Wiadomość Ekranizacje gier w końcu przestały nas brzydzić, a zaczęły cieszyć

"W zamierzchłej epoce lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku pojawił się jeden rodzynek, Mortal Kombat. Film sprzedał się naprawdę nieźle i został w miarę ciepło przyjęty – chyba głównie przez ten chwytliwy motyw muzyczny – ale umówmy się: to nie było wybitne dzieło kinematografii, a co najwyżej dosyć sprawna zrzynka z Wejścia smoka i Krwawego sportu (którymi gra się inspirowała). Ale jedna jaskółka wiosny nie czyniła." - przepraszam ale jak czytam takie coś, potem "Dobra zmiana
W końcu się udało, jesteśmy uratowani. My, gracze, którzy lubią sobie czasem coś obejrzeć, czy po prostu jako ludzie, którzy nie mogą znieść słabych filmów. Coś się zmieniło, zdarzył się cud. Aktualnie, po kilku produkcjach na naprawdę wysokim poziomie, czekamy między innymi na The Last of Us, God of War czy Diablo (to ostatnie w formie animacji, jak Castlevania)." - bez podania tych super filmów to wiem, że nie ma sensu czytać całości. Ktoś nie oglądał tego w czasie gdy to wyszło to raz. Dwa jak zrobić dobry film o bijatyce... cholera ten konkretny Mortal klimatem wręcz ociekał, dobrze dobrani aktorzy. To było to co było potrzeba w tamtych czasach i co było świetne. Gra była zrzynką... ręce opadają. Proszę dajcie kogoś kto będzie wiedział o czym pisze a nie takie bzdury. Niech koleżanka zajmie się "chińszczyzną" skoro na niej się zna.

Tak naprawdę jedyne niezłe ekranizacje to trochę kiczowaty Mortal Kombat, Silent Hill, Warcraft nawet ok i... Postal, który był tak samo głupi jak gra ale to dobrze. Może jeszcze pierwszy Tomb Raider dało się oglądać i prince of persia takie średniaki. Reszta czyli asasyn, hitman, uncharted to kiepskie produkcje a niektóre to tragedia street fighter, tekken, house of the dead, bloodrayne, alone in the dark, far cry czy max payne. Sonica i Arkane nie oglądałem. Całkiem niezłe wrażenie robił też serial Halo ale tylko pierwsze odcinki, końcówka to gwałt na marce.

Najlepsze jest to, że ekranizacje gier korzystają głównie z Universum i poza tym jedno z drugim nie ma wiele wspólnego. Fabuła w grach jest często kiczowata, a w porównaniu do poziomu filmów lub seriali blednie. Inna forma uczestniczenia w rozrywce nadrabia jakość fabularną, cutscenek czy projektów postaci.

Odwrotna sytuacja jest jak dla mnie wciąż stereotypowa. Jeśli gra opowiada o Harrym Potterze, postaciach z Marvelu, Dragon Balla to absolutnie nie chce mi się w tym uczestniczyć. Co innego gdy tytuł brzmu Hogward Legacy - gdzie tytuł nie brzmi jak alternatywa do obejrzenia filmu, a zupełnie nowa przygoda i nowe postacie. Jeśli się śni o czymś to nie, że jest się Potterem, Geraltem czy Batmanem tylko, nową postacią dodającą coś do wydarzeń i świata.