Forum: Serie M&M, Wizardry oraz inne cRPGi - niekoniecznie w trybie FPP (cz.244)

Z tego co obejrzałem to te puzzle mi przypomniały o tej lodowej świątyni z Icewind Dale 2. Chyba jedyny powód dla którego nigdy nie zagrałem w nią więcej niż raz mimo, że to kawał dobrej gry...

Świątynia Auril była akurat banalna pod względem potencjalncyh zagadek. Puzzle we WotR polegają na układaniu klocków domina, które nie dość, że mają nieczytelne symbole narysowane na powierzchni, trudno je od siebie odróżnić, to jeszcze punkty, w których się klika by jest wkładać/wyciągać są po prostu tak zagęszczone i nieprecezyjnie rozmieszczone, że robi się straszny młyn. I jest to strasznie powtarzalna "zagadka".

Co do "dworu" to Azata ma jakiś swój własny dwór na innym planie? Bo generalnie poza rozwojem statystyk krucjaty i armii nie kojarzę żadnego "dworu" w innych ścieżkach mitycznych.

Z Pathfinderem jest tak, że na niższych poziomach trudności wiele buildów może się wydawać OP, a na unfair będą gryźć piach.

Z tego co obejrzałem to te puzzle mi przypomniały o tej lodowej świątyni z Icewind Dale 2. Chyba jedyny powód dla którego nigdy nie zagrałem w nią więcej niż raz mimo, że to kawał dobrej gry...

Lodowa swiatynia (szczegolnie 2 poziom) to moja ulubiona lokacja z IWD 2. Przypomniala mi z sentymentem Beholdery i inne klasyki. :)

Iselor
Nie wiem czy standardowy w spolszczonej grze to normal czy core. Core to podręcznikowe zasady ze znacznie podrasowanymi przeciwnikami. Tak konkretnie to pierwsza edycja Pathfindera jest rozwinięciem D&D 3.5 i są zmiany względem samego D&D, ale też względem PF 1E p&p. Mechanika klas jest inna, w zasadzie nie ma pustych poziomów, bo na każdym albo dostaje się feat albo jakąś zdolność klasową. Skillsy są inne nawet względem papierzaka. Multiclassy działają inaczej, bo można zrobić postać, która ma dip w 20 różnych klasach, bo nie ma kar do exp. Manewry bojowe działają inaczej i ogólnie różnic wśród zasad jest sporo, ale w takiej bardziej szczegółowej warstwie, jak opisy zaklęć - można się zdziwić mimo znajomości D&D. Dużo nowych klas względem D&D 3, chyba że coś tam Wizardzi wysrali w splatbookach. Suby - archetypy, prestiżówki, no zatrzęsienie tego wszystkiego plus tona exploitów i bugów przy implementacji mechaniki. Przykładowo Mounted Shield daje premię do AC za tarczę wierzchowcowi, nawet jeśli tarczę zdejmiemy.

Jezeli podobal Ci sie LoL, to teraz polecam zagrac w Anvil of Dawn - to taki troche duchowy spadkobierca.

Ja tez LoL wspominam milo, jednak w mojej ocenie, mimo wszystko i wszystkich wymienionych wyzej niedogodnosci EoB 2 jest gra lepsza. Moze to przez sentyment;)

W Anvil of Dawn grałem wieki temu i wspominanego buga nie pamiętam. Może mnie jakoś ten problem ominął albo został rozwiązany... pamiętam za to, że wokół Stonekeep'a (też polecam) krążyła pogłoska, że w pewnym momencie można uniemożliwić sobie ukończenie gry, ale w praktyce okazało się, że problemu nie było.

Do Eob'a podchodziłbym ostrożnie, dziś pewnie jest dużo łatwiej i poradniki można znaleźć w sieci, ale na początku lat dziewięćdziesiątych bez mapy to była tragedia. Mapę rysowało się na kartce.

Z tytułów z tamtych lat to przede wszystkim Betrayal at Krondor, dla mnie obok Might and Magic: World of Xeen to cRPG młodości.

Jezeli chodzi o bugi w Anvil of Dawn - gralem w to dwa razy, pierwszy raz pewnie jakos niedlugo po premierze, drugi raz calkiem nie tak dawno temu (3-5 lat?).

Grajac pierwszy raz chyba w ogole ich nie doswiadczylem, za drugim podejsciem raz musialem cofnac sie do poprzednieog save'a przez ten nieszczesny, zablokowany kamien. Takze nie ma tragedii, ale warto sejwowac na roznych slotach.

Jedyny RPG gdzie robiłem własną mapę był UnderRail, dopiero później twórca się ugiął i ją wstawił.

Trylogię Eye of Beholder natomiast chętni mogą ograć z automapą - All-Seeing Eye, przy czym do trzeciej części chyba trzeba poszukać gdzieś indziej...
Sama trzecia część prosta poza początkową kryptą. Z importowanym zespołem jest nieco lepiej.

Trzeba odhaczyć listę wymagań, aby dołączyła do gracza przy pierwszym spotkaniu, bodajże w więzieniu w Drezen. To raczej nie jest coś, co się udaje przy pierwszym przechodzeniu gry. Później trafisz na nią w świecie i tam będziesz mógł przyłączyć.

Azata to Azata, nie wiem jak jest w spolszczeniu. Ścieżka dedykowana chaotycznym dobrym postaciom. Ma później smoka Aivu w party.

1. Trudno coś doradzić, skoro nie podałeś buildów swojej drużyny ani żadnych szczegółów. Walki w PF są tak zaprojektowane, że musisz być wiecznie zbuffowany na maxa, aby sobie poradzić z większością z nich bez żadnych problemów, więc najprawdopodobniej tu leży problem. Musisz skumulować premie do trafienia z różnych źródeł zapewnianych przez czary - ale jako ktoś kto dobrze zna D&D nie powinieneś mieć z tym problemu w pochodnym Pathfinderze. Nie pamiętam tych pająków, ale nawet jeśli są pod wpływem Blur czy Greater Invisibility, to mając dobrą szansę na trafienie pudłowałbyś tylko część ciosów i walka byłaby teoretycznie tak samo łatwa i jedynie nieco dłuższa. Więc imo Mass True Seeing owszem pomoże, ale raczej nie rozwiąże problemu. Poza tym twórcy Pathfinderów na komputer mają zwyczaj tworzyć przeciwników pod permanentnym działaniem różnych efektów, których nie da się rozproszyć, tylko dlatego, by ogarnięty gracz nie mógł ich skontrować i aby zastosował tylko jedno szczególne rozwiązanie, które w swoim buildzie równie dobrze mógł pominąć.
2. Wszystkie questy towarzyszy są rozbite na 4-5 aktów, więc tempo narracji leży przez takie sztuczne cięcia. Jeśli wątek wydaje się urwany - jest to zamierzone i będzie kontynuowane w kolejnym rozdziale. To jak dużo zawartości mają poszczególne etapy jest nieproporcjonalne pomiędzy nimi a także między innymi bohaterami.

Przyłączam się - bardzo przyjemny tytuł nawiązujacy do M&M III-V
W produkcji jest też druga część - The Song of Trees

Dzisiaj to głównie gry inspirowane Legend of Grimrock, jak się poszuka to się znajdzie tego trochę na Steamie...

ewentualnie gry na modłę Wizardry czy to starszych (Elminage Gothic) czy nowszych przed upadkiem Sir-Techu (Grimore Heralds of Winged Exemplars) ale te potrafią zajść za skórę i wymagają masy czasu na podróż.

Może The Quest, który długo wędrował z komórek na Pieca?
Jest jeszcze Swords and Sorcery (sequel w drodze) ale jeszcze go nie próbowałem.
No i Lords of Xulima i Stolen Sun.

Alex, a grales w Bard's Tale 4?

Wygląda na to, że nie masz arcane castera (nie licząc Woljifa, który ma magiczny archetyp łotra, ale to Pathfinder, więc mogłeś nim pójść w cokolwiek). W tej grze generalnie pierwsze co się robi po przybyciu do jakiegoś nowego obszaru oraz po każdym odpoczynku, to rzuca buffy (wersje masowe jak masz): Zbroja Maga na tych co nie noszą pancerzy, Rozmycie na każdego kto walczy w zwarciu (lub lepiej - Przemieszczenie - ale to już w trakcie walki), buffy do statystyk typu Siła Byka, Kocia Gracja, Wytrzymałość Niedźwiedzia itp., kto może - lustrzane odbicia, masowe Opóźnienie Trucizny, Swobodę Ruchów, Heroizm (lub Większy Heroizm), Ochronę Przed Negatywną Energią (jeśli walczysz z nieumarłymi czy demonami, które drainują levele/statsy), odporność na energię jeśli walczysz z czymś, co bije żywiołami itp. Każda bardziej wymagająca walka - obowiązkowe Przyspieszenie, na tych, co mają ukradkowy atak - Większą Niewidzialność. Jest cała masa buffów, które trwają 10 minut/poziom lub 1h/poziom i one powinny być rzucane przed walką, w czasie eksploracji, a te krótsze typu 1 runa/poziom już w trakcie walki. I patrz po prostu, czy bonus do tej samej statystyki (np. do KP) z dwóch różnych czarów pochodzi z innego źródła (1 to np. pancerz, 2 to np. uniki itd.). No i sprawdzaj wrogów - jakie efekty mają nałożone na stałe, jakie mają KP, rzuty obronne itd. i wybieraj takie ataki i czary, aby celować w najniższą obronę.

Ta gra wymaga prebuffowania. A potem jeszcze w walce, jak coś nie ma immunity na prone, to rzucasz np. Śliskość i wrogowie leżą i kwiczą a ty ich lejesz bezkarnie. Oczywiście jeśli wyśrubowałeś cechę odpowiedzialną za czarowanie i brałeś featy na podnoszenie DC Conjuration.

Olej łuki i kusze (z kuszy to pewnie masz 1 atak/rundę. Sukkub jeszcze niech strzela, ale reszta to marnowanie potencjału bojowego. Idź w melee combat, rozwijaj Vital Strike i bierz featy: Dazzling Display, Cornugon Smash, Shatter Defense, Dreadful Carnage. Z takim kombo będziesz traktował wrogów jak nieprzygotowanych, dzięki czemu znacznie obniżysz ich KP, zwiększając swoją szansę na trafienie. To właściwie niezbędna taktyka na wyższych poziomach trudności, więc na normalnym będzie bułka z masłem.

Btw., typowy tank w Pathfinderze lata bez zbroi i tarczy ;p

Baldurs Gate był łatwiejszy, bo trzymał się mniej więcej podręczników w kwestii statystyk potworów, a Ruscy z Owlcat w Pathfinderze wszystkie statsy podbili, bo gracz może wczytać grę i zarządzać każdą postacią, eliminując błędnie podejmowane decyzje taktyczne innych graczy sesji stołowej.

Magowie w BG lepiej się spisywali ciskając eksplodującą czaszkę zamiast kuli ognia, a ulepszone przyspieszenie ruchów z 6 lvl było najlepszym buffem w grze. W Baldurach magowie również byli najlepszymi tankami, a też przecież nie nosili zbroi.

Ruskie Pathfindery to inna szkoła designu, który wymaga innego, specyficznego podejścia do rozgrywki. Oni zakładają z góry, że gracz w każdej walce wykorzysta każdą możliwą przewagę mechaniki. Plus pełna implementacja zasad, jak np. ataki okazyjne, których nie było w BG przez ograniczenia silnika, nie pozwala cheesować sztucznej inteligencji przeciwników.

No to musisz zmienić mindset, bo Owlcat zakładają, że właśnie będziesz buffował się na potęgę i pod tak zbuffowaną drużynę przygotowują starcia. Jak to odpuścisz, to będzie ciężko, czytaj: maraton pudłowania (w najlepszym wypadku), śmierć na miejscu (w najgroszym). Inna sprawa, że PF wywodzący się z D&D 3.5 to już prawdziwe pole do powerbuildów postaci i na tym polu też można przegrać, bo jest dużo wyborów-pułapek. W BG w zasadzie nie było buildów - staty rozdzielało się według optymalnego schematu danej klasy, a decyzje ograniczały się wówczas do rozdania gwiazdek na biegłość w posługiwaniu się bronią czy zapamiętywaniu zestawu czarów. Nawet dwuklasowanie było uproszczone, bo dawno utarły się optymalne rozwiązania. A w Pathfinderze? Rozwijanie postaci w jednej klasie nie ma zwykle sensu. Bierze się dipy - 1, 2 czy 4 levele w 3-4 czy nawet 6 różnych klasach - i pod kątem takich graczy Rosjanie projektowali zarówno Kingmakera i Wrath of the Righteous. Są w tej grze bossowie, których pokonać można w zasadzie tylko przez posiadanie określonych atutów czy czarów, inaczej trzeba się modlić do boga turlania kości.

Nie zrozumieliśmy się. Własnie miksowanie klas daje jeszcze głębszą specjalizację, tylko trzeba to planować i robić z głową - ważyć co poświęcasz przez niepodążanie ciągle ścieżką jednej klasy, a co w zamian zyskujesz za dobieranie poziomów w innych. Wieloklasowość nie jest równoznaczna z robieniem postaci do wszystkiego, tylko właśnie dobraniem najmocniejszych stron pod jakąś specjalizację. Przykładowo robisz scale fist monka, który zamiast z mądrości czerpie premię z charyzmy do klasy pancerza, stosuje styl żurawia i walkę w defensywie, idziesz pod to z atutami, dobierasz poziom oracle z cechą, która pozwala mu dodać charyzmę do klasy pancerza (drugi raz) i taka postać bez zbroi ma wyższą KP od twojego tanka w pełnej płytówce z tarczą, jednocześnie kontraatakując, gdy przeciwnik w niego pudłuje. A dorzucisz 2 poziomy paladyna, to jeszcze premia z charyzmy zostanie dodana do rzutów obronnych, weźmiesz czarownika albo coś podobnego (bard chyba gryzie się charakterem), co rzuca czary z charyzmy i wybierzesz te, które ułatwiają tankowanie (lustrzane odbicia, przemieszczenie, ulepszona niewidzialność, kamienna skóra)i staniesz się niemal nietykalny. I to będzie specjalista dużo mocniejszy niż jednoklasowiec bez pomysłu na siebie. W Kingmakerze zmorą byli przeciwnicy z atakami dodatkowymi, bo takich zakutych w puszkę rycerzy mogli wziąć na hita, a mistrz uników z magiczną ochroną miał obronę nie do przejścia.

Jak teraz dodasz każdemu 3 poziomy maga dla lustrzanego odbicia to nie wyjdzie z tego nic dobrego :P

Podejście twórców jest jakie jest - jak gracz sobie nie radzi to według nich powinien obniżyć poziom trudności, a w ich grach akurat można je dość elastycznie dostosować. "Normalny" to i tak nie są podręcznikowe zasady (tj. rzeczywiste "normalne" z P&P), bo te zaaczynają się od Core, a to ustawienie bodajże o 2 stopnie wyższe. Oba Pathfindery to chyba najbardziej hardkorowe RPG na rynku obecnie. Moim zdaniem i tak opinie o trudności tych gier są mocno przesadzone. Specyfika ich jest jednak taka, że można być weteranem gatunku i wciąż sobie nie radzić, bo tu po prostu trzeba się wgryźć w mechanikę.

Jak kogoś stać, to mógł mieć nawet gigantyczny box z grą i gadżetami. Tak samo było przy Pillarsach zresztą. Akurat nowy Torment i Pillarsy 2 miały wydania kolekcjonerskie, a wszystkie te gry i jeszcze Tyranny dostały ładne pudełka z czymś więcej niż płytą (artbook, soundtrack itp.).

Wersja gry aktualna? Może spolszczenie coś wykrzacza? Próbowałeś odinstalować łatkę spolszczającą na ten moment? Nie zapomnij sprawdzić potem spójności plików gry (PPM > właściwości > pliki lokalne > sprawdź spójność plików gry - steam, nie wiem jak gog), albo jak nie używasz żadnych launcherów to czystą instalację zrób. Ewentualnie sprawdź wcześniejszy zapis (raczej nie zapisujesz w pojedynczym slocie) albo wyślij komuś save'a.

Rozwiązanie wydaje się oczywiste: przełącz walkę na czas rzeczywisty z pauzą, nim wymusisz loading. Z tego co piszą, to tryb turowy buguje grę w tym momencie. Jak doczyta, to sobie włączysz ponownie - można przełączać tryb walki w dowolnym momencie, nawet już podczas potyczki. Ewentualnie piszą też o wciskaniu spacji/entera albo escape. Spacja pomija dialogi w cutscenkach, enter całe cutscenki, a escape to escape.

Zmiana trybu walki nie pomogła? Na 300 godzin gry miałem problemy z działaniem (czy raczej niedziałaniem) zdolności i trochę zbugowanych questów, gdzie były konsekwencje wyborów, których nie podjąłem.

Wątpię, aby patch to rozwiązał, bo brzmi jak dość losowy problem. Wrzuć save na google drive i daj linka. Zobaczymy, czy problem jest w samym zapisie, bo może akurat pójdzie dalej normalnie.

Żadna aktualizacja nie naprawi ci zepsutego save'a. Instalowanie DLC i patchy w trakcie trwającej rozgrywki też nie zepsuje save'a. To po prostu wina zbugowanej gry. Owlcat nie mają zbyt dobrych programistów. Wystarczy poczytać, jakie fikołki robili, aby np. w trakcie walki wyświetlało statystyki przeciwników przy użyciu "insepct".

Wiedźmin
Po co wypowiadasz się w tematach, o których masz zerowe pojęcie?
Problemem Iselora nie było ukończenie (lub nie) wątków, lecz to że gra nie odnotowała ich zakończenia. Miał syf w etiudach (stanach/flagach) zadań ukończonych - save wciąż widział np. że jest w trakcie odbijania Grey Fortress, mimo bycia w 3 akcie.

fałszywy alarm - gra nie jest jeszcze gotowa :/
twórca ustawił złą datę lata temu

Rok zacząłem od JRPG - Shin Megami Tensei V, w którym rekrutuje się demony czy też anioły, a nawet bogów z przeróżnych mitologii, morfuje w coraz potężniejsze typy, dziedziczące umiejętności po istotach poświęcanych na rzecz przemiany. Całość sprowadza się w walce do wykorzystywania podatności przeciwników, by wycisnąć jak najwięcej bonusowych akcji.

Odświeżyłem Torment: Tides of Numenera,przechodząc drugi raz, postacią nastawioną konkretnie na walkę. Mass Effect: Andromeda - czwarta rozgrywka, tym razem szpiegiem-snajperem. Pograłem troszkę w Fell Seal: Arbiter's Mark na steam decku i nieco Into the Breach. Generalnie dużo tytułów próbowałem uruchomić i przetestować, nie grając w nie dłużej niż godzinę-dwie.

Ukończyłem Lost Valley DLC do Solasty. Bardzo zabugowane, ale bardzo wciągające. Liczne frakcje i wykluczające się questy, otwarta struktura mapy - krótko mówiąc dość nieliniowe i reaktywne doświadczenie w przeciwieństwie do podstawki.

Przeszedłem obie kampanie i parę scenariuszy w Songs of Conquest (gorąco polecam, super miodna gra). Przegrałem ze 20 godzin w Skyrim robiąc cały wątek akademii magów. Podczas urlopu w nieco ponad tydzień kolejny raz zaliczyłem trylogię Mass Effect (Legendary Edition).

Z kuzynem w coopie przeszliśmy Dying Light 2 - fajna walka i poruszanie się, ale klimat znacznie gorszy niż w jedynce i miasto wydaje się, jakby było poskładane z kilku identycznych dachów i miejscówek. Strasznie wtórny grind. Dialogi i fabuła w DL2 to niesamowite gówno, nic się tam nie klei i nie trzyma kupy, postacie czasami mają tak oderwane kwestie, jakby w cutscenkach wcale ze sobą nie rozmawiały albo gadały na dwa różne tematy.

Jesienią spędziłem ze 130h w Fallout 4, wciąż nie dokończyłem Far Harbor i mam przed sobą Nuka World i jakieś DLC z kryptą do ogarnięcia. Przez bity miesiąc nie mogłem się jednak oderwać.

Przeszedłem Pentiment Josha Sawyera. Ciekawa produkcja, nie nudziła mnie jak przygodówki point & click czy gry Telltale albo Life is Strange, ale wciąż to nie jest do końca gatunek gier, który do mnie przemawia. Z gier narracyjnych Disco Elysium zaangażowało mnie kiedyś bardziej.

Poza tym niecałe 50h przegrałem w Vampire Survivors - super gierka na krótkie posiedzenia, które zmieniają się w długie godziny. Odblokowałem wszystkie unlocki i achievementy, czekam na DLC.

Spędziłem kilkaset godzin w obu częściach Pillars of Eternity. Zmobilizowałem się w końcu do specyficznego runu i odhaczyłem 2 ostatnie trofki w jedynce (Względny pacyfizm + Zawodowcy nie odpoczywają). Ostatniej brakującej nigdy jednak nie odblokuje, bo nie miałem hajsu na wsparcie kickstartera w 2012.

Zacząłem run Oracle/Angel we Wrath of the Righteous, bo chciałem przetestować spolszczenie, ale jest tak pełne błędów, że przez tydzień ogrywałem sam prolog, notując i zgłaszając babole, aż w końcu przeszła mi ochota na granie nawet po wywaleniu spolszczenia. Tekst wygląda, jakby w ogóle nie przeszedł korekty, bo przetłumaczono dosłownie nawet tak proste sformułowania jak "in the flesh", które zamiast brzmieć "we własnej osobie" zostało przełożone jako "w ciele". Z tego co widziałem, to zgłaszane są głównie błędy związane z pomyleniem płci rozmówcy, czy nieprzetłumaczone fragmenty, a ewidentnie z tego spolszczenia nic dobrego nie wyjdzie, jeśli nie przemaglują go ludzie znający angielski. Jasne, jak ktoś ma problem z językiem, to nawet w obecnej formie będzie mógł zagrać i zrozumieć historię, ale jak ktoś ogarnia angielski choćby tak kulawo jak ja, to jednak polecam grać w oryginale, bo to nie jest dobre spolszczenie.

Jutro pobiorę patch 9 do Baldur's Gate 3 i dam tej grze kolejną szansę. Zagram sorcem i palkiem, sprawdzę, co się zmieniło po ponad 2 latach w EA, ale nadziei większych nie mam, bo na forum wciąż najwięcej stron mają nabite tematy z zastrzeżeniami, o których kiedyś sporo żółci wylałem na blogu, a komunikacja z Larianami przez te dwa lata nie istniała, nie licząc organizowania streamów co parę miesięcy. Może słuchają graczy, ale brak implementacji wielu podstawowych właściwości sugeruje, że ich wizja jest dla nich ważniejsza niż feedback testerów.

Zapomniałem - przeszedłem jeszcze 13 Sentinels - Aegis Rim. Połączenie visual novel z taktycznym RPG w czasie rzeczywistym z aktywną pauzą i atakami bazującymi na cooldownach. Szczerze - ta gra ma jedną z najlepiej skonstruowanych i odjechanych historii, z jakimi się spotkałem w tym medium.

W sumie grałem jeszcze w Baldur's Gate II, ale tę produkcję chyba każdy zna.

Ostatnio odpaliłem Knights of the Chalice - grę bazującą na otwartej licencji D&D 3.5, zrobioną przez jedną osobę. Prawdę mówiąc gra się w to bardzo podobnie jak w gold boxy, ale o dziwo gra jest brzydsza i ma gorszy interfejs od tych prehistorycznych adaptacji dedeków. Mimo wszystko rozgrywka jest miodna, wyzwania są ciekawe, ale po zwiedzeniu kilku miejscówek i ukończeniu Orc Stockade chyba się zaciąłem, bo zacząłem w jednym miasteczku zadanie polegające na wyeliminowaniu trzech klanów olbrzymów, tyle że wejście do fortecy chroni jakaś magiczna bariera, a inne okoliczne miejscówki mają wyzwania na znacznie wyższy poziom. Na forum gry prawie nikt nie zagląda, a jest tak niszowa, że nie znalazłem w necie żadnej solucji. Nie chce mi się zakładać konta na rpg codex, więc pewnie rzucę okiem na jakieś walkthrough na youtube, gdzie powinienem iść dalej. Dziennik nie jest zbyt pomocny w tej grze.

Zwykle, gdy nie mogłem czegoś uruchomić w GP, musiałem reinstalować windowsa, bo wysypywał się MS Store. Ale może jakiś problem z samą grą. Na premierę w październiku przeniesiona została na inny silnik. Teraz za darmo na komórki można pobrać. Czasem ponoć odpala jakieś reklamy ta wersja mobilna.

Kusi mnie trochę sprawdzić Diablo Immortal, tak bardziej pod kątem lore i wydarzeń, bo lubię świat Sanktuarium i trochę mi się udziela oczekiwanie na Diablo 4. Nie wiem tylko, czy nie odbiję się od jakiegoś paywalla.

Widocznie nie zwracasz uwagi na zdania, które nie trzymają się kupy i nie weryfikujesz z wersją oryginalną by zaproponować poprawki. Mnie irytowały już same powtórzenia, nadmiarowe przecinki czy nietrafione wyrazy, gdzie lepiej pasowały ich synonimy. Niektóre słowa w danym kontekście w ogóle nie pasowały, bo oznaczały coś zupełnie innego. Pojawiały się też totalne bzdury w postaci dosłownego tłumaczenia idiomów - te popularne szło wyłapać od razu, inne wymagały sprawdzenia oryginalnego tekstu, bo przy spolszczeniu mogłem się tylko głowić, co autor miał na myśli. Spędziłem kilka dni w samym prologu, wiosce mongreli, shield maze i defender's heart i stwierdziłem, że nie warto się z tym ścierać, bo podczas jednej konwersacji co chwilę alt-tabowałem aby zgłaszać błędy. Tych z opisów zdolności nawet nie liczyłem. Same przejrzenie domen kapłańskich podnosiło ciśnienie xD Widać po prostu, że to poskładał automat a korekty nie zrobiono albo zrobił ją ktoś, kto nie miał do tego właściwych kompetencji. Podziwiam zapał, ale krytykuję wykonanie. Rysław kiedyś powiedział, że takie działanie to psucie rynku i zachęta dla wydawców, by nie inwestować w spolszczenia, skoro fani odwalą całą robotę za darmo. WotR to względnie świeży tytuł. Co innego tłumaczenie jakiegoś klasyka sprzed 20 lat, który na lokalizację nie ma już najmniejszych szans.

Przykład z prologu: "(...) Numeriańska banda opanowała to miejsce. Chcieli sprzedawać na ulicy coś mocniejszego niż wino - i skończyli na szubienicy. Zakończyło się na numerze króla Irovettiego" - i co to w ogóle znaczy? Że Irovetti też skończył na szubienicy, czy wygrał w totka? Tam był idiom "someone's number is up" w kontekście z Irovettim, co można by przetłumaczyć np.: Irovetti uznał, że przyszła na nich kolej" - bo z kontekstu wynikało, że jest mowa o szajce, co zajęła sklep w Pitaxie i trafiła za to na stryczek z rozkazu króla Irovettiego. Dalej było: "teraz sklep stoi pusty i nieodebrany", gdzie zamiast "nieodebrany" pasuje raczej: "pozbawiony właściciela". Albo inny przykład: "Deskari pojawił się w ciele" zamiast "Deskari we własnej osobie". Takich błędów jest masa i ten ostatni przykład z "in the flesh" to poziom angielskiego z podstawówki. Takich rzeczy człowiek się uczy po prostu oglądając filmy z oryginalną ścieżką dźwiękową i polskimi napisami. Strach pomyśleć, co jest dalej, gdzie gracze nawet nie testowali contentu, bo większość WotR pewnie i tak nie ukończyła, bo to bardzo długa gra z nadmiarowymi systemami rozciągającymi rozgrywkę. A że po spolszczenie sięgają głównie gracze, którzy nie ogarniają angielskiego w wystarczającym stopniu, to naturalnie nie będą w stanie wyłapać rzeczywistych błędów - poza oczywistościami w stylu błędnej interpretacji płci czy fragmentami pozbawionymi tłumaczenia.

Wczoraj kolega skomentował, że przetłumaczono Woundwyrm na Ranżmij i żartował, że szkoda, iż nie przetłumaczono halflingów na półmolwy.

Nie no wiadomo - lepiej takie spolszczenie niż żadne. Przynajmniej więcej ludzi ma szansę zapoznać się z tytułem. Sam Rysław też pewnie patrzy na takie rzeczy z nieco innej perspektywy, bo siedzi w biznesie lokalizacji.

Można jednak się zastanowić, czy np. gdyby Disco Elysium doczekało się najpierw fanowskiego spolszczenia, to czy ewentualnie kolejna gra od ZA/UM ukazała by się z tego powodu bez polonizacji, bo twórcy uznaliby z góry, że nie warto inwestować w tłumaczenie, bo całą robotę najpewniej znów odwalą gracze. I czy hipotetycznie widząc potwierdzenie takich przypuszczeń, również inni developerzy odpuścili by sobie lokalizowanie na język polski. Oczywiście to tylko gdybanie, bo DE dostało oficjalnie język polski.

Z kolei Owlcat patrząc na inicjatywę spolszczenia WotR, przy nadchodzącym WH40k Roguetrader pewnie będą mieć jeszcze bardziej wywalone na polską wersję językową. Stwierdzą pewnie: "zróbcie se sami". I takie psucie rynku miał na myśli Rysław.

Silvaren - zgadzam sie z Toba w 100% - takie spolszczenia psuja rynek i w sumie lepiej, zeby ich nie bylo. Wiadomo, ze moze przyczyniaja sie do tego, iz troche wiecej osob siegnie po gre, ale badzmy szczerzy, to raczej bardzo niewielki odsetek, ktory w zaden sposob nie jest w stanie zadecydowac o sukcesie finansowym danej produkcji.

Ranżmij - swietne :)

Silvaren jak będziesz miał trochę wolnego czasu podziel się wrażeniami z nowego patcha z bg3.

Ps. Lubiłem wchodzić na Twój blog i czytać wnikliwe (czasami b. długie) analizy/recenzje - od dłuższego czasu jednak nic nie wrzucasz szkoda.

Ps2. Co do do WOTR nie zgadzam się - dla mnie spolszczenie to jednak bardzo duże ułatwienie i to nie wynika z braku dobrej znajomości angielskiego ale czasu który musialbym poswiecic na zrozumienie mechanik gry (osoba która nie siedzi w dnd albo pathfinderze) a którego zwyczajnie nie mam. Co więcej na wszystkie bledne tlumaczania m,in ranżmij zwracam uwagę tłumaczy. Powatpiewam, ze wotr zostałby kiedykolwiek przetłumaczony przez deweloperów zatem dla osob które maja do wyboru albo zagrać w produkcję albo nie z uwagi na blokadę jezykową (nawet jeżeli wiąząłoby się to z brakiem zrozumienia - z uwagi na jakosc tlumaczneia -wszystkich dokładnych sformułowań, jednak nie przesadzajmy fabularnie gra nie jest az trudna do zrozumienia).Dla mnie takie inicjatywy zasługują na poszanownie a nie krytykę w szczególności, ze nie znamy zespolu tlumaczy i nie wiemy czy w istocie słabo tlumacza czy po rpstu pewne błedne przelozenia w kontekscie pelnej wypowiedzi nie maja wiekszego znaczenia.. Bezinteresowane inicjatywy powinny byc wspierane - albo zglaszajac bledy albo suerujac swoja pomoc w tlumaczeniu a nie podcinac skrzydla sugerujac, ze albo biezecie sie za coś perfekcyjnie albo w ogole (przyklad z nieptrzetumaczonym idiomem ktory - w mojej ocenie-w kontekscie ilosci slow w grze /danej wypowiedzi raczej nie ma wielkiego znaczenia).

nicu93

Pograłem kilka godzin. Po ponad 2 latach zauważyłem, że:
- dodali akcję wycofania z walki (disengage), która zużywa akcję, czyli nie ma już podwójnej korzyści, że można było zaatakować i odskoczyć od wroga bezkarnie w ciągu jednej tury
- skok prowokuje ataki okazyjne
- kikanie obiektów otoczenia jest bardziej precyzyjne
- atak w plecy przeciwnika nie jest już darmową przewagą, ogólnie dużo trudniej teraz o przewagę (wysokość wciąż ją zapewnia), przez co większe znaczenie ma wykorzystanie zdolności i czarów, które przyznają przewagę przy rzutach
- interfejs jest trochę ładniejszy i bardziej czytelny, ale wciąż karta postaci i ekwipunek przypominają strony internetowe sprzed 20 lat określane mianem "czarna rozpacz"
- dodali filtrowanie przedmiotów w ekwipunku i przełączanie między osobistym plecakiem a zasobami całej drużyny
- usunęli efekty tworzenia powierzchni żywiołów przy atakach sztuczkami
- zbierana żywność nie przywraca już HP a służy jako zasoby wykorzystywane przy odpoczynku, każdy rodzaj żywności ma punktową wartość, a długi odpoczynek wymaga 40 pkt zasobów obozowych, aby wyleczyć drużynę i odnowić czary, ograniczyli też krótkie odpoczynki do dwóch na każdy długi odpoczynek
- skok, pchnięcie i parę innych akcji ma teraz przypisany klawisz skórtu, który przyspiesza rozgrywkę
- drużyna gracza automatycznie wykonuje skoki podążając za aktywną postacią, nie trzeba ich teraz przeprowadzać ręcznie przez każdą przepaść
- wprowadzili system reakcji na wzór tego z Solasty, z tą różnicą, że niekonsekwentnie - otóż na liście reakcji można wybrać, czy gra ma wykonywać daną reakcję automatycznie, czy pytać za każdym razem i tak np. smite paladyna może aktywować się automatycznie przy każdym ataku, ale jest też opcja, by aktywował się automatycznie tylko przy krytyku albo aby pytał za każdym razem - i to jest super. Niestety, są rzeczy, których nie da się skonfigurować inaczej niż: zawsze aktywne/zawsze bez reakcji i tak działają np. ataki okazyjne. Za krótko grałem, by sprawdzić, które czary i zdolności mają popupy, które mają reakcje wyłącznie modalne, a które nie mają reakcji w ogóle, mimo że mieć powinny

na minus/bez zmian:
- sterowanie wciąż irytuje, bo aktywna może być tylko jedna postać, a reszta podąża na łańcuchu, po prostu nie da się zaznaczyć na raz kilku postaci i wydać im rozkazu przemieszczenia się, tworzyć grup kontronych czy w prosty sposób sprawić, by nie pałętai się w miejscu
- pchnięcie (shove) dalej jest akcją bonusową, co rozwala totalnie balans walki
- przeciwnicy budzą uśpionych kompanów akcją bonusową, zamiast standardową, przez co dalej nie warto rzucać tego zaklęcia (tym bardziej, że HP przeciwników jest podwyższone)
- brak przygotowania akcji (ready), czyli jak nie dojdziesz do wroga, to skipujesz turę
- brak akcji uniku (dodge), czyli jak nie dojdziesz do wroga, to nie bronisz się tylko skipujesz turę
- efekty zaklęć wciąż działają jak powierzchnie żywiołów w Divinity, nadpisując się, czyli np. rzucając w jakieś miejsce Pajęczyne i rzucając następnie np. Ciemność, Ciemność usunie Pajęczyne, bo w jednym miejscu może być tylko jeden taki status - tak samo np. zaklęcie Mgły czy cokolwiek innego, gdzie jedno z drugim nie powinno się negować ani wchodzić w interakcję
- czary jak Chromatic Orb zadają mniej obrażeń, ale tworzą powierzchnie żywiołów
- tworzenie powierzchni żywiołów dalej sabotuje całą mechanikę koncentracji, bo zamiast jednego rzutu na koncentrację postać wykonuje je przy każdym kroku na płonącej powierzchni i prawdopodobieństwo przerwania zaklęcia jest niemal pewne
- brak pauzy uniemożliwia rozstawienie drużyny by przygotować skoordynowany atak/zasadzkę, bo włączenie turowego systemu działa w bańce, poza którą NPC czy przeciwnicy funkcjonują w czasie rzeczywistym
- gra dalej ma problemy z określeniem kto kogo zaskakuje, ustalaniem inicjatywy czy oskryptowanym, wymuszonym dialogiem na początku walki, który pomimo zaskoczenia przeciwników sprawia, że to wróg kończąc dialog atakuje pierwszy i następuje test inicjatywy
- ekonomia akcji wciąż nie istnieje, bo można przerzucać itemy w plecaku, upuszczać je na ziemię i przeciągać po polu walki (np. eksplodujące beczki) nie tracąc na tym ani ruchu, ani akcji bonusowej ani akcji standardowej
- granie paladynem jest tak samo głupie jak na większości sesji, gdzie ważniejsza jest interpretacja moralności przez DM niż odgrywanie postaci zgodnie z własną wizją i tak przykładowo jeśli dojdziemy do wioski złupionej przez gobliny i te gobliny kryją się na dachach w przygotowanej na gracza zasadzce, a to grasz zaatakuje je z nienacka, to grając paladynem zostaje się oathbreakerem za rzekome złamanie przysięgi przez taki wyprzedzający atak wymierzony w potwory
- wciąż nie da się jasno określić, jaki zasięg ruchu mają uczestnicy walki, a skakanie zakłamuje ustanowiony przez zasady dystans, jaki postać/potwór może pokonać na turę
- ze względu na obniżoną KP przeciwników zaklęcia z testem ataku są skuteczniejsze od zaklęć, przed którym chronią rzuty obronne (tym bardziej, że wrogowie mają podbite statsy względem wersji z monster manuala)
- potwory mają inne zdolności i zupełnie inny sty walki niż ich odpowiedniki z monster manuala
- walki z goblinami to w dużej mierze wciąż atakowanie ufortyfikowanym pozycji, strzeżonych przez wrogów używających głównie zwojów i granatów
- przeszukiwanie pojemników dalej jest pozbawione sensu, bo większość lootu to nic nie warte śmieci, więc mnóstwo czasu traci się na takiej bezsensownej "eksploracji
- wciąż brak cyklu dzień/noc

No i dalej nie ma osłon, które zapewniałyby premię do KP.

Generalnie kiepski early access. Totalny brako komunikacji i reakcji Larianów na feedback. Zero dialogu z graczami. Co parę miesięcy organizowali Panel from Hell i opowiadali o kosmetycznych zmianach i nowościach, ale wystarczy spojrzeć na forum studia Larian, które tematy mają tam największą liczbę stron z nabitymi postami. Dotyczą one:
- sterowania drużyną
- balansu ekonomii akcji (shove jako bonus itp.)
- balansu zaklęć vs AC vs saving throws i koncentracji
- powierzchni żywiołów
- braku elementów systemu, jak akcje dodge, ready, reakcje - które do najnowszego patcha ograniczały się do riposty i ataków okazyjnych

Generalnie dziesiątki stron zgłaszanych zastrzeżeń i konstruktywnej krytyki. W grze są po prostu nadmiarowe systemy - ten z D&D 5E i ten z D:OS2 i one się gryza, wykluczają albo nadpisują. Wczoraj grałem i zaobserwowałem kolejne Chybienie Krytyczne, które zadało obrażenia. No nie powinno tak być, bo w takiej sytuacji nie da się przewidzieć i zrozumieć, co się dzieje na polu walki, bo zwyczajnie to co się dzieje, dziać się nie powinno. Przez 2 lata gra się niewiele zmieniła, a do premiery już raczej będą tylko szlifować istniejącą zawartość i może jeszcze zmodyfikują system reakcji i to by było na tyle.

No i "Candlekeep" wciąż jest bardzo ważne w grze. Bo wyrzuca się na początku walki świeczkę z plecaka i każdy od niej może sobie odpalić broń (dip) i dostać na 2 tury bonusowe obrażenia od ognia do każdego ataku. Dlatego właśnie każdy powinien nosić w pecaku świeczkę albo nawet kilka, by mieć ogniste bronie przez cały czas trwania walki. No wiadomka - jak na sesji D&D, za darmo wyrzucasz z plecaka świeczkę pod nogi i odpalasz od jej płomienia miecz dwuręczny. Profit! A mina mistrza gry? Bezcenna!

Dzięki za wnikliwą analize! Nie rozumiem dlaczego Lariani tak się upierają i nie słuchają graczy.. Pozostaje czekać.

A fabularnie jak oceniasz - czuć klimat starych baldurów?

Fabularnie gra ponawia schemat z Original Sin 2, tylko zamiast obroży są wszczepione kijanki i poszukiwanie osoby, która może "wyleczyć" tę przypadłość. Pomijając powtarzalność konstrukcji fabularnej sama historia ma szansę na ciekawe rozwinięcie, ale w 1 akcie nic się w sumie nie wyjaśnia, ani specjalnie nie rozwija. Z oceną tego elementu trzeba czekać do premiery. Klimatu starych Baldurów nie czuć. Zupełnie inna rozgrywka - mi się w to dalej gra jak w Divinity. A i realia już od 4 edycji D&D, a w 5 tym bardziej zmieniły się razem z całą estetyką. Zamiast sword & sorcery i klimatu przygody, walki ze złem, wielkiej podróży przez Wybrzeże Mieczy czy intryg w zurbanizowanym settingu Cieni Amn, BG3 to takie współczesne, widowiskowe fantasy, kojarzące się bardziej z filmami Marvela, a mapka sprawia wrażenie poruszania się po kameralnym obszarze, jak po podwórku wokół domu. Zrobiła na mnie wrażenie panorama Wrót Baldura w zwiastunie z VGA, ale zastanawiam się, czy tam rzeczywiście będzie co robić - i czy praca kamery nie uprzykrzy rozgrywki w ciasnych uliczkach i ściśniętych domostwach.

No i nie oszukujmy się. W BG1 zaczynało się od tępienia szczurów w magazynie, odnalezienia się w brutalnych realiach obcego świata za murami Candlekeep po śmierci przybranego ojca, poszukiwaniu towarzyszy broni i próby rozwikłania problemu żelaza, ataków bandytów itd., co wiązało się z tajemnicą łowców nagród czyhających na głowę głównego bohatera. Tutaj na pierwszym poziomie jest spektakularna ucieczka na pokładzie statku kosmicznego pędzącego nad Avernusem - pierwszym kręgiem dosłownego Piekła. Walka ilithidów z kambionami, githyanki na czerwonych smokach i otwarcie w stylu Michaela Baya. Dopiero potem schodzimy z epickich wydarzeń na coś w mniejszej skali, ale wciąż będącego totalnym przeciwieństwem przyziemnych przygód z pierwszego Baldura i typowych kampanii dla niskopoziomowych postaci.

Towarzysze też sprawiają wrażenie, jakby scenarzyści wykonywali fikołki fabularne. W przeciwieństwie do serii Baldur's Gate w grze Larianów nie ma głównego bohatera. Tu każda postać z origin story jest równie ważna albo i ważniejsza i jakby protagonista gry zginął w prologu, to fabuła wciąż byłaby kompletna, gdyby kampanię kontynuowały postacie niezależne z drużyny. Jest po prostu grupka NPC-ów z kijanką w mózgu i oni są ważniejsi od postaci, którą tworzy gracz. Jedyne co ich łączy, to ta przypadłość, która powinna szybko zakończyć się śmiercią i przemianą w Ilithida. Nie ufają sobie albo wręcz gardzą sobą, grożą sobie śmiercią - a mimo to postać gracza i tak staje się nieformalnie przywódcą grupy. Nie ma w tym w ogóle sensu, no ale takie są ramy opowieści - ktoś musi klikać dialogi.

Jak rozpoczął się early access, gra mi się nawet podobała, ale im dłużej grałem, tym więcej problemów dostrzegałem w rozgrywce. Teraz pograłem nieco ponad 10 godzin i póki co parę rzeczy poprawiono, sporo wciąż tu jednak brakuje, by walka, jak na mój gust, chociażby mogła dorównać do tej z Solasty, ale generalnie nie jest źle. Może za kolejne 10 czy 20 godzin irytacja i zmęczenie rozgrywką skopiowaną z Original Sin dałoby mi się we znaki, bo nie lubię tamtej serii. Wkurza mnie upośledzone sterowanie, męczy żmudna eksploracja czy wykastrowane i przeinaczone zasady D&D 5E. Dlatego wciąż uważam, że jeśli komuś się podobało Divinity i nie przeszkadzają mu zasady D&D 5E (bo niektórym fanom D:OS nie leży losowość z D&D czy ograniczenie akcji zamiast punktów akcji), to będzie się bawił świetnie. Jak ktoś jest hardkorowym fanem starych Baldurów i nie podobało mu się Original Sin, to prawdopodobnie nie będzie czerpał przyjemności z grania w BG3. Jak ktoś ogólnie gra dla fabuły, postaci niezależnych, ładnych cutscenek czy udźwiękowionych dialogów albo też widowiskowej, nieskomplikowanej walki, to BG3 prawdopodobnie będzie dla niego fajną grą.

BG3 na pewno świetnie sobie radzi z reaktywnością, wynikającą z wielu sposobów na wykonanie pewnych zadań, czy może raczej metod do osiągnięcia określonych celów.

Baldur's Gate 3 to w sumie taki sam przypadek jak Fallout 3. Larian Studios jak Bethesda przejęło kontrolę nad cudzą marką i kolejną część robią toczka w toczkę na wzór swoich własnych gier. Nie bez powodu Fallout 3 nazywany był Oblivionem ze spluwami. Tak tutaj mamy Original Sin z nakładką D&D/Frogotten Realms. Jestem fanem klasycznych Falloutów i nie podobało mi się, co Bethesda zrobiła z tym uniwersum, ale mimo wszystko lubię gry Bethesdy. Uwielbiam Morrowinda, przegrałem mnóstwo godzin w Skyrima, Fallout 3 i Fallout 4. Mogę krytykować to, że Bethesda nie rozumie Fallouta, ale mimo wszystko Fallout 3 i Fallout 4 to dobre gry, miałem mnóstwo frajdy grając w nie. Podejrzewam, że Divinity Original Sin to też dobre gry, ale zupełnie nie w moim guście. Jedynkę wymęczyłem, dwójkę ogrywałem do połowy dwukrotnie, ale do końca nie dotrwałem nigdy. D:OS-y męczą mnie i nudzą. Chciałbym polubić BG3, mimo że ma rodowód Original Sin. Jak będzie? Dowiem się dopiero w sierpniu.

Fallout 3 to nie jest ani dobry crpg ani dobra strzelanka

W życiu bym nie nazwał fallouta 3 dobrą grą choć przyjemnie się w niego grało

Iselor, myślę, że powinieneś dać szansę. Oceny są mimo wszystko mocno pozytywne. Tutaj też chyba Adamus bardzo chwalił BG3. Obejrzyj może jakąś rozgrywkę na youtube. Ja po prostu oczekiwałem zupełnie innej gry, nie przepadam za formułą, na której BG3 bazuje, a np. Solasta, która wiele rzeczy robi gorzej od BG3 (grafika, roleplay, fabuła) daje mi mimo wszystko znacznie więcej frajdy, bo obsługa i zasady walki są dużo lepiej zrealizowane w grze Tactical Adventures.

Najwiekszy problem nowego Baldura to wlasnie to, ze nie jest to Baldur. Ja akurat bardzo lubie obie czesci DOS i uwazam je za gry lepsze od Pillarsow, daly mi zdecydowanie wiecej "frajdy"

Niestety, ale Forgotten Realms skonczylo sie na 3 edycji, pozniej to juz zdecydowanie inny klimat. I tak, zgadzam sie, ze ogolnie FR to "przaśne" fantasy, ale po spedzeniu setek godzin przy Gold Box'ach, Beholderach i najwazniejsze przy papierowej wersji drugiej edycji przestaje mi nawet przeszkadzac beznadziejna, przestarzala mechanika.

BG 3 to zapewne bedzie dobra gra, ktora na pewno nawet dokoncze po premierze, ale raczej nie bede uwazal tego za Baldura, czy FR.

Wklej w google: [CLASS BUILD] The Cauterizer
Nie wiem, czy mi linki działają na tym koncie, ale tutaj bezpośredni:
https : //forums . obsidian . net/topic/106646-class-build-the-cauterizer/

Grałem dość podobnym i jak się rozpędzi, to reszta drużyny poza kapłanem robi się niepotrzebna.

Ewentualnie barb spisuje się też świetnie ze sztyletami: Dobywany Wiosną + Nieużywane Ostrze. Albo build pod krytyki i powalenie obszarowe z Godzinami Św. Rumbalta/Zieloną Trawą albo pod przerywanie wrogom z dużą percepcją i takimi broniami, jak np. Komar + Rozbita Gwiazda, które mają wydłużony czas przerwania. Można też tanka, na forum Boeroer wrzucił build "gold dragon", który też wyglądał solidnie.

Przegapiłem jak zwykle ;) Wszystkiego dobrego i - tak na przyszłość - dużo dobrego grania w Nowym Roku :)

Polecam również dodatek. Bardzo fajna mapka i chyba 12 nowych broni i kilka kolejnych postaci. Nowe uzbrojenie jeszcze niezbalansowane, ale tradycyjnie już odhaczyłem unlocki i achievementy.

Cyberpunk 2077 to taki toczka w toczkę Wiedźmin 3, tylko zamiast mashowania przycisku myszy w celu atakowania mieczem masz nieco większe pole do popisu pod względem rozgrywki - całkiem przyjemne strzelanie FPP, walka melee może być, hacki działające trochę jak czary, skradanie i chowanie zwłok było zbugowane jak grałem, ale przeważnie działało. Generalnie jest większa różnorodność w rozgrywce, więcej stylów gry, nie jest to tak monotonne i powtarzalne.

Skąpe dialogi, schemat questów, prowadzenie za rękę od znacznika do znacznika, świat pełen powtarzalnych aktywności, śmietnik w ekwipunku - jak w Wiedźminie 3.

Wysoką jakość mają zadania głównego wątku i te, które kręcą się wokół głównej obsady historii. Część questów pobocznych, zleceń itp. nawet jeśli klepane są od kilku schematów, to mają bardziej otwartą strukturę odwiedzanych miejsc niż misje stricte fabularne.

Mi się w to grało lepiej niż w Wiedźmina 3. Chciało mi się wyczyścić całą mapę i sprawdzić inne zakończenia, a jak wyjdzie dodatek w tym roku, to do gry na pewno wrócę. Dzikiego Gonu nie odpaliłem od 7 lat.

Stan techniczny i optymalizacja jednak zostawiają wiele do życzenia. Jakbyś kupił, sprawdź czy będzie grywalne. Kojarzę, że chyba modernizowałeś peceta, ale wymagania podane przez cdp red nie odzwierciedlają rzeczywistości.

Zależy. Większość opinii stwierdza, że nie. Pierwszy dodatek jest ponoć przekombinowany i nudny, nawiązuje do sfery prawa, może Aeon ma ciekawe dialogi tam. Dużo zagadek, walki i wkurzający boss. Miał w większości negatywne recenzje na Steam gdy wyszedł.

Treassure of the Midnight Isles to następca Beneath the Stolen Lands z Kingmakera. Tzn. jest to oddzielna kampania nastawiona na walkę, gdzie można potestować buildy i inne ścieżki mityczne od strony mechanicznej. To taki odpowiednik nieskończonego lochu, trochę roguelite jakby nie patrzeć - chociaż w dlc do KM można było grać bez trybu permadeath, wczytując rozgrywkę po przegranej walce. To dlc zapewne jak poprzednio BtSL wprowadzono również do głównej kampanii w skondensowanej, skończonej formie, gdzie pewnie wysp jest kilkanaście ze z góry ustaloną zawartością, bossami i teoretycznie tą samą historią. W Kingmakerze było to jednak zagrzebane w sekretach i trzeba było mieć dużo szczęścia, aby odblokować ukryte zakończenie. Ten dodatek rozgrywa się pewnie podczas pobytu w Otchłani. Chyba że też jakoś go dawkują, jak w Kingmakerze co rozdział.

Jest też DLC, które można określić jako symulator mieszkańca Mariupola wiosną 2022. Nastawione na historię i zarządzanie ograniczonymi zasobami, walkę o przeżycie w mieście atakowanym przez demony. Krótkie, ale ponoć ciekawe. Historia niezwiązana z główną kampanią. Urywa się, ale ma być kontynuowana w season pass 2.

Ostatnie DLC na ten moment dodaje towarzysza i jego klasę - zmiennokształtnego. Jedna z najgorszych profek w PF, ale implementacja w grze może być lepsza, bo gra inaczej interpretuje ataki bronią naturalną itp.

Imo więcej z gry wyciągniesz przechodząc podstawkę innymi ścieżkami. Licz ma swoich unikalnych towarzyszy i armię - dość rzec, że kilku kluczowych NPC-ów może ożywić jako nieumarłych i wcielić do drużyny. Aeon ma zupełnie inne zakończenie, bo manipuluje czasem itp. Każda ścieżka w sumie ma jakiś zestaw zadań, niektóre zostały rozbudowane w Enhanced Edition, by zatrzeć różnice objętości zawartości dla każdej z nich.

Drenz, grałeś już w Alaloth?

Wczoraj pokazali gameplay podczas Nintendo Direct i w e-shopie ta sama cena. Mapę wciąż można rysować samemu albo skorzystać z QoL i włączyć automapowanie. Jak ktoś ma Switcha, to może gry wyjdą na karcie, którego zawsze można odsprzedać. Wtedy zagra się wychodząc niemal na zero, chyba że ktoś kolekcjonuje gry. Jak nie, to zostaje digital i trzeba się liczyć z ceną bez względu na platformę. Denuvo nie jest problemem, bo będzie alternatywa dla pecetowego portu w postaci zagrania na yuzu lub ryujinx. Jak ktoś będzie chciał spiracić, to pewnie w ten sposób spiraci. Gry Atlusa rzadko mają jakieś sensowne promki na Steam.

+1 dla Pool of Radiance. To kawal znakomitego AD&D, naprawde warte ogrania. Na drugim miejsu Champions of Krynn.

Nie rób złodzieja, chyba że to wieloklasowa postać np. wojownik/złodziej, inaczej zbyt wiele w walce nie zdziała.
Maksymalne wartości głównych atrybutów dla klas (np. Siła u wojownika) dają premię do expa.
Uśpienie odwraca wynik walk. Bezradni wrogowie nie atakują i można na nich przeprowadzić coup de grace. Później jest jeszcze Stinking Cloud. Na wyższych poziomach Fireball robi robotę. W PoR walczy się przeciwko całym armiom - warto ustawić maksymalną prędkość walki.
Slow poison może uratować skórę. Ogólnie trucizna w tej grze może łatwo zabić postać po jednym ataku.
Niektórzy nieumarli wysysają poziomy. Można je przywrócić, ale traci się cały exp uzbierany ponad aktualny lvl.
Oszczędzaj złoto na awansowanie bohaterów. Każdy awans kosztuje 1000 golda. Klejnoty nic nie ważą, monety sporo. Kupienie np. strzał pozwalało pozbyć się miedzi i srebra i wymieniało monety na wyższy nominał. Przeciążenie zmniejsza zasięg ruchu w walce.
Detect Magic odfiltruje magiczne przedmioty np. spośród 50 długich mieczy po walce. Zwoje trzeba identyfikować czytaniem magii. Daj magom różdżki i strzałki do rzucania. Rzucenie niektórych zaklęć następuje dalej w tej samej kolejce inicjatywy, że niektórzy wrogowie wykonają ruch między rozpoczęciem a ukończeniem zaklęcia (jak PoE2 w trybie turowym). Warto opóźnić działanie aż wrogowie się ruszą, żeby nie stracić czaru, gdy mag obserwie od wroga.
Notuj sobie akapity z dziennika, które odblokowałeś. Z przeciwnikami można się czasem dogadać. Jeśli podczas walki zaczną uciekać, lepiej przeczekać skupując tury, bo przeważnie i tak ich się nie zdąży dogonić.
Dużo rozpisałem się o grze na swojej stronie silvaren.pl. Znajdziesz tam więcej informacji bez spoilerów.

Silvaren w zasadzie wyczerpal temat, ale zobacz sobie ten Gold Box Companion. Z tego co kojarze, to pozwala on uzywac opcji "Fix", ktora pojawila sie dopiero w drugiej czesci trylogii. Bez tego bedziesz musial po kazdym odpoczynku na nowo zapamietywac i rzucac czary leczace, a to jest czasem nuzace.

Ja miałem chyba jednego wieloklasowca w drużynie - krasnoluda wojownika/złodzieja. Do tego dwóch magów, dwóch wojów i kapłana. W grze jest limit poziomu dla każdej klasy, ale poszczególne rasy mogą awansować maksymalnie nawet poniżej tego limitu. Trzeba by zajrzeć do instrukcji. Generalnie najlepszą rasą jest człowiek, ale dwuklasowanie weszło dopiero w Curse of the Azure Bond, dlatego można w PoR wziąć inne rasy, np. elfa i robić wieloklasowców jak wojownik/mag.
Respawnu jako tako nie ma, przynajmniej nie przypominam sobie nic. Każdy obszar miał tak jakby coś do odhaczenia i póki nie wypełniło się celu, to można było ewentualnie wpaść na patrole. Czasami potwory przerywały odpoczynek jeśli dobrze pamiętam. Zwykle obszar po wyczyszczeniu jest już pusty.
Co do złodzieja - nie pamiętam zamkniętych skrzyń, zawsze jest zaklęcie kołatki w razie czego. Wydaje mi się, że były pułapki i czasami złodziej je rozbrajał, ale już nie pamiętam jak to dokładnie przebiegało. Czas w grze płynie inaczej w zależności czy aktywnie przeszukujesz przy każdym kroku - jak przemierzasz podziemia przechodząc z kwadratu na kwadrat w 10 minut, aktywnie przeszukując, to na pewno pułapki da się znaleźć i złodziej jakoś je rozbraja, ale to nie zawsze się udaje i czasem ktoś jakieś obrażenia wyłapuje. Warto korzystać z search, aby znaleźć ukryte drzwi.
Też grałem bez goldbox companion. Sam rysowałem mapy a po każdym odpoczynku ręcznie rzucałem leczenia ran. Jak już się opanuje sterowanie, to idzie sprawnie. Z tego co wiem, wersje na Steam, które trafił tam do sprzedaży chyba w zeszłym roku mają zintegrowanego goldbox companion.

Zlodziej jest srednio przydatny, jak juz koniecznie chcesz, to tak jak napisal Silvaren wez krasnoluda wojownika/zlodzieja.

Jezeli bedziesz chcial grac w kolejne czesci, to i tak wieksza czesc z druzyny na pewno stworzysz na nowo, dochodza tam nowe klasy (lowca, paladyn), no i w dalszej perspektywie warto myslec o dwuklasowcach ludziach.

W POR mozesz stworzyc sobie druzyne jak chcesz, pamietaj tylko, ze warto miec co najmniej dwie postacie rzucajace zaklecia (moga byc dwuklasowcy), min. jednego kaplana i min. dwoch wojownikow.

Co najmniej dwoch magow jest istotnych - czesto walczysz z WIELOMA przeciwnikami i dobrze ulokowany fireball potrafi wyczyscic plansze.

Złodziej akurat bez względu na rasę nie ma limitu poziomu w ogóle, co jest dość zabawne.
O tym zadaniu dla kobiecej postaci też czytałem nim zagrałem, ale które to było - nie wiem.
Istotne w składzie drużyny jest to, by ktoś z dużą liczbą HP zbierał ciosy i onehitował słabszych wrogów, a wojownicy mają coś w stylu rozpłatania - po eliminacji celu mogą uderzać jeszcze raz wrogów w zasięgu aż spudłują.
I tak jak wspomniał verify - dobrze wymierzony fireball czyści planszę, a tam serio czasem jest cały ekran wrogów w polu widzenia i nawet dwa fireballe w ciągu tury są przydatne. Mogą być to gobliny czy orkowie, ale jak walą z łuków to przy takiej liczbie prawdopodobieństwo trafienia krytycznego jest dość duże. Dlatego dobrze mieć narzędzia, jak ogniste kule, które przerzedzą towarzystwo.
Mi pojedyncza kapłanka w drużynie wystarczyła do leczenia. Później jeszcze rzucała modlitwę.

Pamietaj jeszcze, ze jednoklasowy mag bedzie mial okrutnie malo HP (1-4 co poziom + ewentualny bonus z CON powyzej 14).

Nie ma jej w obozie poszukiwaczy? Czy jak się tam nazywali. To dokąd idzie, zależy chyba od etapu wątku głównego w tym rozdziale.

Jeśli dobrze pamiętam, to po opuszczeniu wyspy Fortu Joy i przejściu do kolejnego aktu wszyscy, którzy nie towarzyszą postaci gracza nie będą już mogli dołączyć do drużyny, dlatego chyba warto skupić się na jednym, stałym składzie.

1. FTL, ale to bardziej cos a''la roguelike.
3. Eye of the Beholder 2!
A z tych wspolczesnych to moim zdaniem Legend of Grimrock 2.