Gra Uncharted 2 Among Thieves | PS3

Późno bo tyle lat po premierze ale po ukończeniu Drake's Fortune i przed kilkoma chwilami Among Thieves czuję radość, że mogłem podziwiać te wspaniałe krajoobrazy. Tak na prawdę to gram w serię Uncharted ze względu na fabułę i otoczenie, które często podziwiam stając w najlepszym widokowym punkcie :) Kolejna odsłona zajęła mi podobną ilość czasu co pierwsza, 10 godzin i 20 minut. Nie jest źle a sam pomysł na fabułę miażdży.

9.5 bo często bohater robił co chciał -.-

Świetna gra! Jest klimat! Bohater ma harakter! Fabuła doskonała! Wszystko EXPTRA! POLEcAM!

To była jedna z moich pierwszych gier na PS3 i była tak epicka, że szczęka opadała! :) Przygoda, akcja, piękne lokacje, grafika, fabuła, sceny niczym w kinie, muzyka, dubbing... prawdziwe dzieło! Mam świetne wspomnienia :)

Kupiłem, początek ograłem. Okazało się, że gra jest..

Polski dubbing jest genialny, grafika miażdży, soundtrack to cud po prostu. Gra trzyma w napięciu od samego początku.
Minus: system strzelania. Nie wiem czemu, ale mi się nie podoba
Boję się, że gra będzie za krótka!

Gra po prostu miodna.

Zdecydowanie lepsza od jedynki. Grając czuję się jak główny bohater niezłego filmu przygodowego :) Jedyne, co mnie osobiście troszkę nie pasuje to ilość sekwencji strzelanin. Ale, to kwestia gustu, a same strzelaniny zrobione są widowiskowo dobrze. Ode mnie 8/10, pewnie gdybym grała w dniu premiery byłaby solidna dycha zachwytu.

Znakomita, jednak wydała mi się krótka. Ze wszystkich części tę przeszłam najszybciej. Mimo wszystko pod względem fabularnym jest chyba najlepsza.

Bardzo dobra gra, fajny klimat, spoko fabuła, ciekawe postacie i czasem zabawne dialogi. 2czesc jest moim zdaniem dużo lepsza od jedynki.

Jak dla mnie najlepsza gra na PS3 a teraz kupuję tą grę na PS4.

Duży postęp względem U1. Dużo lepsza grafika, mechanika, mniej strzelania ( ale nadal za dużo ). Niestety nadal za mało skupiono się na zagadkach, historii i eksploracji

Nie grałem w pierwowzór, więc nie mam skali porównawczej, ale to nie przeszkodzi mi w opisaniu zachwytów nad tą grą (i wspomnieniu o paru wadach). Piszę tu o wrażeniach tylko i wyłącznie z trybu singleplayer. Grę ukończyłem na każdym dostępnym poziomie trudności.

Zacznę od tego z czym można się spotkać na samym początku-od muzyki. Nic tak nie przekonuje do uwierzenia, że czeka nas niesamowita przygoda jak utwór Nathan Theme . Reszta ścieżki dźwiękowej nie jest gorsza i dobrze podkreśla to co dzieje się na ekranie. Zarówno fragmenty dynamiczne oraz spokojniejsze dobrze zostały podkreślone odpowiedni utworami. To się ceni!

Drugą rzeczą z jaką się zetkniemy w grze jest dubbing. Ja ogrywałem całość tylko w wersji z polskim dubbingiem i z polskimi napisami i szczerze, bez cienia zawahania stwierdzam iż polski dubbing jest o niebo lepszy od oryginalnego. Choć niestety efekt bywa psuty przez braki w synchronizacji między ruchem ust a mową, a niekiedy aktor przeczyta kwestię która zdaje się nijak nie pasować do niewerbalnej mowy postaci.
Ale ruchy ust zostały przygotowane specjalnie (i pewnie wyłącznie) pod wersję angielską, więc czepiać się można tylko tych fragmentów, gdzie razi to w oczy. Znalazłem tylko jedną taką sytuację, na samym końcu gry.

Trzecia rzecz z jaką mamy styczność, to to co się odwala na ekranie. Jeżeli oczekujesz od gier realizmu, to pomyliłeś adresy bowiem Uncharted 2 nie interesuje się czy dana sekwencja ma w sobie pokłady realizmu. U2 interesuje czy dana sekwencja jest dynamiczna, epicka, zapadająca w pamięci albo czy dostarcza graczowi frajdy. A mi dostarczały takiej frajdy niemalże wszystkie fragmenty gry, choć perfekcyjnie nie jest.

Trochę później zaczyna zarysowywać się fabuła i same postacie. Fabuła sama w sobie to nic wielkiego, ale dzięki bohaterom i ich charyzmie wydarzenia na ekranie śledzi się z zamiłowaniem. Choć fabuła i niektóre wydarzenia miewają naiwne momenty i potrafi to razić. Chociaż ja po 1. przejściu gry do niczego takie się nie przyczepiłem. Ale takie elementy są i nieźle zalatują naiwnością, co nie każdy da radę znieść.

Postacie są rewelacyjne zdubbingowane i choć prawie żadna z nich nie zapadła mi w pamięci na dłużej niż kilka dni, to każda jest wyrazista a ich motywacje klarowne. Schwarzcharakter to świetny przykład jak zrobić kogoś komu chcemy aby działo się jak najgorzej.

Na samym końcu poznajemy rozgrywkę. I tu mam się do czego przyczepić, a mianowicie do modelu walki wręcz. Jest on monotonny, ślamazarny, sprawia że pobliscy przeciwnicy albo do nas strzelają albo czekają na swoją kolej na pomoc w spuszczaniu sobie wp|3?@()\u. I jeszcze ta kamera przybliżająca się do walczących i utrudniająca zobaczenie co się dzieje w około. W The Last of Us pasowało to idealnie, ale w tak dynamicznej grze tylko przeszkadza.
Strzelanie, skradanie i wspinaczka są bez zarzutu. Solidnie wykonana rzemieślnicza robota.

Poziomy choć liniowe, są wielowymiarowe, oryginalne i pomysłowe. Nie wiem kto chce narzekać na dobrze wykonane i oskryptowane liniowe gry. Chyba tylko ci którym znudziło się Call of Duty.

Tempo gry jest b.przyjemne choć fragment początku zaraz pod hitchcock'owym trzęsieniu ziemi wydawał mi się zbyt spokojny. Cała reszta zaś to dobre klasyczne narastające tempo z fragmentami na odetchnięcie. A jest tu po czym łapać oddech, ale o tym sami najlepiej się przekonajcie.

Humor. Gra ma lekki ton i sporo czarnego humoru. Oczywiście nie wpychany jest tam, gdzie go nikt nie chce. Ale jest rewelacyjny, a niektóre teksty aż dziw, że nie są kultowe.

Chciałbym tu zaznaczyć, że jeżeli uważasz iż granie w strzelanki na padzie mija się z celem, to grę można spokojnie ukończyć na poziomie trudności:bardzo łatwy. Nie warto omijać tej gry tylko dlatego, że masz upośledzone umiejętności w celowaniu gałką analogową.

Gra nadal wygląda świetnie. Właściwie to wygląda niczym remaster tylko bez antyaliasingu i z słabszymi teksturami otoczenia. Bohaterowie zostali świetnie wymodelowani oraz zanimowani, również na twarzy. Wystarczy popatrzeć na twarz i łysinę nemezis tej gry. Więc prawdę mówiąc ogrywając tę grę miałem wrażenie, że mam doczynienia z marnym remasterem, gdzie skupiono się tylko na płynności rozgrywki, a o wygładzaniu i lepszych teksturach otoczenia zapomniano.
10/10 za oprawę graficzną!

Nasi towarzysze nie są tylko kukłami. Właściwie to oprócz celnego strzelania i skutecznego zabijania, nie pomagają nam w niczym innym. No chyba, że zostało to oskryptowane.

Gra ma 5 poziomów trudności więc można sobie wybrać czy chce się cieszyć przygodą czy cierpieć. Model skradania choć prosty to świetnie spełnia swoją funkcję nawet na miażdżącym poziomie trudności.

Długość kampanii u mnie wyniosła 6 h, ale ja przeszedłem tę grę czterokrotnie więc wiedziałem, gdzie iść i kiedy nie warto było marnować czasu na dozbrajanie się. Za pierwszym razem na normalnym poziomie trudności gra z pewnością zajmie około 10 h. A jeżeli dorzuci się do tego chęć odnalezienia wszystkich 101 znajdziek, to na pewno będzie to i nawet 12 h.

Na koniec wytknę błędy: postaciom zdarza się przenikać przez obiekty lub częściowo zapadać się w nich, modeli wrogów jest jak na lekarstwo (atak klonów), a jeden fragment gry ma skopane pkt. za które bohater może się złapać i to w miejscu kilku tysięcy m.n.p.m. Do tego dochodzą naciągnięcia fabularne oraz słabo zrobiony finalny boss. To psuje odbiór w całości, ale nie przeszkadza jednak szczególnie, choć te rysy są zbyt widoczne, aby dla mnie to była gra na dychę. A było tak blisko. Właściwie gdyby nie model walki wręcz to bym szczerze dał dychę.

Reasumując:Jak dla mnie twierdzenie iż Uncharted 2 Wśród złodziei jest musthave dla posiadaczy PS3 to całkowita prawda. Choć gra sama w sobie nie jest długa to dla tej filmowej przygody warto ją przeżyć. Oczywiście samemu, a nie poprzez let'splay na YT.
Grałem i z pewnością zagram jeszcze raz.

Na wstępie chce zaznaczyć, że jestem typowym laikiem w kwestii ogrywania gier za gatunku FPS na jakiejkolwiek konsoli co można zobaczyć na moim profilu PSN. Nie o to jednak chodzi. Dzisiaj ukończyłem drugą przygodę Nathana Drake'a i chciałbym krótko podzielić się swoimi wrazeniami z rozgrywki, a byly one.. wspaniale! Co prawda niefortunnie zabralem sie za ta serie od trzeciej, wedlug wielu(i wedlug mnie rowniez) najslabszej czesci calego cyku z pominieciem pierwszej czesci, ale to i tak niczego nie zmienia w moim osobistym odbiorze gry.
Fabuła 9/10: Według mnie bardzo mocna strona tej produkcji. Pomimo niezbyt dużej oryginalności i oklepanych motywow to jestem w stanie zaryzykowac stwierdzenie, ze Uncharted 2 jest produkcją iście epicką z dobrze wywazonym tempem rozgrywki, niewielkim, ale jednak twistem fabularnym, ciekawymi postaciami i bardzo dobrze poprowadzona fabula, nigdzie nie gubiaca swojej narracji. Dzieki wielu nawiazaniom i lekkim dialogom uwazam, ze Naughty Dog postaralo sie w tym temacie. Do tego warto przytoczyc fakt, ze deweloper zrezygnowal z QTE w opowiadaniu swojej historii, co rowniez nalezy zaliczyc na plus.
Grafika 10/10: Swoje wrazenia przelewam na lamach portalu gry-online niecałe 10 lat po premierze wyzej opisywanej gry, a mimo wszystko nadal jestem zachwycony oprawa wizualna, bo pomimo uplywu czasu nie zestarzala sie tak bardzo dzieki swietnym, recznie rysowanym elementom otoczenia. Pieknie wymodelowane starozytne swiatynie, jaskinie, dzungle na borneo, gory w tybecie robia ogromne wrazenie. Czapki z glow przed Panami deweloperami. Pomimo, ze czesto da sie zauwazyc tekstury slabszej jakosci to widac jak wiele pracy zostalo wlozone w maxymalne dopieszczenie UC2 i nie zmienia to całokształtu. Najlepszym odniesieniem do tego, ze jest tak faktycznie moze byc to, ze w wydany w tym samym roku inFamous nie dorasta nawet do pięt przygodom Nathana pod tym względem(zresztą nie tylko dlatego).
Audio 10/10: Bez zadnego zarzutu. Przepiękna muzyka symfoniczna w menu głownym, temat muzczyny, ktory kazdy szanujacy sie gracz powinien znac. Ale to nie wszystko, bo w trakcie rozgrywki rowniez uslyszymy swietna muzyke, a przede wszystkim idealnie dopasowana do wydarzen przedstawianych na ekranie TV. Dzwiek broni zostal oddany w miare realistycznie, nie mam w tym przypadku zadnych zastrzezen. Ale to nie wszystko! Mimo wszystko na slowa uznania zasluguje rowniez polska wersja jezykowa. Dubbing jest idealnie dobrany, pomimo nieznacznej teatralnosci wypowiadanych kwestii przez polskich aktorow. Jedynie mozna przyczepic sie o to, ze napisy w j.polskim nie pokrywaja sie z tym co mowia bohaterowie.
Multiplayer -/10: niestety, ale nie mialem okazji pograc na PS3 w trybie gry wieloosobowej, wiec nie moge wypowiedziec sie w tym temacie.
Gameplay 9/10: Jako caloksztalt gameplay'owo gra zachwyca na kazdym kroku. Idealnie wywazone tempo rozrywki w ktorego sklad wchodzi niewielka ilosc prostych zagadek logicznych, intensywne strzelaniny i wolne eksplorowanie niektorych miejscowek. NIestety, obnizam ocene za gameplay ze wzgledu na koncowke, ktory pomimo faktu, ze gralem na poziomie trudnosci EASY(co swoja droga bylo dla mnie delikatnym wyzwaniem ze wzgledu na beznadziejny aim przy graniu na padzie) gra stawala sie momentami trudna, a nawet frustrujaca, ale to tylko delikatny minus.
Podsumowanie: Uncharted 2 z miejsca stalo sie jedna z moich ulubionych gier w prywatnym rankingu exow na konsole Sony, a takze co nie powinno budzic zadnych watpliwosci - jedna z najlepszych marek dostepnych na tej platformie na rowni z innym exem jakim jest seria God of War. Gra jest cudowna i w dalszym ciagu, pomimo uplywu niemalze dekady wciaz potrafi zachwycic praktycznie w kazdym aspekcie. Poczatkowo podchodzilem z rezerwa do tego tytulu, a takze z odrobina zdziwienia skad takie zachwyty akurat nad ta czescia tej serii. Teraz juz nie mam zadnych watpliwosci!
Ocena koncowa(nie liczac multi): 9,5/10

Potrzebowałem odpoczynku od gier, w szczególności erpegów na 100+ godzin, a na półce kurzyła mi się Kolekcja zremasterowanych Unchartedów. Jedynkę przeszedłem ze trzy lata temu i była całkiem niezła, mimo że pod koniec już płakałem na myśl o kolejnych strzelaninach i skakaniach po ścianach, ale przecież dwójka to dzieło milion razy lepsze, doskonalsze, więc zdecydowałem się w końcu zagrać. Po 12 godzinach z Drake'iem mogę powiedzieć, że to bardzo dobra gra, ale o żadnej genialności nie ma mowy. Rozumiem jednak że dziesięć lat temu mogła wywoływać opad szczęki, ale czas nie obszedł się z nią zbyt dobrze. Graficznie cały czas jest okej, animacje super, szczególnie w remasterze z 60 klatkami. Niestety, gameplay to kawał drewna. Sterowanie naszym złodziejem skarbów i serc jest kanciaste, skoki to ruletka, a naskakać się trzeba od cholery. O dziwno strzelanie jest bardzo przyjemne, kule wchodzą w przeciwników bardzo satysfakcjonująco, a wywalenie ich w powietrze granatem to sam miód. System osłon raz działa a raz nie, a o skradaniu nie będę się w ogóle wypowiadał, bo nie ma o czym. Element zrobiony przez stażystów parzących kawę ekipie ND. Sam charakter rozgrywki, czyli "eksploracja" polegająca na skakaniu po cudem tak rozmieszczonych elementach, by trafić do celu średnio mi odpowiada i nuży, ale kumam że to jest clue takich gier akcji i nie mam zatem nic przeciwko. Nie mogę jednak pojąć, czemu wystawiana przeciw nam jest cała armia komandosów, żołnierzy i najemników. Chamski spam i fala za falą jakie trzeba odeprzeć powtórzyła koszmar z jedynki i pod koniec już modliłem się by gra dobiegła końca. Podobno w trójce jest jeszcze większy hardkor i już robi mi się słabo na samą myśl. Zdecydowanie przydałoby się więcej eksploracji, i tu ponoć lepiej wypada Uncharted 4. Mimo tych zarzutów bawiłem się dobrze, gra jest sprawnie napisana i poprowadzona, tak samo jak postaci i dialogi. Intryga potrafi zaciekawić, a krajobrazy i miejscówki zauroczyć - dekadę temu to był zapewne pogrom. Teraz już dostaliśmy Tomb Raidery, które udoskonaliły tą formułę, ale tu dopiero porównam po ograniu U4.

Gra jest świetna! Po latach wciąż trzyma poziom. Wersja remastered to ulepszona grafika i płynniejsza rozgrywka. Różnorodność lokacji, rozbudowane poziomy, piękne scenerie, robiące wrażenie efekty związane z warunkami atmosferycznymi, ciekawa historia, elementy strzelankowe fantastycznie wplecione w przygodę, wspaniałe udźwiękowienie i muzyka! Znakomita rozrywka na kilka długich wieczorów.

Na pewno poprawa względem jedynki jednak gra wciąż ma sporo niedoskonałości

- fabuła sztampowa a'la skarb narodów czy inne przygodowe produkcje
- wciąż o dużo za dużo strzelania w niezliczoną ilość przeciwników o ilorazie inteligencji równym zero, twórcy zmiast zwiększyć IQ przeciwników to poszli na łatwizne i wprowadzili okazjonalnie przeciwników którzy padną jak sie im 2 magazynki wsadzi w ciało. Aczkolwiek sama przyjemność ze strzelania i tak wieksza niż w jedynce
-mało zagadek, mało sytuacji na myślenie mimo że początek zapowiadał coś innego
- kiepska finałowa walka, niezbyt trudna polegająca na uciekaniu i okazjonalnym strzelaniu, wcześniej były dużo trudniejsze wyzwania od "finałowego bossa"

na plus na pewno bohaterowie, dialogi i suchy humor głównego bohatera genialne.

zabieram sie na 3ke, zobaczymy czy będziemy mieli schemat co część to lepiej ;)

Najlepsza część serii. Niedościgniony wzór gatunku Action-Adventure.Akcja,tajemnica,piękne lokacje. Achh miód.

Czy gorsza od jedynki, nie wiem, ale czy lepsza - na pewno nie. Owszem jest dłuższa i ładniejsza, fabuła również może wciągnąć bo jest ciekawa, nawet główny antagonista wyróżnia się na plus - pamiętam go do dziś, a grę ukończyłem parę tygodni temu - w przeciwieństwie do głównego złola części pierwszej. Również szukanie znajdek sprawia sporo przyjemności, a trzeba wspomnieć że zostały ukryte staranniej niż w pierwszej części, co zmusza gracza nie raz do dosłownego lizania ścian :)
Niestety gemplejowo już tak fajnie nie jest, system osłon dalej dziwnie działa, bohater lubi ukryć się nie z tej strony co trzeba, albo spaść ze skarpy próbując się schować, również dalej nie rozumiem sensu ograniczenia liczby noszonej broni, tym bardziej że balans rozgrywki ewidentnie został przesunięty w stronę strzelanki.
Jeżeli komuś podobała się pierwsza część przygód Drake'a to i od tej odsłony się nie odbije.

Ponoć dla wielu to najlepsza część Uncharted, cóż, chyba nigdy w pełni nie przekonam się do tej serii.

Po raz kolejny trup ściele się gęsto, fabułę i antagonistę pewnie za tydzień nie będę pamiętał, już prędzej masę absurdów która dzieje się na ekranie, z tym że czepianie się tego ostatniego w produkcji której założenia to pościgi i wybuchy zdaje się być trochę na wyrost. Gra jest przepiękna, widoki miast czy gór cieszą oko, lokacje na ogół dużo ciekawsze niż te w pierwszej części choć ponownie bawi widok "rozstawionych" osłon które zwiastują nadciągającą strzelaninę.

Najciekawsze co gra ma do zaoferowania to Drake, jego towarzysze i relacje między nimi których znów jest zdecydowanie za mało, a przecież chciałoby się tego jak najwięcej zwłaszcza gdy rozgrywka jest w dużej mierze przykrym obowiązkiem do odhaczenia między kolejnymi interakcjami członków zespołu.