Gra Assassin's Creed Mirage | PC

Wyłączyłem po 10 minutach. Delikatnie mówiąc - narracja i voice acting absolutnie mi nie podeszły. Nie wiedziałem na co ja patrze, jakby ktoś mi wcisnął łep pod wodę i mówił "to fabuła, żryj ją". Szkoda, AC miewało naprawdę ciarkowe momenty, poza przyjemnym gameplayem.

Podobo mi sie ta część w końcu powrót do korzeni do as1 a nie te nowe część i wymyślne systemy walk. I do tego klimat starożytności miodzio

Kupiłem tę grę trochę przypadkiem, z ciekawości. Wcześniej grałem tylko w te pierwsze części sprzed lat, ale nie byłem jakimś fanem. Ostatnich odsłon gry nawet nie sprawdzałem, gdyż połączenie asasyna z klimatem niearabskim/nieperskim było w moim odczuciu skokiem na kasę, wyciskaniem marki AC jak mokrej ścierki, do ostatniej kropli, albo ostatniego $. Po przeczytaniu tutejszych opinii byłem bardzo sceptyczny, co to będzie za słabizna.

Jednak od pierwszych minut spędzonych z grą, byłem oczarowany piękną grafiką orientalnego świata. Muszę przyznać, że gra świetnie działa nawet na średnim zestawie, również z powiększonymi sporo ustawieniami grafiki (np. odbijanie się otoczenia w wodzie). Przez całą rozgrywkę nie uświadczyłem większych problemów z płynnością itp. Od momentu przeniesienia się rozgrywki do Bagdadu, byłem bardzo zaskoczony, jak twórcy wiernie odwzorowali miasto, jego klimat i historię tamtych czasów. Zachwycałem się architekturą, różnorodnością tego miejsca, jakbym był tam w celach turystycznych, tyle że setki lat temu. Od tego czasu, najciekawszym aspektem gry było poznawanie historii Bagdadu, kalifatu Abbasydów i wszelkich ciekawostek związanych z życiem ówczesnych mieszkańców. Skłoniło mnie to również do poczytania na Wikipedii różnych innych informacji, a także do odwiedzenia tych okolic na Google Mapsach. Można nauczać historii świata poprzez gry komputerowe i szeroko rozumianą rozrywkę? Można.

Widziałem tutaj w komentarzach, że gra jest krótka, ale mi wyszło równo 50h, co jest wynikiem porównywalnym w moim przypadku do Wiedźmina 3. Oczywiście sporo zajęło mi czytanie wszystkich tekstów fabularnych oraz historycznych, a także zbieranie każdej skrzyni z wyposażeniem, księgi czy ciekawostki historycznej. Sama fabuła nie była najgorsza, sam bohater dość mocno bezpłciowy, ale chyba to nie było dla twórców gry najważniejsze. Za to cała rozgrywka, polegająca na rozpracowywaniu każdego zagrożenia w ukryciu, dała mi mnóstwo frajdy. Nie jestem fanem strzelanek, czy napierdzielenia na pałę, więc planowanie kolejnych skrytobójstw przychodziło mi z nieukrywaną satysfakcją.

Rozumiem głosy, narzekające na słaby, ubogi system samej (już jawnej) walki - blok/unik i cios czy słaba różnorodność i rozwój ekwipunku. Dla mnie te aspekty okazały się zupełnie nieistotne. Po skończonej grze nie miałem poczucia straconego czasu, mimo upływu wielu godzin. Na pewno dzięki grze, sama kultura arabska, włącznie z historią, językiem, zasadami i wierzeniami jest mi bliższa, niż przedtem. Z tego względu muszę przyznać, że Ubisoft wykonał kawał świetnej roboty. Polecam!