The Journeyman Project 2: Buried in Time PC

The Journeyman Project 2: Buried in Time to kontynuacja pierwszoosobowej przygodówki science-fiction, którą w 1992 roku zadebiutowało amerykańskie Presto Studios. W przeciwieństwie do pierwowzoru, który ukazał się najpierw na komputerach Mac, a następnie został przeniesiony na popularne pecety, druga część serii pojawiła się równocześnie na obu tych platformach sprzętowych. W planach twórców była także wersja na konsolę PlayStation, jednak do jej wydania ostatecznie nie doszło.

Fabuła

Fabuła gry The Journeyman Project 2: Buried in Time rozpoczyna się w roku 2318, czyli sześć miesięcy po wydarzeniach, ukazanych w poprzedniczce. Podczas zabawy wcielamy się ponownie w Agenta 5, który w tej odsłonie serii zyskał już konkretną tożsamość niejakiego Gage’a Blackwooda. Pewnego dnia naszego protagonistę odwiedza jego własne alter ego z przyszłości, informując bohatera, że został on oskarżony o bezprawne manipulowanie czasem i wrobiony w przestępstwa, związane z fałszowaniem legendarnych artefaktów.

Chwilę później gość zostaje aresztowany przez dwóch agentów z przyszłości, pozostawiając na miejscu jedynie swój kombinezon. Za jego pomocą Gage Blackwood odwiedzi wiele historycznych lokacji, takich jak świątynię Majów, średniowieczny francuski zamek, a nawet pracownię samego Leonarda da Vinci, poszukując dowodów niewinności swojego alter ego. Podczas podróży Gage połączy siły ze sztuczną inteligencją o imieniu Arthur i stawi czoła agentce Michelle Visard, będącej główną winowajczynią całego zamieszania. Okaże się również, że w sprawę wmieszana jest obca rasa Krynn, która w imię swoich własnych interesów próbuje wyeliminować jednego z najlepszych członków Agencji Ochrony Czasu.

Mechanika

Pod względem mechaniki The Journeyman Project 2 nie wprowadza żadnych rewolucyjnych rozwiązań, rozwijając i ulepszając jedynie szereg rozwiązań, znanych z pierwowzoru. Podobnie jak tam, mamy do czynienia z grą przygodową z interfejsem point-and-click, w której akcję obserwujemy z perspektywy pierwszoosobowej. Podczas zabawy większość czasu spędzamy na podróżach w czasie, eskplorowaniu lokacji, rozwiązywaniu zagadek i zbieraniu przedmiotów – choć ich liczba została tu dość wyraźnie ograniczona. W grze pojawiają się także znane z pierwowzoru bio-chipy, zapewniające naszemu protagoniście szereg przydatnych zdolności, jednak kluczem do sukcesu pozostaje umiejętność logicznego myślenia i analizowania odnalezionych poszlak.

Jedną z największych zmian w mechanice rozgrywki stanowi możliwość płynnego poruszania się bohatera, która zastąpiła zastosowaną w pierwszej części cyklu metodę skokową. Gra pozwala na wybór jednego z dwóch poziomów trudności: adventure oraz walkthrough. Co ciekawe, w przeciwieństwie do klasycznych gier przygodowych, w wyniku błędnych decyzji gracza nasz protagonista może również zginąć. Na szczęście, w toku niemalże całej rozgrywki, Gage Blackwood może liczyć na wspomnianą sztuczną inteligencję o imieniu Arthur, która uploaduje się do skafandra bohatera służąc swą pomocą w rozwiązywaniu napotykanych zagadek.

Kwestie techniczne

Od strony technicznej, The Journeyman Project 2 stanowi istotny krok do przodu w porównaniu z pierwszą częścią cyklu. W grze wyraźnie usprawniono płynność animacji i zaimplementowano znacznie większą ilość sekwencji FMV, nakręconych w lepszej jakości i z udziałem całkiem nowych aktorów. Podobnie jak w pierwowzorze, akcję gry obserwujemy w stosunkowo niewielkim okienku, zaś pozostałą część ekranu zajmuje interfejs, w którym pojawiają się istotne informacje, dostarczane przez skafander i wizjer bohatera.

Dodatkowe informacje

Podobnie jak w obciążonej licznymi błędami poprzedniczce, w The Journeyman Project 2: Buried in Time nie obeszło się bez gliczy i bugów, utrudniających zabawę. Jednym z nich był błąd w końcówce fabuły, uniemożliwiający ukończenie jej z perfekcyjnym wynikiem. Ponadto, w jednej z późniejszych reedycji gry (The Journeyman Project Trilogy) na skutek błędu fabrycznego zamieniono zawartość dysku 2 i 3, co praktycznie uniemożliwiało rozgrywkę.

Ostatnia modyfikacja 6 czerwca 2016