Zork: Grand Inquisitor PC

Zork: Grand Inquisitor to kolejna gra z legendarnej serii gier przygodowych, której pierwsza odsłona zadebiutowała na rynku w 1980 roku. Opisywana pozycja przedstawia wydarzenia rozgrywane po tych znanych z Zork Nemesis: The Forbidden Lands i bazuje na zmodyfikowanym enginie tego wydanego rok wcześniej programu.

Ciężkie czasy nastały w Podziemnym Imperium. Władzę we fantastycznym świecie przejął despotyczny Wielki Inkwizytor, który jakiekolwiek próby nieposłuszeństwa kara tzw. totemizacją. Posługuje się przy tym starą maszyną zbudowaną swego czasu przez Frobozz Magic Company, teraz przemianowaną na Frobozz Electric. Wyłączenie z nazwy magicznego słowa było konieczne z tego względu, że w całej krainie zaczął właśnie obowiązywać kategoryczny zakaz posługiwania się wiedzą tajemną.

W takich oto okolicznościach gracz przejmuje kontrolę nad głównym bohaterem gry, którego wspiera szyderczy Dalboz - duch Mistrza Podziemi uwięziony w lampie. Celem przygody jest odnalezienie trzech magicznych artefaktów i zdetronizowanie Wielkiego Inkwizytora, przywracając tym samym stary porządek.

Twórcy Zork: Grand Inquisitor zdecydowali się tą grą powrócić do korzeni cyklu, przez co w wykonywaniu szeregu czynności towarzyszy nam stosunkowo żartobliwa, ukierunkowana na czarny humor oprawa. Świadczą o tym specyficzne komentarze Dalboza, reakcje i wypowiedzi napotkanych postaci, czy też treść propagandowych komunikatów. Bardzo często napotykamy również odniesienia do poprzednich odsłon serii, czy nawet gatunku, utrzymane w podobnym tonie.

Gra opiera się na sprawdzonym interfejsie point and click. Oprócz zwyczajowego podnoszenia i manipulowania przedmiotami, gracz może także korzystać z czarów (choć formalnie to przecież zabronione). Zwoje z zaklęciami odnajdujemy wraz z progresem gry i w większości trafiają one do naszej podręcznej księgi, dzięki czemu istnieje możliwość ich użycia w dowolnym momencie.

W Zork: Grand Inquisitor zastosowany został system punktowy, określający nasz stopień ukończenia przygody, przy czym na finiszu zabawy powinna nas reprezentować liczba 1000. Wirtualny świat eksplorujemy patrząc z perspektywy pierwszej osoby, bazując na skokowym przechodzeniu do kolejnych lokacji. Warto zauważyć, że w każdej chwili możliwy jest obrót wokół własnej osi o 360 stopni. Wprawdzie funkcjonalność ta działa tylko w poziomie ale należy zwrócić uwagę na rok premiery i ówczesne ograniczenia techniczne.

Wrażenia wizualne czerpane z rozgrywki potęgują wstawki filmowe, w których występują rzeczywiści aktorzy. Atmosferyczną ścieżkę dźwiękową stworzył m.in. Mark Morgan, twórca soundtracku choćby do dwóch pierwszych gier z serii Fallout, Planescape: Torment, czy też Descent II.

Ciekawostką jest fakt, że w Zork: Grand Inquisitor można grać we dwóch. Wówczas pierwszy gracz prowadzi rozgrywkę, a drugi wciela się w postać aktywnego obserwatora. Taka współpraca może okazać się bardzo pomocna, gdyż jak wiadomo co dwie głowy to nie jedna, a jak na każdego Zorka przystało, przygotowane przez twórców wyzwania, do łatwych nie należą.

Ostatnia modyfikacja 23 lutego 2009