Dream Club Zero Portable

Dream Club Zero: Special Edipyon! to druga odsłona japońskiej serii symulatorów randkowych z elementami zręcznościowo-muzycznymi. Za stworzenie tytułu odpowiada firma D3 oraz studio Tamsoft. Powstały w 1992 roku deweloper ma na koncie dziesiątki produkcji konsolowych, z których większość nigdy nie została wydana na Zachodzie. Pomysłodawcy Dream Club liczyli na to, że cykl zwróci uwagę fanów muzyczno-menedżerskiej serii Idolmaster, a także klasycznych romantycznych visual novel. Dream Club nie uzyskał aż tak wysokich wyników sprzedaży co konkurencja, ale doczekał się on co najmniej kilku sequeli oraz spin-offów, które pojawiły się na wielu platformach sprzętowych. Dream Club Zero jest prequelem pierwszej części serii, która pierwotnie ukazała się w 2009 roku na konsoli Xbox 360. Produkcja rozwija pomysły z oryginału wprowadzając dodatkowo nowe bohaterki, a także mini-gry. Wersja Special Edpiyon! na PlayStation 3 zawiera zestawy DLC oraz dodatki, które pojawiały się w edycjach na PS Vitę oraz Xboksa 360.

Akcja tytułu umiejscowiona została na pięć miesięcy przed wydarzeniami przedstawionymi w pierwszym Dream Club. Gracze ponownie wcielają się w anonimowego japońskiego singla, który przypadkiem trafia do klubu z hostessami. Dość szybko staje się on jego stałym klientem, ponieważ liczy na to, że zdobędzie serce jednej z pracujących tam dziewczyn.

Rozgrywka składa się z kilku podstawowych elementów oraz zręcznościowych minigier. Celem zabawy jest uzyskanie szczęśliwego zakończenia i zdobycie względów jednej z kilkunastu hostess. Każda z bohaterek ma specyficzne powody dla których pracuje w barze, większość traktuje jednak to zajęcie jako dodatkowe, w dzień zajmując się więc czymś zupełnie innym, będąc modelką, nauczycielką czy początkującą aktorką. Warto dodać, że w Dream Club Zero do obsady z pierwszej części gry dołączyły także trzy nowe postacie (w sumie jest ich 13). Aby rozkochać w sobie dziewczyny musimy je wpierw lepiej poznać. Szczegóły dotyczące ich życia poznajemy w rozmowie. Podczas nich nie są jednak skore, by opowiadać o swoich sekretach. Możemy to zmienić kupując im kolejne drinki oraz przekąski. Każda z nich wpływa w różny sposób na poziom upojenia bohaterki, co wpływa na ich szczerość.

W trakcie spotkania gracze mogą też obejrzeć występ karaoke. Uczestniczymy wtedy w mini-grze, w której musimy wciskać odpowiednie przyciski w rytm muzyki, akompaniując w ten sposób ulubionej hostessie. Kiedy nasze relacje osiągną odpowiedni poziom możemy zaprosić wybraną wybrankę na randkę w mieście (sceny tez zostały przedstawione w sposób typowy dla gier z gatunku visual novel). Nowością w Dream Club Zero jest możliwość wzięcia udziału w nowych mini-grach, zwiększających nasze szanse u upatrzonej dziewczyny. Wprowadzono także system modyfikacji kostiumów oraz fryzur, możliwość wymiany wiadomości tekstowych z hostessami, a także ulepszono sposób przeprowadzania dialogów. Zabawa w barze oraz napoje nie są darmowe. Każdego dnia musimy wybrać konkretną pracę tymczasową, która opłaci wysokie rachunki. Poza wyborem zajęcia w menu nie musimy jednak wykonywać w tej kwestii żadnych innych działań.

Oprawa graficzna gry została przedstawiona w pełnym 3D i nie uległa znaczącym zmianom w porównaniu do pierwszej odsłony serii. Dream Club Zero korzysta z technologii cel-shading nadającej bohaterkom typowy wygląd znany z japońskich produkcji anime. Ścieżka dźwiękowa składa się z j-popwych utworów skomponowanych na potrzeby tytułu. Praktycznie wszystkie dialogi zostały zdubbingowane przez profesjonalnych aktorów.

Ostatnia modyfikacja 8 października 2014