Porzućcie wszelką nadzieję - The Walking Dead: Episode 3
W kwestii wstępu: widzę, że długie godziny czytania tv tropesów nie poszły na marne. :D
W kwestii treści właściwej: nie znam serii, ale przez artykuł przeleciałam, jakby to było coś, co żywo mnie interesuje. Jednak całkiem dobrze się ciebie czyta. ;)
Wspomniany #48 do dziś pozostaje najmocniejszą rzeczą, jaką w życiu przeczytałem (Crossed się nie łapie - fajne, ale zbyt prymitywne). Niedawny #100 też uplasował się w miarę wysoko, ale to wciąż kolorowanka dla dzieci w porównaniu z huczną imprezą Gubernatora.
Z grą, mimo wszystko, daję sobie spokój, dopóki nie wyjdzie ostatni epizod. Nie umiem grać na raty.
Bardzo zły epizod. Wyraźnie widać, że twórcom nie chciało się już tworzyć rozwidleń wątków, dlatego ubito obie postacie, które wcześniej uratowałeś, zupełnie bez sensu.
Wybory nie mają znaczenia. Głowny wątek pozostaje liniowy.
spoiler start
Postacie te zostały zabite tylko po to, by wyprostować wątki. Nie ma żadnego sensownego powodu, dla którego Lilly miałaby zabijać Carley albo Douga. Żadnego. Nawet w momencie takiej paniki i "odwalenia", jedynym sensownym wyjściem jest zastrzelenie Bena.
Oczywiście w tym kluczowym momencie gra nie daje ci żadnego wyboru i wpływu na akcję.
Możesz natomiast wybrać czy zastrzelić randomową kobietę czy dać jej umrzeć w inny sposób. Zastrzelenie Douga to żaden wybór. Nie jest wyborem sytuacja, w której efekt jest zawsze ten sam.
Totalnie się zawiodłem na tym odcinku. W grze pozostały (oprócz Clem) tylko postacie, które mam totalnie w dupie. JEdyne co mnie teraz interesuje to tylko to, czy Clem i Lee przeżyją. A jeszcze kilka minut temu interesowało mnie znacznie więcej.
spoiler stop
keevek - K#$%a! Nie spoileruj :/ poza spoilerem też coś nieodpowiedniego piszesz.
Sama gra jest boska (przynajmniej Ep. 1,2), czekam tylko na spolszczenie i biorę się do grania. Dojrzałością bije Mass Effecty które są niby takie poważne a przy TWD wydają się wręcz dziecinne.
Z Lee łatwo można się identyfikować, nie to co Geralt z W2.
Odkryłem niedawno Walking dead i dobrze było zagrać 3 episody zaraz po sobie bo teraz na czwarty nie można się doczekać.
Zgadzam sie w 100%, że WD to gra roku!!!,
jak żadna potrafi grać na emocjach, bohaterowie są świetnie pokazani, o wiele lepsi i ciekawsi niż w serialu TV, można się do nich przywiązać, nie cierpieć... Cliffhangery i wybory moralne zmuszają do myślenia jeszcze długo po skończeniu grania - jaka inna gra w tym roku coś takiego pokazała...?
WD można z powodzeniem postawić obok Silent Hill 2 jak równy z równym.
keeveek - poczytaj zagraniczne serwisy - rozpisują się raczej jak świetny jest trzeci epizod i lepszy od pierwszego nawet, po słabyszym drugim. ta gra widać, jej konwencja i tematyka nie jest dla ciebie...
Przestań czytać idiotów z IGN czy Gamespota to zmienisz zdanie. Wejdź sobie na forum Telltale. Gracze nie pozostawiają na tym słabiutkim scenariuszu suchej nitki, i bardzo dobrze.
Śmieszni są ludzie, dla których zabicie postaci to szczyt umiejętności pisarskich. Wręcz, kurde, przeciwnie. Nie ma nic prostszego niż ubicie postaci dla wywołania chwilowego szoku.
Słabość scenariusza wyłazi na wierzch chociażby w takch momentach jak to, że
spoiler start
Lee niemal natychmiast zapomina i Carley i nawet nie zaprząta sobie głowy jej śmiercią po odjechaniu kawałek dalej.
Jeżeli wpuścisz Lilly do RV po zabójstwie, to ona i tak da dyla dwie minuty później (zupełnie bez sensu, bo ja budowałem swoją przyjaźń z Lilly, a ona i tak zostawia cię jakbyś nic dla niej nie znaczył.
Wybory w tej grze nie zmieniają NIC
spoiler stop
Mef -> Mnie dosłownie szlag trafia, że epizody wychodzą mniej więcej co 3 miesiące. Ale cóż poradzić, kolejne zeszyty Walking Deadów też nie ukazują się co tydzień :)
Keev -> Wiedziałem, ze będzie dyskusja dotycząca wiadomego wątku, z oczywistych względów przeprowadzić ją należy w spoilerach.
spoiler start
Postacie te zostały zabite tylko po to, by wyprostować wątki. Nie ma żadnego sensownego powodu, dla którego Lilly miałaby zabijać Carley albo Douga. Żadnego. Nawet w momencie takiej paniki i "odwalenia", jedynym sensownym wyjściem jest zastrzelenie Bena.
Ci, którzy czytali wspomniany #48 Walking Deadów znają Lilly i wiedzą, że posiada one jedynie szczątki skrupułów, zabija bez większego żalu, a dzięki epizodom wiemy, dlaczego. Jak dla mnie jej psychiczne załamanie jest oczywistym następstwem tego, że jej ojciec zginął z rąk Kenny'ego, a grunt zaczął się się usuwac pod nogami, gdy straciła rolę przywódcy i reszta grupy zaczęła spoglądać na Lee jak na lidera, mimo (a raczej chyba własnie dlatego), że walka o władze toczyła się raczej na lini Ona vs Ken. Śmierć Douga była rozwiązana nieco lepiej (rzucił się, by zasłonić Bena) niż w przypadku Carly (zwłaszcza, ze była moją ulubioną postacią), ale bidulka stała sie po prostu w ostatnim epizodzie psychopatką, której wystarczył jeden malutki pretekst, by wystrzelać wszystkich i gra daje nam to do zrozumienia delikatnymi wskazówkami - mową ciała i twarzą Lilly (gdy na przygład gadamy z Carly), czy jej wypowiedziami na temat reszty grupy i paranoicznymi wizjami. Doskonale widać, że nie jest z nią najlepiej. Stąd tez zastrzelenie Douga/Carly nie nadchodzi wbrew pozorom znikąd. Tak czy siak - zostawiłem ją w cholerę na środku drogi, choć i tak wiem dzięki lekturze komiksu, że nie zginęła.
Oczywiście w tym kluczowym momencie gra nie daje ci żadnego wyboru i wpływu na akcję.
Podobny patent zastosowano w Spec Ops: The Line - w jednym, kluczowym momencie nie mamy wyboru i wbrew pozorom, taki zabieg w grze o decyzjach potrafi zmiażdżyć odbiorcę. Własnie o to chodzi - Lilly stała się kompletnie niestabilna i nic, nawet powiedzenie jej "Ja to zrobiłem" jej nie przekona. Scena zabicia Carly/Douga ma wyzwolić w graczu emocje i sprawdzić, czy zrozumie postępowanie doprowadzonej do rozpaczy Lilly i weźmie ją jednak ze sobą, czy też w końcu uzna, że przekroczyła pewną granicę i zostawi ją bezbronną w lesie. Dla mnie ten moment to po pierwsze - zgrabne wybrnięcie z rozgałęzienia wątków, a po drugie - danie graczowi do zrozumienia, żeby przestał się bratać ze wszystkimi, bo w świecie Walking Dead nie ma miejsca na sentymenty i - tak jak wspomniałem w tekscie - "Anyone can die". W tej chwili, mimo, iż liczyłem, ze Lee nawiąże bliższa znajomość z Carly (twórcy tak to rozegrali), dla mnie liczy się tylko dobro Clementine, reszta ekipy schodzi na dalszy plan bo i tak wszystkich nie zbawię. Ale mam wrażenie, ze właśnie o to twórcom chodziło. Zwłaszcza po tym, co stało sie z Duckiem.
Możesz natomiast wybrać czy zastrzelić randomową kobietę czy dać jej umrzeć w inny sposób. Zastrzelenie Douga to żaden wybór. Nie jest wyborem sytuacja, w której efekt jest zawsze ten sam.
Efekt jest taki sam, gdyż Ducka zastrzelić trzeba - inaczej być nie moze (chyba nikt o zdrowych zmysłach nie zostawiłby dzieciaka, by się reanimowało). Natomiast wyborem jest, kto ma to zrobić - czy jego złamany ostatecznie ojciec, czy gracz, jako Lee. Zrobiłem to osobiście i była to potężna emocjonalnie scena, bo nigdy, w żadnej grze, nie musiałem zabić bezbronnego, niewinnego dziecka. Co z tego, że robiłem mu przysługę - to dziesięcioletni chłopak, który wcześniej działał mi co najwyżej na nerwy, ale na początku trzeciego epizodu nawiązałem z nim więź, gdy był moim osobistym Robinem i nawet przybiłem mu piątkę. Może zbyt powaznie podchodzę do tego typu spraw, ale nigdy nie zmusiłbym rodzica, by zabił własne potomstwo. To był właśnie wybór - mylnie sadzisz, że "zabić czy nie zabić Ducka" mogłoby być w ogóle jakimkolwiek wyjściem. Żyję w przeświadczeniu, że w dzięki mnie być może w dalszych odcinkach Kenny jednak odzyska odrobinę wiary, mimo utraty rodziny. Gdyż zrobiłem to co należało za niego i mimo, ze będzie żył z poczuciem winy do końca serii, przynajmniej nie musiał zastrzelić własnego syna. Cholernie mocna rzecz, szczególnie, ze pamiętam, co się stało z innym ojcem w serii komiksowej, kiedy jego dzieciak także został ugryziony.
Totalnie się zawiodłem na tym odcinku. W grze pozostały (oprócz Clem) tylko postacie, które mam totalnie w dupie. JEdyne co mnie teraz interesuje to tylko to, czy Clem i Lee przeżyją. A jeszcze kilka minut temu interesowało mnie znacznie więcej.
Nie wiemy nic o parze, która dołączyła do grupy pod koniec. Christa już zaczyna działać mi na nerwy, a to ważne, bo znów można poprowadzić konflikt w grupie - Kenny jest wrakiem człowieka i raczej z nikim już nie będzie się kłócił, Ben jest kompletna pierdołą, a Chuck jest na razie zbyt tajemniczy (znając prawa gatunku, na pewno skrywa sporo mrocznych tajemnic, ale nie przesądzajmy). Bez Lilly ekipa byłaby po prostu zbyt wesoła jak na te realia, więc wrzucili kogoś na jej miejsce, ale nie wykluczam, ze (po raz kolejny - zasady obowiązujące w seriach o zombiakach) Lee, a raczej gracz w jego skórze, będzie mógł na niej polegać.
EDIT: Acha, zostawienie Lilly lub jej odejście jest wymuszone fabułą komiksu - jakoś musi się znaleźć w Woodbury w ekipie Gubernatora i coś musiało ją pchnąć do zmiany w niemal całkowitą socjopatkę.
Natomiast Lee zaprzata sobie głowę śmiercią Carly, choćby podczas rozmowy z Kat. Ale w świecie opanowanym przez umarlaki, mając pod opieką małą dziewczynkę, nie ma czasu na opłakiwanie poległych.
spoiler stop
Ja nie wiem, czy należy budować to powiązanie międy Lilly z gry a Lilly z komiksu. Przecież ojciec Lilly w komiksie inaczej się nazywa?
Jej charakter, to co wynika z rozmów z nią, całkowicie stoi w sprzeczności z Lilly z komiksu. No ale można przyjąć, że
spoiler start
zostawienie jej na pastwę losu wśród zombich może ją nieco zmienić. Natomiast Larry to kolejny przykład na to, że w tej grze NIE MA wyborów.
Czy zdecydujesz sie zabić Larry'ego czy go ratować, wynik jest DOKŁADNIE TEN SAM
spoiler stop
Jak dla mnie moment z trzeciego epizodu to nie jest zgrabne wybrnięcie. To jest porzucenie wszelkich nadziei o nieliniowości.
Po co mam jeszcze raz przechodzić epizody 1 i 2 skoro wynik w epizodzie 3 będzie ZAWSZE taki sam?
spoiler start
I jestem święcie przekonany, że to, czy to my zabiliśmy Douga czy zrobił to jego ojciec, będzie mieć mikrospkopijne znaczenie dla dalszej fabuły. Tak jak wszystko inne do tej pory. A nowe postacie? Cóż, widocznie wprowadzono nowe mięso armatnie wzorem epizodu 2, tylko po to, by zrobić z nich krwawą potrawkę dla zombie
spoiler stop
Acha, byłbym zapomniał:
Przestań czytać idiotów z IGN czy Gamespota to zmienisz zdanie. Wejdź sobie na forum Telltale. Gracze nie pozostawiają na tym słabiutkim scenariuszu suchej nitki, i bardzo dobrze.
Mówisz o tych 15 stronach forum TellTale, gdzie przewazająca ilość komentarzy mówi o emocjonalnym wpływie 3 epizodu, podczas gdy krytykanci mówią, ze nie będa grali w epizod 4 i 5 tylko dlatego, ze
spoiler start
zginęła ich ulubiona postać? Witamy w uniwersum the Walking Dead, gdzie nikomu nie należy dawać zbyt dużych szans na przeżycie
spoiler stop
:)
Ja nie wiem, czy należy budować to powiązanie międy Lilly z gry a Lilly z komiksu. Przecież ojciec Lilly w komiksie inaczej się nazywa?
To ta sama postać, tak przynajmniej twierdzą Kirkman i Whitta. Rozbieżność imion ojca wynika z z tego, ze o Lilly napisano tez książkę (podobnie jak o gubernatorze), w której Larry nazywał się inaczej, ale zgodnie ze stwierdzeniem twórców, gra jest zgodna z kanonem komiksu, podczas gdy książki nieco od niego odbiegają (w komiksie na ten przykład imię ojca Lilly nigdy nie padło).
Zas co do tych pozornych wyborów, jak w przypadku
spoiler start
Larry'ego czy Ducka
spoiler stop
- już mówiłem, ze WŁAŚNIE NA TYM CAŁY PATENT POLEGA, że graczowi odbiera się w takich kluczowych chwilach możliwość decyzji, by jeszcze bardziej nań wpłynąć emocjonalnie - co by sie nie działo, jakich cudów wianków by odbiorca nie wyczyniał, pewne rzeczy są nieuniknione. Wtedy gracz naprawde dostaje po ryju. Jak w życiu.
Można tylko podsumować, że skoro są tak długie posty na temat charakterów danych postaci, to czy zgineli sensownie czy nie - to już chyba świadczy, że autorzy osiągnęli to co trzeba... :)
Poza tym - jeden idiota z IGN raczej wart jest więcej niż dziesiątki ukrywających się anonimowo niewiadomo kto to graczy - hejterów, malkontentów, narzekaczy, takich co nie grają tylko analizują - gdzie tu się można przyczepić
Jak ktos po prostu gra - to czas z WD będzie dobrze spędzony....
jeden idiota z IGN raczej wart jest więcej niż dziesiątki ukrywających się anonimowo niewiadomo kto to graczy - hejterów, malkontentów, narzekaczy, takich co nie grają tylko analizują - gdzie tu się można przyczepić
+1
No pewnie :D
Dlatego Dragon Age 2 jest zajebistą grą, bo na IGN tak napisano, a nie jest złą grą, dlatego, że nie podobała się GRACZOM ;-) (dragon age 2 dostało od IGN 8.5)
To samo dotyczy zakończenia ME3 - IGN napisał że jest wyjebane w kosmos, dopiero gracze zweryfikowali ten pogląd ;-)
"- już mówiłem, ze WŁAŚNIE NA TYM CAŁY PATENT POLEGA, że graczowi odbiera się w takich kluczowych chwilach możliwość decyzji, by jeszcze bardziej nań wpłynąć emocjonalnie - co by sie nie działo, jakich cudów wianków by odbiorca nie wyczyniał, pewne rzeczy są nieuniknione. Wtedy gracz naprawde dostaje po ryju. Jak w życiu."
Tylko, że wcale tak nie jest. Jeżeli przenalizujesz sobie te epizody, to dojdziesz do wniosku, że niezależnie od tego czyją trzymałeś cały czas stronę, komu pomagałeś, z kim się kłociłeś, wynik jest wciąż TAKI SAM. Różnią się tylko drobne szczegóły dialogów.
Dla przykładu, nie ma znaczenia, czy próbowałeś kumplować się z Lilly czy cały czas po niej jechałeś - i tak w "kluczowych" momentach będzie zachowywać się dokładnie tak samo, a twoje zdanie nie będzie miało dla niej żadnego znaczenia. To samo zresztą dotyczy Kenny'ego.
Możesz być jego najlepszym kumplem, ale jak mu się postawisz w jednym momencie, to będzie cię traktował jak ostatnią łajzę.
To samo dotyczy zakończenia ME3
Bo zakończenie wcale nie było złe, tylko gracze jak to gracze, większość chce mieć wszystko w 100% jasne.
Ja tam osobiście lubię niedopowiedzenia.
Dragon Age 2 wcale taki zły nie był ;P ot gra na 7.
Wiele było także przypadków, gdzie gra została doceniona przez prasę, a gracze ją totalnie olali ;) np. Beyond Good & Evil, Psychonauts - chyba mi nie powiesz, że to słabe gry?
Mnie się epizod podobał. To znaczy emocje jakie po sobie zostawił raczej negatywne, ale właśnie to jest w grze świetne (bo gry i jakiekolwiek emocje rzadko idą w parze. A tutaj proszę, prosta przygodówka a ludzie nie mogą przestać o niej myśleć ;>).
Mam wrażenie że twórcy idealnie bawią się moimi emocjami i odczuciami:
spoiler start
Carley była jedyną postacią z grupy którą lubiłem. Jej śmierć na prawdę mnie ruszyła (z jednej strony mam żal do twórców że nie mogłem jej zastąpił np. Benem, ale z drugiej chyba o to im właśnie chodziło ;d). Po jej śmierci ja bym na miejscu Lee opuścił grupę, bo nic by mnie już w niej nie trzymało. I tak się chyba stanie, bo zauważcie że Lee planuje następne kroki swoje i Clem, a nie całej grupy (znowu + dla twórców).
Ben wydawał się całkiem sympatyczny, ale to (jak wspomniał autor artykułu) pierdoła. Z drugiej strony ma on dopiero 18 lat - to jeszcze dzieciak, więc jakoś nie potrafię się na niego gniewać ;>.
Kenny od samego początku działa mi na nerwy. Wszystkim wydaje rozkazy (od pierwszego epizodu) a sam gówno robi. Do tego jest słaby (padł od 1 ciosu ojca Lily) i tchórzliwy (rozwalił czaszkę umierającemu, bo bał się spotkania z zombie). Każda sytuacja w której Lee (czyli de facto ja ;d) potrzebował pomocy, wystawiał go do wiatru (czy to na farmie ludożerców czy w mieście na początku 3 epozidu). Cały czas myśli o sobie (bez problemu poświęciłby każdego by ratować siebie), jest zarozumiały i w gruncie rzeczy mało przydatny dla grupy. Szczerze mówiąc nie współczułem mu nawet po śmierci rodziny (choć ich było mi szkoda, Dzieciak to wiadomo - nie zasłużył na śmierć, bardzo mocna scena, a jego matka była przemiłą, ciepłą osobą, troskliwą, opiekuńczą - lubiłem ją, choć nie odgrywała wielkiej roli). Niestety twórcy potwierdzili obecność Kennego w epizodzie 4 i 5...
Chuck - za mało o nim wiadomo.
Clem to wiadomo, czy można nie polubić 7 letniej dziewczynki? :). Zawsze stawiam ją na 1 miejscu.
Z tych nowych Omid Wydaje się być całkiem sympatyczny. To też (prawdopodobnie) rodzaj fajtłapy, ale w przeciwieństwie do Bena podchodzi do życia z większym humorem i dystansem (co się chwali w świecie pełnym żywych trupów) - może być z nim ciekawie.
spoiler stop
Persecuted -> Co do Kennyego
spoiler start
to zawsze troszczył się bardziej o rodzinę a nie o siebie. Larryego zabił, bo bał się, że jak gościu powróci i go ugryzie, to nie uratuje żony i syna i tu go trochę rozumiem. Jeśli chodzi o to, że się rządził, to według mnie nie chciał, by jedna osoba decydowała o wszystkim (Lilly). A to, że padł od jednego ciosu Larrego, no proszę cię, zobacz jak zbudowany był Larry a jak Kenny. Dostał w mordę od większego i masywniejszego od siebie. Jakbym dostał od kogoś większego w pysk to też bym padł. Normalne.
Co do Bena to rozczarował mnie chłopak. Wierzyłem, że nie on pomagał bandytom a tu taka niespodzianka. Niemiła niespodzianka. Mam nadzieję, że się zrehabilituje jakoś.
Co do tej dwójki, to Omar to taka nieco fajtłapa, ale ta Christa czy jak jej tam mnie irytuje, mimo iż dopiero co się pojawiła.
Chuck wydaje się być w porządku.
spoiler stop
Piekielny Chowaniec
spoiler start
Ale mi chodzi o to, że Kenny zawsze idzie po najmniejszej linii oporu. Kierując poczynaniami Lee, staram się zachować jak najwięcej człowieczeństwa i pomagać innym. Nawet jeżeli czasem oznacza to ryzyko (a przecież Lee też ma dla kogo żyć i kogo chronić - 7 letnie dziecko). Jak widać da się postępować w ten sposób, bo Lee i Clem nadal żyją i mają się dobrze. Kenny natomiast poświęciłby każdego, byle sobie życie ułatwić. IMO zbyt szybko i łatwo "przystosował" się do nowej rzeczywistości, z człowieka stał się zwierzęciem...
Poza tym absolutnie nie można na nim polegać. Co to za członek grupy, który wypnie się na Ciebie przy najbliższej okazji, bo nie ma zamiaru dla nikogo ryzykować czy nadstawiać karku... Pokazał to na farmie Herschela, u ludożerców czy w mieście podczas zbierania zapasów - paskudny człowiek. Zgrywa twardziela ale jest słaby (psychicznie i fizycznie).
Może moja niechęć bierze się z tego, że w prawdziwym życiu też nie znoszę takich ludzi? ;). Takich typowych cwaniaków, obojętnych wobec innych.
PS. Po tym jak stracił rodzinę, jestem pewien że zginie w ostatnim epizodzie. Jest to motyw często stosowany zwłaszcza w filmach. Gdy pozytywny bohater traci bliskich (i nie znajduje "zastępstwa"), na potrzeby happy endu musi zginąć ;d.
Patrz: Gladiator.
spoiler stop
spoiler start
"Z tych nowych Omid Wydaje się być całkiem sympatyczny. To też (prawdopodobnie) rodzaj fajtłapy, ale w przeciwieństwie do Bena podchodzi do życia z większym humorem i dystansem (co się chwali w świecie pełnym żywych trupów) - może być z nim"
>> Biorąc pod uwagę sytuację z nogą, nie sądzę żeby Omid pożył dłużej niż do połowy następnego odcinka...
btw. Kenny pomaga ci zawsze, ale tylko wtedy kiedy go wspierałeś od samego początku (chyba musisz mu pomóc zabić Larry'ego, żeby ci pomógł z drzwiami i zombie w trzecim odcinku, dla przykładu). Kenny pomaga ci tylko wtedy, jeżeli ty zawsze go wspierasz.
spoiler stop
Cholera, właśnie przechodzę trzeci epizod i powiem tyle - scenarzyści to siusiaki.
Nie przypominam sobie kiedy ostatnio podczas gry (chyba nigdy), filmu czy lektury, krzyknąłem na głos "holy fuck!"
Gra jest świetna!
