e-sport
sport elektroniczny
Dyscyplina nieolimpijska, której podstawę stanowi rywalizacja drużyn lub indywidualnych zawodników w grach wideo.
Geneza sportu elektronicznego wiąże się z ewolucją trybu rozgrywki wieloosobowej. Pierwsze gry nastawione na rywalizację z innymi graczami powstały w latach 70. ubiegłego wieku, jednak prawdziwy przełom dokonał się dopiero w latach 90. wraz z upowszechnieniem Internetu i usług sieciowych.
Początki profesjonalnego e-sportu wiążą się z grą Quake, która była jedną z pierwszych pozwalających na potyczki drużynowe za pośrednictwem sieci LAN i Internet. Popularność gry zaowocowała powołaniem w 1997 roku pierwszej na świecie ligi zawodowych graczy - Cyberathlete Professional League.
Obecnie e-sport stanowi jedną z najszybciej rozwijających się gałęzi branży gier wideo. Na całym świecie funkcjonuje kilkadziesiąt profesjonalnych lig, w których rywalizują tysiące drużyn zawodowych graczy. Regularnie rozgrywane są także prestiżowe turnieje (np. World Cyber Games i Electronic Sports World Cup) z nagrodami sięgającymi setek tysięcy dolarów.
Wydarzenia związane ze sportem elektronicznym cieszą się też olbrzymi zainteresowaniem w środowisku graczy. Podczas profesjonalnych turniejów publiczność może śledzić przebieg rozgrywek na telebimach lub oglądać transmisje telewizyjne z zawodów. W krajach azjatyckich (głównie w Korei Południowej i Japonii) popularność najlepszych e-sportowców jest porównywalna z gwiazdami sportu.
Najważniejsze gry, w jakich rozgrywane są profesjonalne turnieje e-sportowe: StarCraft II, League of Legends, Counter-Strike, FIFA.