Wiadomość Symulatory okrętów podwodnych - Część II

Gralem kiedys w Silent Service II na amidze 600, to byly czasy :D

Co do artykulu to jak zwykle ciekawy, czekam na nastepna czesc :]

Tekst kompetentny i przy okazji zajmujący. Czekam na dalsze odsłony cyklu, zapowiada się bowiem nieźle.

czytelnikom artykułów o symulatorach okrętów podwodnych-->
wspomnieć można w tym miejscu grę WOLFPACK - z 1990 roku, gdzie po raz pierwszy gracz mógł dowodzić "wilczym stadem" (dowodzić nawet trzema okrętami podwodnymi przełączając się dowolnie między nimi). Możliwa była także gra w dwie osoby (gry sieciowe były w owym czasie w powijakach).
Link do screenów i wersji
http://www.mobygames.com/search/quick?game=wolfpack&p=-1&search=Go

ps. polecam te stronę autorowi i przyszłym autorom podobnych artykułów - warto ją odwiedzić.
u-987 (alias leo987)

ps2. pozdrówka dla matchausa i pozostałej braci frontline.

przepraszam za linka do innej strony, oczywiście opis gry znajduje się także na www.gry-online.pl i wypadało umieścić ją jako pierwszą :)

https://www.gry-online.pl/gry/wolfpack/za1441#pc

"Wprowadzenie na rynek nowych 32-bitowych modeli komputerów o zamkniętej architekturze jak Amiga 1200 i Atari Falcon, nie uratowało ich sytuacji."

O ile sie nie mylę to w amigach, zarówno 500 jak i 1200 można było dołożyc RAM-u oraz wymienić procesor na szybszy (Motorola 68010, 68020 itp.), a w 4000 czy w jakimś tam modelach nawet dołożyć kartę rozszerzeń, więc nie rozumiem czemu "o zamkniętej architekturze"?

W swoim czasie powstały karty rozszerzeń do każdego modelu Amigi. W Amidze 500, posiadającej procesor 68000, można było nawet po prostu podmienić procesor na 68010, ale powodowało to wiele niezgodności, bowiem lwia część oprogramowania pisana była "pod sprzęt", a nie "pod system". Amigę 1200 (68020) można było wyposażyć nawet w karty z procesorem PowerPC oraz karty graficzne (BVision) i to w standardowej obudowie, nie przewalając całych bebechów do wieży. Ciężko tu jednak mówić o otwartej architekturze, bowiem możliwości rozbudowy takiego sprzętu w porównaniu do pecetów, mających takie standardy jak choćby PCI, były po prostu nędzne. Pod koniec żywota Amigi powstało parę kart rozszerzających Ami o złącze PCI, ale nastąpiło to zdecydowanie za późno. Amiga 4000 występująca zarówno w wersji desktop jak i tower, miała już znacznie większe możliwości rozwojowe.