Hitman: Sniper

Minirecenzja Hitman: Sniper – jest dobrze, choć mogło być jeszcze lepiej

Jakiś czas temu, kupując pre-order gry Hitman: Rozgrzeszenie można było otrzymać całkiem miły prezent w postaci mini-gry Hitman: Sniper Challenge. Mimo ciekawego pomysłu i jego całkiem udanej realizacji, gra była jednak tylko i wyłącznie skromnym dodatkiem do pełnoprawnej odsłony cyklu i jak pamiętam, pozostawiła mnie ze sporym niedosytem. Oto jednak po kilku latach koncepcja tamtego tytułu powróciła i została rozwinięta do rangi pełnoprawnej produkcji, która – powiedzmy sobie szczerze – znacznie lepiej niż na pecetach i konsolach stacjonarnych, sprawdza się właśnie na urządzeniach przenośnych.

Na pierwszy rzut oka mamy do czynienia ze stosunkowo prostym „celowniczkiem”, w którym znajdując się na odgórnie wyznaczonej pozycji, mamy za zadanie wyeliminować cel za pomocą karabinu snajperskiego. Jednak już po kilku chwilach zabawy okazuje się, że zakres dostępnych w grze możliwości jest przeogromny, a każdą z misji wykonać możemy na wiele różnych sposobów. Dodatkowo oprócz celu głównego, każdej z misji towarzyszy cała masa wyzwań dodatkowych, które uatrakcyjniają zabawę, zapobiegając wtórności i znużeniu.

Elementem łączącym grę z macierzystą serią Hitman jest tu przede wszystkim (oprócz samej postaci bohatera) konieczność cichej eliminacji wroga. Jednakże sposób, w jaki to zrobimy, zależy od naszej kreatywności i znajduje swoje odbicie w końcowej punktacji misji. Gra premiuje przy tym metodę „po nitce do kłębka”, tak więc zanim oddany ten jeden kluczowy strzał, opłaci nam się likwidowanie kolejnych ochroniarzy i możliwie jak najdłuższe unikanie wykrycia. Musimy więc odciągać uwagę strażników za pomocą alarmów, wciągać ich w rozmaite pułapki i likwidować w taki sposób, aby wpadli do znajdującego się nieopodal basenu lub jaccuzi, a ich zwłoki nie wzbudziły podejrzeń ochrony.

Mimo stosunkowo dużych wymagań, pod względem wizualnym Hitman: Sniper nie stanowi może jakiegoś wielkiego osiągnięcia, oferując jednak dobrą i wystarczająco czytelną grafikę z wszystkimi istotnymi szczegółami – zwłaszcza podczas spoglądania przez snajperską lunetę karabinu (a w tym właśnie trybie spędzamy właściwie 90% czasu rozgrywki). Na pochwałę zasługuje jednak z pewnością warstwa dźwiękowa, która nie ogranicza się tylko i wyłącznie do bardzo dobrej ścieżki dźwiękowej. Wielu przydatnych informacji dostarczy nam bowiem także śledzenie odgłosów otoczenia oraz podsłuchiwanie rozmów strażników, w rozmaity sposób reagujących na nasze poczynania. Podkreślić należy też wyjątkowo prosty i intuicyjny model obsługi, zarówno snajperki jak i samej gry.

Biorąc pod uwagę poziom wykonania gry w porównaniu z większością produkcji mobilnych o podobnej tematyce, Hitman: Sniper powinien z powodzeniem zadowolić nie tylko samych fanów agenta 47, ale także i innych graczy. Pomimo, że aplikacja jest płatna, deweloperzy nie potrafili odmówić sobie zaimplementowania w niej systemu mikropłatności, dzięki którym za realną gotówkę możemy nabywać bardziej wypasione karabiny snajperskie. Paradoksalnie jednak czynią one rozgrywkę mniej atrakcyjną, gdyż zbyt dobry sprzęt na wyposażeniu Hitmana sprawia, że poziom trudności rozgrywki drastycznie spada, co z kolei odbiera znaczną część przyjemności z wykonywania kolejnych zadań i własnoręcznego odblokowywania elementów wyposażenia.