Do dziś trzymam pierwszy numer Gamblera jaki kupiłem. Niestety z reszty kolekcji zostało jeszcze tylko kilka numerów ŚGK.
GameStar
O GameStarze dowiedziałem się na forum GOL. Organizowali bardzo interesującą akcję promocyjną. Na stronie wydawcy trzeba było podać swój adres i kiedy pierwszy numer trafił do sprzedaży, to ileś tam osób miało go dostać za darmo pocztą. Oczywiście o tym zapomnialem.
20 marca 2003 roku kojarzy mi się więc z dwiema rzeczami. Wojna w Iraku i darmowa gazetka w mojej skrzynce (z lewej).
Za kwadrans będę tu pisał o Komputer Świat GRY, ale jeśli Waszym zdaniem KŚ: GRY było sztywne, to powinniście zobaczyć w akcji GameStara. Matko Bosko kochano, jaki paździerz. Próba budowania tożsamości autorów na siłę. Tam gdzie smugglery, goolashe i inne takie wykuwały się przez lata, tak w GameStarze robiono z niemal randomowych ludzi ikony od pierwszego numeru.
Pismo było w mojej ocenie drętwe, a do tego wydrukowano je na papierze toaletowym.
Ja mam gdzieś skitrany pierwszy numer Play :) Cena 3.50 ;) Starsze to mam tylko Komputer Świat (chyba z 98/99) ale tam mało o grach było(ale jak znajde to wrzuce ówczesne oferty komórek były ciekawe ;).
TOP SECRET 2
Głęboko w szafie znalazłem też między innymi dwa tytuły, o których warto szerzej coś napisać.
To był rok 2003. Na zdjęciu jest - zdaje się - ostatni numer Świata Gier Komputerowych i ostatni poważny numer Top Secret.
Ja Świata Gier Komputerowych nie kupowałem regularnie, nie miałem z tą gazetą żadnych głębszych wspomnień. Ten akurat numer nawinął mi się w wyjątkowo nudne lato. Pomimo ładnej okładki i dobrej jakości papieru, pismo nie zrobiło na mnie dobrego wrażenia, jako nudniejsze nawet od tamtego lata i pozbawione jakiejkolwiek charyzmy. I tak bym więcej nie kupił, no ale padło, więc problem się sam rozwiązał ;)
Czasem ludzie na tym forum potrafią założyć wątek "stara gra, w którą grałem w dzieciństwie", po czym okazuje się, że chodziło o grę z 2015 roku :F. I to im dedykuję to, co do tej pory.
Ale teraz wchodzimy już w prawdziwe RETRO, tak jak sobie
SECRET SERVICE
Nigdy nie określiłbym się mianem SS-maniaka, ale mam w swoim zbiorze trzy numery wydanego w latach 90. magazynu i powiem szczerze - na tle konkurencji z tamtego okresu wyróżniają się wizualnie.
Magazyn wyglądał atrakcyjnie od strony wizualnej, miał w mojej ocenie dużo treści, nie brakowało elementów społecznościowych. Zdecydowanie czuć jakość na tle rywali.
Epilog
Prasa komputerowa o grach jako przemysł w Polsce umarła w okolicy 2005 roku, wszystko co się wydarzyło po tym to już było albo dogorywanie, albo potęga marki, albo zabawa dzieciaków, albo - ostatecznie - kraftowo-hipsterski pomysł na szukanie swojej niszy.
I, nie ukrywam, ten pomysł Pixel-a na siebie bardzo mi odpowiada. To dojrzałe, elitarne czasopismu, z którym obcowanie jest czymś... dorosłym, poważnym i luksusowym. Prasa o grach może dziś funkcjonować tylko w takiej formie, ale tak długo, jak to działa. Czemu nie. Choć ja w ramach odgracania mieszkania i tak okazjonalnie kupuję go dziś tylko w PDF-ie.
I to wszystko na dziś. Myślałem, że zajmie mi to 15 minut, zajęło 5 godzin, więc plz okłamujcie mnie, że "super mordo, od dwóch lat czekałem na ten wątek" niezależnie od faktów ;)))
Super mordo, od dwóch lat czekałem na ten wątek.
Od siebie mógłbym dodać kolekcję psx extreme, neo i neo plus, bo mam chyba wszystkie numery jakoś do 2010 roku, potem już kupowałem sporadycznie przy okazji, ale zanim pojadę do Polski ten temat prawdopodobnie wyląduje już w archiwum. Biegało się za małolata do kiosku :-P
Wpis na forum jest lepszy od artykułów na GOLu. Do około 2003 roku kupowałem każde wydanie, włącznie z pierwszymi numerami, Top Secret, Secret Service i na końcu CD-Action. Miałem praktycznie kompletne kolekcje, ale niestety poszło do śmieci pod moją nieobecność w domu. Nadeszła era Internetu, po kilkuletnim zachłychnięciu się graniem w gry multiplayer przyszły studia i dorosłe obowiązki, a potem nic z gier nie smakowało już tak samo. Dziadostwo i szaruga lat 90 podkoloryzowana komputerami Amiga i prasą, którą czytało się od deski do deski. Człowiek nie powinien, ale jednak tęski.
Dzięki Przyjacielu od wymiany partnerek, nikt mnie dawno tak nie wyr*chał jak post [15], Stonoga się przeliczył.
Masz rację, że GK pisały kompletne randomy, naczelny później prowadził jakieś czasopismo o sprzęcie hi-fi a najlepszy wg mnie recenzent, którego szukałem przez pół dzieciństwa z 1000 nicków m.in. tu: https://forumarchiwum.gry-online.pl/S043archiwum.asp?ID=4444850 wciska ludziom PPK w Otwocku. Jestem pewien, że wszyscy mają bordo na wykopie (pic rel).
Nie chcę już wracać pamięcią do dzieciństwa, uznaję ten okres życia za zamknięty i nie będę dociekał czym urzekł mnie niejaki Baron Jack, bo sam wolę nie wiedzieć.
Uj z tym wszystkim.
A poza tym - kawał dobrej roboty, jeśli nadal jesteś szurniętym, wścibskim dzieciuchem to może jakiś redaktor GOLa się odezwie i zrobią z tego artykuł ;) Dzięki raz jeszcze.
I nikt nie wrzucił foty RESETu? Przecież to było jedno z fajniejszych pism, trochę inne jak pozostałe. Razem z Secret Service były moimi ulubionymi. Natomiast Gamblera też czasem kupowałem - najbrzydszy redaktor naczelny jakiego widziałem (publikował swoją fote we wstępniaku czy gdzieś na stronie redakcyjnej, dzisiaj już nie pamiętam), ale pismo dawało radę przez długi czas. Jako pierwsze chyba pismo o grach miało także minimalny support techniczny na takich żółtych stronach (jeśli się nie mylę to były to żółte strony) co później skopiowała w pewnym zakresie także konkurencja.
Na życzenie mojego serdecznego Przyjaciela
Miałem zrobić trzy fotki na odpierdziel, ale jak zacząłem, to nie wiedziałem kiedy skończyć, więc pewnie będę dodawał do północy. Oczywiście zapraszam do wspólnych wspomnień, szant, zabawy czy wrzucania ilustracji - w granicach rozsądku i z poszanowaniem prawa autorskiego ;)
Nie wiem czemu, ale przyjąłem koncepcję podróży od 2008 do 1992 roku i epilog w czasach współczesnych.
Ps. Gdzieś w połowie tego spamu będę miał też coś dla
GameRanking
Jak GameRanking trafiał na rynek prasy w Polsce, to już było wiadomo, że jest pozamiatane. Że gazet nie będzie. Redakcja nieco wydymanego Clicka! miała jednak wewnętrzny imperatyw stoczenia swojej ostatniej batalii.
I to im się udało - to znaczy najpierw stoczyli batalię, tworząc przyjemne pismo, które w tamtym czasie miało sporo nieoczywistej publicystyki, a potem - koło 2008 roku - już rzeczywiście się stoczyli, upadli i rozpierzchli po świecie.
Wydaje mi się czy PES6 i Adriano w koszulce Interu w starej gazetce to dla Ciebie coś bardziej emocjonującego niż gdybyś odnalazł również na strychu swojego pierwszego podkradzionego świerszczyka którego czynnie przeglądałeś?
Ale już pomijając treści, to nie sposób nie uhonorować wspomnianego Clicka, gdzie, co prawda nie pamiętam jak bardzo dawno to było ale pojawił się najlepszy "pełniak" w historii tych wszystkich czasopism, czyli SpellForce, co za gra, dołączona do gazetki za takie grosze... Sam jeszcze swego czasu miałem sporo tego wszystkiego, głównie CDA no ale wszystko przepadło przez to że tak późno zaczęto narzekać na piece w domach ;)
W listach często pytacie mnie, czy podczas poszukiwań starych magazynów o grach znalazłem jakieś skarby. Otóż tak.
Komputer Świat: GRY
Ostatnio w wątku, który był zalążkiem do tego wątku, wywiązała się dyskusja na temat KŚ: GRY. Ja mówiłem, że to takie moje guilty pleasure, że kije w dupie, ale ogólnie sporo zalet, inni jechali bez litości.
Po namacalnym kontakcie chciałbym zmienić zdanie: to nie było guilty pleasure, mnie się KŚ: Gry naprawdę podobało. Za magazynem przemawiało kilka sensownych w mojej ocenie argumentów.
Pojawił się na rynku w połowie 2000 roku i może na Waszą ocenę rzutują jego ostatnie numery, które faktycznie były kiepskawe.
bardziej bym sie skupil na exxxtra klasyce czy tam wtf sie to nazywalo, to byl mega dziwny model biznesowy, giants citizen kabuto byla do kupienia za te nascie zlotych parenascie m-cy po premierze
Nigdy nie miałem w swoich rękach magazynu Reset, za to z jakiegoś powodu mam trzy numery Gambler.
Gdyby pijany wujek na weselu był czasopismem, byłby Gamblerem.
Ale pornografia, normalnie nie wiem na czym oko zawiesić.
Kogoś może zdziwić, że pomijam w tym zestawieniu CD-Action. Wynika to z kilku powodów.
Po pierwsze - moim zdaniem CD-Action to wciąż żywa historia, którą większość z nas dobrze zna i pamięta.
Po drugie - całą moją kolekcję wyniosłem w 2017 roku na śmietnik, gdzie pewnie znalazł ją jakiś antyfan piszący listy do Action Redaction ;)
Po trzecie - wbrew pozorom nie doprowadziły do tego posty smugglera na tym forum, choć mogłyby, a po prostu uznałem, że nie mam już na to miejsca.
Po czwarte - do tej pory tego nie żałowałem i teraz... też nie żałuję.
W każdym razie moja przygoda z CD-Action zaczęła się w październiku 1998 roku, gdy na wyprzedaży w Empiku za 7,99 zł tata kupił mi lipcowy numer. Od razu się zakochałem. Miałem kartkę, na której spisałem ile wszystkie dema zajmą mi na dysku, gdy już dostanę Peceta (byliśmy z ojcem dość długo atarowcami). To było cudowny magazyn i miłość od pierwszego wejrzenia, która trwała relatywnie krótko - w 2006 roku zaprzestałem kupowania, zdając sobie sprawę, że od 2 lat jest to tylko pusty nawyk.
Wydaje mi się, że internet odarł CD-Action z magii, przecieki na 2 tygodnie zanim numer trafił do kiosku, ciekawsze alternatywy społeczności graczy w sieci, smuggler wypisujący dyrdymały na forach w necie i upadek ikony. Ale szacun i sentyment należa się na pewno. Teraz czasem kupię wersję online na iPada i bardzo ładnie wygląda ten magazyn na iPadzie.
Od listopada 1999 do czerwca 2001 - gdy pismo liczyło 200 stron - absolutnie moje najlepsze doświadczenia z prasą o grach w życiu.
Dobra,
GRY KOMPUTEROWE - rocznik 1994
Moim zdaniem to nie był jakiś przesadnie istotny magazyn. Sam fakt, że pomimo nazwy, mało kto go w ogóle pamięta, jest już w zasadzie dostatecznym wyczerpaniem tematu.
Wydaje mi się, że miałem 2 numery, ale znalazłem tylko ten jeden.
Nie do końca nawet wiem skąd mi się te pisemka brały w domu. Może ojciec przywoził dla mnie z giełdy w Warszawie.
To ogólnie były śmieszne czasy, pamiętam jak do mojego ojca przychodzili randomowi ludzie z miasta, których poznał gdzieś w pracy lub na ulicy, BO ONI TEŻ MAJĄ KOMPUTER. Pewnie wtedy miało komputer w sumie 100 osób w Płocku. I sobie przychodził jakiś pan XYZ, czasem nawet zostawił jakąś gazetkę, oglądał jakie to mój ojciec ma programy, myszkę, skaner, opowiadał o swoich i sobie szedł i więcej go nie widziałem. Demoscena jak nie wiem co ;-)
Świat Gier Komputerowych - 1992 i 1997
O ile ten ŚGK z 2003 to kiła, nędza, depresja i zapowiedź rychłego upadku, tak w 1997 roku nawet to pismo jako-tako wyglądało. Szczególnie ciekawy jest dla mnie wątek Heroes of Might and Magic 2.
Przede wszystkim jednak białym krukiem w mojej tzw. kolekcji są 2 numery z 1992 roku, kiedy to ŚGK był jeszcze czarno-białym magazynem z tylko pojedynczymi kartami w kolorze.
Moją sentymentalną podróż do przeszłości kończy Computer Studio - 1991/1992
To też było jedno z tych niszowych pism, które chyba raczej przywoziło się z giełdy, niż z kiosku - choć nie wykluczam, że z czasem się ucywilizowało.
Nie bede sie rozpisywal bo mnie serce boli, ze jestem juz tak stary. Napisze wiec tylko, ze Pixel tbh to jakis super powazny nie jest, ale napewno nie jest to targetowane w wiek 10-15, jak portal gry-online.pl ;) ;) Maja bardzo fajny poziom publicystyki i artykulow historyczno-wspominkowych.
Np. dzis byly newsy o Psygnosis i od razu sobie przypomnialem ze czytalem swietny artykul o tej firmie wlasnie w Pixelu.
Nawet znalazlem "przedruk" tutaj:
https://polygamia.pl/psygnosis-amigowa-legenda,6562430762207361a
Jakby ktos sobie chcial poczytac:
https://archive.org/details/gambler_magazine
https://archive.org/details/secretservicemagazine
https://archive.org/search.php?query=%C5%9Bwiat+gier&and%5B%5D=mediatype%3A%22texts%22&page=1
Inne moze tez sa.
Hah... Miałem Secret Sevice, Gamblery, a nawet ze dwa numery Computer Studio. Top Secret też lubiłem :)
A takie masz? Zupełnie już zapomniałem, że 25 lat temu empik słynął z tego, że można było tam dostać sporo prasy zagranicznej. Kupowanie tego większego sensu zresztą nie miało, bo było drogie, z angielskim jeszcze wtedy było u nas słabo, a z tego co dziś widzę 50% pisma to w zasadzie reklamy... ale jaki to był szpan, jak się pokazało w szkole hamerykańską gazetę... plus 10 do prestiżu ;)
Fajne czasy.
Na starym domu mieliśmy czasopisma jeszcze z czasów Amigi w idealnym stanie, ale przy przeprowadzce się je niestety wywaliło, a zostały tylko wspomnienia :(
użytkownik GOLa: funduje innym nostalgiczną podróż napisaną przyjemnym językiem, widać napracowanie,
w tym czasie GOL: 10 [wstaw dowolne], które [wstaw dowolne]
Nie ma Resetu? Z czym do ludzi...
Dobry wątek, w sumie zrobiłeś trochę twitterowy wątek na GOLu.
Miałem Secret Service od około 10 numeru do ostatnich. Niestety ojciec przypadkiem wrzucił do pieca je parę lat temu. Chyba z całej kolekcji ostał mi się tylko jubileuszowy numer 50, w którym akurat wszyscy byli przedstawieni z imienia i nazwiska.
Podobnie stało się z kolekcją Kaczorów Donaldów :/
BTW Miło widzieć że ludzie z internetów spotykają się w realnym świecie (
