Piłka ręczna 12 - recenzja gry o szczypiorniaku

Od momentu zdobycia przez „Orłów Wenty” wicemistrzostwa świata trudno nie zauważyć, że piłka ręczna w naszym kraju znacząco zyskała na popularności. Sukcesy reprezentacji i coraz wyższy poziom rodzimych rozgrywek ligowych w końcu robią swoje – nawet do tego stopnia, że niektórzy kibice mianują szczypiorniaka „sportem narodowym”. Hmm... zdaje się, że już jeden takowy mamy i od blisko 30 lat nie osiągnęliśmy w nim żadnego znaczącego sukcesu, więc może lepiej „nie iść tą drogą”. Nie da się jednak ukryć, że piłka ręczna stała się u nas dyscypliną bardzo medialną – z okazji trwających Mistrzostw Europy do naszych rąk trafia również gra komputerowa, podająca się za najlepszą symulację na rynku. Cóż, zbyt wielkiej konkurencji nie ma, ale czy faktycznie jest to produkcja, na jaką szczypiorniak zasługuje?

Boiskowe przymiarki, czyli kim i gdzie?

Dzieło Niemców z Neutron Games przy pierwszym kontakcie robi pozytywne wrażenie. Przede wszystkim kibice mogą być zadowoleni ze sporej, jak na taką produkcję, ilości oficjalnych licencji – twórcy oferują możliwość zagrania nie tylko reprezentacjami narodowymi (znajdziemy ich nieco ponad dwadzieścia), ale również zespołami z dwóch najsilniejszych lig świata: hiszpańskiej i niemieckiej. Oprócz tego wśród reprezentantów „reszty globu” znalazł się m.in. zespół Vive Targów Kielce, więc można sprawdzić, czy popularny „Kasa” radzi sobie w klubie tak samo dobrze jak w reprezentacji. W kwestii dostępnych trybów rozgrywki gra nie zaskakuje aż tak pozytywnie, choć z drugiej strony trudno było spodziewać się czegoś ponad od dawna przyjęty standard. Poza możliwościami rozegrania meczu towarzyskiego twórcy pozwalają także przebrnąć przez cały sezon wybranym zespołem z dwóch dostępnych lig oraz poprowadzić dowolną reprezentację do triumfu w mistrzostwach świata. Dodatkowo do dyspozycji dostajemy centrum treningowe, w którym możemy do woli ćwiczyć schematy rozgrywki, jak również stworzyć własnego zawodnika i ubierać go za zdobyte kredyty. I choć ogólnie wszystko to wygląda naprawdę nieźle, wraz z pierwszym wyjściem czar pryska.

Żółta kartka...

Na wstępie trzeba, niestety, zniszczyć podstawowy mit – IHF: Piłka ręczna 12 nie jest w żadnym stopniu symulacją tej dyscypliny. To, co wyprawia się na ekranie monitora, momentami doprowadza do niekontrolowanych wybuchów irytacji. Zapomnijcie o jakiejkolwiek finezji w tworzeniu akcji ofensywnych – to gra pełna totalnie oklepanych schematów, których przełamanie jest po prostu niemożliwe. Większość ataków finalizujemy poprzez oddawanie strzałów z linii pola bramkowego po uprzednim zwodzie bądź wyskoku – po co starać się misternie rozgrywać piłkę, skoro wystarczy podbiec, podskoczyć i rzucić obok bezradnego golkipera? Zabójczo skuteczne okazują się również ataki ze skrzydła, niestety – głównie dzięki nieporadności sztucznej inteligencji. Obrońcy drużyny przeciwnej mają dziwną tendencję do uciekania z narożników boiska – zazwyczaj w okolicy linii rzutów wolnych momentalnie robi się gęsto od sylwetek rywali, tymczasem w rogu swobodnie czeka dwóch naszych skrzydłowych. Swoje pięć groszy dokładają w tym momencie bramkarze, którzy kompletnie nie radzą sobie z obroną rzutów w krótki róg, odsłaniając pół bramki. Wirtualni golkiperzy beznadziejnie zachowują się również przy blokowaniu uderzeń po koźle i nie potrafią szybko wrócić do bramki po obronionym strzale. Nierzadko udawało mi się trafić do siatki z połowy boiska, przechwytując odbitą piłkę i błyskawicznie rzucając do celu.

Komputerowi przeciwnicy to jednak wyjątkowo sprytne bestie, jeśli chodzi o blokowanie strzałów – szanse, że przez gęsty blok przedrze się rzut z dziewiątego metra bądź uderzenie z biodra, okazują się bardzo małe. Kompletnie niewykorzystana w ofensywie pozostaje pozycja obrotowego – zazwyczaj wokół niego skupia się zmasowana obrona rywala, co skutecznie odcina go od podań. Jeśli nawet uda nam się dostarczyć mu piłkę, obrót naszego zawodnika w kierunku bramki to praktycznie niewykonalne zadanie, więc i tak nie mamy szans na zdobycie trafienia. W miarę nieźle zrealizowano za to wykonywanie rzutów karnych – możemy zrobić to na kilka różnych sposobów.