Prośba o ocenę opowiadania.

Przeczytałem dwa pierwsze akapit i co mi się nie podoba:
-Konie brązowe nazywa się poprawnie gniadymi.
-forma: Ale było coś jeszcze jest bardzo popularna, może warto ją zmienić? Zwłaszcza że w twoim opowiadaniu jakoś ona mi nie pasuje.
-Obie miały napięte do granic możliwości łuki, czekając na sygnał pozwalający im rozluźnić cięciwę.
- łuku nie napina się i nie trzyma naciągniętego, bo łuk straci na sile oraz nie ma łucznika który potrafi trzymać bez przerwy napięty do granic możliwości łuk. Łuk się napina i chwilę później strzela.

Pomijając zatrzęsienie błędów składniowych, stylistycznych i fleksyjnych - jest słabo. I mówię to z całą życzliwością. Nie będę Ci prawił o błędach czysto językowych, bo mi się nie chce, ale powiem co nieco o samej "istocie" Twojego dzieła.

Po pierwsze i najważniejsze - LOGIKA. Jedno proste słowo, które zmienia wszystko. Logiki u Ciebie zwyczajnie brak. Pomijając sztampowość i tandetną prostotę przedstawionego świata Fantasy, nie ma tu żadnego wątku przyczynowo skutkowego. Tu nawet nie chodzi o to, że piszesz koślawo i nudno - bo to można naprawić ciężką pracą - chodzi o to, że Ty nie wiesz o czym chcesz napisać. Jeśli stawiasz sobie za cel napisanie krótkiego opowiadania fantastycznego, nie dłuższego niż 10 stron, to chyba oczywistym jest, że całość powinna być zwięzła i skoncentrowana wokół jednego przejrzystego wątku. Niby tak u Ciebie jest, ale przedstawiony wątek jest tak bezsensowny, że można zaryzykować twierdzenie, że nie ma go wcale. Wszak bohaterowie nie zmierzają do żadnego, ostatecznego celu, a ich śmierć nie jest w żaden sposób wytłumaczona (nie musi być, ale przynajmniej jej źródło powinno być przedstawione czytelnikowi, na litość boską). Gdzie w tym wszystkim cel, pytam się. Cel definiuje takie krótkie formy pisarskie. Może on być niewyraźny, zamglony - bohaterowie mogą do niego nie dotrzeć, ale to powinno być czymś uzasadnione, a cel powinien być zawsze gdzieś na horyzoncie. Nawet jeśli ma pozostać niezdobyty. Tymczasem u Ciebie nie ma celu, nie ma sensu, nie ma konsekwencji, nie ma zwięzłości i nie ma osi akcji - tego, wokół czego wszystko powinno się kręcić.

Druga sprawa - brak kulminacji. Krótki tekst bez punktu kulminacyjnego to jak film akcji bez ostatecznej potyczki, piosenka bez refrenu, czy bajka bez morału. Nie ma u Ciebie finału, który dla krótkich tekstów, tym bardziej fantastycznych, jest nieodzowny. Drugiej części opowiadania z powodzeniem mogłoby zwyczajnie nie być - nikt by nie zauważył.

Trzecia rzecz to moja osobista sugestia. Tak jak już było wspomniane przez Imaka, nie trzyma się napiętego łuku bo to fizycznie potwornie męczące i niepraktyczne. Ten przykład to jeden z kilku w Twoim opowiadaniu - chodzi mi więc o to, żebyś zadał sobie trochę trudu i doszukał się, przed rozpoczęciem pisania, jakiś referencji, odniesień do tego o czym masz zamiar pisać. Mi, na ten przykład, rzuciło się w oczy, że bohaterowie polują na konie. Okej, wszystko fajnie. Tylko po jaki gwint!? Nie przyszło Ci do głowy, że na koniach się podróżuje, czy wykorzystuje się je do pracy fizycznej na polach uprawnych? Po co je zabijać? Nie lepiej złapać? Nie sądzisz, że byłyby warte więcej? Skoro masz trójkę bohaterów - łowców, to czy nie lepiej byłoby ich uwikłać w polowanie na demony? Dlaczego? A no bo na przykład kły demonów są jakimś ważnym składnikiem wymaganym do warzenia eliksirów, czy tam mają jakieś specjalne magiczne właściwości. Można mnożyć przykłady w nieskończoność. Chodzi o to, że polowanie na zwierzęta takie jak konie - patrząc na to przez pryzmat naszej świadomości i doświadczenia - zwyczajnie nie ma sensu. Jeśli już miałyby to być jakieś "prawdziwe" zwierzęta to lepiej wypadłyby jakieś dziki czy coś podobnego. Zabicie takiej zwierzyny ma sens bo przecież służy ona do konsumpcji. Najlepiej byłoby jednak wymyślić zwierzę, którego powalenie wymaga współpracy całej trójki bohaterów i opisać sposób w jaki pokonują oni tą bestię. Trzeba pokazać czytelnikowi coś interesującego. Coś co stanowi wyzwanie dla tych łowców, a nie jest tylko tzw. "target practice".

Ostatnia sprawa - powinieneś uwzględnić jakieś podstawowe elementy zasad funkcjonowania świata przedstawionego - nawet na potrzeby tak krótkiego tekstu. Czy w tym świecie panuje pokój, czy była wojna?; kto rządzi i jak rządzi?; jaki to ma wpływ na poddanych?; czy to właściwie są poddani, a może obywatele?; jak działa handel?; jak działa magia?; jak się walczy?; jak się broni przed magią?; jaka magia jest możliwa i na jakiej zasadzie działa (żywioły czy coś innego)?; skąd wynika ubiór postaci?; czy należą do jakiegoś stowarzyszenia/cechu?; skąd pochodzą?; kim są?; jaki jest ich status społeczny - są wyrzutkami, łowcami nagród, wysłannikami władcy?; dlaczego robią to co robią? itd. itd. U Ciebie natomiast nie wiadomo nic o świecie przedstawionym! Zupełnie nic! Rzucasz na lewo i prawo wyjętymi z kontekstu nazwami i oczekujesz, że to umiejscowi jakoś wydarzenia w umyśle czytelnika. Gdzie tam! Nie ma mapy, nie wiadomo gdzie to się dzieje. Nic nie wiadomo.

Do tego dochodzą jeszcze kwestie językowe, które zobowiązałem się pominąć na samym początku. Tak też zrobię, bo najśmieszniejsze przykłady zostały już wyciągnięte, a gdybym miał się jeszcze rozpisywać o tym wszystkim to ten post byłby pewnie ze 3 razy dłuższy.

Mam nadzieję, że moja wypowiedź da Ci do myślenia i nie stracisz zapału do pisania - bo to jest ostatnia rzecz, do której bym Cię namawiam. Pisz dalej, tylko weź sobie do serca to co Ci napisałem i staraj się wymagać od siebie coraz więcej. Będzie lepiej, to tylko kwestia czasu.

Co tak mało!?

[5]