Solitairica

Solitairica to nietypowa produkcja, która łączy elementy karcianki, gry RPG oraz roguelike’a. Tytuł nawiązuje mechaniką rozgrywki do klasycznego pasjansa. Za jego opracowanie odpowiada studio Righteous Hammer Games (autorzy ZOR: Pilgrimage of the Slorfs oraz Solitaire Volume I).

Fabuła

Akcja Solitairica rozgrywa się w krainie Myrriod. Serca wszystkich jej mieszkańców zostały skradzione przez złowrogiego Imperatora Stucka. Gracz kieruje wojownikiem, który rzuca wyzwanie tyranowi i stara się uratować świat.

Mechanika

Solitairica to gra, której najbliżej do karcianki. Zabawa polega tu głównie na toczeniu starć z wykorzystaniem turowego, karcianego systemu walki, bazującego na pomysłach znanych z pasjansa. Przeciwnicy są generowani proceduralnie (losowo), dzięki czemu za każdym razem rozgrywka wygląda nieco inaczej.

Mechanika walki opiera się na czterech „energiach”: ataku (odpowiada za działania ofensywne i możliwość niszczenia kart), obronie (kontrowanie i zbroja), zręczności (podglądanie ręki przeciwnika i szybsze działanie) oraz sile woli (dostęp do leczenia i mocy magicznych). Gracz ma możliwość zdobywania kolejnych kart, reprezentujących m.in. przedmioty oraz czary. W talii zdarzają się też karty wzmocnień – taką rolę odgrywają np. As, Król czy Dama.

Deweloperzy z Righteous Hammer Games zadbali też o system progresji – zbieramy tzw. wildstone, dzięki któremu odblokowujemy nowe atuty. Warto zaznaczyć, że mechanika ta nawiązuje do podgatunku roguelike – po porażce rozpoczynamy zabawę od nowa, ale zachowujemy część odblokowanych rzeczy.

Tryby gry

W Solitairica możemy grać wyłącznie samotnie. Podstawą rozgrywki jest tryb dla pojedynczego gracza.

Kwestie techniczne

Solitairica ma dość prostą, dwuwymiarową oprawę graficzną, która opiera się głównie na ręcznie narysowanych ilustracjach. Styl artystyczny tych obrazków cechuje się sporą dawką humoru, zaś w wyglądzie niektórych postaci widać wyraźne nawiązanie do ilustracji na klasycznych kartach do gry. Produkcja wykorzystuje silnik Unreal Engine 4.

Ostatnia modyfikacja 30 grudnia 2020