Z jednej strony fajnie napisana historia, bajeczne artworki, satysfakcjonujący system rozwoju osady. Z drugiej, niestety, jak na grę survivalową jest chwilami za dużo losowości przez wszechobecne skillchecki podczas eksploracji mapy. O niepowodzenie testu nietrudno, zwłaszcza w early i mid game gdy jeszcze ma się niskie współczynniki a karą jest nie tylko nie zdobycie cennych surowców, ale często poważniejsza reperkusja dla postaci. To prowadzi do wielokrotnego poczucia frustracji i chęci przeładowywania gry. W tej sytuacji tryb ironman jest raczej skierowany do masochistów. Grać tylko w najnowszą wersję po patchach.
Gra jest dostępna w Origin Access i jest w pełni spolszczona.
Autentycznie spoko giera, ale zdecydowanie mocno randomowa. Masa rzeczy może się zdarzyć źle i szczególnie w walce, jak dostaniesz ciężkich przeciwników i jeszcze pudłujesz, no to lepiej po prostu załadować od nowa grę, a nie się męczyć z negatywnymi skutkami. Choć i tak sytuacje, gdy przy rozmowie, gdzie nie masz nawet opcji wybrać odpowiedzi, twoja postać dostaje +25% do depresji, to w takich momentach w buzie chce się sobie strzelić. Też kuleje system rozwoju postaci. Jak mamy bohatera nastawionego na inteligencję i wszelkie pacyfistyczne bzdury, a on wraz z nowym poziomem dostaje same perki odnośnie walki, to coś tu jest nie tak.
Ale z plusów, no to mimo wszystko fajnie się bohaterów rozwija, non stop czuć progres. Nasz obóz też można elegancko rozwinąć. Jest ogólnie ten system bardzo rozbudowany, więc nawet, gdy czujesz, że gra cię dyma, to gdzieś tam wydaje się i tak istnieć droga, co pozwala wyjść na prostą.
Ale jedna sprawa, zazwyczaj właśnie przegrywam, jak mi na depresję umiera siostra żony. Także tutaj automatycznie jak u Więckiewicza jest. To jest żywcem scena z tej gry - [link]
Dead in Vinland - recenzje graczy
Fajnie napisana historia, bajeczne artworki, satysfakcjonujący system rozwoju osady. Niestety, jak na grę survivalową jest chwilami za dużo losowości przez wszechobecne skillchecki podczas eksploracji mapy. O niepowodzenie testu nietrudno, zwłaszcza w early i mid game gdy jeszcze ma się niskie współczynniki a karą jest nie tylko nie zdobycie cennych surowców, ale często poważniejsza reperkusja dla postaci. To prowadzi do wielokrotnego poczucia frustracji i chęci przeładowywania gry. W tej sytuacji tryb ironman jest raczej skierowany do masochistów. Grać tylko w najnowszą wersję po patchach.
Gra fajna i wciągająca. Survival z syndromem jeszcze jednej tury. Jednak oo kilkudziesięciu godzinach robi się nudna, powtarzalna. Fabuła przestała zaskakiwać, a przeżycie nie jest już wyzwaniem tylko banalnie proste.
Jednak jak powiedziałem na kilkanaście do kilkudziesięciu godzin znakomita
Taki wspaniały pomysł i potencjał został tu zmarnowany, że aż boli. Wykonanie gry to istna masakra. Losowe zmiany charakterystyk bohaterów i losowy przebieg gry, bardzo mało kontroli i wpływu gracza, beznadziejne dialogi, które nudzą i warto je po prostu pomijać. Do tego ciągle ten sam kawałek muzyczny, który pomimo tego, że jest całkiem dobry, nudzi się po godzinie i trzeba ją wyciszać.
To wszystko sprawia, że gra Dead in Vinland jest po prostu dla masochistów. Ta gra to przykład tego, jak nie powinno się robić gier. Albo jak całkowicie zepsuć dobry pomysł.
GRYOnline.pl:
tvgry.pl:
