Forum: Serie M&M, Wizardry oraz inne cRPGi - niekoniecznie w trybie FPP (cz.242)

Za dwa miesiące, 9 listopada wychodzi pudełkowe wydanie Disco Elysium Director's Cut na PS4/PS5. Będzie też wersja polska. Wygadał się, nieoficjalnie, pracownik polskiego oddziału Koch Media.

Myślę, że to ZNAKOMITA wiadomość :)

Skończyłem wczoraj demo Call of Saregnar. Miłośnicy Krondora będą zachwyceni. Gra jest właściwie kopią Krondora, co nie jest zarzutem. Zatem mamy sporo czytania, walkę turową, skrzynki z zagadkami, brak zbieractwa, brak punktów doświadczenia. Jedyną różnicę jaką zarejestrowałem, to dodatkowe opcje czuwania/ukrywania podczas noclegu. Co do fabuły trudno o ocenę, bo demo jest za krótkie.
Grafika zdecydowanie zniechęci dzisiejszych graczy, ale to nie jest produkcja, w którą się gra dla grafiki. Co ciekawe warstwa muzyczna prezentuje się nadzwyczaj dobrze, a nie jest to zazwyczaj mocna strona indyków.
Nie mogę się doczekać pełnej wersji.

Przeszedłem Świątynię Pierwotnego Zła. Wrażenia? Mocno średnia gra, praktycznie bez żadnych zalet. Gra jest bardzo krótka i podzielona na 2 mniej więcej równe czasowo części - Hommlet & Nulb oraz sama Świątynia. Te proporcje są dziwne, bo rzadko się zdarza, by przejście ostatniego etapu w jakiejś grze zajmowało tyle czasu co cała jej reszta. To, co mnie jeszcze bardziej zdziwiło to poziom trudności - wszędzie czytałem jaka ta gra jest niemożliwie trudna, a okazało się, że to praktycznie samograj na poziomie Gothicka.
Specshadow wymienił przykłady trudniejszych bitew, tyle że jedynie Balor był trudny - olbrzymowi i niedźwiedziowi rzuciłem pod nogi pajęczynę i po około 20 rundach wybili ich moi łucznicy. Żmudne? Tak. Trudne? Nie.
Następna bitwa to ta w wieży. Po wejściu do niej mój czarodziej zawsze był na przedzie i obrywał tripem. Próbowałem coś majstrować przy formacji, żeby z przodu pojawił się wojownik, lecz bezskutecznie. Przypomniałem sobie o przesuwanie portretów i wtedy już poszło za pierwszym razem - z przodu dałem pajęczynę, z prawej uśpienie, a resztę zrobili moi łucznicy i barb z pierścieniem swobody ruchów.
Balor był trudniejszy, bo rzucał czary oparte na kontroli i strachu, które sprawiały, że postaci w zasięgu AoO wykonywały ruch przez co otrzymywały obrażenia, a skurczybyk walił mocno i celnie. Mimo wszystko pokonałem go 3 razy bez czarów rozproszenia [nie miałem przygotowanych, a nie chciało mi się wczytywać gry].
Najtrudniejsze potyczki to moim zdaniem ta z Balorem, Galeb Dhur i lokacja z Niszczuką.

To, co ToEE sprawia trudność, to próg wejścia, który jest stosunkowo wysoki - wielość opcji na menu kołowym może na początku mocno przytłoczyć, zasady działania AoO [czyli jak nie wejść pod miecz/topór/szpony] też wymagają nieco bolesnej praktyki. Samouczek? - tragedia. Pokrywa może 15% tego, co jest w samej grze i nie uczy praktycznie niczego przydatnego. Spokojnie można pominąć.

Sama gra ma olbrzymie trudności w sygnalizowaniu graczowi co powinien w następnej kolejności zrobić i dlaczego właściwie powinien to zrobić. Jak to się stało, że drużyna, która została wysłana do Hommlet po zaległy raport od druida w dalszej kolejności zajmuje się ratowaniem świata? Nie ma żadnego sensownego uzasadnienia dlaczego akurat my mamy się tym zająć, i czy czeka nas jakaś nagroda za nadstawianie karku. Zazwyczaj, gdy coś się robi, to stoi za tym jakaś pobudka/powód, niestety w tej grze tego zwyczajnie nie ma - Po oczyszczeniu "Twierdzy" i poinformowaniu o tym ziomka z wieży, ten mówi jedynie: Idź do Nulb. I tyle. Ta gra jest tak żałośnie i prymitywnie napisana, że wydaje się jakby była sabotowana od wewnątrz.
Ogólnie gra nie informuje praktycznie o niczym. Opis czaru to zazwyczaj jedno, max. 2 zdania, które nijak nie informują o czasie działania, zasięgu, i czy zaklęcie działa na dotyk, czy na odległość. Pewnie jest to w menu pomocy, ale komu by się chciało za każdym razem tego szukać, skoro ta informacja powinna być dostępna po najechaniu kursorem na dany czar?
Z opisem przedmiotów jest nieco lepiej - niektóre opis mają, niektóre nie. Brakowało mi, że nie ma podanego typu danej broni i jej wielkości, co prowadziło często do niejasności. Nie było też czegoś, co podobało mi się w ID i BG, czyli historia magicznych przedmiotów - tam każdy magicznych przedmiot miał jakąś historię, cel powstania i opis użytkownika [/ów], który z niego korzystał. Nie dość, że fajnie się to czytało, to jeszcze można było w tych opisach przemycać fragmenty lore, ale nie samej gry, lecz całego settingu.
To nie jedyne czego w ToEE nie ma. Interakcja ze światem jest praktycznie zerowa: Brakuje znaków zapytania, które odpowiadały za opis tego, na co aktualnie patrzymy, w domach nie ma żadnych skrzyń/szuflad/szaf, do których możemy zajrzeć - w całym dużym Hommlet są [jeśli dobrze liczę] tylko dwie skrzynie (u jubilera i druida). Nie ma też czegoś, co od czasu drugiego Icewinda uważam za standard, czyli maksymalne rzuty na punkty wytrzymałości przy awansie na nowy poziom.

Lokacje? - bieda z nędzą. Na początku dostępne są 3 lokacje - pierwsza to klaustrofobiczna polana z 3 pająkami, druga już jest obszerna, ale za to praktycznie nic na niej nie ma [więc można się poczuć jak w BG], trzecia to lokacja fabularna i ta już jest zrobiona poprawnie i wypełniona zawartością. Innymi przykładami lokacji są tzw. skróty. O co chodzi? Otóż na końcu rozleglejszych lokacji jest przejście do tzw. lokacji skrótowej, która prowadzi na zewnątrz, umożliwia szybką podróż i przez to pozwala oszczędzić czas, który trzeba by poświęcić wracając się na początek. Pierwszą z nich jest "Wyjście z Twierdzy na Bagnach", następna znajduje się na terenie Świątyni. Po co o tym piszę? Bo podobnie jak cała gra jest to zmarnowany potencjał - mimo, że sam zamysł takich lokacji pochwalam, to niestety są one kompletnie puste - żadnych skrzyń, przeciwników, czegokolwiek z czym można by wejść w interakcję.

Questy. Przynieś-Podaj-Pozamiataj, czyli standard, ale nie to jest tu ważne. ToEE to gra, w której za mniej więcej 2/3 wszystkich questów w grze nie dostajesz zapłaty [lub jakieś ochłapy], a co więcej musisz wręcz PŁACIĆ zleceniodawcy. Uwolniłem jakąś babkę w Świątyni, a ta pierwsze co mówi, to żebym jej zapłacił, bo chce wrócić do domu - to jest jakiś symulator przygłupiego wolontariusza, czy ki diabeł?

Walka jest uznawana za najmocniejszy punkt, ale nawet tutaj mam swoje uwagi. Na przykład akcje typu przygotowanie - x, jak dla mnie są zbędne. Nawet podejście, które uważam za najbardziej przydatne jest zbędne, bo nie pozwala korzystać z akcji całorundowej. Inna sprawa: Brak podświetlania przeciwników na tle elementów otoczenia - powodzenia w zaatakowaniu postaci, która stanęła obok drzwi/w wejściu. Poza tym sama walka jest za łatwa, a przez to nudna, ale to już w sumie pisałem.

Bugi. Nieodłączny element gier Troiki jest i tutaj widoczny. Przykładowym błędem jest nachodzenie na siebie czarów w menu tworzenia magicznej broni i pancerzy [możliwe, że błąd polskiej wersji językowej] i w tym samym menu niemożność ulepszania zbroi na wyższe poziomy, zamiast tego trzeba korzystać z buga, który pozwala ulepszać zbroje bez wydawania pieniędzy. Większość błędów w grze występuje po wczytaniu gry i jest ich cała masa, m.in. problem z fps-ami, niebieski filtr, cały czarny ekran, peleryna u postaci, które ją noszą zaczyna falować na wszystkie strony itp. Nie ma problemu z psującymi się zapisami, jak w Arcanum, więc jest progres.

Co mi się natomiast podobało? System walki mimo wszystko uznaję za zaletę, bo dzięki turom można przenieść więcej zasad dnd na ekran, poza tym podobał mi się klimat: 1. Hommlet - niby to wioska, ale jest większa i rozleglejsza niż circa 90% "wielkich miast" z gier crpg, a sama wioska atmosferą przypomina 4 rozdział pierwszego Wiedźmina, czyli takiej bezpiecznej przystani, do której zło z reguły nie zagląda, a problemy mieszkańców są mocno trywialne. 2. Świątyni - myślałem, że wszyscy będą do mnie wrogo nastawieni i już na wejściu będę musiał sobie wyrąbywać przejście [podobnie miałem w ID2 i "Odciętej Dłoni Seldarine"], a tu się okazało, że były jakieś questy, intrygi i knowania, w których można było wziąć udział i poczuć się jak główny bohater Yojimbo. Podobał mi się też bestiariusz - rodzajów potworów jest naprawdę sporo i różnią się czymś więcej niż tylko modelem.

Drużyna, którą grałem, i którą polecam:
1. Elf Łotr2/Łowca, Skillmonkey, Face - pierwszy członek mojej drużyny był jej "ustami", czyli przemawiał w jej imieniu i zaliczał wszystkie dialogowe skill checki. Poza tym skillmonkey, więc pompowałem mu umiejętności przydatne poza walką. Elf dlatego, że otrzymuje premię +2 Zr i biegłość w długim łuku, który stał się jego bronią. Na koniec gry miał Zr na poziomie 28, rzut ataku 24, więc praktycznie nie chybiał; dodatkowo inicjatywa +9. Jako wroga rasowego dałem człowieka, a później złego pozasferowca. Innym dobrym wyborem są olbrzymy. Na necie piszą, żeby brać goblinoida, ale nie polecam tego wyboru, bo goblinów nie ma wcale tak dużo i są jednymi z najsłabszych przeciwników w grze.
2. Krasnolud Wojownik, Tank - postać, którą zepsułem, bo niepotrzebnie ładowałem wszystko w kondycję, zamiast w zręczność. Na szczęście później dostałem Scathera i stał się maszyną do zabijania.
3. Półork Barb - półork to +2 do siły i duży bazowy zasięg, co pomaga przy ściąganiu oddalonych przeciwników. Na końcu gry miał 26 pkt. siły, ale znowu trochę zepsułem i niepotrzebnie dałem punkty w kondycję; barbarzyńca otrzymuję najwięcej KW, a branie kondycji pod długość szału też nie zdaje egzaminu. Chciałem mu dać Fragaracha, ale uznałem, że gra jest już dostatecznie łatwa.
4. Półelf Czarodziej, Rzemieślnik - brałem mu czary obszarowe, bo zauważyłem, że są OP w tej grze. Poza tym brałem też czary pod tworzenie przedmiotów, tym niemniej lepszym wytwórcą takowych jest kapłan, aczkolwiek posiadanie 2 takich postaci uważam za mus, bo kapłan nie może wytwarzać niektórych przedmiotów, które może czarodziej, i na odwrót; a poza tym wytwarzanie przedmiotów kosztuje PD, więc warto zwyczajnie odciążyć jedną postać.
5. Człowiek Kapłan, Rzemieślnik - kapłance obowiązkowo trzeba wybrać bóstwo wojenne, bo dostaje wtedy za darmo biegłość w broni przypisanej do tego bóstwa [u mnie był to długi miecz], dlatego kapłanka walczyła u mnie wręcz używając mieczyka, który dostała od Filikena za małżeństwo z jego córką. Walcząc wręcz dobrze jest wziąć czary, które podbijają staty np. Boska Moc. Jeśli zaś chodzi o szkołę magii to wziąłem Poznanie, a wywaliłem Nekromancję [imho najgorsza szkoła].

Jeśli post jest za długi to z góry przepraszam.

Black Geyser otrzymał datę premiery. Gra opuści wczesny dostęp 17 marca.

Wizardry 8 - zacząłem sobie "rajd" po starociach - gram jedną postacią i mam pytanie bo dość dawno grałem i całkiem mi wyszło z głowy - jaki był sposób na problem w Uskoku Martena, kiedy to po wzieciu posążka porywana jest jedna z postaci drużyny. Nie jest to problem jak postaci w druzynie jest więcej niż jedna ale kim grać jak podwędzą jedyną?? :D. Coś mi sie kojarzy, ze sposób polegał na wykonaniu zapisu w trakcie zabierania posążka???

Median XL 2.0 w końcu wyszło.
https://www.median-xl.com/

Changelog dla osób mających pół dnia wolnego :)
https://www.median-xl.com/changelog

I trailer.
https://www.youtube.com/watch?v=oSso6IdmbrQ

Na GOGu promocja na gry RPG do 90% na wybrane tytuły.
Przykładowo: Wiedźmin 1 - 5 zł; Wiedźmin 2 - 6 zł; Wiedźmin 3 - 20 zł

Ale żeś mnie Iselor nabrał... Nie dodałeś do poprzedniego wątku, cz. 241 linku do tego, i ja tak od dwóch miesięcy zaglądam tam i patrzę że coś zamarło. Po pierwszym miesiącu zacząłem się poważnie martwić. Dziś postanowiłem wyściubić nos i poszukać czy aby nie stało się to, co się jednak stało. Całe szczęście wątek żyje, wszyscy w komplecie ;).

SpecShadow: jesteś w stanie rozwinąć wątek M&M X? Na Steamie to ma się pojawić/pojawiło się? Wcześniej było tylko na UPlay'u bodajże, i jak czytałem wykastrowali to (a nie zdążyłem zagrać jeszcze, mimo że mam).

Pytanko - Czy te wszystkie patche poprawiające rozgrywkę w Might And Magic 7 będą działać na wersji GOG? Gdzieś przeczytałem że jest coś co scala dosłownie część 6 i 7, dodaje mouselook itp, więc się podjarałem.

Właśnie przeszedłem: The Legacy: Realm of Terror
Dziwna to gra - solo dungeon crawler + survival horror z akcją osadzoną w czasach współczesnych w Nowej Anglii i z broniami palnymi (m.in.). Kiedyś musiała robić wrażenie samą oryginalnością, choć w sumie nadal robi, bo nic podobnego dotąd raczej nie zrobiono (a przynajmniej ja nie kojarzę). Ograłem wersję z GoGa i przejście zajęło mi 40 godzin, ale że jestem strasznie wolnym graczem i tłumaczyłem wszystko na bieżąco, to myślę, że spokojnie da się ją ukończyć w 30h [i mniej].
[link]

Jak się ma poziom trudności ToEE w porównaniu do tego znanego z ID oraz ID2? Gra jest trudniejsza czy łatwiejsza od tych pozycji?

Czy ktoś wie w jakim stanie jest polska wersja ATOM? Poprawili coś? Da się w to w ogóle grać?

A ja się pochwalę, dwie może i krótkie pozycje, ale mam na koncie w tym roku. Skończyłem The Deep Paths: Labyrinth of Andokost. Poziom wg mnie taki jak Heroes of the Monkey Tavern, niektóre aspekty lepsze, inne gorsze. Generalnie dalej daleko za Grimrockami, mimo że się wciągnąłem nawet. Z podobnych gier, Coldfire Keep podobał mi się jednak bardziej.

Druga pozycja to Stories: The Path of Destinies. Przypadł mi do gustu bardzo sposób opowiedzenia historii. Walka nie była uciążliwa, z czasem nasz dzielny lis szedł jak przecinak, co dla mnie jest na plus, że nie musiałem się katować żmudnymi walkami jak np. w Bastion. Przypadły mi też do gustu humor tej pozycji. Ponadto przyjemna, kolorowa oprawa. Bardzo przyjemna pozycja. W pewnym momencie zaczęło mi doskwierać ciągłe powtarzanie fragmentów historii w poszukiwaniu ostatecznego końca, ale na szczęście w porę go odnalazłem.

Teraz przymierzam się do M&M9. Raczej nie będzie to jedna z tych szybkich gier, ale mam ochotę zamknąć sagę M&M, a pozostała mi już tylko 9 i 10 (chociaż nie powiem, 6 też bym sobie chętnie odświeżył - najdawniej przechodzona pozycja - ale na razie tego nie podejmę).

Pillars od Eternity 2.
Czy są w tej grze bronie które "zdobywają doświadczenie"?
W jedynce jakieś były i zdaje się że można było je dostosować do klasy postaci, tzn przerobić np. na berło.
Na razie znalazłem gadający miecz. Czy jest tego więcej, coś innego niż miecz?

Ktoś moze ogrywa Hero's Hour? W skrócie to taki HoMM tyle, że w pixel arcie.
Przyznam, że wciągła mnie niemiłosiernie. Gra jest piekielnie trudna nawet na normalu, udało mi się ukończyc mapy Zamkiem Magii, Ładu i Ostoi. Teraz próbuję rozgryźć mechaniki, które nie są tłumaczone przez grę.
Np. co dokładnie daje taktyka a w zwiazku z tym na jakiej zasadzie przywoływane są rezerwy, albo co daja flagi stawiane podczas bitwy. Do czego to służy? Itd.
Chętnie z kimś pogadam, kto ma już większe doświadczenia z tym tytułem.

EDIT.
Grę można kupić tu: https://www.gog.com/pl/game/heros_hour

Wesołych świąt i dobrych gier RPG

jak ktos nie śledzi darmowych gier to jeszcze dzisiaj do 17 mozna dodac do konta w epic
Pathfinder: Kingmaker – Enhanced Plus Edition
https://www.epicgames.com/store/pl/p/pathfinder-kingmaker
+ 2 male dlc, ale one chyba caly czas sa darmowe
(większe dlc sa płatne, moze się skonczyc na tym, że zestaw gra+dlc kupi się na innym portalu :P )
(nie wiem czy gra wymaga otwartego programu epica do grania czy tylko do pobrania plikow.)

Kiedys pewnie w to zagram, bo jak byl "darmowy dostep na weekend" na steamie to nie mialem czasu tego pobierać.
A jeszcze przez kupon rabatowy (-40 dla kazdej gry gdy cena wieksza od 60) to sobie chyba(a moze nie?) kupie kilka gier rpg lub udajacych rpg, ale z drugiej strony kiedy w nie zagram ? (dylemat z serii kupno nowej gry a posiadanie gry w trakcie rozgrywki) np. Disco Elysium jest za 22 przez ten kupon.(gra ma już polskie napisy)

Uważam, że nazewnictwo/klasyfikacja gier nie nadaje sie do obecnych czasow(szczegolnie jak sie patrzy tylko na gry AAA czy AA czy to co jest reklamowane ) gdzie litery RPG są wciskane gdzie się da (w sumie to chyba przez marketing i potem sa actionRPG, rts RPG, a widząc te wielkie litery -powinny być jeszcze pozłacane ;) - to nieznający tematu uzna, że ta gra jest typowym przedstawicielem RPG,
(jeszcze chwila a RPG bedzie synonimem słowa gra, bo powiesz rpg a i tak trzeba pisać czy grasz 1 postacią, drużyną jaki widok z kamer (plecy/ z góry) czy tury/bez tur/ukryte tury-
więc kto jest winny, nabywca/konsument czy marketing/portale growe/recenzenci, że nie jest pilnowane nazewnictwo?

wg. mnie powinno powstać nowe słowo określający gatunek (w sumie to hybrydy?) ale nie mam pojecia jakie ani zreszta kto to bedzie pilnował?
Bo jak dla mnie to wyglada tak, ze dla gracza RPG gra musi miec spełnione kilka warunków, a marketing/sprzedawca stwierdził sobie, że "o mam współczyniki, dialogi i nawet WYBORY w dialogach, które coś zmieniaja w grze- zreszta wystarczą współczyniki to musi byc RPG i kropka ze tylko jeden warunek jest i mamy RPG
A patrzac na moje granie to wieksze znaczenie dla gry jest czy znajde/kupie bron/pancerz, która pomoze w walce, niezaleznie jaką frakcję wybiore np. straznikow czy zlodziei.
A zreszta jak mam czynic "role playing" wczuwać sie w role, skoro gra(sztuczny mistrz gry) tego nie sprawdza. (a jako gracz sam wpływam na gre, bo rzadko uzywam mikstur czy kupionego sprzetu od handlarzy, bo mają za drogi towar lub najgorzej źle rozdam punkty u postaci )
Icewind Dale miało małe zdanie, gdzie jeśli gadał paladyn to miecz z questa oddawał NPC, (no bez zartów, a takie BG2 czegos nie mialo, a nawet klasa paladyna miało dziwne zadanie, pilnuj swiadka przed złymi ludźmi, a decyzje podejmuj dialogiem, nie można nawet było czaru wykryj zło wykorzystac)

---edit
Zreszta nazewnictwo AAA czy AA też jest popsute, bo jak dla mnie AAA oznacza "firma duzo kasy wydała i chce DDDużo kAAAsy z powrotem", że nie ma nic wspólnego z jakością/dążeniem do arcydzieła/przekroczenie kroku milowego rozwoju/
a gada się czasami jakby litery AAA miała oznaczać super-extra-towar. (a to się okazuje jest przereklamowany towar, skorojony pod publikę, obecną modę,)