniom, gra wcale nie traktuje o "wielkim złu, które zwyciężyło i podbiło świat" tylko bardziej o zwyczajnym imperium rządzonym przez autokratę, które podporządkowało sobie kontynent. Nie widzę w tym nic złego, podobnie zrobiło Imperium Rzymskie jednak nikt nie uważa tego imperium za złe, ba!, mamy nawet przykłady w postaci Archonta Tunona oraz Wzgardzonych, którzy respektują i wykonują w stosunku do podbitych surowe ale sprawiedliwe prawo. Mieszkańcy nie są traktowani z przesadną brutalnością, a generałowie nie kąpią się w krwi niemowląt. Na pewno nie można powiedzieć o tym, że w świecie Tyranny wygrało zło, a na takie uniwersum właśnie liczyłem.
Powyższe minusy nie są jednak aż tak znaczące. To jest naprawdę kawał solidnego RPGa i szkoda jedynie, że ta gra jest taka krótka przy tak wysokiej cenie. Samo zakończenie, mimo że mi się podobało, to pozostawia spory niedosyt. Jeśli niedługo zostanie wydana druga część, a otwartość zakończenia na to wskazuje, to zdecydowanie nie przychylę się do takiej polityki bo będzie to wyglądać na dzielenie pełnoprawnego, długiego i porządnego RPGa na akty wydawane w postaci osobnych gier, dlatego lepiej by było gdyby na tej części seria Tyranny się zakończyła lub gdyby następna część z tego uniwersum przedstawiała inne realia.