Najciekawsze materiały do: Lost Eidolons

alexowi sie jak zawsze wszystko podoba :D

wiec tak zagralem

grafika spoko, fabula/dialogi troche slabo, gameplay nie powala.
gra taktyczna? dla mnie typowa strategia turowa lub rpg turowy z rozwijaniem swoich jednostek.
Gierka widać mało wazy to tez pewnie jeden z powodów dlaczego jest tak slabo rozbudowana. Ogólnie grając w ta grę czułem sie jakbym gral w jakas gierke mobilną i klikal bo klikał.

Powiem ze studio robiace ta gre ma potencjal ale to jak wiele innych moga sie poprawic i zrobic jeszcze lepsza gre w przyszlosci wiec ich nie skreslam.

Przyjemna pozycja, taki mały braciszek Fire Emblem :)

Oczywiście do poziomu FE sporo brakuje jednak nie jest źle. Dobra warstwa taktyczna, mechaniki, dialogi czy też fabuła przy lekkim przegadaniu i budżetowości.

Dla mnie osobiście 7.5-8.

Gra skończona i mogę spokojnie napisać, że jest to całkiem niezła produkcja.

Plusy:
- Ciekawa fabuła z kilkoma zwrotami akcji
- Całkiem dobrze napisane dialogi mimo zalewania momentami zbyt ich rozwodnioną wersją
- Dobrze zrealizowana warstwa taktyczna
- Początek i środek mają zacne tępo

Minusy:
- Zbyt rozciągnięta końcówka gdzie już czułem, że to koniec ale fabuła kręciła się w kółko (2-3 zbędne rozdziały)
- Zadania poboczne mimo niezłych dialogów polegały na krążeniu między postaciami po 6+ razy przez co szybko stają się nudne
- Czuć budżetowość w animacjach
- Niektóre systemy ewidętnie są nie do końca przemyślane

Ogólnie bawiłem się dobrze i ciągle byłem ciekaw co mnie czeka w następnym rozdziale. Patrząc na to, że nie jest to produkcja AAA to jestem zadowolony z zakupu. Do Fire Emblem jeszcze daleka droga ale jest twórcy mają ode mnie kredyt zaufania.

Square Enix powinno się bacznie przyjrzeć tej grze, bo po pierwsze można zrobić fajną strategię bez udziwnień (w odróżnieniu od niewydarzonego The Diofield Chronicle) i zrobić to na miarę współczesnych graficznych możliwości (w odróżnieniu od Triangle Strategy). Ten drugi przytyk, ponieważ w Square chyba komuś się wydaje, że oldschoolowa grafika jest przepisem na sukces. Otóż niekoniecznie jest to czynnik decydujący.
Lost Eidolons jest grą dobrą i jedyne co mogę jej zarzucić, to męczące szukanie książek/papierów w subquestach, które trzeba zrobić, bo przy wychodzeniu z obozu jest ostrzegawczy komunikat, czyli zapewne questy mi przepadną, jeśli ich nie zrobię w odpowiednim momencie. A nie lubię tracić subquestów.
No i gra ma dużo bardziej przytomną cenę, niż te wcześniej wspomniane. O ile w Triangle Strategy nie grałem, więc nie jestem w stanie ocenić, czy cena jest adekwatna, o tyle w Diofield już tak i w efekcie szybko poszedł zwrot. Łatwo z tego wywnioskować, że moim zdaniem stosunek ceny do gry, jest kosmicznym nieporozumieniem.
Niestety żadna z tych gier nie ma spolszczenia, co w przypadku produkcji fabularnych jest niefajne.