Forum: Jak nauczyć grać w gry osobę dorosłą?

Jak nauczyć grać w gry osobę dorosłą?

Witam,
Sprawa taka jak w tytule, temat naprawdę ciężki bo myślałem, że to będzie łatwiejsze zadanie.

Moja żona chciałaby stać się gamerką, i z góry mówię, to są jej czyste intencje i naprawdę duże chęci, a nie jakieś moje męczące namowy. Problem w tym, że przez całe życie jej kontakt z grami był równy zeru, jedynie co to jakieś pierdoły typu 'Coin Master' na smartfonie.

Ogólnie to jest masakrycznie bo brakuje tu całkowicie podstaw, począwszy od choćby poruszania się postacią. Jakbym miał zobrazować w jakim jesteśmy punkcie to ona podczas rozgrywki robi mikropauzy aby spojrzeć na klawiaturę i odnaleźć klawisz nawet typu WASD. Nawet w grach LEGO ma nieraz problem ominąć 'proste' przeszkody, bo brakuje takiej koordynacji na zasadzie: skocz i jednocześnie porusz się w przód z odpowiednim wyczuciem.

Problem, że tak to ujmę, psychologiczny jest taki, że jak posadziłem naszych małych szkrabów do gier to oni sobie pykali, brzdąkali, coś się na ekranie działo, ich ciekawość tylko rosła, porażki nie miały dla nich znaczenia no i wiecie w końcu odkryli, że takie i takie działania dają dany efekt, no i wszystko przyszło jakby "samo". Proces był długi i żmudny, ale dzieci mają zupełnie inne podejście bo niczym się nie przejmują oraz lepiej chłoną wiedzę, więc mimo, iż ich gameplay był ciężki do oglądania, to im mimo wszystko taka koślawa i mozolna gra sprawiała frajdę. No a z osobą dorosłą to wygląda inaczej bo ma inne podejście, inne nastawienie, mniejszą wyobraźnie i chce nieco bardziej i szybciej widzieć efekty swoich działań, no a dodatkowo szybko się irytuje i poddaje.

Tak więc wobec powyższego... Jak w ogóle temat sensownie ugryźć i do jakich gier polecacie żonkę posadzić? Jej sercem najbliżej do strzelanek, ale moim zdaniem to na razie za duży kaliber bo już były próby i gdy dochodzi do wymiany ognia to ona potrafi się tak zestresować, że posyła pół magazynka w niebo (nie mówiąc już, żeby zabiła kogoś z większej odległości niż długość garoty Hitmana). Tak na dobrą sprawę jedynie póki co szło jej w LEGO, choć też bez rewelacji, no ale w co-opie jakoś brnęliśmy przez tę grę, bo w pojedynkę też szło koślawo, a czym rozgrywka bardziej dynamiczna tym gorzej. Więc w skrócie potrzebujemy ciekawej gry (możliwość coop byłaby zaletą), gdzie można przyjąć spokojne chillerskie tempo, aby po prostu nauczyć ją schematów panujących w grach i zbudować jej taką ogólną koordynację no i taki fundament jak w ogóle do gier się zabierać.

Dzięki za rady!

Dajże jej chłopie jakąś turówkę typu "Hirołsi" albo jakąś przygodówkę point&click na początek. Po tym co napisałeś powinny się sprawdzić doskonale.

Portal w sumie też powinien być spoko opcją.

Ja moją wybrankę serca też próbuję nauczyć grać i tak się to już ciągnie od dwóch lat... sytuacja taka sama jak u Ciebie, nigdy wcześniej w życiu żadnych przypadków jeśli chodzi o gry i samo granie. Raz jej idzie dobrze, raz źle... zależy od dnia i jej humoru, ale naprawdę jeśli ktoś nigdy wcześniej nie miał do czynienia z grami to ciężko jest go tego nauczyć. Według mnie to z tym 'czymś' trzeba się już urodzić... bo jak wcześniej wspomniałem trwa to już dwa lata i raczej żadnych popraw nie będzie, zostanie na tym poziomie jakim jest... a ograła już ze mną w kooperacji takie tytuły jak: Resident Evil, Trine, dwie odsłony z LEGO, RIDE, Painkiller'a, Mortal Kombat, Shank, Magicka, The First Templar.. może samo granie nie idzie jej najgorzej, ale odnajdywanie się w danej lokacji i kojarzenie z nią faktów to największy problem.

Moja żona wiele nie gra, ale sama w wieku nastoletnim nauczyła się grać w trzecich Herosów - nie jest to jakiś wysoki poziom gracza, ale daje radę. Może spróbuj ? Nie wiem jak z innymi turówkami, bo np. moja żona niecierpi Cywilizacji.

Poza tym....może hidden object ? Kiedyś razem przeszliśmy Nightmares from the Deep: Wyspa Czaszki....Polecam.

Niech ruszy klasyczne przygodówki: Książę i Tchórz? Syberia ? Gray Matter ? Nie wiem co ostatnio wyszło, co jest na topie w gatunku, ale coś się znajdzie.

Ja z 20 dobrych lat temu nauczyłem własną matkę grać na kompie. Na pierwszy ogień poszło Return to Castle Wolfenstein ale kompletnie nie ogarniała sterowania (wiecie, "chodzenie po suficie"). Wtedy wymyśliłem żeby zaproponować starenka grę The Thing, dlatego że tam sterowanie myszka było tylko w poziomie. Załapała, potem właśnie RtCW i poszło. Teraz Doomy, Assassiny, Far Cry'e na bieżąco zalicza.
Także polecałbym coś z w miarę prostym sterowaniem.

U mnie edukacja zony przechodziła na padzie, ale w sumie fajnie jest zacząć od czegoś przyjemnego i nie wymagającego jeszcze koordynacji prawa gałka + lewa gałka (mysz i klawiatura) a jak już wejdzie nawyk to jest łatwiej.

Obecnie gra na switchu i przechodzi zeldy i mariany, więc chyba się udało.