Impossible Mission
Impossible Mission to kapitalny mix gry logicznej i zręcznościowej od Epyx. Pierwotnie wyszła na najlepszym 8-bitowym komputerze C-64 w 1984 roku, a później była portowana na inne komputery 8-bitowe jak Apple II (1985), Spectrum (1985), Amstrad (1986), Atari 7800 (1987). Gra rzuca nas na głęboką wodę w świat szpiegostwa, śmiercionośnych robotów, szantażu nuklearnego i wypaczonego szaleńca. Fabuła dotyczy Elvina Atombendera, byłego studenta college'u, którego umysł został wypaczony po dziwnym wypadku. Ostatecznie został profesorem informatyki i robotyki, nagle zniknął i nikt o nim nie słyszał aż do teraz. Naruszenia bezpieczeństwa kluczowych komputerów wojskowych zostały wyśledzone i wszystko prowadzi do podziemnego kompleksu w którym prawdopodobnie znajduje się Elvin i jego ogromny superkomputer. Eksperci wojskowi uważają, że Elvin jest w stanie złamać tajne kody startowe amerykańskich rakiet w ciągu sześciu godzin co daje mu możliwość zniszczenia całego świata. Jedynym sposobem na rozwiązanie sytuacji jest wejście do siedziby Elvina, odzyskać hasło do jego systemu komputerowego, które zostało rozproszone po całej jego bazie i wyłączenie superkomputera. Jest tylko jedna osoba zdolna do wykonania tego niemożliwego zadania - Agent Specjalny 4125. Nie może jednak zabrać ze sobą żadnej broni, ponieważ skanery bezpieczeństwa Elvina wykryłyby ją z odległości mili. Jedyną rzeczą, którą może przemycić jest kieszonkowy komputer.
Gameplay. Zatem wcielamy się w tajnego agenta, który musi włamać się do szeregu miejsc o wysokim poziomie zabezpieczeń w losowo stworzonej bazie, bo za każdym razem układ jest zupełnie nowy więc każda rozgrywka wygląda inaczej. Główną misją naszego bohatera jest pokonanie złego profesora Elvina Atombendera. Na ukończenie gry mamy tylko kilka godzin, a do zebrania duża ilość elementów układanki. Gra bardzo trudna (w końcu Impossible Mission), ale niesamowicie grywalna. Ekran jest podzielony na dwie części. Przy czym górna część zawiera widok z boku akcji, a panel sterowania kieszonkowego komputera zajmuje dolną część. Misja rozpoczyna się w szybie windy, który prowadzi do kryjówki Elvina. Nasza trasa jest stale mapowana na panelu komputera kieszonkowego. Pokoje zawierają szereg pomostów i bram zawierających różne meble i maszyny. W meblach można znaleźć wiele fajnych rzeczy od rolki papieru toaletowego obok toalety po kuchenkę mikrofalową w kuchennym blacie. Wszystkie są jednak strzeżone przez roboty o różnej inteligencji. Rozgrywka polega na hakowaniu wrogich komputerów, wykradaniu haseł, skakaniu po platformach. Mamy tu mnóstwo pomieszczeń kompleksu do eksploracji oraz jeszcze więcej okazji do zgonu. Łamigłówki w grze platformowej dodały wiele głębi. Jako agent na misji zbieramy informacje z terminali komputerowych. To typowa akcja dla dorosłych, która jest dość daleka od typowych platformówek. Gra ma również przekonującą sztuczną inteligencję. Każdy z tych małych robotów ma swój własny sposób na powstrzymanie agenta. Niektórzy stoją nieruchomo udając, że nie skrzywdzą nawet muchy tylko po to, by lecieć na nas strzelając laserami w chwili, gdy odważyliśmy się wskoczyć na ich platformę. Roboty robią wszystko co w ich mocy, by zaatakować nas swoimi promieniami lub zepchnąć z pomostów w otchłań poniżej. Każda strata życia oznacza utratę 10 minut cennego czasu misji. W naszym kieszonkowym komputerze znajduje się zegar, który można zobaczyć tylko w szybach windy. Misja zaczyna się o 12:00 i mamy czas do szóstej, aby zebrać wszystkie 36 części hasła zanim Elvin wystrzeli swoje pociski. Jeśli nie uda się tego zrobić w wyznaczonym czasie świat się skończy. Atmosfera w grze jest elektryzująca. Wirowanie i wycie robotów, odgłos stóp agentów uderzających o stalowe podłogi i wyjąca winda łączą się, aby dać nam poczucie klaustrofobii jakiej udało się osiągnąć niewielu grom od tamtego czasu. Czujemy się uwięzieni w podziemnej kryjówce. Gra wydawała się bardziej dojrzała niż jakakolwiek inna gra platformowa przed nią. Przemowy i krzyki dodatkowo to potęgują i nadają grze agresywny charakter. Nie da się zaprzeczyć, że jest to znakomita gra platformowa. Jest bardziej intelektualna niż typowa gra platformowa, wymagająca bardziej przemyślanego, zaplanowanego podejścia, a nie rzucania się od razu do każdego pokoju. Jednak presja czasu i łamigłówki wymagają od nas charakteru. Tytuł gry Mission Impossible idealnie obrazuje poziom trudności tej produkcji. Antagonista którego ani razu nie widzimy w trakcie gry co jakiś czas zaczyna z nami rozmawiać bądź rozkazuje swoim robotom, żeby nas poraziły. To całkowicie szalone. Najzabawniejsza część to jednak moment, gdy wpadamy do szybu wentylacyjnego, a postać wydaje ten zabawny, przeraźliwy krzyk. Ścisła czołowka gier na C-64, która zasłużenie pojawia się często w zestawieniach Top 10 gier na ten komputer. Kultowa gra na C-64, która ukończyłem blisko dziesięć razy. Bez wątpienia jedna z najlepszych gier w historii. W sequel wydany w 1988 roku również grałem. Dwójka pojawiła się nie tylko na 8-bitowcach, ale rownież na 16-bitowcach Amidze i Atari ST oraz 32-bitowym Pc.
Grafika i udźwiękowienie. Ta gra to cud techniki i pokaz mocy C-64. Grafika jest niezwykle imponująca na 1984 rok. Sprite biegnącego człowieka robi wrażenie, a animacja poruszającego się bohatera imponuje dbałością o realizm. Epyx w sumie przyzwyczaił do wysokiej jakości animacji poruszania się postaci, bo pod tym względem bili na łeb konkurencję w 1984 i 1985 roku. Gra miała charakterystyczną kolorystykę, która się sprawdziła, a zabójcze roboty zaburzają nasz egzystencjalny spokój. Kilka oszałamiających animacji głównego bohatera i bardzo szczegółowe tło naprawdę ożywiło tę grę. W grze usłyszeć można pierwsze próby modulacji ludzkiego głosu w formie cyfrowej co było przełomową sprawą w dziedzinie gier komputerowych. Nagrana mowa zarówno na początku gry jak i w losowych odstępach czasu oraz przy zakończeniu jest krystalicznie czysta i jednocześnie mrożąca krew w żyłach. Dodajmy do tego świetne efekty dźwiękowe, a otrzymaliśmy nieskazitelną audiowizualną rozkosz, której nie było wcześniej w grze komputerowej. Wersja zremasterowana z 2007 roku z konsoli Wii wizualnie i dźwiękowo w żaden sposób się nie wyróżnia. Prezentuje się na 2007 rok dość przeciętnie. Odświeżenia kultowych filmów/gier najczęściej przegrywają z oryginalną kultową wersją.
Podsumowanie. Impossible Mission to jedna z najlepszych gier komputerowych jakie kiedykolwiek napisano w jakimkolwiek formacie. Wyprzedzała swoje czasy o mile. Nie jest zaskakujące, że zawsze jest bardzo wysoko w poważnych zestawieniach najlepszych gier w historii. Grafika, animacja, dźwięk i dobrze przemyślana rozgrywka łączą się idealnie tworząc wspaniałą atmosferę i oferując niezapomnianą przygodę, która za każdym razem przebiega inaczej. Różne cechy robotów są genialne. Czasami pozornie głupi robot nagle odwraca się i rusza w pogoń z dużą prędkością, a innym razem spędzamy wieki podkradając się do jednego tylko po to, by odkryć, że jest całkowicie uśpiony. Podobnie jak w przypadku innych ponadczasowych klasyków programistom udało się zmieścić tak genialnie zaprojektowany świat, który za każdym razem jest losowy w komputerze o mocy zegarka cyfrowego Casio z pleśnią na pasku. Program imponuje ambitnym podejściem - oryginalnością, dojrzałością, profesjonalizmem i jest praktycznie bezbłędny. Na maksymalną notę zasługuje oczywiście jedynie oryginalna wersja z C-64, a nie zremasterowana z konsoli Wii. Takie gry jak Impossible Mission (1984) czy Another world (1991) powodują mocne trzęsienie w branży gier. Obie rozkochały graczy rewelacyjnym wprowadzeniem, oryginalnym pomysłem na gameplay, wyrazistym stylem wizualnym, niesamowitym klimatem i grywalnością na najwyższym poziomie. Szkoda, że zdecydowana większość dzisiejszych gier nie trzyma się tak wysokich standardów i nie potrafi zaskoczyć.
Najlepsze gry Epyx to Pitstop (1983), Pitstop II (1984), Impossible Mission (1984), Summer Games (1984), Summer Games II (1985), Winter games (1985), World Games (1987), California Games (1987). Byli genialni w projektowaniu gier sportowych, które urzekały grywalnością, grafiką i animacjami, ale ich opus magnum to Impossible Mission, a na drugim i trzecim miejscu w ich portfolio wybitne gry sportowe Winter Games i Summer Games II.
Kultowa wersja oryginalna na komputer C-64 z 1984 roku:
https://www.youtube.com/watch?v=ivHFP3dJAkM&pp=ygUWaW1wb3NzaWJsZSBtaXNzaW9uIGM2NNIHCQl-CQGHKiGM7w==
Wersja na komputer Spectrum:
https://www.youtube.com/watch?v=jiX_pbnjiHo&ab_channel=zxspectrumgames4
Wersja na komputer Amstrad:
https://www.youtube.com/watch?v=fyaKTCoK5u8&ab_channel=Axelino
Wersja na komputer Atari 7800:
https://www.youtube.com/watch?v=wpzw6KIYMYE&ab_channel=Excaliburxx7
Wersja zremasterowana na konsole Wii z 2007 roku:
https://www.youtube.com/watch?v=LrdlX8XwHjo&ab_channel=OldsXCool
