Najciekawsze materiały do: 7th Dragon III Code: VFD

Trochę szkoda, że tego typu gry zazwyczaj są po japońsku i angielsku. Motywacja do nauki języka... ale japoński sobie odpuszczę. ;)

Udało nam się pokonać "pierwszego prawdziwego smoka", Nyala i gra zaczyna nabierać trochę rumieńców. Okazji do poćwiczenia pojedynków jest sporo, w niektórych obszarach co chwila z kimś trzeba walczyć - wskaźnik w lewej-górnej części ekranu robi się z zielonego czerwony i wtedy mamy starcie (coś jak w Ar Tonelico Qoga) albo mamy konkretną ilość mniejszych smoków do wyeliminowania, za które otrzymujemy punkty DZ, które służą do rozbudowy naszej bazy. No i sam, wielki smok w 3 rozdziale. I tu walka zrobiła się ciekawa i rozciągnęła się na wiele tur a nie jak pozostałe na 2-4. Dobór umiejętności członków pierwszej drużyny i umiejętności pomocnicze drugiej drużyny odegrały istotną rolę. No i pojawia się coraz więcej pobocznych questów. Dość zróżnicowanych, jak np... poszukiwania zaginionych kotków w Tokijskim metrze do kociej kawiarni. Japończycy... :D

Czas na podsumowanie 60h z 7th Dragon III: Code VFD. Buszowanie po "lochach" (w tym przypadku Tokyo, Atlantis i Eden) i obfitość pojedynków to główne zajęcie w tej grze. Fabuły jest niewiele, ot ratowanie świata przed straszliwym, 7-ym prawdziwym smokiem, który ma się niedługo pojawić. Przemierzamy więc przeszłość, teraźniejszość i przyszłość w poszukiwaniu elementów prawdziwych sześciu pierwszych smoków, które pomogą nam pokonać tego z nadciągającej apokalipsy. W międzyczasie rozwijamy umiejętności naszych podopiecznych, drużyna - początkowo składająca się z jednej, trzyosobowej grupki, rozrasta się do trzech grup i są momenty, gdy musimy się rozdzielić i każda grupka musi sobie sama dać radę... ale da się to bardzo prosto obejść. Pojedynki turowe i wiele różnych klas do wyboru. Zły wybór może się okazać niezłym balastem w finałowej fazie gry. Na szczęście jest kilka punktów, gdzie możemy zreorganizować naszą drużynę. Muzyka całkiem, całkiem. Dla chętnych OST na YT:

https://www.youtube.com/watch?v=eAI07fyc-vw&list=PL0U93OwjD1DKlhAeSpsgu8_1qnrHWRjny

Wybijająca ciutkę z growego transu była zmiana lidera pierwszej grupy. Nagle, magicznie, wzniosłe uczucia innych postaci wobec liderki/-a przenosiły się na kolejny obiekt. Czułem się głupio. ;)
Nie mogło zabraknąć w tym jRPG wyznań z podtekstami czy... neko-baru. O tak, koty muszą być! :D
Humoru, jak dla mnie, trochę za mało. Ale i tak trafił się moment, że nieźle ryknąłem sobie ze śmiechu - dobrze ci tak, Nagamimi!
Zakończenie gry i uzbieranie wszystkich punktów DZ otwiera przed nami dodatkowy poziom, Shadow Realm. Skok jest dość spory i stawienie czoła przebywającym tam przeciwnikom jest dość frustrujące. Musiałem podbić o 10 poziomów moich bohaterów by byli w stanie stawić faktycznie czoła pierwszemu bossowi (złoty smoczek). Pewnie użycie innych klas by ułatwiło zadanie, ale jakoś zbyt się przywiązałem do moich panienek: Yaiby, Aogiri i Tyrii (ukłon w stronę Ar Tonelico Qoga) więc stwierdziłem, że na taki hardcor szkoda mi czasu. Grę oceniam na 8,5 i spokojnie polecam miłośnikom jRPG i posiadaczom 3DS.

Brave Vesperia!