Ta gra przypomniała mi, czemu sięgam po produkcje AA. Po zagraniu w South of Midnight w pełni kupiłam ten styl animacji...
Mnie to zalatuje "restrukturyzacją" kolejnego studia. Z całym szacunkiem do samej gry, ale to jednak w końcu M$.
Jeżeli komuś spodobała się Kena: Bridge of Spirits. To będzie w siódmym niebie. Podobny klimat.
Kena kupiła mnie pierwszym trailerem, to jakoś na mnie średnio działa, ale obserwuję.
Totalnie inny klimat.
Kena to kolorowy, bajkowy klimacik rodem z animacji Pixara, South of Midnight Black Edition to bardziej mroczne fantasy, bez cukierkowości, sielanki.
Inny klimat wcale nie niweluje tego, ze gra rzeczywiście na materiałach ma sporo z Keny. Co jest plusem.
Rany, co oni zrobili z jej szyją??? Gra najpierw zainteresowała mnie na pokazie od Microsoftu, ale jakoś przy drugim trailerze to raczej mnie nie przyciągnęła do siebie. Najpierw poczekam na recenzje, a co potem to się okaże.
No bo tak jest.
Pan Microsoft przejął studio, wpuścił "ekspertów" z Sweet Baby Inc i gra zmieniła się o 180 stopni.
Ona miała mieć premierę na poprzednią generację gdy Xbox One i One X nie były wiekowym sprzętem, a o Series X|S i PS5 nikt nic nie wiedział.
Pan Microsoft przejął studio, wpuścił "ekspertów" z Sweet Baby Inc i gra zmieniła się o 180 stopni.
A masz na to jakieś dowody, oprócz wyssanych z palca prowokacji Grummza?
Gierka zapowiada się spoko, piękna oprawa, unikatowy klimat, solidna rozgrywka. Trzymam kciuki za ten projekt.
czarnoskóra dziewczyna na południu usa, nawet dzisiaj fajnie to brzmi bo tam jak okiem sięgnąć sama biała rasa, a gra troche podobna do zeszłorocznego banishers: ghosts of new eden tylko duchów mniej.
Porównanie losu do przędzenia tkaniny to starszy i powszechniejszy motyw amerykańskiego folkloru. W "Opowieści o Alvinie Stwórcy" O. S. Carda, cyklu opartym na folklorze Stanów w 1 poł. XIX w., mocą czytania losu z przędzonej materii dysponują "żagwie", np. w jednym z początkowym tomów "żagiew" Peggy odkrywa na tkanym materiale losu kołtun zwiastujący katastrofę dla wielu wątków/postaci i bohaterowie powieści muszą to udaremnić (bo tak nakazuje sztuka budowania fabuły z happy endem).
Pani Redaktor, w ramce "American gothic" jest błąd. Amerykanie mają Sasquatcha/Bigfoot/Wielką Stopę, a nie "yeti"
Tytuł zapowiada się solidnie i pewnie znajdzie odbiorców (mnie też) ale pewnie, sprzedaż będzie słaba. Mimo wszystko, pewnie będę się dobrze bawił.
