Exogenesis: Perils of Rebirth

Exogenesis: Perils of Rebirth to przygodówka wzbogacona elementami gier typu visual novel. Jest to debiutancka produkcja zlokalizowanego na Filipinach studia Kwan.

Akcja osadzona została w postapokaliptycznej Japonii. W 2069 roku grupa Durchhalten, określająca siebie mianem łowców skarbów (a uważana za szabrowników przez całą resztę świata), natknęła się na ślad potężnego, ale bliżej nieokreślonego artefaktu. Niestety, brak doświadczenia spowodował, że podczas eksplorowania jednej z ruin dziewczyna imieniem Miho aktywowała pułapkę i błąd ten przypłaciła życiem. Tragedia ta doprowadziła do rozwiązania całej grupy. Tylko brat zmarłej, Yu (w tej roli my), kontynuował poszukiwania. Dwa lata później odkrył wreszcie, że wspomnianym artefaktem jest skonstruowana przez dawną ludzką cywilizację Arka Noego, która według legend posiada moc odtworzenia wszystkiego, co istniało w przeszłości. Bohater postanawia odnaleźć skarb i użyć go do wskrzeszenia siostry. Nie będzie jednak w stanie zrobić tego sam, więc wpierw zmuszony zostanie do ponownego zwerbowania byłych członków Durchhalten.

Głównym źródłem inspiracji autorów była seria Ace Attorney oraz gra Zero Escape. Oznacza to, że Exogenesis: Perils of Rebirth jest hybrydą tradycyjnej przygodówki i gatunku określanego mianem powieści wizualnej (ang. visual novel). Styl opowiadania historii wzorowany jest na tej drugiej kategorii. Podczas rozgrywki gracz zajmuje się więc biernym śledzeniem obszernej narracji i co pewien czas musi wybrać jedną z kilku alternatywnych akcji. Te decyzje kierują historię na jedną z kilku oddzielnych ścieżek fabularnych, z których każda posiada unikalne wątki oraz odrębne zakończenie. To powoduje, że aby zobaczyć wszystko, co gra ma do zaoferowania, musimy przejść ją kilka razy.

Jednocześnie, w przeciwieństwie do typowych produkcji typu visual novel, Exogenesis: Perils of Rebirth posiada również silne elementy przygodówkowe, wymagające eksplorowania lokacji oraz rozwiązywania typowych zagadek. Łamigłówek jest sporo i wszystkie one są ściśle powiązane z fabułą. Ich obecność wzbogaca zabawę, czyniąc ją znacznie bardziej interaktywną niż to, co oferują typowe powieści wizualne.

Ostatnia modyfikacja 29 maja 2014