gra retro

Określenie odnoszące się do świadomych nawiązań do starszych produkcji, najczęściej będących kultowymi przedstawicielami danego gatunku. Retro mogą być zarówno wybrane rozwiązania zastosowane w danym tytule, jak i wszystkie elementy konkretnej gry wideo.

Gra 80’s Overdrive autorstwa polskiego studia Insane Code to swoisty hołd złożony słynnemu OutRunowi z 1986 roku. Oldskulowa jest tutaj zarówno oprawa graficzna i warstwa dźwiękowa, jak i mechanika rozgrywki.

W zależności od gatunku, retro przybiera różne formy, objawiając się przede wszystkim w oprawie audiowizualnej – rzadziej korzysta się z oldskulowych rozwiązań w mechanice rozgrywki.

W przypadku dwuwymiarowych platformówek i gier przygodowych typu point-and-click, zazwyczaj mowa o pixelartowej grafice i chiptune’owych soundtrackach. FPS-y natomiast mogą nawiązywać do gier z przełomu wieków za sprawą prostej, trójwymiarowej oprawy graficznej czy choćby rezygnacji z automatycznej regeneracji zdrowia na rzecz zdobywanych po drodze apteczek. Z retro rozwiązań korzystają również niektóre gry wyścigowe, najczęściej czerpiące garściami z dorobku przedstawicieli gatunku, święcących triumfy na automatach arcade w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku. Oldskulowe mogą być także niektóre gry RPG, najczęściej odwołujące się do tytułów pokroju bestsellerowej serii Baldur’s Gate, a rzadziej do starszych produkcji tego typu.

Przykładem oldskulowej przygodówki typu point-and-click, nawiązującej do kultowych dzieł studia LucasArts, jest ThimbleWeed Park autorstwa zespołu Terrible Box, które zadebiutowało w 2017 roku.

Obecnie na implementację oldskulowych rozwiązań decydują się przede wszystkim deweloperzy indie, głównie ze względu na ograniczony budżet oraz chęć znalezienia rynkowej niszy. Termin odnosi się również do dzieł sygnowanych logotypami wielkich wydawców i studiów, czego dowodem jest choćby Sonic Mania z 2017 roku (tytuł stanowi powrót do korzeni serii) oraz Might & Magic X: Legacy (wydane przez Ubisoft w 2014 roku).