„Vader tylko szedł przed siebie”. Dave Filoni o tym, jak silne emocje wzbudza ikoniczny złoczyńca Star Wars
Ja może jakiś dziwny jestem, ale Darth Vader nigdy nie wydawał mi się specjalnie ciekawy, straszny czy onieśmielający. Jego kostium zawsze odbierałem jako przesadnie kiczowaty i plastikowy (jak większość rekwizytów w starej trylogii) i w ogóle nie byłem w stanie uwierzyć w przypisywaną mu potęgę (to znowu wina starej trylogii i jej dosyć kiepskiej choreografii walk oraz bardzo oszczędnego korzystania z mocy). Ogólnie w starszych filmach z serii to był częsty problem, że zamiast pokazać nam rzekomą potęgę jakiejś postaci, jedynie opowiadano nam o niej, przez co Vader, Luke czy Obi-Wan, jedni z potężniejszych użytkowników mocy w filmowym SW, wypadają w tym względzie bardzo słabo. Paradoksalnie, największy filmowy pokaz swojej mocy, Luke daje w... Mandalorianinie:
https://www.youtube.com/watch?v=4DDWMRUX21M
W prequelach i pobocznych projektach (komiksach, książkach itd.) postać Vadera mocno skorygowano, ale bazując na samej tylko filmowej sadze, jest on jak dla mnie po prostu zbyt mało wyrazisty. Rusza się jak kloc, meczem macha jak cepem, ze dwa razy poddusza jakiegoś imperialnego służbistę i w sumie tyle.
Może jesteście zbyt starzy i za dużo rzeczy już widzieliście, że stajecie się wybredni.
Nie możemy zapomnieć, że Star Wars Nowa Nadzieja został wypuszczony w roku 1977, gdzie zrobił na dzieci i nastolatki duże wrażenie ze względu na efekty specjalne i fabuły. Wtedy to było dla wielu coś nowego i świeżego. Tam czuć smak "nowość" i dużo emocji. W tamtędy czasach nie było nowoczesne komputery z ładniejsze gry 3D takich jak Dead Space Remake.
Minęło dużo czasu, a wiele rzeczy się zmieniły.
Na mnie natomiast ikoniczna postać Dartha Vadera robiła wielkie wrażenie .
Na mnie także, uwielbiam Vadera. Postać ikoniczna i kanoniczna dla fantastyki.
