The Last Kids on Earth and the Staff of Doom

The Last Kids on Earth and the Staff of Doom jest grą akcji opartą na licencji Ostatnich dzieciaków na Ziemi – popularnej marki obejmującej książki dla dzieci autorstwa Maksa Bralliera oraz serial animowany wyprodukowany przez wytwórnię Atomic Cartoons. Produkcja została opracowana przez zespoły Stage Clear Studios oraz Cyber Group Studios, a jej wydaniem zajęła się firma Outright Games.

Fabuła

The Last Kids on Earth and the Staff of Doom zabiera nas w podróż do postapokaliptycznego świata wykreowanego na potrzeby książek i serialu Ostatnie dzieciaki na Ziemi. Głównymi bohaterami gry są znani z pierwowzoru Jack, Quint, June oraz Dirk. Zadaniem protagonistów jest znalezienie tytułowego Kostura zagłady – potężnego artefaktu, który pozwoli im pokonać Malondre, czyli Królową śluzowych potworów starającą się przywołać Rezzocha Starożytnego – Niszczyciela Światów.

Mechanika

W The Last Kids on Earth and the Staff of Doom akcję obserwujemy z lotu ptaka. Bohaterowie przemierzają miasto Wakefield zarówno na piechotę, jak i w pojeździe znanym jako Big Mama. Fabułę popychają do przodu wykonywane przez nich zadania, w których realizacji przeszkadzają hordy żywych trupów i tabuny innych potworów. Starcia z adwersarzami są dynamiczne, a wrogów eliminujemy, robiąc użytek z indywidualnych umiejętności protagonistów oraz rozbudowanego arsenału obejmującego zarówno broń białą (w tym między innymi przedmioty codziennego użytku), jak i dystansową. W miarę postępów zwiększamy potencjał bojowy naszych podopiecznych, rozwijając ich zdolności i ulepszając wyposażenie.

Tryby gry

W The Last Kids on Earth and the Staff of Doom można grać w pojedynkę lub w trybie współpracy dla maksymalnie czterech osób (przez Internet lub na wspólnym ekranie).

Kwestie techniczne

The Last Kids on Earth and the Staff of Doom posiada barwną grafikę utrzymaną w kreskówkowej stylistyce. Głosu postaciom udzielili aktorzy znani z serialu, w tym między innymi Nick Wolfhard, Montse Hernandez, Garland Whitt oraz Charles Demers.

Ostatnia modyfikacja 2 lutego 2023