Najciekawsze materiały do: Bet on Soldier: Black-out Saigon

Nie ukrywam iż Bet On Soldier należy do grona moich ulubionych światów spośród gier FPS (wliczając blisko spokrewnionego Iron Storma). Pierwszy Blood Sport był rewelacyjny, dostarczył mi wiele godzin znakomitej i wymagającej rozrywki, ze szczególnie satysfakcjonującymi pojedynkami w ramach ligi BOS. Druga odsłona, czyli Blood of Sahara niestety prezentowała poziom o kilka klas niższy, głównie ze względu na znacznie uboższą zawartość. Z pewnymi obawami podchodziłem więc do drugiego, ostatniego jak dotąd samodzielnego dodatku - Black-out Saigon.

Po krótkiej wizycie na połaciach pustyni czas zmienić klimat na znacznie wilgotniejszy. Tym razem wcielamy się w dobrze znanego z Blood Sport Hanga Shaiminga, w czasie gdy należał jeszcze do armii UAN i brał udział w odwiecznym konflikcie z WRF - a więc wiele lat przed wydarzeniami z pierwszej części BOS. Całą kampanię dla pojedynczego gracza (4 misje podzielone na ok. 10 etapów) spędzamy w wietnamskiej dżungli i przybrzeżnych wioskach, tocząc zacięte boje z hordami wroga, wspierając znacznie mniej liczebne oddziały sprzymierzone. Wizualnie gra prezentuje się bardzo dobrze, poziomy pełne są tropikalnej flory, starożytnych kamiennych budowli buddyjskich oraz skromnych, smętnych domków na palach. Świetny, gęsty klimat, znakomicie rozwijający uniwersum Bet On Soldier.

Zmagania z przeciwnikami są dość intensywne i wymagają sporo ostrożności, gdyż ich przewaga w sile ognia jest przytłaczająca. Wielokrotnie naszym zadaniem będzie unicestwienie wrogich jednostek pancernych, które w tym wypadku składają się wyłącznie z egzoszkieletów. W odróżnieniu od poprzedniego dodatku, tym razem mamy okazję toczyć walki w lidze BOS. Niestety, występują one tylko w jednej misji i można mieć do nich nieco mieszane uczucia - z jednej strony rywali jest sporo, z drugiej jednak są w większości słabiakami, a całość sprawia wrażenie doklejonego nieco na siłę, pod koniec cyklu deweloperskiego (np. głosy postaci nadal przedstawiają głównego bohatera jako Nolana Danewortha, co jest dość zabawne gdy na wizji widzimy zupełnie inną postać).

Zresztą takich budżetowych braków dostrzec można nieco więcej. Nie odnotowałem zbyt wielu nowych zabawek, broni czy innych elementów które mogłyby odświeżyć batalie w porównaniu do Blood Sport czy Blood of Sahara. Zapewne z powodu niewystarczających testów raziły mnie bardzo nierówno rozlokowane punkty do zapisu gry (w efekcie na jednej mapie są niemal w co drugim budynku, a na innej możemy stracić dobre 10-15 minut za każdym kolejnym podejściem do bitwy którą przegraliśmy pod sam koniec). Podobnie wygląda sprawa z poziomem trudności - Black-out Saigon to chyba najłatwiejsza część serii, na stopniu Mistrz (najwyższym) zliczyłem więcej zgonów/wczytań z powodu błędów w skryptach/stabilności (np. zawiecha na ekranie ładowania; inżynier niezbędny do przejścia misji bezustannie ginął z własnej woli wskakując do wody; innym razem wysadziłem most z niewłaściwej strony i nie mogłem fizycznie dostać się do punktu ewakuacyjnego by zakończyć scenariusz) aniżeli ustrzelony przez wrogów. Nie oznacza to że gra nie dostarcza adrenaliny - wymiany ognia są momentami bardzo intensywne, wymagają planowania, i wiele potyczek wygrywałem o włos. Tym niemniej po morderczym wyzwaniu jakim potrafił być Blood of Sahara odczuwałem lekki niedosyt pod tym względem (szczególnie podczas późniejszych etapów, które są chyba jeszcze łatwiejsze niż te początkowe).

Dla miłośników świata przedstawionego Black-out Saigon może być z kolei najciekawszą częścią serii. Oczywiście, jest o wiele krótszy niż Blood Sport, ale opisuje kluczowe rozdziały historii związanej z ujawnieniem się Syndykatu oraz narodzeniem się Ruchu Oporu (Resistance). Końcowy filmik spina się z kolei z wprowadzeniem do pierwszej części Bet On Soldier.

Na koniec trochę faktów kosztowo-ekonomicznych. Gra obecnie występuje na wirtualnych bazarkach Allegro średnio-licznie (min. 6 aukcji), i jest tania jak barszcz (poniżej 10 PLN egzemplarz używany w pudełku, zaś wersja kopertowa dołączana do Clicka! wraz z Glory of the Roman Empire jeszcze taniej). Można też nabyć na kanałach dystrybucji cyfrowej, ale niestety jest nieziemsko drogo (15 EUR na GamersGate!). Kampania wystarczyła mi na nieco ponad 4 godziny zabawy, co jest całkiem miłym wynikiem po bardzo lapidarnej poprzedniej części, i daje niezłą relację ceny do trwałości. Multiplayer nawet nie pamiętam czy jest, chyba nie, choć to i tak nieistotne.

Podsumowując, Black-out Saigon otrzymuje ode mnie 4 gwiazdki, co oznacza grę świetną, godną kontynuację (de facto zwieńczenie) serii Bet On Soldier. Polecam każdemu fanowi strzelanek FPP osadzonych w klimatach sci-fi/dystopii/alternatywnych historii, choć dla graczy niemających wcześniej do czynienia z serią lepiej będzie zacząć od Iron Storma albo Blood Sport.