Seria Call of Juarez - seria gier
Wykreowany i rozwijany przez firmę Techland cykl pierwszoosobowych strzelanin (FPP) z akcją umiejscowioną na Dzikim Zachodzie. Międzynarodowym wydawcą serii Call of Juarez jest koncern Ubisoft.
Pierwsza gra z cyklu – Call of Juarez zawitała na sklepowych półkach w 2006 roku. Duże zainteresowanie tytułem, który początkowo dostępny był wyłącznie w wersji na komputery PC, zaowocowało przygotowaną rok później konwersją na konsolę Xbox 360. Na drugą odsłonę serii – Call of Juarez: Więzy krwi miłośnicy westernowych strzelanin musieli czekać do 2009 roku. Tytuł wydany na wiodących platformach sprzętowych (PC, Xbox 360 i PlayStation 3) spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem wśród graczy. Zachęcona sukcesem ekipa Techlandu podjęła ryzyko przenosząc akcję trzeciej części – Call of Juarez: Kartel (2011) w czasy współczesne. Pomysł okazał się jednak chybiony, skutkiem czego wraz z Call of Juarez: Gunslinger (2013) zdecydowano się powrócić w klimaty klasycznego westernu.
Cykl Call of Juarez nie posiada spójnej, jednolitej linii fabularnej. Dwie pierwsze gry – Call of Juarez i Call of Juarez: Więzy krwi (prequel) przedstawiają perypetie braci McCall. W Call of Juarez: Kartel osią wydarzeń jest walka z handlarzami narkotyków na pograniczu Stanów Zjednoczonych i Meksyku. Z kolei w Call of Juarez: Gunslinger głównym bohaterem jest Silas Greaves, łowca nagród polujący na legendarnych bandytów Dzikiego Zachodu.
Wspólnym mianownikiem gier z serii Call of Juarez jest emocjonująca, dynamiczna rozgrywka z naciskiem na widowiskowe sekwencje strzeleckie. Gracz obserwuje akcję z widoku z perspektywy pierwszej osoby (FPP), a w trakcie pojedynków skorzystać może ze sporego arsenału odwzorowanej zgodnie z historycznymi realiami broni (rewolwery, karabiny, strzelby i inne).
Od samego początku marka Call of Juarez wyróżnia się wysokiej jakości oprawą wizualną, generowaną przez autorski silnik Techlandu – Chrome Engine (zastosowany również w takich produkcjach jak Dead Island czy Nail'd). O jego możliwościach najlepiej świadczy fakt, że przez długi czas technologia ta wykorzystywana była jako benchmark do porównywania wydajności komputerów PC w różnej konfiguracji sprzętowej.