Jakim jesteś graczem i dlaczego grasz?
Początek mnie rozwalił xD Film fajny, ciekawe jest się dowiedzieć dlaczego się lubi gry, no i samemu się dowiedzieć i się zastanowić dlaczego samemu się je lubi. No i w tle fajne gry lecą :)
Kto by pomyślał, że z Jordanem mógłbym się utożsamić. Tyle tylko, że dla mnie klimat i immersja są ważniejsze a fabuła za nimi.
kacper w okularach, kurde jak te gry psują wzrok... Czasem żałuję zbyt dużego czasu przesiedzianych na graniu, odbiło mi się to nieźle na zdrowiu.
Gram dla rozrywki i przyjemności. Podobnie jak ludzie czytają książki, oglądają filmy. Tyle że tu ptrzeba sporo więcej wkładu własnego i myslenia, co myślę ze jest dobre. Lubię robić rzeczy których normalnie niemogę robić. Gry mi to dają. Nieukrywam gdyby nie one to nieznał bym tak dobrze angielskiego jak teraz i to jest największa zaleta.
Jestem graczem który preferuje przede wszystkim rozgrywkę single player, potrafiącym docenić w grze dobrą fabułę, satysfakcjonujący mechanizm rozgrywki, nie banalne dialogi oraz ciekawie wykreowane postacie (zdecydowanie preferuje gatunek RPG). Gram bo tematyka gier wciągnęła mnie na dobre od momentu gdy wszedłem w posiadania swojego pierwszego komputera (wczesnej był jeszcze Pegazus ale to były lata dziecięce i do gier nie przywiązywałem większej uwagi traktują je tylko jako czystą rozrywkę) już przeszło trzynaście lat temu, a każda kolejna ukończona gra to pewne doświadczenie które wzbogaca moją wiedzę o tym medium. No i o oczywiście granie nieustanie sprawia mi ogromną przyjemność :)
Pamiętam jak grałem w Spec Ops : The Line, gra ciężka w klimacie i wtedy dołożyłem trudny poziom trudności ( był jeszcze najwyższy, ale zablokowany ). Kurczę jakie wtedy uczucia się we mnie budziły. Chciałem uciec stamtąd, uciec od wojny a jedyną opcją było skończyć grę, dziwna to była przygoda, gra wyrzucała mi to, że idę dalej, czemu gram, dlaczego zrobiłem to i tamto a ja ? Chciałem i jednocześnie nie chciałem jej skończyć. Więcej takich gier. Ale to nie był temat dlaczego gram :) Gram dlatego, że lubię, ale mam kłopot ponieważ chce przejść wszystko na 100 %, wszystko zobaczyć i denerwuje mnie kiedy gra mi to utrudnia.
@zyciejakwmadrycie: Nie żałuj, ja okulary mam "przepisane" już od 8 roku życia, ale mocno to zaniedbałem. Po prostu postanowiłem ostatnio wrócić do korzeni, żeby nie było, że praca zniszczyła mi wzrok. :D
Jestem graczem typowo singlowym, dla którego najważniejsza w grze jest fabuła, klimat, dialogi i ciekawe postaci. Mechanika rozgrywki schodzi na dalszy plan i nawet jeżeli jest ona dosyć toporna albo odtwórcza to dzięki dobrej fabule gra się w moich oczach broni. W drugą stronę niekoniecznie. Czasami podobnie jak Verminusowi, zdarza mi się grać na easy żeby tylko w spokoju dojść do następnej fabularnej wstawki/dialogu i pociągnąć dalej historię. Z drugiej strony potrafię też grać w gry które skupiają się praktycznie wyłącznie na mechanice rozgrywki jak np. Dark Souls. Najgorzej jest z grami które stoją pośrodku i nie potrafią w ostateczności połączyć tych dwóch elementów i wychodzi z tego takie masło maślane ze średnią mechaniką i dosyć przeciętną fabułą, historią czy dialogami jak np. Skyrim. A dlaczego gram? Dla przyjemności, dlatego że to lubię i dlatego że jestem w tym dobry :)
Preferuję singla i nie pamiętam kiedy ostatnio grałem w multi, pewnie kilka lat temu. W grach liczy się dla mnie fabuła, immersja, klimat, dlatego też najczęściej grywam w erpegi. Chcę by gra stanowiła jakieś wyzwanie, choć gdy utkwię na dłużej w jakimś fragmencie to obniżam poziom trudności gdy jest taka możliwość. Lubię też eksplorować i zaglądać w najmniejsze zakamarki, a czasami po prostu wędrować po świecie bez celu i napawać się widoczkami. Czytam wszystkie książki, zapiski czy wpisy w glosariuszu jakie tylko są, dzięki temu zgłębiam się w świat w którym przyszło mi żyć. Nienawidzę natomiast osiągnięć w grach, które tak naprawdę odwracają uwagę od samej rozgrywki.
Jakby nie było Saga Gothic to dla mnie najlepsze gry, ukończyłem je po kilkanaście razy i jeszcze mi się nie znudziły. Może dlatego, że wynika to z tego co napisałem powyżej? A może jest wręcz odwrotnie i to seria Gothic ukształtowała mnie jaka gracza?
A dlaczego gram? Bo jest to przyjemna forma spędzania wolnego czasu tak samo jak czytanie książek czy oglądanie filmów. Nad filmami gry mają jednak tę zaletę, że mogę w pewnym stopniu wpływać na rozwój historii, w końcu to ja wcielam się w głównego bohatera. W książkach i filmach możemy tylko biernie obserwować rozwój wydarzeń a w grach sami uczestniczymy i ponosimy ciężar swoich wyborów.
Post napisałem przed obejrzeniem filmu i widzę, iż część redakcji podziela moje zdanie ;P
W grach najbardziej cenię: fabułę, klimat, eksplorację i rozwój postaci.
Najbardziej cenię fabułę albo rozbudowanie.
Jeśli gra jest nierozbudowana a fabuła to type 'idź, zrób, zabij, uratuj świat' (np. FPSy) to gra po kilku godzinach ląduje na półce. Wyjątkiem są sieciówki (TF2, gmod) gdzie liczy się beka i czysta zabawa.
@zyciejakwmadrycie
"Gdy psują wzrok"- największe kłamstwo jakie słyszałem. Owszem, wpływają na pogarszanie się zdolności skupiającej oka... ale niewiele bardziej od czytania, oglądania telewizji itp. Jeśli grasz/oglądasz na monitorze przy pełnym i jasnym świetle to nie ma bata, by wzrok ci się uszkodził.
Chyba, że masz monitor z kineskopem albo masz ustawione niskie odświeżanie.
EDIT. UV rozwalił
Ja jestem typem gracza ciężkim i brutalny. A dlaczego gram? Bo mi się chce
Jestem graczem lubiącym Sanboxy o tematyce Postapokalipsy i wszystko ma podtekst Kościelny.
Rage ID Sofwter, Fallout Tactic, 3, New Vegas. Ulubiona gra Assasyn Creed. Diablo 3, Wiedzmin 2 Zabójców Królów.
Lubie gry powiązane z klimatem średniowiecza, dla ogólu wszystko co dotyczy histori. Boweluf, Hunted Komnata Tajemnic.
W kwesti gier na szybko tylko Fifa, COD obojętnie a obecnie Black Ops 2. Ogólnie lubie ciężkie klimaty gier, z wyrażnym poczuciem beznadziejności i ze zniszczonym światem.
Dlaczego gram. Dla odprężenia, wyrzycia się, dla odpoczynku, dla tego że zimą mało jest co robić.
Jestem raczej graczem jesieno-zimowym, w lato raczej lubie spędzać czas na zew, na dworzu, rower, działka.
Niech redakcja załączy w zwiazku z pustką na rynku gier takie tematy np:
1)Jaki lubisz rodzaj gry sportowe, strzelanki plus co ci się podoba w tych grach
2)co cenisz sobie bardziej długośc czy krótkość, czy grafika kosztem jakości, czy porządna rozrywka kosztem grafiki(fallout nev vegas posłuży jako przykład.
3)Czy jest coś co różni gry z lat 90 a gry z lat obecnych, czego nie ma teraz w grach a co było w tedy co przykuwało uwagę, zainteresowanie np Wojownicze żółwie Ninża albo GI Goe gry na kartridżą z pegasusa, swoją drogą GI goe to była zajebista gra.
4) Dla mnie bardzo istotne pytanie które wielu redaktorów w grach pomija, a powino się o tym mówić tzn pytanie
,, Czy ogrywając tytuły puste i krótko godzinne rezygnujecie z nich po kilkuletnich doświadczeniach z wieloma grami, kosztem tytułów długich i dobrych''
Jako przykład posłuże grę Crysis 2, COD obojętnie, BB Company 2 a Diablo 3, Wiedzmin 2, Fallout Nev Vegas.
@sebogothic
Niech cię Innos błogosławi! :)
Ja jestem graczem starej daty (rocznik '78) i dlatego nie potrafię się odnaleźć w dzisiejszym online'owym i społecznościowym podejściu do gier. Gram tylko i wyłącznie w singla. W ukochane Action-RPG i Action-ADV, najlepiej w widoku TPP. Zwłaszcza w ukochaną Mafię i Gothica oraz Wiedźmina, Risena, Maxa Payne'a, Uncharted, itp. Oraz w kanapowe co-opy. Uwielbiam serię Borderlands, w którą od początku gram z najlepszym kumplem tylko w trybie co-op! Pokochałem też konsolowe Diablo 3 i Dragon's Crown. W grach szukam i oczekuję przede wszystkim wciągającej fabuły, nieziemskiego klimatu i re-grywalności. Ostatnimi czasy, niestety mam na tą pasję i przyjemność coraz mniej czasu, więc gram głównie w weekendy lub jak mam jakieś wolne od pracy :(
Pozdrawiam całą Redakcję!
Ach, byłbym zapomniał. A dlaczego gram? Bo lubię!
Szczególne pozdro dla UVa! :)
Jestem tego samego zdania co Kacper gra musi mię genialny świat i fabułę ale od siebie dodam jeszcze że musi być też Atmosfera i klimat jak np w Silent hill, Stalker,BioShock grafikę odkładam na drugi tor no i jeszcze gra nie może być prosta.Jordan to samo mam takie samo zdanie.
Ja tam sobie nie lubię dorabiać ideologii do tego.
Gram bo lubię i sprawia mi to przyjemność, a graczem jestem dobrym.
Ja jestem chyba połączeniem każdego typu gracza, z jednej strony kocham gry za fabułę i skuteczne jej prowadzenie, z drugiej uwielbiam zdobywać trofea. Gram praktycznie we wszystkie możliwe gatunki gier. Jednakże w grach typu Battlefield, Call of Duty, Medal of Honor gram wyłącznie w kampanię singleplayer, zawsze nudziło mnie granie z innymi w multi, chodzę i strzelam WOW, ale ja potrzebuję fabuły, a nie tępego bezmyślnego rozwalania innych graczy. Natomiast już w grach MMO nie przeszkadza mi chodzenie, na instancje i inne tego typu rzeczy. Ale zdecydowanie wygrywa u mnie połączenie gameplay'u z fabułą, co jak do tej pory idealnie zrobiły według mnie dwie gry: The Last of Us i Heavy Rain, potrafiłem chłonąć jednocześnie i fabułę i mechanikę gry, nie było pomiędzy tym kolizji i dlatego też uważam te gry za najlepsze w jakie grałem i wzór dla innych twórców.
Dla mnie najważniejsza w grach jest fabuła. Tak jak powiedział Jordan - gry są dla mnie swego rodzaju opowieścią. Nawet jeśli granie jako tako będzie krótsze od cut scenek, to i tak sprawi mi to przyjemność. Do tego zawsze za bardzo się wczuwam. Gram tak, jakbym ja sama była bohaterką gry. Jednym przykładem może być to, że dla swojej postaci w Skyrimie wymyśliłam historię i zadbałam nawet o najmniejsze szczegóły, które dla każdej innej osoby mogłyby być nieistotne i zbędne. Jestem też typem 'samotnika'. Zawsze gram kampanię singleplayer, żadnych co-op'ów. Czasem zdarzy mi się zagrać w grę online typu Team Fortress 2 (nie wydaję pieniędzy na typy gier, za którymi nie przepadam), ale za każdym razem wybieram snajpera, nie muszę wtedy na nikim polegać. Tak więc podsumowując: jestem typem gracza, który stawia na fabułę i za bardzo się wczuwa, a gram dlatego, bo daje mi to przyjemność i możliwość odcięcia się na chwilę od świata :)
Ja jestem takim graczem jak Verminus w grach szukam przede wszystkim dobrej historii z dobrze połączoną mechaniką. Doskonałe gry dla mnie to np. Heavy Rain, The Last of Us, Spec Ops The Line (drewniana mechanika az tak nie przeszkadzała). Bioshocki też lubię ale do jedynki podchodziłem 3 razy dopiero za trzecim razem udało mi się przejść całą, później dwójka łatwo przeszła. W Infinite mechanika także mnie odrzuca, ale muszę się wkońcu zabrać za tą gierke. Lubie też RPG z dobrym klimatem. Tak naprawde jedyny RPG, który do mnie trafił klimatem to Wiedźmin 1. Dwójka może i ma lepszą grafike, ale jest zbyt kolorowa, do tego za mało słowiańska. Czekam na kolejnego dobrego erpega, ktory do mnie trafi. Chyba sie nie doczekam. Może W3....
RETRO jest dla mnie prawie wszystkim, nie gram w nowsze gry nie tylko z braku sprzętu, po prostu nowsze gry nie mają takie magi co starsze.
Gdzie ta epicka fabuła Starcrafta z jedynki ? , ile jeszcze mam czekać na nowego Half-Life,a ? , Czy Nintendo zrobi inną grę poza Marinami,Zeldami, i innymi swoimi markowymi postaciami ?
Gry Indie są wręcz dla mnie idealne, może niektóre stare nie są ale nowe są na tyle ciekawe że oferują całkiem sporo jak pełnoprawna produkcja sprzed paru lat.
W Multiplayer nie gram już wcale, nie licząc SAMPa :D bo fajnie z moją dziewczyną, mym bratem i jego kochanką wspólnie robić drive,by na niespodziewanych graczy.
Pro to Pan w 100% nie jestes, czekam aby Hed Pana zwolnil... w trybie natychmiastowym!
Fabuła, nie lubię zwiedzać wszystkich lokacji i włażenia w każdy kąt ale muszę to robić :) dlatego lubię mapy areny
Mnie należy podzielić na wymiary czasowe. Wszystko po trochu. Jeden miesiąc oklepuję jakieś mmo by na kilka następnych miesięcy nawet się nie logować a przechodzić jakiś dobry singiel ze wspaniałą fabułą ale słabym gameplayem. Po to właśnie żeby następne kilka tygodni grać w jakiś sieciowy FPS gdzie akcja aż kipi a fabułę mam gdzieś. Może dlatego nie jestem zbyt dobry w każdym typie gier, po prostu liznąć tu, posmakować tam i spróbować to i owo.
Bardzo skomplikowany temat jakby tak się zastanowić :). Nie jakoś tam specjalnie ważny ale jednak zawiły.
1. Bardzo cenię sobie fabułę, postacie oraz świat przedstawiony.
2. Z drugiej strony jeśli gra ma świetną mechanikę to potrafię w ogóle nie ruszać fabuły i latać dniami za znajdźkami ( jak chociażby Assassin's Cred lub seria Batman ).
3. W ogóle nie szukam w grach wyzwań z racji tego że nie taki jest dla mnie cel grania w nie ( wyzwania to ja mam gdzie indziej ), z drugiej strony jeśli coś mnie wciągnie to cenię sobie jeśli potrafi to dać jakieś tam wyzwanie i jednocześnie satysfakcję z zaliczenia.
4. Nie cierpię konkurencji z innymi której mam w normalnym życiu wystarczająco, jednocześnie uwielbiam kooperację. Jednocześnie lubię iść w grach swoim tempem, nienawidzę pośpiechu, tak więc co-op tylko w produkcjach do tego przystosowanych, jak chociażby L4D2.
5. O ile sama idea grania po sieci jest świetna, tak porzuciłem to już lata temu przez brak czasu i nadmiar innych zajęć ( chociażby gier single ^^ ) ale w D3 gram już 450 godzin z masą znajomych i to potrafi nie wciągnąć niesamowicie.
W sumie więc - wszystko naraz :P.
Ja tam jestem taka jak Jordan, fabuła najważniejsza ^^
Jeżeli chodzi o inny typ gracza, to chyba support najbardziej mi podpasował, oczywiście jeśli chodzi o gry wieloosobowe, tak to fabuła, fabuła, i dla odmiany historia xDD
I na koniec taka prośba, mógłby mi ktoś podrzucić tytuły piosenek, co w tle materiału leciały? Nie wiem co to, ale brzmiało fajnie :)
Z góry dzięki
Dla mnie najważniejsza jest fabuła a potem grywalność.
Jednak przechodzenie gigantycznych produkcji jest dla mnie niestety trochę nużące, co odbija się w nie-przejściu Morrowinda ( :( ) choć zamierzam do niego wrócić w niedługim czasie.
Jak gram dla poznania fabuły (co zdarza się dość często) a nie czuję się dobry w gatunku gry (np action rpg jak Mass Effect) to nie waham się włączyć trybu easy. Niektórzy się szczycą "a przeszedłem bez ani jednego zginięcia na hardzie..." ale ja nie należę do tej grupy. Tak jak teraz: przeszedłem na normalu Deus Exa HR Director's Cut-a a teraz przechodze na easy dla poznania "co też autorzy mieli na myśli robiąc to czy tamto".
U mnie na pierwszy ogień zawsze wychodzą RTS-y (w których bardzo rzadko zmieniam poziom trudności), a takich z mega fabułą nie ma za dużo. Najlepszymi pod tym względem są Homeworld (Relic zrobiłchyba jedną z najlepszych gier fabularnych pod słońcem :), a wszystkie części były świetne) oraz polskie strategie z pod szyldu Earth - każda opowiada bardzo fajną historię.
BTW czekam na filmik, w którym zamiatający wszystko UV powie tylko jedno słowo :P
Dla mnie także fabuła jest bardzo ważna, ale chyba bardziej gram dlatego, że mogę się oderwać od szarej rzeczywistości. BTW jakby ktoś był ciekawy to utworek, który leciał w tle jak mówił Jordan nazywa się "Mary Elizabeth McGlynn - Waiting for you".
Jestem typem gracza dla którego gra ma przede wszystkim dawać dużo funu i wciągnie na tyle że zapomnę o świecie realnym grając w nią.
Co to za gra z 11;03?
BioShock Infinite
Trailer z Payday 2 w materiale to moim zdaniem prawdziwe arcydzieło. Świetna muza, zamrożone sceny, kamera obracająca się w środku akcji, no i to znakomite zakończenie kiedy zastanawiamy się gdzie jest ostatni... czwarty gracz.... Tu link do całości ---- http://www.youtube.com/watch?v=Gb-_DKC6wc4
Jestem graczem, który kocha gry single player. Dla mnie najważniejsza jest kampania i klimat. Zawsze też staram się ukończyć grę na 100%. Uwielbiam gry z otwartym światem, masą aktywności i questów pobocznych. Ulubionym gatunkiem gier są RPG, ale kocham też gry, w których adrenalina po prostu wylewa się z monitora. Mnie do szczęścia nie jest potrzebna grafika, bo gdy gra ma dobrą fabułę i odpowiedni klimat to jestem w stanie to grze wybaczyć. Jeżeli jednak gra super wygląda tylko graficznie to na taką w ogóle nie zwracam uwagi. A dlaczego gram? Gry są odskocznią od tej szarej rzeczywistości. Gry są kwintesencją dobrej zabawy. Dobrze jest być graczem.
3:33 Co ten pacan tam wymamrotał za tytuł gry? Jestem nieco cięty bo słucham tego 200. raz i nic nie rozumiem, bo speaker nie wiedział, żeby wyraźnie mówić, zwłaszcza tytuły.
Dobra, już znalazłem. Dobrze, że opowiada o czym gra jest i mogłem wygooglować bo z tego co on tam skleił mogłem szukać rzygam lions. Chodziło o "Jagged Alliance"
UV wciąż miecie xD
A sam utożsamiałbym się z Verminusem i Jordanem c:
gram dla fabuły lecz nie rezygnuje z gry w momencie kiedy ukończe główny wątek lubie ukańczać gre w stu procentach to znaczy znajdowac wszystkie znajdzki i wszystko odblokowac czesto pszechodze gry wielokrotnie aby poznac alternatywne zakończenia, nacje, mozliwości pszejścia planszy pszykładem na to jest skyrim czy dishonored które pszechodzilem setki razy nie mam swojej ulubionej gry zmienia sie ona w zaleznosci od gatunku dlaczego gram??? bo lubie, nie bo musze gry powinny sprawiac pszyjemnosc
Na PC zawsze staram się grę przejść na normalnym poziomie, aby było w miarę trudno.
Na konsoli gram też na normalnym, ale gdy mam większy problem to przełączam na łatwy.
Jestem najwiekszym nerdem na swiecie
Ja w grach oczekuje przede wszystkim bardzo dużej różnorodności no i przede wszystkim dużego, otwartego świata. Wtedy czuje się, że naprawdę jestem w jakimś ogromnym, wielkim świecie, w którym mogę sobie pozwolić na bardzo wiele.
