Gra It Takes Two | XSX

Powiem wprost - znowu to zrobili! I bynajmniej nie mam na myśli CDPR ;) A Way Out byłem tak oczarowany, że myślałem, że nie da się tego przebić, a jednak Josefowi Faresowi i jego zespołowi jakoś udało się podrasować jeszcze bardziej wszystko to, co w ich poprzednim dziele mnie urzekało. It Takes Two pochłonęło mnie i moją żonę tak, że ograliśmy tytuł w jeden weekend.

Gameplay to kwestia preferencji, bo ktoś może woli gry wideo, które operują jedną mechaniką przez całą rozgrywkę i to jest ok. Osobiście jednak najbardziej lubię takie, które umiejętnie żonglują wieloma, a w It Takes Two jest ich od groma i każda została zrealizowana niebywale znakomicie. Każdy rozdział wyróżnia się zupełnie innym stylem gry, mechanikami, zagadkami, krajobrazami, przeciwnikami, itp. przez co gra ani przez chwilę nie jest nużąca, a wręcz przeciwnie, wciąż zaskakuje, zachwyca i bawi.

Produkcja ma idealnie wyważony poziom trudności. Nie nazwę się nie wiadomo jak hardkorowym graczem, ale jednak kończę te kilkanaście-kilkadziesiąt tytułów rocznie i gram w gry od prawie 30 lat, więc myślę, że jakieś tam doświadczenie gamingowe mam, ale jednak It Takes Two od czasu do czasu zaskoczyło mnie przyzwoitym wyzwaniem. Z kolei moja żona, która w gry wideo gra tylko od święta, nie była produkcją przytłoczona i odnajdywała się we wszystkich mechanikach jakie serwowała (jakie serwowała produkcja, nie żona :)). W grze mamy punkty kontrolne niemalże co kilka sekund, więc gra nie frustruje i nie karze za nieprawidłowo wykonane skoki, wślizgi, itp.

Fabuła nie jest może jakaś odkrywcza,

, a postaci rzucają trochę oklepanymi tekstami, jednak myślę, że nie ma co tytuł za to krytykować, bo fabuła jest tutaj raczej kontekstowa i to nie ona gra tu pierwsze skrzypce, aczkolwiek jest całkiem przyjemna, gdzieniegdzie nawet wzruszająca, a z postaciami można się co nieco utożsamić, zwłaszcza jeśli ogrywa się It Takes Two z drugą połówką. To po prostu idealna gra dla par/małżeństw.

To nie najlepsza gra w jaką kiedykolwiek grałem, ale zdecydowanie najlepsza kooperacyjna gra w jaką grałem i moim zdaniem wzór do naśladowania w tym gatunku. Aż budzi to podziw, że w czasach dominacji gier multiplayer, gier jako usług, remasterów/remake’ów, itp. zniesławione Electronic Arts godzi się wydawać taką produkcję jak It Takes Two.

Mnie najbardziej rozśmieszyło, ze fabuła jest o godzeniu się dwojga ludzi.
Siedliśmy dzisiaj "rodzinnie" i natężenie dramy, pretensje, obrażanie się, kłótnie podczas gry były jedyne w swoim rodzaju.