Forum: Najlepsze gry roku 2000

Giants: Citizen Kabuto to doprawdy wielka gra. O klasie tego tytułu nie stanowi wcale to, że przez lata powstawania narosła wokół niego legenda, ani to, że grafiką całkowicie w 2000 roku deklasowało konkurencję może poza "The Operative: No One Lives Forever", "Heavy Metal: F.A.K.K.", "American McGee's Alice", "Messiah", "Sacrifice". Wreszcie otrzymalismy produkcję, która łączy elementy bardzo wielu gatunków i czyni to wzorowo. Jest to gra na tym polu bliska ideałowi. Grę odświeżyłem sobie po ponad 20 latach. Przejście gry zajęło mi ok 15-16 godzin.

Grafika. O ile gra na początku wygląda wybornie o tyle na dalszych etapach po prostu rzuca na glebę. Jest idealnie wymodelowana, a wrażenie 3d doprowazono niemal do perfekcji. Kolory są tak soczyste, kształty tak plastyczne, że aż chce się przedostać na drugą stronę ekranu. Przez większość czasu akcja toczy się na tropikalnych wyspach. Rzeźnia w niesamowitym otoczeniu. Ciągnące się kilometrami równiny, falujące lasy i majestatyczne góry. Do tego doskonała woda. Na jej powierzchni odbijające się refleksy słoneczne robią ogromne wrażenie. Wrażenia wizualne dozowane są subtelnie. Im dalej w las tym wszystko wygląda co raz ciekawiej.

Gameplay. Gra oferuje sporą swobodę i pozwala wcielić się w trzy różne frakcje. Poznawanie nowych ras opracowane zostało bardzo ciekawie. Grę rozpoczynamy jako jeden z Meccaryns uzbrojonych po zęby kosmicznych awanturników. Poznajemy możliwości tej frakcji rozgrywając co raz trudniejsze misje i dopiero po kilku godzinach gra rzuca nas we wnętrze nowego alter ego pięknej nimfetki Delphi, która ma wiele zdolności magicznych. Ostatnią frakcją jest wcielenie się w giganta Kabuto i sianie demolki. Granie każdą frakcją ma swoje niesamowite smaczki, bo przez większość czasu jesteśmy zadziwiani możliwościami naszego podopiecznego. Jako jeden z Meccaryns nie działamy samotnie. Często pomagają nam inni towarzysze. Zaś w pewnym momencie gra zamienia się w rasowe RTS, bo samodzielnie musimy zając się budową bazy, gromadzeniem surowców, obroną swych włości. Kierowanie Delphi odkrywa przed nami nie tylko walkę i RTS, ale też wyścigi skuterów wodnych budzące skojarzenia z Star wars-Episode 1:Racer. Każdy element został gruntownie przemyślany. Gros czasu spędzony w grze stanowi akcja. Meccaryns posługują się najnowszą techniką. Korzystać możemy z granatów, min, działka samobieżnego, snajperki, karabinu maszynowego, moździeża, wyrzutni rakiet, dopalaczy zdrowia, plecaka rakietowego czy kamuflażu. Sprzęt Delphi to broń biała jak katana i łuk. Poza tym sprawnie posługuje się czarami. Gigant Kabuto z kolei nie potrzebuje broni. Jemu starczą olbrzymie kończyny, by rozrywać wrogów na strzępy. Może też pożerać wrogów, by uzupełnić zdrowie i jeszcze bardziej urosnąć.

Klimat. Daleki od patetyczności czy ewokowania wrażenia, że uczestniczymy w jakimś wielkim przedsięwzięciu. Gra została stworzona ze specyficznym angielskim poczuciem humoru przypominającym skecze grupy Monty Python. W grze padają niezgorsze bluzgi. Goście od dialogów wykazali się świetnym poczuciem absurdu i komizmu sytuacyjnego.

Podsumowanie. Ludziom z Planet Moon studios udało się wyczesać coś nieprawdopodobnego. Świetna grafika i soundtrack, genialny humor, gameplay na poziomie kosmicznym. A na deser gra posiada znakomity polski dubbing. Gra ma również świetne animacje i bardzo wygodne sterowanie jak na warunki gier TPP z przełomu wieków.