Sołtys PC

Córka sołtysa ze wsi Poraż, nie należała do osób ani specjalnie urodnych, ani inteligentnych, dlatego też nikogo nie powinno dziwić, że całe dnie spędzała w krytej słomą chacie, popijając piwo i grając na komputerze. Pewnego dnia, rodzice zaniepokojeni przedłużającym się stanem panieńskim swojej jedynej pociechy, postanowili znaleźć jej męża. Wybranek nazywał się Leon i nawet udało się go zaciągnąć przed ołtarz, ale gdy tylko zgasło światło, zięć spie... spiesznie się oddalił nie zważając, że droga ucieczki wiedzie przez witraż. Jak to zwykle w wiejskich historiach bywa, za ewakuację Leona oberwał tylko i wyłącznie sołtys. Teraz samodzielnie musi poszukać uciekiniera i jeszcze raz spróbować go postawić przed ołtarzem.

Sołtys to interesująca gra przygodowa rozgrywająca się w realiach polskiej wsi. Co prawda, autorzy ubarwili nieco scenariusz dokładając kilkanaście słynnych i absurdalnych dowcipów o Wąchocku (wliczając w to np. ten o zwijanym na noc asfalcie), ale gra i tak sprawia wrażenie piekielnie realistycznej, zwłaszcza kiedy widzi się śpiącego na budowie majstra po przyjęciu kilku piw – taki typowy, swojski obrazek. Gra wykorzystuje interfejs „point & click”. Lewym przyciskiem myszy poruszamy się po ekranie i oglądamy przedmioty, prawym natomiast wykonujemy wszelkie czynności. Pomiędzy lokacjami nie przenosimy się w tradycyjny sposób, tj. idąc na brzeg ekranu, ale za pomocą przycisków z liczbami, które znajdują się w lewym, dolnym rogu. Początkowo ilość dostępnych plansz ogranicza się do jednej, ale gdy nakarmimy łańcuch kością, od razu dostaniemy dostęp do kolejnych siedmiu. Szybkie przenoszenie się pomiędzy lokacjami jest z pewnością wygodne, ale czasem trudno przypomnieć sobie pod którym numerem kryje się pożądana przez nas plansza – zwłaszcza jeśli jest ich ponad trzydzieści.

Grafika wykonana jest w dobrym, rysunkowym stylu. Na szczególną uwagę zwracają postacie bohaterów, niektóre z przesadnie wyeksponowanymi atrybutami, np. opasłym brzuchem tytułowego sołtysa. Przedmioty są duże i raczej nikt nie powinien mieć kłopotów z ich odnalezieniem. Jedyne do czego można się przyczepić to fatalna czcionka użyta w dialogach, która momentami zdaje się być bardzo nieczytelna. Generalnie, Sołtys to miła odmiana dla wielbicieli przygodówek, przyzwyczajonych na ogół do poważniejszych tematów. Towarzyszący rozgrywce na każdym kroku absurd dodaje grze niewątpliwego uroku, choć dla ludzi o mniejszej tolerancji dla idiotycznych dowcipów o Wąchocku może wydać się po pewnym czasie nużący.

Ostatnia modyfikacja 10 grudnia 2007