Devotion PC

Devotion to gra przygodowa utrzymana w konwencji surrealistycznego horroru, w której większość rozgrywki prowadzona jest z perspektywy pierwszej osoby (FPP). Tytuł zawiera również elementy gry platformowej, rozgrywanej z perspektywy trzeciej osoby (TPP). Za wydanie odpowiada firma Winking Entertainment, produkcją zajęło się natomiast niezależne, tajwańskie studio Red Candle Games, mające już na swoim koncie inny doceniony tytuł grozy – Detention, wypuszczony w 2017 roku i nagrodzony IndieCade Award. Podczas pracy nad Devotion twórcy czerpali inspiracje zarówno z wydarzeń historycznych, jak i wierzeń Dalekiego Wschodu. Przedstawione w grze wydarzenia rozgrywają się w Tajwanie w latach 80., a większość akcji osadzona została w kompleksie apartamentów w Tajpej.

Fabuła

Lata 80. XX wieku. Jedno z tajwańskich mieszkań. Główny bohater ogląda telewizję, jednocześnie przysłuchując się swojej partnerce, przygotowującej posiłek w kuchni. Kobieta zdaje relację z dnia, temat szybko jednak schodzi na ich córkę – Mei Shin. Mężczyzna nie podejmuje dialogu, a jedynie słucha, rozglądając się jednocześnie po mieszkaniu. Pokój, w którym przebywa, jest stary i podniszczony – na ścianach pojawiły się pęknięcia, farba wyblakła i nasiąknęła brudem. Na wyłożonym gazetami stoliku znajdują się przygotowane już potrawy, miski i pałeczki. Po lewej stoi zagracone i otoczone stosami książek biurko, z akwarium spoziera ledwie mieszcząca się w nim ryba.

Po chwili obraz przed oczami bohatera zaczyna się zamazywać. Mężczyzna spogląda na swoje trzęsące się dłonie. Kobieta nie przestaje mówić. Nie wychodząc z kuchni zaczyna dopytywać o córkę, notorycznie zadając to samo pytanie: „Gdzie jest Mei Shin?”. Mężczyzna czuje się coraz gorzej, a w końcu traci kontakt z rzeczywistością. Gdy obraz ponownie się wyostrza, mieszkanie nie jest już takie samo. Z telewizora dobiegają szumy, na stoliku zamiast obiadu leży rysunek, a cała reszta pokoju skąpana jest w mroku. Bohater zaczyna rozglądać się po mieszkaniu, próbując zrozumieć, co tak naprawdę się wydarzyło.

Gameplay

Devotion to horror psychologiczny, stylem przypominający takie produkcje jak gry z serii Layers of Fear czy Silent Hills P. T., dużą rolę odgrywa tu więc eksploracja szeregu powtarzających się, choć za każdym razem przybierających inne formy lokacji, jak też gromadzenie wskazówek, stopniowo naświetlających fabułę. Bohater kluczy po wąskich korytarzach, nieraz trafiając na różnego typu upiory. Większość z nich pełni funkcję straszaków, mających wywołać ciarki na plecach grającego, niektóre mogą jednak rzeczywiście pozbawić bohatera życia.

Grę charakteryzują gwałtowne przejścia i zmiany wyglądu pomieszczeń, w jednej chwili gracz kluczy korytarzami mieszkania, by po chwili trafić na klatkę schodową bądź do piwnicy. Samo wykonywanie pozornie nieistotnych czynności, jak umycie rąk, odebranie telefonu czy obejrzenie programu telewizyjnego ma wpływ na otoczenie, jednocześnie popychając akcję do przodu. W jednej chwili bohater może znajdować się w pokoju gościnnym, a po spojrzeniu na konkretne zdjęcie znaleźć się w niewielkiej łazience, pozbawionej drzwi i okien.

W niektórych momentach gracz ma możliwość skorzystania z dodatkowego źródła światła, jakim jest zapalniczka. Funkcja ta włącza się w momentach, gdy widoczność jest bardziej ograniczona.

Kolejne fragmenty historii odblokowują się też po rozwiązaniu konkretnych zagadek, rozegraniu elementów zręcznościowych bądź użyciu określonych przedmiotów w odpowiednim miejscu. Gracz może badać interaktywne obiekty, a część ważniejszych, takie jak lalka czy figurka baleriny, zabierać ze sobą. Użycie ich również wpływa na zmianę otoczenia. Poza tym grający gromadzi notatki, które pomagają mu stopniowo zapoznać się z historią rodziny.

W grę została również zręcznie wpleciona i mająca znaczenie fabularne minigierka. Gracz rozgrywa ją po wejściu w interakcję z ukrytą w walizce książeczką, noszącą tytuł Flowers and Love. Po pewnej chwili od rozpoczęcia lektury gracz wciela się w postać głównej bohaterki i wraz z nią wyrusza po cenny artefakt. Wprowadzona do tytułu gierka to platformówka, której akcja rozgrywana jest na kartach książeczki. Postać może przemieszczać się w prawo lub w lewo, podskakiwać, wspinać się oraz zbierać przedmioty, przydatne w dalszych częściach opowieści.

Kwestie techniczne

W grze zastosowana została przede wszystkim grafika trójwymiarowa, utrzymana w konwencji fotorealistycznej, wprowadzona do niej minigierka składa się jednak z dwuwymiarowych rysunków, przygotowanych techniką malarską. Twórcy zadbali o ogólną atrakcyjność bogatej w detale oprawy wizualnej. Lokacje przygotowane w technice 3D są w większości mroczne i ponure, ich szczególny klimat potęguje ponadto dobry system oświetlenia. Mini gra stanowi pewną odskocznię od ogółu, zastosowana w niej kolorystyka jest cieplejsza i relaksująca.

Uwagę zwraca również ścieżka dźwiękowa, przygotowana z użyciem tradycyjnych tajwańskich instrumentów. Za opracowanie motywu przewodniego odpowiada zespół indie rockowy No Party for Cao Dong – zdobywca nagrody Golden melody Award.

Kontrowersje i dostępność

Gra początkowo zdobywała pozytywne opinie, jednak niedługo po premierze w lutym 2019 roku została zbombardowana negatywnymi recenzjami na Steamie. Atak został przypuszczony przede wszystkim przez użytkowników z Chin, którzy wyrazili swe oburzenie jednym z wiszących na ścianie plakatów, mającym nawiązywać do mema, według którego chiński lider Xi Jinping przypomina Kubusia Puchatka. Studio przyznało, że żart pojawił się w grze w wyniku pomyłki i został usunięty podczas aktualizacji, wystosowano też oficjalne oświadczenie z przeprosinami. Mimo to gra została usunięta ze sprzedaży na całym świecie. W 2020 roku pojawiła się ponownie w formie pudełkowego wydania kolekcjonerskiego, na razie jednak tylko w Tajwanie. W grudniu 2020 roku platforma GOG.com ogłosiła, że Devotion wkrótce znów będzie dostępne, jednak szybko się z tego wycofała, tłumacząc to naciskiem ze strony niezadowolonych graczy.

Ostatnia modyfikacja 26 lutego 2021