Tennis World Tour 2

Tennis World Tour 2 to kolejna odsłona symulatora tenisa ziemnego, opracowana przez studio Big Ant. Autorzy, którzy przejęli pałeczkę po odpowiedzialnym za poprzednie części zespole deweloperskim Breakpoint Studio, zdobyli doświadczenie w tworzeniu gier sportowych podczas produkcji cyklu AO Tennis.

Mechanika

Nowe studio opracowało wiele elementów składowych Tennis World Tour 2 od podstaw, sugerując się opiniami graczy. W grze ponownie główny nacisk położono na realizm, ale oferując jednocześnie bardziej dynamiczną rozgrywkę. Usprawniono mechanikę serwisu, a przy uderzeniach wymagana jest od gracza większa precyzja i odpowiednie wyczucie. Tym samym wraz ze zwiększeniem tempa meczów gra stała się bardziej wymagająca.

W grze można wziąć udział w trybie kariery, w którym próbujemy stać się gwiazdą wielkiego formatu pokroju Pete’a Samprasa czy Andre Agassiego. Podczas rozgrywki sami decydujemy o używanym sprzęcie czy podpisywaniu umów ze sponsorami.

W Tennis World Tour 2 możemy wcielić się w 38 światowych gwiazd tenisa, wśród których znalazły się takie nazwiska, jak Roger Federer, Rafael Nadal czy Ashleigh Barty.

Tryby gry

Tennis World Tour 2 oferuje rozgrywkę zarówno dla pojedynczego gracza, jak i dla wielu graczy (przez sieć lub na wspólnym ekranie). Po raz pierwszy w serii wprowadzono możliwość rozegrania debla ze znajomymi – zarówno przez internet, jak i w trybie lokalnym, oraz nowy format Tie Break Tens, w którym rozgrywane są jedynie mecze rozstrzygające (wygrywa w nich ten zawodnik, który pierwszy zdobędzie 10 punktów i będzie prowadził przynajmniej dwoma).

Swoich sił można również spróbować w szybkich i rankigowych meczach.

Kwestie techniczne

Grafika w Tennis World Tour 2 została usprawniona względem poprzedniej odsłony. Przede wszystkim dodano nowe animacje i dopracowane te istniejące. Wiernie odwzorowano atmosferę panującą podczas meczu, istniejące w rzeczywistości korty, takie jak Manuel Santana w Madrycie czy OWL Arena w niemieckim Halle, oraz zachowania zawodników i zawodniczek.

Ostatnia modyfikacja 14 lipca 2020