Najciekawsze materiały do: The Talos Principle 2

Jedyna gra na którą czekam w tym roku.

Demo daje rade, czekam na pełną wersje gry

Pytanko do odpowiednich osób, czy grał już ktoś wersje z p2p, czy są jakies pułapki i niespodzianki które nie pozwalają na ukończenie gry? bo nie wiem czy pobierac czy czekac na dobra wersje :D

Świetny sequel. Jeśli chodzi o rzeczy stricte dotyczące łamigłówek, to dwójka bije na głowę jedynkę - praktycznie, co nową mapę, dostajemy nową zabawkę do rozwiązywania zagadek i nie bawimy się w kółko, jak poprzednio, trzema gadżetami na krzyż. Gra jest dwa razy większa niż poprzednia część + dodatek (łącznie 144 zagadki nie licząc tych w Megastrukturze), co w przeliczeniu na długość zabawy spokojnie daje to nam ok. 40 godzin rozgrywki jeśli będziemy chcieli wszystko sami rozwiązać, co daje nam świetny stosunek ceny do jakości i długości rozgrywki. Na początku średnio spodobał mi się pomysł z tą bardziej rozbudowaną linią fabularną i "tysiącem robotów", ale im dalej w las, tym bardziej miałem ochotę poznać dalszą część historii.

Niestety sporo czasu zmarnowałem na eksploracji zbyt dużych map w poszukiwaniu easter eggów/sekretów i mimo wysiłku nie znalazłem jakiegokolwiek - jedynka była nimi wypełniona. Chodzenia i biegania tutaj pomiędzy zagadkami jest zdecydowanie za dużo. Na szczęście grafika i piękne widoki w trakcie tych wędrówek cieszą oko, ale Unreal Engine 5 i jego technologie trapią problemy z migotaniem tekstur i ghostingiem, a oprócz tego dochodzą spore spadki klatek. Jakby nie te mankamenty spokojnie dałbym 9, bo poza tym Talos 2 jest rewelacyjny.

Czekam na dodatek, który podniesie poziom trudności, bo nowe zabawki mają potencjał i można zaszaleć bardziej niż przypadku Drogi do Gehenny.

Gra wygląda o niebo lepiej niż jedynka. Większość zagadek wydaje się prostsza, aczkolwiek niektóre z banalnym rozwiązaniem potrafią czasem zająć kilkanaście minut kombinowania. Podoba mi się jednak, że większość zagadek jest stosunkowo mała, więc w najgorszym wypadku możemy metodą prób i błędów dojść rozwiązania odklikując wszystkie kombinacje po kolei. Zazwyczaj jednak znamy cel i dojście do niego sprowadza się do stopniowego uwalniania kolejnych przedmiotów. Jest tu o tyle poprawa względem jedynki, że miejsca więzienia przedmiotów rzadko kiedy są używane ponownie. Zazwyczaj wystarczy otworzyć daną bramkę na chwilę, wyjąć z niej przedmiot i nigdy więcej do niej nie wracać. W jedynce trzeba było ciągle zgadywać które miejsca są potrzebne, a które nie.
Gra czasami zamienia się w symulator chodzenia gdy słuchamy audiologów albo zwiedzamy ruiny. Zdarzają się też dialogi, ale nie są zbyt ciekawe i po prostu przeklikujemy je dla świętego spokoju. Nie brakuje również filozofii, częściowo przekopiowanej z jedynki i rozwiniętej dalej. Ogólnie jednak mało z tego wynika, a cała fabuła gry szybko się rozmywa. Finalna decyzja sprowadza się do wyboru 1 z 3 opcji niczym w mass effect co jest trochę rozczarowujące, bo zakończenia moim zdaniem mało się różnią i jedno jest raczej obiektywnie lepsze.
Wkurza mnie, że iskry Prometeusza, czyli znajdźki pozwalające pomijać zagadki, są pieruńsko dobrze ukryte i lepiej już dumać nad rozwiązaniem zagadki lub sprawdzić je na yt, niż zwiedzać poprzednio odwiedzone mapy w poszukiwaniu jednej iskierki skitranej gdzieś w krzakach, która pozwoli nam pominąć zagadkę. Po prostu szybciej jest ją rozwiązać. Neguje to cały sens zbierania tego badziewia żeby „ułatwić” sobie grę.
Na szczęście można też rozwiązywać „porzucone” zagadki opcjonalne. W każdym sektorze mamy dwie i liczą się one do ogólnej puli 8 zagadek potrzebnych do zaliczenia sektora. Oznacza to, że możemy pominąć dwie zagadki „główne”, by odblokować drogę dalej w sektorze, ukończywszy tylko 6 zagadek głównych i 2 „zaginione” (lub 7+1). Czasem te zaginione zagadki są dużo prostsze, czasem nie.
Gdy ukończymy zagadek opcjonalnych dostatecznie dużo to dostajemy dostęp do złotych zagadek – jeszcze trudniejszych. Tutaj już większość musiałem podglądać bo nie chciało mi się z nimi męczyć po tylu godzinach gry. Gdy ukończymy te złote zagadki to dostajemy ciekawą nagrodę fabularną i satysfakcję – ale nie powiedziałbym, że warto, chyba, że chcecie poczuć się cieplej na serduszku :P
Ogólnie gra świetna, wygląda jak alan wake 2 a chodzi dużo lepiej (z wyjątkiem mgieł które wyglądają słabo nawet na wysokich ustawieniach, a bardzo zamulają fpsy), a do tego w kwestii zagadek poprawiono chyba wszystko co było do poprawienia. Cieszy mnie zwłaszcza, że w tej części nie jest już wykorzystywany durny rekorder ruchów, a zamiast tego mamy czasem do dyspozycji swojego klona, do którego możemy w każdej chwili przeskoczyć – dużo łatwiej to ogarnąć niż odtwarzanie swoich ruchów z pamięci używając nagrywarki.

Kupiłem na święta bo przecena, jedynkę ukończyłem z DLC ponad 5 raazy, już od dawna się zabierałem na dwójkę ale jakoś nie było czasu, niezła fabuła dobre połączenie ewolucji z mitologią ale chyba spadła trudność zagadek bo lecę od jednej do drugiej na razie jestem dopiero na 3 mapie więc się zobaczy