Gra Elden Ring

Dzięki Kain

Ja o takich rzeczach nie mam totalnie pojęcia, bo gram zwykle krótkimi lub ładowanymi uderzeniami i sporo takich ciekawostek mi umyka :).

Ten run będzie chyba najbardziej urozmaicony ze wszystkich.

:-)

Będę pisał z pamięci i używał czasem opisowych nazw. Jakby coś było trzeba wyjaśnić dalej, lub pominąłem, to pytaj - sprawdzę i podam dokładne szczegóły. Nie mam akurat zachowanego profilu z przejściem na sam Lwi Pazur, ale spojrzałem sobie na swój zachowany profil ze skończonym przejściem NG od zera, na powerstance z dwoma olbrzymimi broniami, Giant Crusher + Kostur Ogara, gdzie na Niszczycielu też mam Lwi Pazur, to na koniec podam dokładne statystyki. Najpierw zacznę od ogólnych zasad do Twojego prostego builda Giant Crusher + Lwi Pazur, aby przedstawić swój tok myślenia naturalnego dochodzenia do tego builda. Nie będę się trzymał dokładnie numerów Twoich pytań, ale wszystko pokryję.

GIANT CRUSHER i SIŁA
Po pierwsze to jest czysty build Str i to będzie najważniejsza statystyka. Twoją bronią docelową jest Giant Crusher, broń olbrzymia, najsilniejsza broń Str w grze, którą zgarniesz przed Stolicą. Do tego czasu musisz się upewnić, że masz Siłę, aby jej móc w ogóle używać. Wymagania atrybutów dla Giant Crusher to Siła 60. Co oznacza, że aby móc jej używać 1H potrzebujesz Siły 60, ale do użycia 2H, w tym 2H z Lwim Pazurem wystarczy już tylko 40. To Twój pierwszy cel na statystykach. Tak to działa na broniach siłowych z mniejszymi wymaganymi statystyk dla 2H :-)

BROŃ TYMCZASOWA I DODATKOWA
Do czasu zgarnięcia Giant Crusher i zdobycia odpowiedniej Siły musisz sobie wybrać broń tymczasową. Tutaj jest kilka świetnych możliwości na początek, a potem nawet jako opcje dodatkowe obok do Giant Crusher. Wszystkie te bronie umożliwiają też użycie Lwiego Pazura, oprócz tych na końcu. Podaję obok wymagania dla Siły do każdej broni odpowiednio 1H | 2H. Na tej podstawie zobacz sobie, której chcesz używać do czasu Giant Crusher. Jak zaczynasz jako Łajdak to masz Pałkę, jeżeli nie to proponuję Gwiazdę Zaranną. Na obu tych broniach możesz już użyć Lwi Pazur. Gwiazda Zaranna jest łatwo dostępna wiadomo gdzie, jest silniejsza od Pałki i ma krwawienie. Do tego można ją zabić na początek wiadomo jakiego smoka jeżeli potrzebujesz podbić szybko Siłę ;-) To na początek. Potem właściwa broń tymczasowa, która może z czasem pozostać jako dodatkowa. Tutaj proponuję albo Miecz Dwuręczny czyli Zweihander albo Wielki Miecz, obie kultowe bronie olbrzymie. Na obu zakładasz Lwi Pazur i możesz tak nawet spokojnie dojechać do końca gry, robiłem na obu całe przejście gry E2E. Oba miecze do łatwego zgarnięcia od razu na początku gry. Miecz Dwuręczny jest świetny, ma mniejsze wymagania, możesz go już używać z biegu, i to najlżejsza Broń Olbrzymia, co będzie za chwilę miało znaczenie. Wielki Miecz to broń rewelacyjna. Możesz się z nią poczuć jak badass i nawet stwierdzić, że w ogóle nie potrzebujesz Giant Crusher :-) Tak czy inaczej jedną z tych broni i Lwim Pazurem załatwiasz spokojnie Margit, Godricka i Rennalę i lecisz na Stolicę po Giant Crusher.

* Pałka 10 | 7
* Gwiazda Zaranna 12 | 8
* Młot 14 | 10
=======================
* Miecz Dwuręczny 19 | 13
* Wielki Miecz 31 | 21
=======================
* Pastorał Prałata 45 | 30
* Giant Crusher 60 | 40
=======================
Ciekawe bronie, na których nie można jednak zmienić Umiejętności na Lwi Pazur
* Młot Trolla 28 | 19
* Wielka Pałka 35 | 24
* Kostur Ogara 34 | 23

POPIOŁY WOJNY
Tu oczywiście:
* Lwi Pazur
* Polowanie na Olbrzymy od kain93ck
Ale na drugiej opcjonalnej broni można skopiować sobie Lwi Pazur lub inne dobre opcje wzmacniające tą broń:
* Wyszczerbione Ostrze (zwiększa dmg broni Str)
* Rycerski Hart lub słabsza Gorliwość do zdobycia na start (bardzo zwiększa siłę następnego ataku)
Innych nie wymieniam, aby za bardzo nie mieszać,

STATYSTYKI i BALANS STATYSTYK
Jak powiedzieliśmy Siła jest po prostu krytyczna, bo potrzebna do tego, abyś w ogóle mógł używać wybranej broni. Potem to jest rzeczywiście balansowanie z 4-ma kolejnymi atrybutami w kolejności:

(1) Siła
(2) Udźwig | Wytrzymałość
(3) Energia | Wytrzymałość
(4) PŻ | Witalność
(5) PS | Umysł

(2) Drugi w kolejności jest Udźwig | Wytrzymałość. Każda z tych broni na liście waży, im większa tym więcej, a za chwilę dojdzie jeszcze armor, a musisz zachować Średni ciężar. (3) Trzecia w kolejności Energia | Wytrzymałość. Machanie tymi Olbrzymimi Broniami zużywa sporo Energii. Nie możesz się frustrować, że zrobiłeś 2 strzały i czekasz na odnowę. (4) Czwarte w kolejności jest PŻ | Witalność. Używając Lwiego Pazura bez czystego długiego otwarcia trochę zawsze ryzykujesz, że możesz czasami oberwać, dobrze jest to przeżyć. (5) Na koniec jako piąty atrybut to PS | Umysł, ważny w kontekście Lwiego Pazura. Tu sprawa jest prosta. Lwi Pazur zużywa 20 PS. Przy Umyśle 10 masz 78 PS, co starcza na 3-4 strzały, zadziała chyba x 4 bez tych 2 PS z tego co pamiętam. Zatem to już od Ciebie zależy ile strzałów Lwiego Pazura chcesz mieć na jednym pasku PS dla wygody np. PS 100 dla 5 x Lwi Pazur. Ale tym bym się przejmował na końcu. Bardziej postaraj się o zbieranie nasion do butelek na PS na początku. Innymi Atrybutami się zupełnie nie przejmujesz. Upewnij się tylko, że masz Zręczność 12 do Zweihandera i/lub Wielkiego Miecza jeżeli będziesz używał. Ewentualnie Wiarę 15 jeżeli będziesz używał popularnej inkantacji wzmacniającej Ogniu, Daj mi siłę, ale tym się proponuję przejmować na samym końcu.

Podsumowując. Najpierw Siła. Przy czym nie leć od razu tylko sama Siła do 40 | 60. Możesz trochę dłużej używać broni tymczasowej przed Giant Crusherem. Potem równolegle i mniej więcej po równo Wytrzymałość i Witalność. Na koniec Umysł. Do tego nasiona do buteleczek PS | PŻ po drodze. No i oczywiście podbijanie braków talizmanami i eliksirem - kolejne punkty. Dokładne wartości na pewno sam sobie dobierzesz, sprawdzając z czym się dobrze czujesz, tu nie ma 100% reguły, mój przykład na koniec.

ZBROJA
Nie mam tu specyficznych rad. Możesz grać nawet na golasa. Ja tak grałem tymczasowo, gdy nie miałem wystarczającego Udźwigu, a już chciałem używać broń. Potem standardowo. Np. Zbroja Łuskowa (Scaled Set), Karyjskiego Rycerza, Weterana (Veteran Set) czy tym podobne, stosunkowo lekkie z poise > 50 najlepiej. Już na sam koniec, late game, jeżeli będziesz się silnie levelował, miał spory Udźwig, i będziesz chciał walić Lwim Pazurem bez litości, bez przejmowania się hitami i na wymiany, to silne zbroje z bossów, czy nawet Zbroja Lionela czy Zbroja Kozobyka.

TALIZMANY
Kolejna sprawa po bazowych atrybutach to talizmany, mniej więcej w kolejności użyteczności i łatwości zdobycia:
* Bolesna Pieczęć Radagona (zwiększa +5 Witalność, Wytrzymałość, Siłę i Zręczność, kosztem większych obrażeń)
* Dziedzictwo Gwiezdnej Plagi (Siła +5)
* Łaska Złotego Drzewa, +1, +2 (zwiększa PŻ, Energię i Udźwig)
* Amulet Arsenału, +1 (zwiększa maksymalny udźwig)
* Arsenał Wielkiego Naczynia (niezmiernie zwiększa maksymalny udźwig, warto!!!)
* Talizman zielonego żółwia (przyspiesza wznowienie energii)
* Odłamek Alexandra lub wcześniejsze wersje (wzmacnia Umiejętności broni, trzeba go zabić )
* Karyjski herb z aplikacją (zmniejsza liczbę PS zużywaną przez Umiejętności, w tym Złoty Pazur!)
* Talizman rytualnego miecza (wzmocnienie ataku dla pełnych PŻ)
* Talizman starożytnego smoka, +1, +2 (negacja obrażeń fizycznych)
* Talizman olbrzymiego starożytnego smoka (ogromnie zwiększa negację obrażeń fizycznych)
Inne użyteczne:
* Dziedzictwo Dwóch Palców (Wiara +5, gdybyś chciał podbić Wiarę do +15, aby używać buffy z inkantacji)
* Talizman Topora (wzmocnienie ataków ładowanych, gdybyś chciał używać obok Lwiego Pazura)

ELIKSIR
Podstawowe:
* Kryształowa łza splotu siły (Siła +10)
* Kamiennołuska pęknięta łza (większe szanse na przełamanie postawy wroga)
Opcje sytuacyjne:
* Skrzydlata kryształowa łza (zmniejsza udźwig wyposażenia)
* Zielonopęka kryształowa łza (przyspiesza odnawianie energii)
* Cierniowa pęknięta łza (kolejne ataki są coraz silniejsze)
* Kolczasta pęknięta łza (wzmacnia ładowane ataki, gdybyś też używał)
* Kryształowa łza splotu wiary (Wiara +10, znowu do buffów z inkantacji)
* Opalizująca twardo-łza (zwiększa negację wszystkich obrażeń)
* Opalizująca bańko-łza (neguje znaczącą część obrażeń, ratuje przed jednym hitem)
* Modra ukryta łza (na krótko eliminuje zużycie PS, do wywołania summonów z większymi wymaganiami PS)

INKANTACJE
* Ogniu, daj mi siłę
* Ostrze krwawego płomienia
* Zamiast inkantacji Złota Przysięga, popiół wojny Złota Przysięga na pomocniczym sztylecie - buff wzmacniający

MOJE PRZYKŁADOWE STATYSTYKI
po przejściu NG z Giant Crusher (Lwi Pazur) + Kostur Ogara | powerstance | wyskoki

Level 104

45 - Witalność
18 - Umysł
35 - Wytrzymałość
70 - Siła
14 - Zręczność
07 - Inteligencja
08 - Wiara
11 - Mistycyzm

PŻ 1581
PS 110
Energia 136

O wow!

Ogromnie Ci dziękuję, że chciało Ci się zrobić takie genialne zestawienie!

Właśnie przekradlem się do Caelid i uniknąwszy pożarcia przez dino-pieski, przeżyłem.

Bardzo fajnie podsumowałeś, co w jakiej kolejności awansować, przyda mi się.

Post mam zapisany, synergie są znane, teraz tylko grać.

W ogóle, przy poprzednich przejściach, jak już kiedyś wspominałem, miałem wyłączony HDR. Musiałem kiedyś przypadkowo wyłączyć to w opcjach.

Mam wrażenie, jakbym grał w to pierwszy raz. Wszystko wygląda inaczej, niż zapamiętałem i to na plus :)

Spoko, spoko, walić mocno i nie stresować się. Siła rządzi!

Zapomniałem o jednej ważnej sprawie, nie wiem czy o tym wiesz, to wspominam na wszelki wypadek.

Giant Crusher to broń czysto Siłowa, skalowana standardowo wyłącznie na Sile. Inne bronie, które podałem to też bronie siłowe, ale z pomniejszą "domieszką" Dex w standardzie. Zweihander to wyjątkowo broń bardziej Quality, nawet z lekko większą wagą Dex na +25. Dlatego w takim buildzie o jakim mówimy, gdy przypisujesz do którejkolwiek z tych broni Lwi Pazur to wybierz affinity Ciężki, wtedy skalowanie zmieni się na samą Siłę, i broń stanie się czysto Siłową, i o to nam chodzi.

Wybór "Ciężki" dla Lwiego Pazura powinien być dostępny zawsze. Gdybyś chciał użyć jakichś innych Umiejętności nie mających wyboru Ciężki, to zgarnij w Zamku osełko Żelazne Ostrze, które przy przypisywaniu popiołów wojny do broni umożliwia zawsze zmianę Affinity na: Ciężki (Str) lub Wymyślny (Dex) lub Wysokiej Jakości (Quality Str|Dex). Tu chodzi nam o możliwość Ciężki. Bez tej osełki nie pojawi Ci się ta możliwość przy Umiejętnościach, które nie mają tego w standardzie.

Dzięki!

Nie przyszło mi wcześniej do głowy, żeby zmieniać sposób skalowania/affinity broni. :) przyda się, zwłaszcza na początku.

Miłego wieczoru!

Właśnie mi mignęło na TT i pomyślałem, że jakiś oficjalny fanpejdż, a to Ty.

^^

Zainspirowałeś mnie do własnych kadrów, ale dorównać będzie ciężko.

Minas, uwielbiam oglądać fotki z gier. A więc rób i koniecznie tu wrzucaj! :)

Fantastyczne, cieszy oko :-)

Na początek

Szaro
Buro
Ponuro

:)

Najważniejsze, że ze słuszną bronią ;-)

Ale masz wielkiego... miecza! :)

W tym samym miejscu masz pełno tych małych mobków.

2 miecze Radhana w łapę, wielkie bum i to chyba będzie szybsze, niż ptaszysko.

Fajny jest ten build poniżej, włócznie i halabardy są bardzo ok. Ktoś kiedyś zrobił tier listę broni i sporo dzid się tam znalazło.

BTW. przemyślałem sobie kiedyś temat i wiem, co lubię w walkach w ER. Wiele z tego można odnieść do każdych Soulsów, ale nie wszystko:

- SFX uderzeń;
- przerzucenie walki na gracza. Nie licząc rzadkich popiolow wojny, nie ma tam mechaniki "doskoku", znanej z wieelu innych gier, która teleportuje Cię w przeciwników. To z kolei potrafi być piękne i efekciarskie. Ale nudzi się szybko. W Soulslajkach to my pokonujemy wrogów. Lub nie. Lub wywalamy się na czymś absurdalnie śmiesznym. I dlatego każde podejście jest unikalne.
- obecność staminy i ograniczonych zasobów: trzeba czasem poczekać, pomyśleć, zaplanować. I jak wleci ładowany atak w idealnym czasie, to jest moc.
- opóźnione ataki przeciwników. Dodają dużo zamieszania, ale w dłuższym rozrachunku to bardzo ciekawe utrudnienie. I w dodatku szybkie, krótkie, niespodziewane ataki. Tego jest więcej w ER, niż w starszych grach serii.
- urozmaicenie typów bossów.
- konsekwencje naszych akcji: anulowanie animacji ataków jest możliwe raczej w symbolicznym zakresie i ja to bardzo lubię.

Prawdziwą przyjemność z walki czerpie się, gdy trochę się pozna bossów i gra się troszkę wolniej i spokojniej - bez panic rolli.

Ładnie się z atakami pozgrywało :)
A i warstwa tekstowa bardzo fajna. Bez oglądania od razu wiadomo, o kim mowa.

Świetna muzyka, składanka video zresztą też. Wydobywa artystyczne piękno ER. Prawdziwa perełka. Ciarki :-)

Tych kluczy jest sporo, jeśli eksplorujesz. Na końcu gry miałem co najmniej kilka, których już nie mogłem wykorzystać.

Tak czy owak, pierwsze katakumby są dosyć trudne. Tzn. trzeba pomyśleć, żeby pokonać główną przeszkodę na drodze do bossa. ;)

W tych katakumbach znajdziesz jednak ciekawe przedmioty, m.in. kolejny klucz oraz

A jak sobie poradzić z tymi ostrzami? Próbowałem z 1,5 h i ciągle mnie cięło :(

Masz na myśli "rydwany"? Pojawiają się w bodaj 3 czy 4 różnych katakumbach.

https://eldenring.wiki.fextralife.com/Chariot

1) Trzeba się szybko chować we wnękach i w odpowiednim momencie biec do przodu.
2) Zazwyczaj w pewnym momencie pojawia się z boku trasy rydwanu szczelina, gdzie trzeba skoczyć.
3) Często rydwan można zniszczyć (np. strzelając w umieszczone ponad jego trasą ciężary), a czasem da się z odpowiedniego miejsca wskoczyć na ten "pojazd" i przemieszczać się razem z nim.

Rozmycie na obrazku z ogniem dodałeś sam? Świetne!

Tak, na kilku zdjęciach jest zastosowana różna kombinacja ogniskowej obiektywu i przesłony aparatu. Wykorzystane narzędzie:

https://framedsc.com/ReshadeGuides/Shaders/cinematicdof.htm

:-)

Conan Barbarzyńca vibe!

Ajajaj
Kitku nie lubi obcinania pazurków!

Nowy wymiar walki w ER :-)

Muszę sobie chyba zupgrejdować oczy jakimiś wszczepami z CP, coś z moimi biologicznymi fpsami nie tak, bo jak sam gram to tego tak nie widzę i tyle piękna mnie omija...

Zepsuję trochę zabawy i powiem, że takie rozmydlenie tła fizycznie nie jest możliwe.

Dla mydła należałoby użyć telezoomu z ładnym światłem, a ten spowodowałby kompresję tła.

Zepsuje zabawe jeszcze bardziej i napisze, ze to wilkolako-koto-cos, najwyrazniej uzywajace 'Head and Shoulders' rowniez fizycznie nie jest mozliwe.

Screeny ladne ale ja osobiscie nie lubie tak mega edytowanych, tak samo mnie nie jaraja wszelakie photo mode w grach, zaklamujace tylko to jak gra wyglada naprawde w czasie gameplayu.

Fajna oczojebna zabawka, ale tutaj jestem tradycjonalista. prtscr its enough. ;)

A ja powiem tak:

https://youtu.be/nkoSrIZYEOw?si=GwrWg4Ct4WISIP2k

Podoba mi sie zarowno dynamika jak i postprodukcja. Sam lubie strzelac screeny podczas gry ale zazwyczaj sa to jakies statyczne widoczki. Wspominalem tez tutaj, ze nie rozumiem dlaczego kazda gra nie moze miec defaultowo trybu foto albo chociaz klawisza do chowania interfejsu. :p Wiadomo, ze nie kazdy by korzystal ale still… why not? :p

Ps.
Zaczalem w zeszly weekend challenge run lvl1. :P Gram sobie golasem z drewniana pałka i calkiem szybko trafilem na sciane w postaci Draconic Tree Sentinela. Narazie zrobilem sobie przerwe zeby wrocic jak podladuje lekko baterie. ;) btw. jestem w szoku jak mocna bronia jest ta podstawowa maczuga...

Co nie? Technicznie da się przejść tę grę z maczugą i w samych majtach.

Mam jeszcze 5 bossów do porządnego nauczenia się i chyba sam spróbuję.

Sir klesk, jestem pod wrażeniem :-) Mówiąc językiem filmowym Siary "jak Ty mnie zaimponowałeś w tej chwili" ;-) Nie wiem czy dobrze zrozumiałem, wg wpisów, że grałeś kiedyś w ER, ale wtedy ją odstawiłeś i ostatnio tutaj skończyłeś grę. A teraz przechodzisz na challenge LV 1 ?!? Do tego trzeba mieć GOL LV 248 :-) Szacun, ja potrzebowałem do tego xx przejść. Ale nie jest chyba tak trudno jak mówią z tym wyzwaniem... Draconic Tree Sentinel jest tu dość upierdliwy, bardziej niż niektórzy bossowie, bo ta walka trwa dość długo na tym levelu i z pałką, nawet jak się ma opanowany jego dość schematyczny i nie tak trudny moveset, to w końcu można się raz zagapić, statystyka, i od nowa. Jeszcze przy pierwszym przed Stolicą można na upartego wspomóc się summonami i wtedy raczej bez problemu, ale przed Malikethem trzeba go już samemu. Mnie najbardziej wkurza ten powtarzany do znudzenia ogień z pyska. Sam gram na średni dystans i prowokuję 2 konkretne ataki, z jednej strony pod zamach smoczym pazurem lub z drugiej pod machnięcie tarczą, potem roll, zajście, punish i dystans. Z plusów przy LV 1- nie trzeba sobie wyrabiać otwarć na leczenie, nie ma tego problemu ;-) Ta walka jest świetna z parowaniem puklerzem, ale tak mi się nie udało. 30-50% skuteczności parowania :-(

Serio? Nie zwróciłem uwagi, jeśli tak, to tym bardziej czapki z głów.

Zawsze mi się serducho raduje, jak widzę, że ktoś, kto początkowo uznawał tę gierkę za ciężką, teraz lata na Maliketha w samych klapkach.

Edit - nie tu

Tak, bo wejście do dlc będzie przy Mohgu, a więc postać, która go pokonała i nie ukończyła jeszcze gry, będzie mogła zacząć DLC.
To ma być osobna kraina i nie wpłynie na wcześniejsze etapy gry.

Minas Morgul
Ok dzięki za odpowiedz :D No to sobie przejdę ponownie od nowa chyba.

Myślę, że łatwiej fotografować ważki na wietrze, niż Godricka, który przez 90% czasu odwala jakiś breakdance na planszy.

Gorna polowa 10/10 u mnie. Edytowane czy nie. ;)
Spokojnie mogloby byc jako screen promocyjny na stronie gry, Steamie czy pudelku.

Fajnie wyszedl efekt ze niby patrzysz na normalnego czlowieka, ale jednak cos chyba tutaj jest nie do konca tak, jak powinno byc. ;)

Poprosze Astela albo Maliketha (albo obu!). ;)

Myślę, że łatwiej fotografować ważki na wietrze, niż Godricka

Mniej chętne do pozowania jest jednak lwiątko. ;) (A poza tym jest spory problem z algorytmami kolizji grzywy).

Godrick z kolei robi świetne miny i urozmaica występ efektami pirotechnicznymi, ale sala taneczna jest tak upstrzona różnymi pierdołami, że ciągle zlewa się z tłem. Albo nie mieści się w kadrze, jak macha tymi wielkimi łapami. :P

Obok dwa przykładowe odrzuty...

Poprosze Astela albo Maliketha (albo obu!). ;)

Idę spokojnie przez NG+ i na pewno w końcu się nimi zajmę. ;)

Gorna polowa 10/10 u mnie. Edytowane czy nie. ;)

Fajnie, że wyszło. Zdjęcie jest "edytowane" niemal wyłącznie "w grze" (w samym silniku za pomocą odpowiednich narzędzi do trybu fotograficznego zatrzymuję w wybranym momencie akcję, ustawiam kąt widzenia, wartość ogniskowej, ewentualne rozmycie tła i pierwszego planu; ale o pozę zmatowieńczyni i Godricka muszę już zadbać w czasie "prawdziwego" tańca na arenie). "Wywoływanie" ogranicza się zazwyczaj do kosmetycznych zmian w zakresie parametrów ekspozycji (żeby scena nabrała nieco więcej trójwymiarowości).

A mi też wpadło trochę "dynamiki" ;)

Dobra jucha zawsze robi wrażenie. ;)

Ale, że twoim dzieciakiem, czy mężem? Czego się dosrywasz do niego?

Lubię cię Jarek, chyba dzięki Dark Souls 2 :-)

W zaufaniu powiem ci, że przechodzenie Elden Ring na level 1 to jest prawie jak doświadczenie Dark Souls 2, szczerze :)) Dlatego to robię i ze świadomości, że czytasz moje posty.

W kwestii wolnego czasu. Mógłbym ci zdradzić parę patentów. Zacznij od tego, aby nie farmić bezsensownie tego ptaka pod pałacem Mohga, aby dobić do levelu 713. Bo to wyjątkowo mało inteligentne i czasochłonne zajęcie. O boźe, nie błysnąłeś. Zastanów się na spokojnie czy na pewno najważniejszy w ER jest 713. A jak będziesz chciał sobie pofarmić miliony run w tym miejscu to zaczekaj na miecz od EB, jedno machnięcie AoE zabija wszystkie moby, a najlepiej jeszcze na NG+, wtedy dostaniesz za te moby dużo więcej i jednym machnięciem miecza zgarniesz tyle run, że ci się w kieszeniach nie zmieści. I tak ci zejdzie do końca roku z tym 713, ale przynajmniej nie będzie to tak bezsensowne. Przejście ER to dla mnie 3h czasu i jedna kawka. Nie gram PvP, za słaby jestem, szacun.

Wysrywy piszą mi się jakoś same, tak kapie z palca po prostu, ku nieszczęściu innych, wiem, ale mnie akurat to nic nie kosztuje.

Jak masz jeszcze jakieś pytania to dawaj. Wyjaśnijmy wszystko co cię tam męczy, zamknijmy temat i będziemy to mieli za sobą. Alternatywnie EOD.

Dzieki za to, ze sie zarejestrowales specjalnie po to aby nam to przekazac.

cóż, każdy ma prawo wyrazić swoje zdanie

niestety...

Cos ostatnio jakis trolling sie wzmogl i dzieciaki aka ten jarekgruszka wyzej powylazily trolowac. ;)

Fanatyk - minusy tej gierki są powszechnie znane i nikt z tym nawet nie dyskutuje :).

Minusy:
- kiepska optymalizacja: gram na PS5 i potrafi przymulić w trybie wydajności.
- glitche, o których wspominasz
- doczytujące się tekstury itp.

Kwestie neutralne:
Kwestią otwartego świata... generalnie zgadzam się, że liniowa rozgrywka narzuca lepiej tempo i pozwala na zamkniętą reżyserię przygody. Natomiast skoro ten otwarty świat już istnieje, to kilka jego plusów: faktyczna eksploracja. Startujesz z białą kartą i jest tam eksploracja, a nie lista zakupów do odhaczenia, jak w większości gier z otwartym światem. Prawie nikt nie robi w ten sposób gier, a te konkretne rozwiązanie to strzał w dziesiątkę.
Czy "soulslajkom" potrzebny jest otwarty świat? Nie obraziłbym się na jakąś nową, liniową produkcję, ale otwarty świat w ER działa. Nie zgadzam się, że jest pusty, chyba, że z perspektywy speedrunnerów, ale to inna bajka.

Fabułka. Sposób jej przedstawienia nie odbiega od Soulsów, wręcz bywa mniej enigmatyczny, ale może wydawać się zagmatwany przy tak wielowątkowej epopei. Było krytykowane wiele razy. Mnie ta forma odpowiada, znam postaci i świat od podszewki. Niektórum, którzy wystawili ER wysoką ocenę - nie podobał się ten aspekt. Peace.

Teraz plusy, w porównaniu do DS3:
+ dual wielding/power stancing, które wcześniej istniało tylko w DS2. Jest świetne.
+ mnogość buildów. Żadna inna gra od FS nie może się poszczycić taką ilością działających buildów. Mając zoptymalizowane ścieżki przechodzenia tytułu, masz potencjał na przepotężne replayability.
+ bossing. Kocham walki w DS3: tancerka, Lothric, Demon Prince, Friede, Gael, NK, Pontiff, Abyss Watchers, to jedne z moich ulubionych walk w całym gatunku. Doceniam, że bossowie w DS3 nie wysadzają planszy w powietrze gigantycznym AoE. Natomiast preferuję bossing w ER: to, że bossowie nie mają stałego tempa.
+ TOGETHAAAA
+ jest papież żółw.

Filozoficznie

DS3 jest lepsze od ER :-) ER jest lepsze od DS3 :-) Obie odpowiedzi prawidłowe. A dla kogo?

Korytarzowy świat jest lepszy niż otwarty. Otwarty świat jest lepszy niż korytarzowy. Racja. A dla kogo?

BMW jest lepsze od Mercedesa. SUV jest lepszy coupe. A dla kogo?

Masz wybór w zależności od tego co lubisz.

Osoby, które wychwalają Elden Ring najczęściej nie piszą, że jest lepszy od czegoś tam, tylko, że po prostu uwielbiają Elden Ring i dlaczego. Nie ma w tym nic dziwnego. Ty z kolei wyskakujesz w pierwszym zdaniu swojego debiutu, że DS3 jest lepsze niż ER... OK, no i...? Rozmawiają dwie panie przy stole, jedna mówi - moja córka świetnie mówi po angielsku, druga odpowiada - ale moja córka mówi lepiej po angielsku od twojej córki, OK - ale ja mówię o swojej córce, świetnie się dogaduje po angielsku.

Merytorycznie:

Otwarty czy korytarzowy świat to jest kwestia konwencji twórców i preferencji graczy a nie lepszy czy gorszy. Obie mają swoje wady i zalety. Nintendo wypuściło Zelda BotW i "otwarty świat wszystko popsuł", bo nie ma już tych słynnych wielkich i skomplikowanych legacy dungeonów z super bossami w środku i na końcu, tylko pusty, otwarty świat z jakimiś kapliczkami. GOTY 2017. FromSoftware wypuściło Elden Ring i "otwarty świat wszystko popsuł". 500 x GOTY 2022. Podobnie można debatować czy świat jest pusty czy nie. Skoro jest pusty to co ci wszyscy gracze, których widzisz tu lub na yt robią w nim przez setki godzin? Ja akurat mogę powiedzieć, że w równy sposób podobają mi się obie konwencje, z lekką przewagą otwartego świata. Od mojego nastroju zależy czy wolę zagrać w Elden Ring czy któreś z Dark Souls. Ciebie nie zachęcam wcale do Elden Ring ale polecam np. grę Lies of P jeżeli lubisz świetne korytarzowe produkcje o jakości gier z serii Dark Souls. Niektóre zalety otwartego świata Elden Ring:

* w otwartym świecie ER możesz sobie sam wykroić liniowe doświadczenie DS, w drugą stronę nie
* rewelacyjna eksploracja, wolność, swoboda, naturalność
* świat jest tak pusty lub pełny jak tego chcesz
* obiektywnie nie jest pusty tylko naturalny, a do jego przemierzania masz najlepszego konia w grach ever
* jeżeli będziesz korzystał z wszystkich możliwości gry np. tworzenia to zobaczysz jak ważne są drobiazgi
* możliwość wyboru co i ile chcesz w grze zrobić, ścieżka krytyczna jest szybka i krótka, reszta zależy od ciebie
* możesz zupełnie ominąć całe krainy, które cię nie interesują
* brak frustracji i ścian z bossami, zawsze można pójść inną drogą lub w innej kolejności
* zamiast trenować jednego bossa 50x w zamkniętym korytarzu można iść poćwiczyć mechaniki gdzie indziej
* ogólnie zawsze jest jakiś progres
* otwarty świat daje twórcom możliwość umieszczenia różnych wersji bossów do stopniowego ćwiczenia
* w NG+ możesz od razu polecieć tam gdzie chcesz, bez uciążliwego powtarzania wszystkiego po drodze
* bardzo przyjemne speedruny, w tym możliwość własnego "boss rush mode"

Nie odnoszę się do bolączek technicznych, o których wspominasz, bo sam gram na konsoli XBOX, zarówno XSX jak i Series S, i od premiery nie narzekam, ale mam zwykle małe wymagania techniczne. Ważne, ze gra ma fenomenalny art style, nie doświadczyłem błędów technicznych czy gameplayowych przeszkadzających mi w doświadczeniu.

Łapka w górę za DS3 - sam uwielbiam tą grę :-) Generalnie podejście "i to i to" jest lepsze niż "albo to albo to" ;-)

Właściwie zgadzam się ze wszystkim. To jest mój kolejny playthrough i wyobraź sobie, że dopiero pierwszy raz zboczyłem ze ścieżki na Płaczącym Półwyspie i zobaczyłem, co tam jest. Sporo jeszcze nie odkryłem.

Ta wolność to coś, co w grach cenię najbardziej. Później jeszcze w osobnym poście odniosę się do tego, bo poniżej ktoś zainicjował temat ;)

Mój mózg działa w ten sposób, że otwarty świat odbiera po prostu jako znacznie bardziej immersyjny od świata "korytarzowego" czy podzielonego na jakieś "rozdziały".

Przelicznik to 1.5, czyli 20 siły i możesz używać jako 2-handa.

Trochę się z tym zgadzam. ER to chyba pierwsza gra, przy której po pewnym czasie już regularnie sięgałem do poradnika. Choć w taki sposób, żeby sobie jak najmniej psuć zabawę: tzn. przechodziłem daną część mapy, dany zamek czy grobowiec, a dopiero później czytałem o tym, co można tam znaleźć/zrobić, i ewentualnie wracałem, żeby wszystko "wyczyścić".

Często jakieś "alternatywne" drogi czy pomieszczenia można odnaleźć, uważnie (ale to BARDZO uważnie) obserwując otoczenie (np. całą sekwencję z "niewidzialnymi" ścieżkami w powietrzu w jednym z grobowców, której istnienie sugerowała rozwalona balustrada razem z odległym światełkiem w ciemności), ale pewne rzeczy to rzeczywiście ostre przegięcie (np. iluzoryczne ściany). Również sam sposób interakcji z NPC-ami i posuwania ich wątków do przodu (o czym już pisałem) woła o pomstę do nieba. O ile odjechane pomysły eksploracyjne można wybaczyć (a nawet dostrzec w nich pewien urok), o tyle kwestia rudymentarna (bo na niej opiera się fabuła) dotycząca wątków poszczególnych bohaterów gry zasługuje na krytykę.

Dodam od razu: liczne wady ER nie przyćmiewają jednak zalet. To znakomita porcja rozrywki, która przypomina o świetnych produkcjach z czasów, niestety, minionych. Zdecydowanie warto w tej grze poświęcić się uważnej eksploracji. Nagroda czeka na każdym rogu. ;)

Er łącznie niewidzialnych ścian ma tyle, co ds3 w jednej lokacji. Zresztą ukryte lokacje są nie tylko domena tej marki ale w ogóle metroidanii.

Co do npc to tak, ich rozlokowanie mogłoby być lepsze ale i tak jest lepiej niż w poprzednich grach w których pojawianie się danych np ów było chyba całkowicie losowe. W er tak naprawdę większość np ów posuwa się razem z graczem.

Ogólnie w grach od FromSoftware pewne rzeczy i mechaniki są według mnie nieakceptowalne.

Ogólnie się nie zgadzam, ale tu mówimy ogólnie :-)

Podam ogólne przykłady:

Tu mowa o kwestiach enigmatycznego progresu fabularnego, questów, NPC, ryzyka pominięcia czegoś ważnego, kilku nieoczywistych warunków, iluzorycznych ścian, wymagania poradnika czy zewnętrznej pomocy. Nie zamierzam tego bronić, rozumiem takie zarzuty, masz rację. Ale nie jestem też chyba najlepszym adresatem do takiego pytania. Wydaje mi się, że są w tym wątku dużo lepsze i bardziej doświadczone osoby w tym temacie. Weź przykład bardzo doświadczonego gracza Bukarego, który właśnie niedawno przeszedł całkiem dokładnie ER. Wydaje mi się, że te aspekty były/są dla niego istotne i je również podobnie skrytykował. Ja to rozumiem. Weź przykład bardzo doświadczonego gracza Kwisatz_Haderach, w tym w grach FS, on ma zupełnie odmienne zdanie i ta "chora" konwencja jest dla niego dużą zaletą. Ja to rozumiem. Wybrałem akurat tą dwójkę bardzo doświadczonych graczy, wśród kilku innych bardzo doświadczonych tu obecnych, bo między nimi akurat odbyła się niedawno ciekawa dyskusja dokładnie o tym. Czyli znowu to jest trochę kwestia indywidualna, ale trudna do przekonania kogoś, że może mieć fun z takiej konstrukcji jak mu nie podeszła. Jest na pewno dość nietypowo, to fakt. Jeżeli pytasz konkretnie o moje zdanie:

* Podchodzę do tego pragmatycznie z nastawieniem: ten typ tak ma
* Moje priorytety w grach FS to w kolejności: (1) walka i buildy, (2) eksploracja, i dopiero (3) lore i fabuła
* W grach podobają mi się nietypowe formuły i narracje, które można zrealizować tylko w grach, a nie np. filmowo
* Zawsze najpierw gram sam, a potem patrzę ewentualnie do poradnika lub walkthrough
* Generalnie lubię detektywistyczną pracę własną, ciekawi mnie nawet co pominąłem
* Nie widzę nic złego w korzystaniu z poradników
* Jeszcze ciekawsze jest wspólne doświadczenie wirtualnego community i podglądanie innych
* Od czasu swojego pierwszego DS3 przechodzę te gry zawsze kilka razy i nie stresuję się pominięciem czegoś
* Kolejne przejścia są bardzo szybkie i nie pochłaniają czasu, robię je bo lubię, i wtedy sobie uzupełniam
* Zgubione początkowo questy czy kawałki lore - no problem z moimi priorytetami i podejściem
* W jednym z pierwszych patchy do ER dodano dla ułatwienia znaczniki NPC na mapie ! :-o :-)
* Ogólnie to wszystko razem wzięte jest ciekawym doświadczeniem, nie nazwałbym żenującym czy chorym

Jedyne co mnie irytuje to czasem nie sama narracja czy progres fabularny w grze, ale te wielogodzinne poradniki lore na yt wybiegające poza fakty w wielowątkowe przypuszczenia czy dywagacje własne ich autorów. Twórcy celowo pozostawili różne niedopowiedzenia w lore gry, ale te dywagacje potrafią mnie czasem znudzić, wyłączyć lub zirytować.

Na pewne rozwiązania nie wpadłby żaden gracz na świecie

Nie doceniasz zbiorowej inteligencji graczy na świecie :-)

Tak, dokładnie to miałem na myśli - z perspektywy kogoś, kto tak konsumuje gry, to może być pewnie powód do frustracji.

Ja też wspomniałem :-) Ale nie jako krytykę. Uwielbiam tą grę w przeciwieństwie do wielu fanów FS, dałem jej nawet 10/10, ale nie za PvP, bo nie gram nigdy PvP. Za wiele innych zalet, o których kiedyś szeroko pisałem. Słodka gra. No i prawdą jest, że dzierganie ER na level 1 i dzierganie DS2 mają ze sobą coś wspólnego. Czyli nie tylko klimat, buildy, powerstance czy nawet budowa świata.

Już zdążyłem trochę zapomnieć, pamiętam, że mi się podobało. Wypadałoby kiedyś odświeżyć.

Ale soundtracka słucham do dziś. Rewelacja.

Zostało ci jeszcze ukończenie gry jedynie nogą, po ciemku z zamkniętymi oczami.

A ja wreszcie zacząłem i mniej jakiś kot bije :)

O, mnie też na początku kicia napsuła krwi! Ale potem się zemściłem na innych, nieco podobnych kiciach.

I jeszcze odrzuty dla zainteresowanych...

Bardzo fajne. Jesli juz bym sie mial do czegos przyczepic (a wiadomo ze musze;)) tym razem, to troche za bardzo wyprane kolory.

Ale talent do choreografii screenow masz spory. ;P

Tym razem moim faworytem jest screen #2, x pierwszej trojki. Ten z rozlozonymi ramionami i Godrickiem spogladajacym z miloscia (do naszych rozlozonych konczyn ofc).

tym razem, to troche za bardzo wyprane kolory.

Dzięki za uwagi! Ciekawa rzecz z tymi kolorami, bo akurat tutaj w ogóle nie ruszałem ani nasycenia, ani odcieni.

W grze czasem siądzie takie ponure światełko:).
Mam wrażenie też, że mój tv ożywia mocno obraz, bo wygląda to pięknie i dynamicznie, a na screenach zawsze żałoba :)

Ciekawa rzecz z tymi kolorami, bo akurat tutaj w ogóle nie ruszałem ani nasycenia, ani odcieni.

Dziwne. Moze i tak to wyglada. W sumie dawno nie gralem, wiec wspomnienia moga byc przeklamane. Ostatnio to gre widuje tylko na youtube.
Moze tez HDR odgrywa to spora role, bo ja go w monitorze nie posiadam. Juz o laptopie na ktorym siedze w tej chwili nie wspominajac, bo az sie dziwie ze on wogole ekran posiada. ;)

Moze tez HDR odgrywa to spora role, bo ja go w monitorze nie posiadam.

HDR zdecydowanie "ożywia" obraz. Nie da się jednak (niestety) wykonać poprawnego kolorystycznie "zdjęcia", gdy HDR jest włączony. Wszystkie fotki cykam więc w normalnym trybie obrazu. :)

Ja byłem mocno skonfudowany na początku. Nie miałem pojęcia, co tu (w kaplicy) robię i dlaczego po śmierci odradzam się w zupełnie innym miejscu. :P

Adoptowałeś kotka!!!

Mozna prosic o link z dobra jakoscia? Zrobie sobie z tego tymczasowa tapete.

Super screen. ;)

Super screen. ;)

Tu nieskompresowana wersja JPG.

https://freeimage.host/i/JWBexHu

Super. Dzieki.

Rzeczony filmik, jakby ktos chcial. W golowej wiedomosci tez jest.

https://www.youtube.com/watch?v=61uE9KI4KYU

Nieźle, faktycznie z twoich opisów wynika, że granie w tę grę na lvl 1 to odkrycie jej.na nowo. Normalnie nawet nie zwraca się uwagi na te gwiazdeczki, a tu proszę.

Na mojej ścieżce "speedrunowej" jest tylko parę takich małych, paradoksalnych, nieoczywistych niuansów. Co innego gdzieś w katakumbach, tam się trzeba pilnować cały czas i to też jak inna gra. Na prostej ścieżce zaliczam do nich minionki Rennali, ich książki i inne ognie. Normalnie się nie zwraca na nie uwagi bo to jak komary, wielkiej krzywdy nie robią, tu też już nie ginę, ale uważać trzeba i rolować niemal każdą książkę. Te ptaki i pioruny jednocześnie na dachu i ścieżce do Maliketha, to wiadomo, dużo się dzieje jak na no hita, ale łatwo je wybić i potem spokój, normalnie nie zawracam tym sobie głowy i biegnę. Sir Gideon gdyby przeżył pierwsze starcie, bo szybki i strzela magią, czasem bez opamiętania. No i te gwiazdeczki. Generalnie wszystko nad czym nie masz bezpośredniej kontroli. Z trudnym bossem nawet jak Maliketh, jak znasz cały moveset, to masz jakąś kontrolę, tylko kwestia, aby się nie pomylić lub nie zagapić. W takich sytuacjach jak z gwiazdeczkami to nie widzę najczęściej co się dzieje i jak tego uniknąć. Ale zawsze staram się myśleć, że czegoś jeszcze nie wiem lub nie potrafię. Tak pewnie jest. Inni to jakoś robią. W normalnej grze to nie problem, zawsze tam jedna czy kilka trafi, mówię o tych ścigających, nie walących ścianą z góry, od których można uciec zwykłym biegiem. Te drugie, łatwe do uniknięcia mogą się pojawić od początku walki. Te problematyczne, uruchamiane z miecza są gwarantowane co najmniej raz w drugiej połowie walki, od 50% bossa. Jak dogonią to ciężko, mogę sobie biegać, rolować, nawet krok wasalnego rycerza, ale bez Witalności na 30 i/lub ochrony przed świętymi obrażeniami tak na 50+, to słabo. Zawsze tam któreś dopadną. Na NG użyłem w odpowiednim momencie Boskich Fortyfikacji i jakoś się udało uciec. Ty jak dojdziesz do Eldeńskiej Bestii z Wielkim Mieczem lub Giant Crusher, to załatwisz ją Lwim Pazurem zanim zdąży wypuścić takie gwiazdeczki, a jak nawet wypuści to przejmiesz się nimi jak muchami ;-)

Cieszę się, że się dobrze bawisz.
Lubię bossing w ER, bo jestem w nim słaby :D. Te przedłużone ataki strasznie mieszają mi w pamięci mięśniowej i przez to wyzwania robią się weselsze i ciekawsze.

Mam dziwny odbior poziomu trudności. Grę przechodzę już któryś raz z rzędu i taki Margit, czy Koniarz nie sprawili mi problemu. Co mnie pogruchotało tym razem? Ten śmieszny kotek z Castle Morne, który NIGDY wcześniej nie był dla mnie żadnym problemem;).

Ten śmieszny kotek z Castle Morne, który NIGDY wcześniej nie był dla mnie żadnym problemem.

On ma bardzo krótkie przerwy między długimi kombinacjami ataków.

Dobrej zabawy i powodzenia w powrocie ER!

Elden Ring wydaje się łatwiejszy od DS1 ;-) Wspomnienia, wspomnienia. Proponuję zrobić tak - skończyć ER, a następnie z ciekawości spróbować jeszcze raz DS1. Wrażenia mogą być dość zaskakujące. Konkretnie, DS1 wydaje się dość wolny, szczególnie bossowie, i jakby... łatwy? Mam takie doświadczenie, grałem pierwszy raz w DS1 i DS2 właśnie po | równolegle do ER i dziwiłem się o czym ludzie mówią jeżeli chodzi o trudność dawnych Soulsów. Przy czym DS2 jest dość specyficzny, bo on jest dość trudny w dzierganiu niektórych lokacji, z mobami, ale jakby zupełnie pozbawiony trudnych bossów w porównaniu z ER. Z kolei jeżeli pamiętasz kilku początkowych bossów w DS1 typu Asylum Demon czy Stray Demon, to oni występują w ER po reskinie już jako popularni mini-bossowie o nazwie Erdtree Avatar, niemal pod każdym drzewkiem i w różnych wersjach :-) Co nie zmienia faktu, że stare Soulsy to świetne gry i świetni bossowie. Natomiast DS3 jest pod tym względem pomiędzy, trudny, ale bardziej schematyczny niż ER. Generalnie cały myk z ER polega na tym, że ono jest tak trudne lub tak łatwe jak chcesz - dużo inteligentnych mechanizmów ułatwiających walkę i przechodzenie gry, coś w stylu wirtualnego normal czy nawet easy mode.

Tree Sentinel, to zależy czy męczyłeś zaraz po wyjściu do Limgrave, czy chwilę potem, jak już się trochę dopakowałeś. Margit podobnie, zależy jak byłeś przygotowany, wygląda, że odpowiednio - i tak trzymać!

Jeżeli chodzi o masowe naśladownictwo pewnych rozwiązań - jako przykład, perełka zeszłego roku, czyli Lies of P wydaje się robić coś dokładnie odwrotnego, zachowuje wszystko co dobre i pozytywnie trudne w FS, i to na tym samym poziomie, a jest dużo mniej enigmatyczna, i trudno tam się pogubić, poradniki raczej niepotrzebne. Jakby ktoś wziął listę wszystkich typowych narzekań na gry FS, i je rozwiązał. Polecam!

Lightning Slash

Rozumiem, że o to chodzi

https://www.youtube.com/watch?v=Svb0BtYAKxI

Vyke's Dragonbolt

Inkantacja, ale o trochę innym działaniu

https://www.youtube.com/watch?v=_F7oFIk9KgM

Jak do zdjęć to wszystkie inkantacje z efektami błyskawic, robią wrażenie wizualnie - czekamy na efekty ;-)

https://www.youtube.com/watch?v=-ppGwWgp1k4

:-)

To już lepiej liczcie te czaszki na żółwiu. ;)

Hahah

Lepiej.

Ja przez pierwsze 80 godzin nie miałem pojęcia, do czego ten żółw jest i co robi po usadzeniu :D

Swoją drogą, "chodzący dom" był takim pierwszym mózgotrzepem, jaki mnie zachwycił. Patrzyłem na to z żonką i obydwoje rzuciliśmy tylko: "jejku, ale ta gra jest fascynująco dziwna".

Toz to Marika Express - Limgrave -> Leyndell o 15:45!
Jezdze nim do pracy.

"jejku, ale ta gra jest fascynująco dziwna".

Mniej wiecej moja historia z grami From Soft. Czasami mam wrazenie ze tam nie pracuja ludzie. To ze nienormalni to wiadomo, ale jacys obcy chyba. ;)

Tak uważam. Napisałem reckę w wątku tej gry, jeszcze tam wisi na aktualnej stronie, możesz rzucić okiem. Jest w miarę krótka w porównaniu do innych moich elaboratów i konkretna, do rzeczy, wypisałem w punktach wszystkie zalety i 3 minusy, które widzę.

Z minusów jak dla mnie to, że jest do bólu korytarzowa, co może być akurat dla niektórych zaletą, zgodnie z wcześniejszą dyskusją o ER. Kwestia gardy doskonałej, ale to dość specyficznej. I jeden z elementów systemu rozwoju tzw. Napęd P jest dla mnie trochę za skomplikowany.

Poza tym miód i perła. Koreańczycy naprawdę się postarali. To jak wymieszać to, co najlepsze z różnych gier FS, a usunąć te trudności z narracją, questami, NPC itp. Świetny świat, klimat, historia, walka, bossowie, bronie, poziom trudności. Byłem zaskoczony. No ale jak zwykle mogę trochę przesadzać. Podobno gra najbardziej podoba się fanom Bloodborne i Dark Souls 2, nie wiem czemu ;-)

A graliście może w "Lords of the Fallen"? Warto?

Skopiuje moj niedawny post z jakiegos newsa o Soulsach.

Świat przedstawiony w DS1 to zresztą cudowna metroidvaniowa konstrukcja organicznie połączonych aren, przejść, korytarzy, sekretów.

Konia z rzedem oddam temu kto mi poleci jakies gry z tak superowym (a przy tym niesamowicie "obcym") designem swiata i map jak w DS1. Albo chociaz cos "mniej wiecej". Od razu napisze ze znakomita wiekszosc open worldow oraz metroidvanii nie dorasta pierwszym soulsom do piet po tymi wzgledami.

Ta gra zawiesza poprzeczke tak wysoko, ze samo From Soft nie dalo rady juz tego powtorzyc. Elden ma troche tu i tam (glownie ze wzgledu na niezwykle dopieszczenie i dbalosc o szczegoly geograficzne), ale to nie ten poziom "metroidvaniosci" i zapetlenia.

Zadna gra nie zafundowala mi uczucia "nie powinno cie tu byc", polaczonego z niezdrowa fascynacja i poczuciem lamania tabu na takim poziomie ilosciowym i jakosciowym. Pare lokacji tu sie wybija pod tym wzgledem jak np

Zgadzam sie w 110% z postem Asmodeusza powyzej. Nie wiem czy jako gra "siadzie" ale design swiata w DS1 to absolutne mistrzostwo nie powtorzone nigdzie indziej.
Z wyjatkiem jakis sandboxow ala Morrowindy, to jest jedna z najbardziej nieliniowych gier i jeden z najbardziej nieliniowych i fascynujacych designow swiata jakie widzialem.
Jesli ktos lubi wertykalnosc w grach to juz wogole bedzie sikal po nogach.

Dla mnie zagranie w pierwsze soulsy bylo "growym przebudzeniem" i przejsciem na "wyzszy level" (tak jak kiedys dawno np. Diablo 2 Lord Of Destruction i World Of Warcraft).

Bukary

LOTF
1 jest taka sobie, dwójka lepsza. Łatwa gierka z jednym MEGA irytującym wyjątkiem. Ogólnie ok.

Bukary, ER mi tak namieszał, że od sierpnia zeszłego roku nadganiałem wszystkie Souls Like od FS.
O LOTF słyszałem różne opinie. Są bardzo, BAAARDZO mieszane, ale zamierzam tego spróbować dopiero, jak zaliczę wszystko od twórców gatunku + Lies of P, którym zachwycił się świat. Na pewno LOTF 2 będzie grane, ale to kiedyś tam.

Te gierki są ciągle doskonałe w odbiorze, każda z innego powodu. Można by tu epopeję napisać, ale DS1 to rewelacja pod względem konstrukcji świata (za to walka wyda Ci się drewniana, a bossowie żartem. Btw. Ja tam uwielbiam to drewno z DS1). Pod względem odczucia walki, DS3 nie zestarzało się za to nawet odrobinę i najbliżej mu pod tym względem do tego, co znasz w ER. Tylko bossowie są bardzo czytelni.
Ds1 jest krótkie, zajęło mi z 16 godzin. DS3 już bliżej 80 wraz z kapitalnymi dodatkami.

Via Tenor

Dodam jeszcze przed snem ze najlepszym soulslajkiem jaki powstal jest Bloodborne (choc nie najlepszym action RPG ktorego duzo wiecej jest w Soulsach wlasnie juz o Eldenie nie wspominajac. Tutaj jest duzo mniej rpga), i kazdemu kto twierdzi inaczej proponuje zalatwic sobie wiecej oczu, bo slepy jest na prawdziwy swiat i rzeczywistosc.

Dodatkowow jest to najlepsza gra "lovecraftowa", a nawet nie jest w tym wlasnie uniwersum. :) Jesli istnieje w mediach jakis hold dla lovecraftowego stylu, tematyki i prob pokazania "szalenstwa" spowodowanego probami objecia nieobjetego, zrozumienia niezrozumialego i zabawy z silami nie przeznaczonymi dla smiertelnikow... to jest to Bloodborne. Lovecraft by sie posikal ze szczescia jakby mogl w to zagrac.

Zawsze mi sie bierze na wspominki ale pamietam jak u znajomego pierwszy raz zobaczylem te gre, i walke z Amygdala w Chalice Dungeonie i jak w drugiej fazie

, a potem pokazal mi scene z

i powiedzialem...
no wtf to jest "magnum opus" tych swirow. To studio powinni zamknac. ;) Potem sam przeszedlem gre, ogarnalem o czym jest i uwazam ze powinni ich zamknac dwa razy i wyslac na leczenie. ;)

A Amygdala to mi sie do dzisiaj sni. ;) ;) Btw. From Softowa symbolika i gierki... Amygdala to obszar w mozgu odpowiedzialny naprzyklad za odruchowe reakcje, min. STRACH oraz negatywne emocje i agresje.
No geniusze.

Co tu się porobiło...o matko i córko... :-)

;-) ;-) ;-) Uwaga najpierw żarcik

Bukary, tak, koniecznie zagraj w DS1. Popieram. Absolutnie nie wpuszczam tu n-ty raz w maliny. Ale jak chcesz coś naprawdę ekstra wyjątkowego, czego nigdzie indziej nie doświadczysz, to tylko DS2. Jakby Ci nie podpasowało to spróbuj jakąś Zeldę z ostatnich 20 lat, wcześniejsze też spokojnie można, to prawie 40 lat tradycji, oprócz może 2 pierwszych bo to trochę za daleko, reszta jest grywalna do dziś. Miyazaki przyznał kiedyś, że inspirował się Zeldami, co widać we wszystkich Dark Soulsach i ER. Ocarina of Time to najwyżej oceniana gra w historii na MC. Ponieważ sam zaczynałem od Twilight Princess 2008, to będę bronił akurat jej jak niepodległości, że to najlepsza Zelda na świecie, bo moja pierwsza i obiektywnie pod każdym względem lepsza od Ocariny. Konstrukcja świata, walka, bossowie, mnogość patentów, eksploracja, ilość gier w grze, ach. Ale wszyscy mówią o Ocarinie, bo to ona była pierwsza i przełomowa, podobnie jak BotW było przełomowe, choć TotK jest pod każdym względem lepsze. Ewentualnie niektórzy mówią o Majora's Mask... ale tak jakoś bokiem jak o DS2. Co prawda jak zagrałem po latach w Twilight Princess HD Remaster, to już nie była taka wybitna, jak w moich wspomnieniach, ale na zawsze pozostanie w mojej pamięci jako ta pierwsza najważniejsza niczym DS1. No a BotW to arcydzieło, z którego czerpie ER, a potem TotK, które z kolei czerpie z ER. I tak światy mrocznego fantasy Dark Soulsów i mroczno-uśmiechniętego fantasy Zeldy przenikają się i inspirują nawzajem. Każda gra jak słodka czekoladka o trochę innym smaku.

Koniec żartu, teraz na poważnie:

Moim zdaniem warto zagrać w DS1 jeżeli spodobało się w jakiejś znaczącej części ER. Bo to historia i legenda, od której się zaczęła wspaniała seria (pomijam DMS). Ma przez to wokół siebie tą aurę wyjątkowości. Dlatego warto ją znać. Dość szybko idzie, rach ciach i sam zobaczysz. Również dlatego, że od fanów FS zawsze będziesz o tej grze słyszał, w tym różne mniej lub bardziej obiektywne porównania lub mity. Dla mnie najbardziej zaskakujące było to, że po DS3 poczułem się tam jak w domu, od razu wchodzisz w tą samą formułę, tylko trochę starszą, co mi w ogóle nie przeszkadzało. Natomiast dla mnie DS1 i ER to zupełnie inne gry. Dokładnie jak BotW|TotK vs starsze Zeldy. Jeżeli narzekałeś na narrację w ER to tam nie masz co liczyć na nic bardziej przystępnego, raczej odwrotnie, to wiadomo. Natomiast jeżeli chodzi o ten mityczny level design czy konstrukcję świata w DS1, o którym wszyscy przy każdej okazji mówią, czy nawet Miyazaki podobno, że to był szczyt ich kreatywności i nigdy już czegoś tak wybitnego nie stworzą, to tu się narażę wszystkim wokół. No jest to fajnie skonstruowane, to fakt, jak ktoś analizuje konstrukcje światów w grach, to może docenić. Wiele o tym słyszałem przed zagraniem. Przeszedłem ten świat dwa razy zaglądając w każdy kąt i od każdej strony. Czy zrobiło to na mnie jakieś specjalne wrażenie - nie. Gdyby tak o tym wszyscy nie mówili to bym nie zwrócił aż takiej uwagi. Bardziej zirytowało mnie to, że przez jakąś część gry nie ma szybkiej podróży i miałem wrażenie, że ganiam jak głupi przez te przejścia w jedną i drugą stronę, do kowala czy jakiegoś kupca tyko dlatego, że twórcy chcieli koniecznie mi w ten sposób pokazać lub zwrócić uwagę na to cudo level designu, lub zachęcić do odkrywania kilku przejść. Natomiast co jedno mogę powiedzieć na pewno, że gdybym zagrał w DS1 w 2011 to byłaby to dla mnie jedna z najlepszych gier ever i broniłbym jej wyjątkowości jak niepodległości, podobnie jak Zeldę Twilight Princess. Zresztą tak porównując w pamięci to Zelda Twilight Princess 2008 jest pod względem świata, mechanik, bossów może nawet na lepszym poziomie niż DS1 z 2011 :-) Lore Zeldy też nie mają się czego wstydzić. A jak jest naprawdę, to musiałbym odrzucić nostalgie i sentymenty, i zagrać dzisiaj ;-) Do czego zachęcam w przypadku DS1.

A tak...

Bloodborne omijałem poniekąd celowo, bo to inna platforma (to się jakoś emuluje? Whatever).

W każdym razie zgadzam się z oceną kolegów. Bloodborne łączy absolutnie mistrzowski design lokacji z koszmarem sennym. Początkowo - wesoły Van Helsing, ale z każdym krokiem odkrywasz coś innego.
Mamka Mergo, Amygdala, Ludwig, Orphan, Ludwig. Ależ to są sztosy. Do tego lore. Wioska Rybacka w DLC stanowi ukoronowanie wątku głównego i doskonale się uzupełnia. Wreszcie mechanika Beast blood pellet, łamanie kończyn, taniec zamiast klasycznej, taktycznej walki. To jest coś unikalnego.

Natomiast kurka... ok, ja widzę kunszt w DS1. I DS1 wypada kiedyś ograć, ale sam nie mam na dzień dzisiejszy pojęcia, czy się trochę od tego remastera nie odbijesz, ze względu na brak pewnych quality of life i trudności leżącej w innych aspektach. To, co pisze Xandon... w tym w sumie jest sporo racji, bo nim zauważysz piękno połączenia lokacji w DS1, to najpierw rzuci ci się w oczy to, że wszędzie musisz z buta ;).

W każdym razie zobacz Bukary, co narobiłeś. Rzuciłeś nam haczyk i konsensus jest jeden: warto, naprawdę warto ograć któryś z wcześniejszych tytułów, podobnie jak ER, te gry mają zalety i obiektywne wady i każda z nich - nieco inne :).

Jak dla mnie, takie gry jak DS3 i Bloodborne, zupełnie się nie zestarzały (poza 30 fps w BB). Ale tak - bez względu na to, ja bym polecał skonfrontować się z DS1 tak czy owak. To jest tak krótkie, że szybko się dowiesz, czy coś w tym widzisz.

Niestety, "Blood" jest poza moim zasięgiem. Nie mam konsoli.

Co do DS: czy warstwa graficzna mocno się tam zestarzała?

Ds1 remaster jest nierówne.
Lasy wyglądają archaicznie, Blighttown też.

Ale Anor Londo to pieprzone mistrzostwo i wygląda fenomenalnie nawet na dzisiejsze standardy.
W dodatku podobnie jak w ER, masz skalę odwzorowania 1:1. Rzeczy, które widzisz na horyzoncie, odwiedzisz. Robotę w DS1 robi także ta ponura paleta kolorów.

Wpisz sobie DS1 remaster playthrough i przeskocz w kilka losowych miejsc w filmiku. Zobaczysz sam. Albo screeny.

A tym mniej postarzało się DS3. Walka z siostrą Friede ma cinematiki, które jakością nie ustępują eldenowi, lokacje graficznie są kapitalne. Miasto Irithyl jest cudne. Zamek Lothric to jedna z moich ulubionych lokacji w grach w ogóle. Do DS3 wracam bez dwóch zdań po dodatku z ER. Gra jest świeżutka jak bułeczka z piekarni. Może gdzieniegdzie w DS3 widać, że nie jest to nextgenowe, ale gra trzyma gardę w zestawieniu z nowymi tytułami. Dla mnie to było zapierające dech w piersiach doświadczenie całościowo.

P.s. DS1 da się przejść tak szybko, że zamierzam to ograć jeszcze nieraz.

Rób DS3, mówię Ci to od dwóch lat chyba.

Baw się śmiało wszystkimi znajdźkami i niczego nie chomikuj, bo i tak pod koniec gry zostanie Ci tona consumabli :).

Większe grupy przeciwników? Śmiało podpalaj. A sztyletami wywabiaj pojedynczych, jeśli wolisz eliminować w ten sposób.

W skrócie - baw się :). Jedynie środki usypiające zachowałbym na jakieś duo fighty, ale w sumie jak wolisz - ja z nich nie korzystam.

Jak jesteś typem prostego rębajły jak ja, z axem czy innym wielkim młotem, to skupiasz się na tym i do boju.

Garnuszki i inne kwiatuszki nie będą Ci specjalnie potrzebne. Chyba, że staniesz się z czasem koneserem buildów w ER i zachce Ci się zrobić jakieś przejście oparte na łukach, garnkach, perfumach, czy innych consumables, to wtedy inna rozmowa, można to sobie fajnie obudować całym buildem i ubrankiem, i się bawić w inny sposób, ale zostawmy to na boku.

Pragmatycznie rzecz biorąc ja np. zawsze do głównej broni noszę ze sobą coś pomocniczego, w tym consumable, i z jakimś dystansem. Głównie chodzi o niektóre lokacje z mobami typu katakumby, gdzie możesz mieć 50 metrów po wodzie do 2 chochlików lub 6 wybuchających garnków, ze spadającymi z góry gilotynami po drodze, a te chochliki walą w wodę błyskawicami lub garnki samobójcy wybuchają rzucając się na ciebie. Albo aby wywabić pojedynczo jakieś ptaki czy inne wirujące mieczami kościotrupy zanim rzucą się na ciebie wszystkie naraz. Sporadycznie jeden rzut garnkiem zakończył mi walkę melee z dużym bossem, bo byłem na wyczerpaniu a boss na jednego hita i j*b prosta sprawa.

Najprostsze opcje, które sam stosuję dla pomocy w takich sytuacjach i dla zwykłego urozmaicenia rozgrywki, do wyboru (nie wszystkie):

* Kukri - dość silne sztyleciki + nawet krwawienie, łatwo dostępne u kupca na południowym półwyspie w Limgrave. Dodatkowo jak będziesz świadomie atakował poise dużych bossów, to mogą się okazać przydatne do uniknięcia odbudowy poise przez przeciwnika gdy nie możesz kontynuować ataków i od razu sięgnąć go dużą bronią, ale to zaawansowana technika, nie przejmuj się na razie.

* Najprostsze kamyki wybuchowe lub błyskamyki magiczne - w sklepie od cieni służek przy Okrągłym Stole

* Prosta pieczęć do inkantacji i jakaś prosta inkantacja do rzucania kulą ognia lub podobną black flame

* Prosty kostur bez wielkich wymagań Int i najprostszy, najtańszy w PS, szybki czar dystansowy na moby

* Popioły wojny na broni typu Płomień Lwiej Grzywy - o to bardzo przydatne

* Garnki - uwielbiam garnki, zwłaszcza ogniowe, wulkaniczne i błyskawic, łatwe do tworzenia. Garnki usypiające mogą ci pomóc z jednym upierdliwym bossem duo w end game. Sam nie stosuję, ale 1-2 spróbowałem i działa, zwłaszcza jak się gra solo, ale tym bym się przejmował dopiero jak tam dojdziesz, do tego czasu zbieraj przy okazji po drodze jak zauważysz takie charakterystyczne białe Lilie Triny.

* Zwykły Krótki Łuk - ze standardowym szybkim Gradem, polecam, do tego zwykłe strzały od każdego kupca wystarczą. Dla urozmaicenia strzały ogniowe od kupca w Caelid + strzały wężowe (trucizna) od innego kupca w Caelid + strzały święte od kupca w Altus. To już bardzo przydatna broń, która może ci załatwić wiele sytuacji bezproblemowo.

A, jeśli pytanie jest o to, jak wygląda nasz ulubiony sposób grania.

Mój wygląda tak.
Nauczyłem się nagrywać filmy na yt, więc jeśli będzie jakieś zainteresowanie, z chęcią będę nagrywał postępy mojego
Konana.

Tu żenująca walka z kotkiem, gdzie stankowałem na twarz chyba każdy możliwy hit. Odzwierciedla za to styl, jaki lubię. Pounikać co się da i walić mocno po łbie, a już najlepiej - ładowanymi atakami.

https://youtu.be/RQvJO4m3UHE?si=lXZTeU3He1rfKEm-

Minas Morgul, nagrywaj, rewelacja!

Nieźle Ci idzie tym Wielkim Mieczem (uwielbiam) i stylowo. A mówią, że olbrzymie miecze są wolne na szybkich przeciwników. Ja pamiętam do dziś swoje pierwsze spotkanie z tym kotkiem, to mi się wydawał mega szybki a moja broń mega wolna. Jak patrzę na Twój film to wygląda dokładnie odwrotnie :-)) W ogóle jak patrzę na takie filmy to po raz kolei uświadamiam sobie, ze straszny nieudacznik ze mnie.

P.S. Do naszej niedawnej dyskusji. Wczoraj obejrzałem sobie najbardziej pro guide do walki z Radagonem i EB jaki spotkałem, z dokładną analizą każdego ataku i nawet dokładną instrukcją parowania ciosów Radagona. Eldeńskie Gwiazdeczki zostały na koniec tego przewodnika z komentarzem, że to najbardziej upierdliwy atak z tym bossem, a może nawet w całej grze, raczej nie do uniknięcia i bardziej "do przetrwania". Trochę się załamałem ;-)

Dzięki, to miłe, zwłaszcza od kogoś, kto zrobił jeden z cięższych challengy w tej grze.

Zatem czuję się zachęcony i jak coś ciekawego się trafi, to z chęcią się podzielę :).

Edit - przy wszystkich kolejnych filmikach będę dawał spoiler alert.

Ale spunishowal po flaszce pitej na szybko pieknie. ;)
Tutaj sie to nie przelozylo na wynik walki, ale nie ma nic wspanialszego w tych grach niz wylykanie w nerwach flaszki na szybko, tylko po to zeby po 0,7 sekundy miec tyle samo hp (albo mniej) co przed piciem.

ps. Ciekawa taktyka. Ja tak pierwszy raz zabilem ostatniego bossa. Dlugo sie meczylem, tanczylem, cuda wianki, jego odskoki na koniec ekranu mnie draznily. Az w koncu zaczalem probowac "na pale" zadac jak najwiecej dmg w jak najkrotszym czasie i potem probowac przezyc ewentualnego hita, wyleczyc sie i powtorzyc. I padl za drugim albo trzecim razem. ;)

Ja np. uwielbiam soulsowo/bloodbornowy "taniec" z bossem (Artorias, Orphan, Tancerka, itd...). Ale w Eldenie on sie czesto nie sprawdza.

Taak, ostatnio zauważyłem, że mniej padam, jak mniej się leczę.

A co do tańca, to święta prawda. W BB mi to wychodzi bardzo naturalnie. I to jest... Mega dziwne. Bo tam mało który boss ma tyle nóżek, ile oczekujemy, a mimo to, jakoś to wchodzi.
Ale... ciekaw jestem, czy będę miał taki sam odbiór BB, gdy zagram toporem, zamiast moim ulubionym saw cleaverem. Podejrzewam, że wtedy gra mnie totalnie zweryfikuje.

Bo tam mało który boss ma tyle nóżek, ile oczekujemy,

hehe Tak mi sie skojarzylo, ze Godrick z Eldena czulby sie w Bloodborne jak dziecko w Disneylandzie. ;) Jeszcze jakby sie zainteresowal narzadami wzroku to juz wogole. ;)

https://www.youtube.com/watch?v=O8Ga2c1Dt8E

wygląda to mega słabo

Wygląd wyglądem, ale ja ostatnio zacząłem zwracać uwagę na to jak gierki brzmią. Aż nagrałem krotki klip.

Volume up i jedziemy: Demon's souls
https://youtu.be/QBscYhlLnOI?si=2g4Bf3Ycyhw2yF6K

Oczywiście nie skreśla to tamtej gierki, bo sprawdzić, to się sprawdzi tak czy siak :) ale wszystkie te drobiazgi później dodają się do całości.

Edit - chociaż jak tak porównuję, to ta pierwsza gierka nie jest nawet tak tragiczna.

Ta Enotria to wyglada jak cos zrobionego za pomoca zestawu "Twoje pierwsze soulslike tylko w dwa dni!". Generyczne i oczojebne. Wyglada troche jak losowe azjatyckie mmorpg przerobione za pomoca AI, na generycznego (i dosc doslownego tego nawet inspiracja nie mozna nazwac) klona soulsow.
A to tylko 10 minut, jestem pewny ze potem bedzie lepiej!

VattiVidya ma fajne filmiki z sekretami i inne takie. Te dlugasne to tak 50/50. JEsli chodzi o ciekawostki soulsowo/fromsoftowe i poukrywane rzeczy oraz teorie KTORE MAJA SENS (bo sa w grze, albo ukryte/usuniete) to zdecydowane Zullie The Witch.

Enortia The Last Song Gameplay Demo (2024) 4K

https://www.youtube.com/watch?v=5CXlhoW3fKQ

Jestem kupiony, a VaatiVidya wygląda na zachwyconego. Demo od NewGravedigger to stary materiał sprzed roku, nie zaglądałem, lepiej już zobaczyć to, co włączył VV do swojego materiał z SotE. Rozumiem, że trochę się zmieniło od tego czasu, w tym jeżeli chodzi o technologię, o czym mówią twórcy. A jak nawet nie, to widocznie jestem koneserem słabych gier:

* Przepiękny, otwarty świat, włoski folklor, te miasta, wioski, krajobrazy i widoczki wyglądają fenomenalnie
* Agresywny styl walki, chainabe parries, maski, i kolosalne bronie
* Zapowiada się ciekawa historia i lore

Nawet jak będzie to coś pomiędzy Lies of P a Mortal Shell, to będzie konkurowało o mój czas z Shadow of the Erdtree, tego / tej Miquella i dewiacjami Mohga ;-)

No pierwsze 50% hp to wow, szacun. Slicznie weszlo. Dziadek Margit nawet nie wiedzial co go trafilo.

Najlepszy sam poczatek, powolne zblizanie sie i jak rzuca dwa projectile, a ty unikasz z gracja. Eldenowy uklon przed prawdziwa walka, takie jakby przywitanie sie dwoch szanujacych sie nawzajem przeciwnikow. ;)

I tak się to robi!

Do tej pory nie rozumiem, dlaczego nie dali tego rodzaju inkantacji do użytku dla gracza. Możliwe, że dopiero w dodatku się to wszystko pojawi, skoro jest związane z tyglem itd.

Niestety trochę mi tego brakuje przy tych buildach. Sytuacja wygląda zupełnie inaczej przy mieczach o klasę lżejszych.

Z drugiej strony ewidentnie mam skill issue, bo oczywiście zajrzałem na yt i ludzie sobie jakoś radzą ;).

Kwisatz - w sumie ten styl dobrze oddaje to, o czym pisaliśmy wcześniej. Takie duchowe, taktyczne Dark Souls 4 i zaprzeczenie walki w BB :)

Świetne, czekam na kolejne walki z moją ulubioną bronią ;-)

Cholerna szkoda że nie można resetować bossów.

Taa, jeszcze w wersji na PC da się trochę pokombinować, ale na PS5 jestem trochę zdany na jednorazowe przejścia. Pewnie dlatego mam rospoczęte Limgrave kilkunastoma postaciami.

BTW. Bardzo fajnie wyszło. Jak człowiek zapanuje nad tym, żeby nie robić panic rolli, to jest jednak inna jakość.

Ten człowiek mnie nigdy nie przestanie zachwycać...

To jest już sztuka.

Jako dadgamer z 13 dziećmi i 19 żonami, dawkuję sobie wyzwania, ze względu na ograniczony czas.

Ale... Gdy już myślę, że heh: "mam soulsy w małym palcu, idzie mi świetnie, znam się", to ta gra na każdym kroku mi udowadnia: "a właśnie, że nie" ;). Patrz, kotek z Castle Morne. Nie pamiętam, ile razy go już pokonałem, a gagatek mnie nauczył pokory dużo później:).

Jako dadgamer z 13 dziećmi i 19 żonami

Nie Spodziewalem sie ze tutaj przeczytam tez zarcik. Zabraklo tylko ze masz 30 minut czasu wolnego na tydzien. ;)
Skad wziales? W czasie premiery Diablo 4 to bylo wszedzie na reddit. ;)

Dokładnie stąd. To chyba z tego popularnego filmiku o krytyce d4.

Swoją drogą... trochę takim kanałem dostalem się do Eldena. Myślałem, że coś jest ze mną już nie tak, bo nie potrafię czerpać radości z gier.
Przeszedłem D4, kampania bardzo mi się podobała, bawiłem się przednio. Wyszedł sezon i czulem straszną nudę i marazm. Trochę nie wiedziałem, co się dzieje i czemu tak ciężko mi to włączać. Powiedziałem wtedy koledze, że te gierki to chyba nie dla mnie... chyba starość wbija.

I wtedy: "ej w złe gry grasz ją ci zalatwie lepsze serio elden elden elderjdnnsj".
To spróbowałem.

A resztę tej historii znacie.
Oczywiście peace dla wszystkich fanów D4.

CV000 - Koniarz lvl 1 zawsze dobry, ale prędzej czy później się znudzi. Dla mnie, uczciwie mówiąc, pierwszym challengem było ukończenie gry bez summonow ;). Startowałem z takiego progu.
Możesz jeszcze pobawić się w parry challenge, ale jest wredny. Jak szukasz dziwnych i zabawnych inspiracji, to wpisz na YT "Bushy", może coś szalonego ci podejdzie.

Minas Morgul

Dokładnie, o to chodzi, żeby z jednej strony nie robić czegoś na siłę, czy dla efektu, tylko dla siebie, a z drugiej strony aby woda sodowa nie uderzyła do głowy. Mi w tej grze to na pewno nie grozi. Jak mówisz ER wciąż nie przestaje zadziwiać, jak się próbuje robić coś innego niż zwykle. Tylko czasem obawiam się o siebie, bo jak trafię na jakiś kamień to chodzi to za mną i gryzie dopóki nie rozwiążę.

Przy okazji obejrzałem sobie dokładnie ten film GinoMachino. Uśmiałem, się że potwierdził moje nieoczywiste konkluzje. Po pierwsze twierdzi, że Olbrzym i Elden Beast to najtrudniejsi bossowie w takich wyzwaniach. Nie kontrolujemy ich do końca. Olbrzym bo jak walnie Fire Breath to często koniec i Gino wychodzi wtedy z walki, aby uniknąć ryzyka, i wraca od nowa. Walka z Olbrzymem to 1/4 tego filmu z 3 próbami. Z Elden Beast dużo zależy od dobrego RNG. Natomiast mój ulubienic Sir Gideon, o którym zawsze mówię, to jedyny boss, którego nawet nie próbował pokonać normalnie, tylko garnkami z poison i rot, zza słupka i bez aggro :-) Wie, że on jest nierealny w normalnej długiej walce na no-hita, a w trakcie przemowy by go nie pokonał z 0 weapon upgrade.

CV000

Sam nie wiem. Dla każdego to będzie coś innego. Na stronie 9 archiwum komentarzy pod datą 25/08/2022 zrobiłem taki wpis, który powtórzyłem tu chyba ostatnio, z moimi Top 25 sposobami przechodzenia ER, które powstały właśnie w poszukiwaniu ciekawych wyzwań, jeszcze na moim poziomie. Tego jest nieskończona ilość w tej grze. Masz rację, dalej będzie trudniej, na głównej ścieżce trudni bossowie zaczynają się dla mnie od Ognistego Olbrzyma (w normalnej walce) a potem jeszcze ci najtrudniejsi opcjonalni typu Malenia. Wtedy raczej nie będziesz przelevelowany. Również jak napisał Minas Morgul, gdy tych kilku głównych bossów będzie za łatwych, to zawsze znajdziesz gdzieś trudnych mini-bossów np. w dungeonach, bo oni mają zwykle zupełnie inny moveset, rytmy itp. Natomiast do tego czasu do zależy od sytuacji danego gracza:

* jak używa summonów, to przejść na walkę bez summonów
* jak używa magii to przejść na melee
* jak używa jakiejś broni OP z silną umiejętnością, to przejść na zwykłą broń w danej klasie
* jak używa jakichś OP popiołów wojny na broni to przejść na czystą walkę normalnymi atakami
* jak używa walki z dystansu to przejść na walkę melee w zwarciu
* jak używa szybkiego zwykłego miecza, to przejść na cięższy i wolniejszy, +dmg, ale też +ciężar i -szybkość
* jak używa młota to przejść na silne pięści
* walczyć z parowaniem - tego nie opanowałem, oprócz specjalnego parry do Maliketha
* generalnie przejście od walki z ułatwieniami do czystej walki jak na filmie Minas Morgul Wielkim Mieczem z Margit

Jak już jesteś na tym poziomie to gratulacje! Mi to zajęło wiele czasu :-) Teraz Twoje przelevelowanie może wynikać rzeczywiście z levela, czyli w uproszczeniu bez wchodzenia w niuanse:

* masz długi pasek HP + Energia czy PS, nie zginiesz od razu na hita czy dwa i się możesz spokojnie leczyć
* masz wysoki dmg broni: bazowy z levela broni + skalowany z atrybutów postaci typu Siła czy Zręczność

Zamiast przechodzić na level 1, czego generalnie nie polecam jeżeli się tego naprawdę nie chce, to można masterować walki jak jesteś teraz ale unikając hitów, sam kontrolujesz, bo na level 1 będziesz musiał w uproszczeniu przechodzić bossów z 0 hit. Ewentualnie sztucznie sobie obniżyć HP przez respec lub zrezygnować z jakichś talizmanów, które zwiększają atrybuty, ale to dziwne podejście. Podobnie możesz wziąć słabszą broń jak masz na +10 to weź +7, jak masz +7 to weź +5, to też trochę sztuczne, ale jest to jakaś metoda wydłużenia walki, dla dobrego poznania bossa.

Ewentualnie rzeczywiście otworzyć sobie drugi profil na boku z Level 1. Robić sobie główne przejście jak teraz jesteś, a na boku spróbować początek gry z Level 1. Ja np. robiłem w druga stronę z kilkoma końcowym bossami, ćwiczyłem na profilu z wysokim levelem a potem przechodziłem i robiłem to samo na level 1. Jak napisałeś Tree Sentinel jest świetny do takich prób. Podobnie zresztą Margit uważam. Jak otworzysz nowy profil to będziesz tam w 2 minuty i możesz sobie sprawdzić, to nic nie kosztuje.

Do Altus kojarzę dwie, ale pewnie istnieje 7 skipów, o których nie mam zielonego pojęcia:)

Trzema:

Do samej stolicy można się dostać jeszcze jedną drogą (przez teleport), ale potem nie sposób zjechać windą na dół, na teren ulic.

O wow, kompletnie tego nie kojarzyłem.

Za to do samej stolicy jeszcze

.

Od razu widać, że Bukary przeszedł dokładnie grę :-) Aby uznać i pomóc w ostatecznej odpowiedzi czy mógłbyś doprecyzować trzeci punkt w spoilerze. Czy to jest jedna droga czy może więcej i jak dokładnie? Na razie uznajmy te trzy:

BTW może głupie ale ja tą najbardziej oczywistą i popularną drogę odblokowałem chyba na samym końcu i to w drugim przejściu :-)

W takim razie jest co najmniej pięć sposobów:

Ostatni sposób jest pokazany na początku tego filmiku:
https://www.youtube.com/watch?v=TxnoanwFw4g

Dzięki, niech będzie, ten ostatni sposób przez:

to kiedyś moje ulubione przejście. Chciałem doprecyzować, bo tam po pierwszej "damie" można pójść też zupełnie inną drogą, ale w inne miejsce - tak się kiedyś szło przez Grubego na Rykarda w speedrunach.

Mam nadzieję, że nie mieliście nic przeciwko tej zabawie. Tak jak napisałem wcześniej, moje pierwsze dzierganie ER bez poradnika zakończyło się tym, że co prawda dotarłem oczywiście do Windy, ale nie miałem co trzeba aby ją ruszyć i szukając innej drogi najpierw znalazłem drugi sposób, a potem po drodze inne, a na koniec dopiero jak tam zdobyć te połówki do tego i tak dalej. Czy to źle, że nie wszystko wiadomo od razu? Chyba ciekawie ;-)

Duże brawa dla Bukarego i Minas Morgul, a ja wszystkiego nie wiem a się mądrzę ;-)

CV000 - ja do Volcano Manor i okolic dostaję się zawsze przez wypełnienie Questu

.

Pewnie już i tak sam ogarnąłeś. Jest też alternatywna sciezka, możesz zostać przeteleportowany w inny sposób, ale mi się nie zdarzyło.

Genialne.

Często się zastanawiam, po ile deadów na fotkę wchodzi :D

W przypadku bossów - sporo. Ale sesję z tym misiaczkiem skończyłem akurat bez większego uszczerbku na zdrowiu. :)

Czemu sobie nie ulatwisz zycia trainerem? Wlaczasz unlimited HP/STA/MANA i cykasz foty.

Chyba ze sobie poprostu dokumentujesz playthrough do wspominek. Jak dla samych screenow to ja bym sie nie meczyl. ;)

I zanim sie ktos uniesie honorem (czego nigdy nie rozumiem ale okej, a widzialem juz takie kwiatki w community soulsowym ze jprdl.exe), to tylko napisze w kwestii wyjasnienia, ze wszystkie oficjalne i poloficialne (jakies bardziej zaawansowane fanmade) materialy sa tak robione, bo nikt sie nie bedzie meczyl 3 godziny zeby dwa fajne screeny zrobic. ;)

Oczywiscie "meczenie sie" jest tutaj mocno subiektywna sprawa.

Kwizatz - a tam, jedną z wielkich radości grania w gry jest to, że możemy je psuć na różne sposoby:).

Najlepsza jest radosna nieświadomość ignoranta :-) Pojęcia nie mam jak te fotki są robione, choć mam pewne doświadczenie w tradycyjnej (cyfrowej) fotografii. Nie wiem też co to są trainery (gram na konsoli). Jedno co wiem, że wygląda to fenomenalnie i że jak sam gram to takich wspaniałości nie zauważam :-)) Czyli znowu się uczę czegoś nowego o Elden Ring od community. Przy okazji, czy to nie jest wspaniałe z jak wielu aspektów tej gry można mieć fun na naprawdę wysokim poziomie - art style, fotki, rozkminy fabularne, tajemnice świata, walka, buildy, wyzwania. Wydaje mi się, że każdy z aktywnych uczestników tego wątku ma trochę inne podejście do ER i wychodzi z tego coś bardzo ciekawego...

A, skoro mówimy o poziomach frajdy z gry, to jedną rzeczą to Was zaskoczę.

Na stare lata mi odwaliło i zacząłem się pianina uczyć.

Oczywiście nietrudno się domyślić, jaka melodia weszła na pierwszy ogień.

Oprócz tego, że bardzo lubię soundtrack, to w dodatku niektóre senne melodie są fajne do ćwiczenia dla początkującego.

https://www.youtube.com/watch?v=AB6sOhQan9Y

plin plin plon?

Jesli o tym mowisz jako "dla poczatkujacego" to szacun, bo to jest trudna melodia. Ja kiedys sie uczylem na "Panie Janie!", cos takiego to byl kosmos.

Obiektywnie patrzac to jest trudny utwor. Harmonie/akordy sa dosc skomplikowane i dynamika jest dosc... dynamiczna (heh). Sama melodia "skacze" i jest dosc nieintuicyjna (imho). Czasem sa takie mega szybkie nutki po sobie (zlewaja sie wlasciwie w jedna), to musi byc trudne do zagrania. ;)

Wiadomo ze nie jest to Bethoven czy Chopin, ale to jest trudny utwor dla naprawde poczatkujacego.
Ale piekny. ;)
Klimat tej miejscowki, walki to cos niesamowitego. Kwintesencja marazmu, smutku i tesknoty i tragedii. I zla, Gwyn jest ZLY. Wielkimi literami. ;)

No chyba ze mowisz o innym utworze, ale to sie nasuwa wrecz natarczywie jak mowisz pianino. ;)

Majula Theme z DS2 jest poprostu MAGICZNE. :)

https://www.youtube.com/watch?v=v5pDcfRRpe4

Robiąc zdjęcia, nie używam na razie "cheat table", bo po prostu dobrze się bawię, walcząc z kolejnymi przeciwnikami w NG+. Taki sobie robię "czelendż". Jak się znudzę, to pewnie "włączę" nieśmiertelność.

:P

Oczywiście miałeś rację - plin plin plon to była pierwsza rzecz, którą próbowałem zagrać. Myślę, że temat odłożę pod koniec przyszłego roku. Jest dość trudne.

Ciężko mi opanować timingi parry na pianinie :D

Natomiast coś, co w dość uproszczonej wersji wydaje mi się dość realistyczne, to to:
https://youtu.be/F7WqNgcnfDs?si=7b57YHx4H8SfeIU7

Tam jest wszystko, co może mi się przydać. Proste akordy i możliwość bardzo prymitywnej zabawy z oktawami, co wciąż będzie brzmieć dobrze :)

Ach Majula, Majula - brzmi i wygląda bosko. Najlepszy soulsowy hub. DS2 rządzi :-)

Minas Morgul, nie wal tylko Giant Crusherem po tych klawiszach jak Ci coś nie będzie wychodzić ;-)

Kolejny przyklad. Choc tutaj niewiele osob gralo w Bloodborne.
Ogladalem ten trailer z siedem razy i nie zwrocilem uwagi, dzis mi snajomek sprzedal teorie. ;)

Minas co ci przypomina "bron" pana na koniku w 2:19.
https://www.youtube.com/watch?v=a8k8R0Q2ubY
Bo to chyba jest

Oczywiscie ze zmienionymi teksturami, itd...
Podobne troche co nie?

Oczywiście!
Ja te referencje do starszych gier teraz widzę w kółko :).

ER, moim zdaniem fajnie "buduje" na tym, co już istnieje. Odniesienie do Orphana aż bije po oczach.
Druga rzecz, która bardzo przyjemnie ewoluowała na przestrzeni lat, to gargulce :). To, co z nimi zrobiono w ER, to już mistrzostwo.

Ale, jeśli chodzi o te ulcerared tree spirity, to wersja Eldeńska wydaje mi się... nieco łatwiejsza. Tych czarnych z DS3 po prostu chyba nigdy nie nauczyłem się czytać :D.