She Wants Me Dead

She Wants Me Dead na PC, PS4 itd. to produkcja szwedzkiego studia Hello There, zajmującego się grami mobilnymi, między innymi Kung Fury: Street Rage. Deweloperzy przyznają, że powstała ona w wyniku inspiracji piosenką zespołu CAZZETTE o tym samym tytule. Jest to dwuwymiarowa gra platformowa, której celem jest jak najszybsze pokonywanie kolejnych poziomów najeżonych różnorakimi pułapkami.

Fabuła

Protagonistą She Wants Me Dead jest Max, właściciel kotki Luli. Właścicielem niezamierzenie złym, ale za to przypadkowo sprawiającym swojej pupilce mniejsze lub większe przykrości – strącającym Lulę z łóżka przez sen, czy ochlapującym ją wodą przy myciu zębów. Któryś z takich incydentów przelewa czarę goryczy – kotka decyduje się na zastawienie na swojego właściciela równie licznych, co śmiertelnych pułapek.

Mechanika

She Wants Me Dead to dwuwymiarowa side-scrollowa platformówka o wielopoziomowych etapach, wyraźnie inspirowana takimi tytułami, jak Super Meat Boy, czy Rayman Legends. Podobieństwo w stosunku do ostatniego wymienionego tytułu opiera się na ścisłym połączeniu konstrukcji danego poziomu z muzyką, wyznaczającą jego rytm.

Podczas rozgrywki gracz zmaga się nie tylko z czasem, ale również z samymi poziomami, skonstruowanymi w sposób mający zapewnić jak największe wyzwanie. Wśród niebezpieczeństw czyhających na głównego bohatera można wyróżnić wysuwające się z najróżniejszych powierzchni kolce, miny, wnyki, bujające się topory, czy ścigające gracza płomienie. Mimo to, nie wszystkie elementy otoczenia mają za zadanie utrudnianie rozgrywki. W trakcie gry Max natrafić może na wyskocznie oraz punkty kontrolne, dzięki którym popełnienie błędu nie wymusi rozpoczynania poziomu od nowa, dopóki gracz nie wykorzysta limitu pięciu żyć. Za każdą śmierć oraz dotarcie do końca planszy przyznawane są punkty, które można następnie wymienić na pozbawione wpływu na rozgrywkę, lecz humorystyczne elementy garderoby Maxa.

Sterowanie jest najprostsze z możliwych i opiera się na dwóch przyciskach – jeden służy do biegu w prawo, a drugi do skakania. Projekt poziomów jest pomyślany tak, by trzeba je było pokonywać w rytm ścieżki dźwiękowej, którą stanowią wydzielone, zapętlające się fragmenty tytułowego utworu zespołu CAZZETTE. Całości dopełnia minimalistyczna, ale spójna oprawa graficzna o mrocznej i krwawej stylistyce.

Ostatnia modyfikacja 6 czerwca 2016