The Sims 4: Psy i koty

The Sims 4: Psy i koty to następny pakiet zawartości, który pogłębia rozgrywkę w tytule The Sims 4 – produkcji wydanej w 2014 roku. Dodatek wymaga do działania podstawowej wersji gry i udostępnia graczom tytułowych futrzastych milusińskich.

Mechanika

The Sims 4: Psy i koty dodaje do rozgrywki zwierzęta udomowione przez człowieka tysiące lat temu. Dzięki temu DLC każda rodzina może zdecydować się na przyjęcie do swego domu najlepszego przyjaciela człowieka lub „nieoficjalnego szefa wszystkiego”, który chodzi własnymi drogami.

W wielkim stylu powraca narzędzie Stwórz Zwierzaka, które pozwala na dopasowanie milusińskiego do naszych upodobań. Na początku procesu na gracza czekają setki znanych ras tych zwierząt, lecz na tym nie kończą się trudne wybory. Użytkownik może bowiem dość dowolnie mieszać ze sobą dwie rasy, a nawet dopasowywać poszczególne elementy jak ogon czy kształt uszu, by stworzyć idealnego towarzysza życiowego (który nie kłóci się o skarpetki zostawione w korytarzu). Na koniec można też dowolnie dopasowywać kolor futra, tworząc typowe umaszczenia, spersonalizowane wzory czy nawet wprowadzać nieco psychodeliczne elementy jak różowe paski na ogonie. Do dyspozycji właścicieli oddano także wiele ubranek i innych elementów „zwierzęcej garderoby” jak obroże, chusty, kokardy itd.

Zwierzaki zachowują się dynamicznie – przykładowo kot może uciec przed psem na drzewo czy lodówkę, a psiak kopie w ogródku, uczy się sztuczek lub goni okoliczne ptaki podczas spaceru. Podobnie jak w życiu futrzaki mają też indywidualne charaktery. Jeden pies lubi ganiać się z innymi, a inny leżeć godzinami na kanapie. Kot A przynosi swojej pani upolowaną zdobycz, a kot B ucieka gdzie pieprz rośnie, gdy tylko słyszy odkurzacz. Oczywiście do gry dodano także wiele elementów wystroju i przedmiotów przeznaczonych dla naszych czworonogów.

Zwierzęta mogą też zachorować, ale nie ma powodów do obaw. Rozszerzenie dodaje bowiem kliniki weterynaryjne, a nasze simy mogą zostać lekarzami zwierząt albo nawet prowadzić własną praktykę.

Ostatnia modyfikacja 17 października 2017