The Girl and the Robot

The Girl and the Robot to gra niewielkiego studia deweloperskiego, która powstała dzięki wsparciu finansowemu na platformie Kickstarter. Twórcy maczali wcześniej palce przede wszystkim w tytułach mobilnych, takich jak Asphalt 7, Modern Combat  czy Scrabble. Źródłem inspiracji były nie tylko tak legendarne produkcje, jak Ico i The Legend of Zelda: Ocarina of Time, ale także japońskie filmy animowane wyprodukowane przez studio Ghibli, które zasłynęło takimi obrazami, jak Grobowiec świetlików, Mój sąsiad Totoro, Księżniczka Mononoke, Spirited Away czy Opowieści z Ziemiomorza.

Fabuła gry jest dość prosta – w zamku wybudowanym za pomocą starożytnej technologii zostaje uwięziona przez złą królową tajemnicza dziewczynka, która wyzwala się z niewidzialnych okowów dzięki wielofunkcyjnemu robotowi. Razem muszą stawić czoła straży królowej i uwolnić się spod jarzma złej władczyni. Nawiązania do kultowego Ico nie są tutaj przypadkowe i dotyczą nie tylko wyglądu rozgrywki, ale i opowiedzianej historii.

Produkcja studia Flying Carpet Games jest reprezentantem gatunku przygodowych gier akcji w konwencji TPP (widok zza pleców postaci). W związku z tym – podobnie jak w konkurencyjnych tytułach z tego gatunku – akcja polega na eksploracji obszaru, walce z przeciwnikami oraz rozwiązywaniu zagadek środowiskowych. Duży nacisk położono również na interakcję między tytułowymi postaciami zaprojektowanymi przez japońską artystkę, Ayakę Nakamurę. Dziewczynka, która potrafi dostać się do trudno dostępnych miejsc, może kontrolować robota dzięki magicznemu wisiorkowi. Z kolei jej stalowy przyjaciel najlepiej radzi sobie na polu walki z mieczem w dłoni oraz usuwając ciężkie przeszkody stojące na drodze do celu.

Grafika, podobnie jak opowieść gry, została utrzymana w iście bajkowym stylu, nawiązującym do najlepszych animacji studia Ghibli. Lokacje, dość sterylne i opustoszałe, zostały ręcznie namalowane, a następnie przeniesione do wirtualnego świata. Użycie techniki cel-shadingu miało nie tylko nadać grze charakterystycznego stylu, ale również odwrócić uwagę od słabszej, technologicznej strony oprawy wizualnej.

Ostatnia modyfikacja 29 kwietnia 2014