Przeczytałem wszystko, zbiory opowiadań i sagę.
Plusy:
- niektóre opowiadania, świetny ,,Wieczny ogień" i większość z tomu ,,Ostatnie życzenie".
- klimat
- Borch Trzy Kawki, Regis z sagi, Jaskier, krasnoludy, Eyck z Dennesle i jego walka ze smokiem
Minusy:
- żenujące ,,miłosne" opowiadania
- saga czyli za dużo nudnej polityki, i żenujących romansów
- związek Wiedźmina i Yennefer
- dłużyzny o rezterkach czarodziejek
- głupio mądre rozterki Geralta (zwłaszcza te miłosne) i jego ,,mądrości".
Ogólnie to myślałem że Saga to książki przygodowe, tak fajne jak niektóre opowiadania z serii, a tymczasem niestety to pół romansidło, pół moralizatorskie pieprzenie. Myślałem że Wiedźmin to mrukliwy i mroczny kozak, a tymczasem to prawie że zakochana nieszczęśliwie nastolatka.
A wy jak uważacie? Wiem że to niepopularna opinia bardzo.
Roland z ,,Mrocznej Wieży" to jest kozak a nie Geralt.
Chłopak nie wiedział co będzie dalej robić po zakończeniu stażu, a tu GOL - spełnienie marzeń!
Panie, widze że do Ciebie to by bardziej Zabójca Trolli przemówił jak Wiedźmin to dla Ciebie moralizatorska dłużyzna.
Brzmi nieźle ale widzę że oceny marne.
Edit. Warhammer - czyli odpada, nie lubię książek z gier.
Typowy tok rozumowania dzieciaka ze szkoły podstawowej.
"Komuś nie spodobała się książka, która mnie się podoba? To znaczy, że jest on głupim dzieckiem. Nic z tej lektury nie zrozumiał, bo jest zbyt dziecinny!"
Jedyne co Gęsty wyjaśnił to jego niechęć do jakichkolwiek tematów związanych z miłością. Świadczy to prawdopodobnie idealnie o jego niechęci do płci pięknej, problemów z nią, brakiem akceptacji, odrzuceniem. Wszystko to daje nam mieszankę wywołującą u niego alergię niczym fakty dla szurów
Zacznij brać jakieś leki bo już masz jakieś omamy.
Temat o tym że ktoś niespecjalnie lubi książki z wiedźmińskiego uniwersum a ten jakieś "wyjaśnianie kuców" znalazł...
Zacznij brać jakieś leki bo już masz jakieś omamy.
Temat o tym że ktoś niespecjalnie lubi książki z wiedźmińskiego uniwersum a ten jakieś "wyjaśnianie kuców" znalazł...
no a kto czyta ksiazki fantasy jak nie kuce?
no a kto czyta ksiazki fantasy jak nie kuce?
Czyli jednak paranoja pełną gębą :D.
wyrzuciles 1, musisz wyjsc z piwnicy matki i porozmawiac z ludzmi zyjacymi na powierzchni...
I ci ludzie na powierzchni mi powiedzą że wyłącznie kuce czytają Maas i Bardugo? :D
To muszą być ci osławieni lewaccy myśliciele :D.
o super, jeszcze sie pluje cos wszedzie o lewakach, czyli ze bankowo konfederata
znajdzcie lepsza definicje kuca
I ci ludzie na powierzchni mi powiedzą że wyłącznie kuce czytają Maas i Bardugo? :D
niby nie, bo normalnie wymienilbym jeszcze nastolatki, ale one poszly w k-pop wiec...
Nie no stary, przecież ja w oczywisty sposób żartuję. Nawet nie podejrzewałbym intelektualnej elity tego kraju o zniżenie się do tak niskiego poziomu jak fantastyka, sci-fi czy kryminał. To są przecież gatunki zarezerwowane dla chamstwa i prostactwa, dlatego zamiast odzywać się niepytani powinniśmy się zamknąć, czytać te swoje Cooki, Sandersony, Lemy czy inne Dukaje i pozwolić elicie w skupieniu kontemplować Ulissesa, choć pewnie i to już zbyt niskie progi dla umysłów lewicowej elity tego kraju... Ale to przecież dla was tylko kolejne wyzwanie bo cóż może być bardziej inspirujące dla wielkiego umysłu niż studiowanie strumienia własnej świadomości.
o super, jeszcze sie pluje cos wszedzie o lewakach, czyli ze bankowo konfederata
No cóż, nie chcę się drapać po nie swoich jajach (że się tak grubiańsko wyrażę jak to chamy i prostaki w zwyczaju mają) ale wszedłeś w wątek dotyczący oceny literatury i pierwszy tekst jaki walnąłeś to coś o kucach... Nie śmierdzi ci to lekko hipokryzją? Tzn. ja nie wiem, tylko pytam, przecież nie jestem w stanie objąć swym umysłem marnym co tak wybitny umysł miał na myśli :D...
Daj jakaś książkę 10/10, żebyśmy mieli odniesienie.
,,Lśnienie" Kinga, chociażby, albo pierwszy tom ,,Mrocznej Wieży" Kinga
Rolandowi to Geralt może kabury od rewolwerów jedynie czyścić
,,MW" to prawdziwe, dobre, twarde, męskie fantasy.
Jak potrzebujesz męskiego fantasy ze spoconymi, napakowanymi kolesiami to może Conan Howarda albo Teleny Oscara WIldea?
Od Kinga wrażenie na mnie zrobiły tylko cykl "Mroczna wieża" oraz powieści "Lśnienie", "To", "Bastion", "Misery", "Zielona mila", "Carrie". I raczej nic więcej nie znalazłoby się co mógłbym polecić.
Są gusta i guściki. Mi się podobały. "Mroczną wieżę" tylko oglądałem i ekranizacja mnie nie porwała, ani nie skłoniła do przeczytania książki. Nie podobała mi się także "Gra o tron", ale to nie znaczy, że książki czy serial są słabe.
Grę o Tron oglądałem, szkoda gadać o ostatnim sezonie.
Książkę słuchałem audiobooka pierwszej czesci i czytałem dwa następne tomy.
Fajne są rozdziały z Zombie, (jestem mega fanem tematu), fajne te z Jaimem, Ogarem, Tyrionem (ulubiona postać razem z Bronem). Stary Tyriona to też mega kozak, a i lubie też tego rudego zza muru.
Niesamowicie irytujące są te z Deanerys (nie cierpię, te rozdziały przerywały mi lekturę, w sumie to je pominąłem większość, nie dałem rady czytać).
Nie cierpię też tych z Aryą, Branem, i Ro
obem.
GOT tysiąc razy lepszy od Wieśka.
Serial GoT mega, ale książki lepsze nadal.
Krwiopijca
Ekranizacja Mrocznej wieży jest słabiutka przy sadze Kinga. Ogromna przepaść i nie mające prawie nic wspólnego ze sobą.
Saga "Pieśń lodu i ognia" to o wiele lepsze fantasy od sagi o Wiedźminie, bo to nie ta liga. Opus magnus G.R.R.Martina to PLIO, a Sapkowskiego trylogia husycka, a nie żadna saga o Wiedźminie.
Najlepsze sagi fantasy to:
„Malazańska Księga Poległych" - Steven Erikson.
„Władca Pierścieni” - J.R.R. Tolkien.
„Pieśń Lodu i Ognia” - George R.R. Martin.
„Archiwum Burzowego Światła” -Brandon Sanderson.
„Czarna Kompania”, - Glen Cook.
Nie warto sugerować się filmami/serialami i wyrabiać na ich podstawie zdania jaki może być materiał literacki, bo ten często jest lepszy o kilka cali we wszystkim. To co jest możliwe w książkach trudno przełożyć na ekran i jest tona uproszczeń i głupotek w filmach/serialach.
Ale porównując same seriale do siebie to wiadomo, że serial Netflixa "Witcher" jest badziewiem na tle dwóch najlepszych seriali fantasy jakie kiedykolwiek powstały - "Robin of Sherwood" 1984-1986 oraz "Gra o tron" 2011-2019. Serial Witcher za to jest póki co wyśmiewany za nędzny pierwszy sezon.
PLiO Martina to może i saga, ale bardziej w rozumieniu dobrze napisanej telenoweli meksykańskiej niż ambitnej książki. Jeśli chodzi o teksty, metę, galerię postaci to PLiO przy Wiedźminie szału nie robi.
Wiedźmin
Wszystko zależy od odbiorcy i dla mnie jest lepszy "Wiedźmin". Nie jestem pisarzem, ani nie odbierałem nauk w jaki sposób napisana jedna książka jest obiektywnie lepsza od innej. Ja wolę czytać książki luźniejsze i takie mi bardziej pasują. To w zasadzie tyle. Cenie sobie takiego np. Brenta Weeks'a, albo R.A. Salvatore czy Richarda A. Knaak'a.
PLiO Martina to może i saga, ale bardziej w rozumieniu dobrze napisanej telenoweli meksykańskiej niż ambitnej książki.
Pierwsze dwa tomy to imho właśnie ambitniejsza literatura, ale potem poziom zjeżdża stosunkowo mocno i zaczynają się dłużyzny.
Ja mam duzy sentyment do Wiedzmina. Po prostu w bibliotece w tamtych czasach nie bylo dziel Kinga, Cooka itp itp. Bylo duzo fantasy/sf w wykonaniu rosyjskim. Sf ruskie mocno staly, ale ich fantasy sssie. Wiec nasz polski Wiedzmin byl dla mnie super. Jezeli chodzi o sprawy sercowe w fantasy to mnie co innego denerwuje. Mianowicie w wielu teraz popularnych cyklach bohaterowie maja haremy. Czasami mam wrazenie, ze jest to wciskane na sile bo seks sie sprzedaje albo upust jakis ciagat pisarza.To ja juz wole sercowe dylematy Geralta. Czytajac list "przyjaciolki" Jen do Geralta zawsze sie smieje. Szkoda, ze nie bedzie tego w serialu bo widac, ze poszli kompletnie inna droga.
List
,Miły przyjacielu...
Wiedźmin zaklął z cicha, patrząc na ostre, równe, kanciaste, rysowane energicznymi pociągnięciami pióra runy, bezbłędnie oddające nastrój piszącej. Ponownie poczuł ogromną ochotę, by podjąć próbę ugryzienia się ze złości w tyłek. Gdy przed miesiącem pisał do czarodziejki, przez dwie noce z rzędu zastanawiał się, jak zacząć. Wreszcie zdecydował się na ,,Miła przyjaciółko". I teraz miała za swoje.
Miły przyjacielu, ogromnie uradował mnie Twój niespodziewany list, otrzymany niecałe trzy lata po naszym ostatnim spotkaniu. Radość moja była tym większa, że o Twoim nagłym i gwałtownym zgonie krążyły różne plotki. Dobrze, że zdecydowałeś się zdementować je, pisząc do mnie, dobrze też, że czynisz to tak rychło. Z Twego listu wynika, że wiodłeś życie spokojne, rozkosznie nudne i wyprane z wszelkich ewenementów. W dzisiejszych czasach takie życie to prawdziwy przywilej, drogi przyjacielu, cieszę się, że udało Ci się go dostąpić.
Wzruszyła mnie nagła troska o moje zdrowie, jaką raczyłeś przejawić, drogi przyjacielu. Spieszę z wieścią, że i owszem czuję się już dobrze, okres niedyspozycji mam już za sobą, uporałam się z kłopotami, opisem których nie chcę Cię nudzić.
Martwi mnie bardzo i niepokoi to, że niespodziewany prezent, jaki otrzymałeś od Losu, przysparza Ci zmartwień. W przypuszczeniu, że wymaga to fachowej pomocy, masz absolutną słuszność. Choć opis trudności - co zrozumiałe - jest enigmatyczny, jestem pewna, że znam Źródło problemu. I zgadzam się z poglądem, że absolutnie konieczna jest pomoc jeszcze jednej czarodziejki. Czuję się zaszczycona tym, że jestem drugą, do której się zwracasz. Czymże zasłużyłam na tak wysoką pozycję na liście?
Bądź spokojny, miły przyjacielu, a jeżeli nosiłeś się z zamiarem suplikowania o pomoc u dodatkowych czarodziejek, zaniechaj tego, bo nie ma potrzeby. Wyruszam nie zwlekając, jadę wprost do miejsca, które wskazałeś w zawoalowany, ale zrozumiały dla mnie sposób. Rzecz jasna, wyruszam w pełnej tajemnicy i przy zachowaniu środków ostrożności. Na miejscu zorientuję się w naturze kłopotu i zrobie, co będzie w mej mocy, aby uspokoić bijące źródło. Postaram się przy tym nie wypaść gorzej niż inne panie, do których zanosiłeś, zanosisz lub zwykłeś zanosić supliki. Jestem wszak Twą miłą przyjaciółką. Zbyt zależy mi na Twej cennej przyjaźni, bym mogła Cię zawieść, drogi przyjacielu.
Jeśli w ciągu najbliższych kilku lat zapragnąłbyś napisać do mnie, nie wahaj się ani chwili. Listom Twoim jestem niezmiernie rada.
Twoja przyjaciółka Yennefer
List pachniał bzem i agrestem.
Właśnie u Kinga ten nadmiar seksu w książkach wkurza. Nie ma książki aby nie opisywał czegoś lubieżnego i nie potrzebnego dla fabuły.
Przykład słynna scena z ,,To"
Nie przeczytałem wszystkiego o Wiedźminie, ale czyta się to miło.
Książki generalnie są przereklamowane, dużo lepiej obejrzeć film pornograficzny albo pograć w grę. Stymulacja dla mózgu prawie taka sama. Oczywiście nie dowiecie się tego od ludzi z wadą wzroku -8 dioptrii, którzy przegrali życie na książkach.
No jak ma się wyobraźnie na poziomie płyty betonowej, to może i faktycznie książki nie stymulują mózgu i lepiej je sobie odpuścić.
Może lepiej poczytaj jakiegoś Harry'ego Pottera, Hobbita, albo coś w tym stylu
Potter zalatuje nastolatkami, Hobbita czytałem, LotRa też, MEGA.
Gęsty--> Już Cię nawet zaczynałem lubić a tu taka szpila w serducho :(
Opowiadania jeszcze sprawiały mi frajdę, sama budowa świata jest ciekawa, szare wybory moralne i odniesienia w kwestii rasizmu. Był fajny klimat, podobnie jak w pierwszej grze, ale dalej to droga przez mękę. Jaskier to denerwujący debil, który pojawia się co jakiś czas ni stąd ni zowąd, a grafomańskie wątki miłosne są straszne - taki harlekin, ale pisany dla chłopców. Warto się oczywiście samemu zapoznać, ale stawianie tego w rzędzie najlepszych książek w życiu w rankingach Golasów jest trochę śmieszne ;)
Otóż to, zgadzam się w 100%, klaskam i podpisuję się pod słowami.
W każdym mrukliwym i ponurym kozaku drzemie mała nieszczęśliwie zakochana nastolatka jak to nazwałeś, ale w Tobie Gęsty drzemie jedynie kiełbasa i harnasie
W tym roku przeczytałem całe sagi: Martina jak i Sapkowskiego. Po Pieśni Lodu i Ognia myślałem, że już nigdy nie przeczytam czegoś równie dobrego, ale Wiedźmin podniósł poziom jeszcze wyżej. Saga Martina jest zbyt prosta w porównaniu do Wiedźmina, mówię tu między innymi o języku w jakim książki zostały napisane, większej różnorodności u "Sapka" jak i pomysłowości świata przedstawionego.
A argumenty w "minusach" autora postu są wyjątkowo śmieszne.
Weźpod uwagę, że Pieśń lodu i ognia to tłumaczenie angielskiego tekstu a Wiedźmin od początku był pisany w naszym ojczystym jezyku. Wiadomo, że w ten sposób Wiedźmin lepiej się będzie prezenrował.
Martinowi na pewno nie można odmówić złożoności świata. Chłop nawet heraldykę wszystkich rodów zaplanował, kolejne pokolenia, historie świata. W powieściach Sapkowskiego brakowało mi takiej głębi. Wiadomo, coś tam było mówione o innych krainach, o wydarzenaich z przeszłości ale nie w takim stopniu jak u Martina.
Zgadzam się z Fettem, w Wiesku jest pełno historii świata i polityki, ale gdy chcesz poznać to głębiej to nic nie znajdziesz, bo wszystko tylko ledwo zarysowane, jako podkładka pod historię...
U Martina to iście dziejopisarska smykałka jest, skonstruował skomplikowany i głęboki świat, w którym historia się tylko dzieje, a on żyje i tak własnym bogatym życiem.
Niestety albo stety zgadzam się z Gęstym. Dla mnie Sapek ma po prostu słaby warsztat. Przeczytałem opowiadania i Krew Elfów i sobie odpuściłem. Miałkie toto, że szok. Podobnie zresztą mam z Tolkienem, którego styl odrzuca (przeczytałem całą trylogie 3 razy z nudów) Książki dla pryszczatych nastolatków :)
Książki 10/10 to choćby np. Ubik, Diuna (ale tylko 1sza część), Imię Róży, Faraon, Pianistka E. Jelinek, Traktat o Łuskaniu Fasoli Myśliwskiego.
Mam podobne zdanie o ile opowiadania były spoko to powieść już ciężko się czytało ale nie było takiej tragedii. 7,5 za całokształt
Przesłuchałem pół ebooka 1 tomu, czy co to tam jest, 6 lat temu. Nie pamiętam co to było, ale to jak się nudziłem utkwiło mi w pamięci po dziś dzień. Pierwsza praca, drugi tydzień w robocie a ja usypiałem ze słuchawkami w uszach, a potem tylko się męczyłem z przewijaniem i szukaniem najdalszego fragmentu, który jeszcze pamiętam :P.
Zgadzam się z autorem wątku. 2 razy przeczytałem Wiedźmina i jakoś ten styl pisania Sapkowskiego mi nie podszedł. Czegoś tam brakuje. Kończę też czytać Ziemiomorze i tam to dopiero się zawiodłem.
No, te wątki romansowe w Wiedźminie to faktycznie są słabe. Nigdy nie czytałem Harlequinów, ale mniej-więcej tak je sobie wyobrażam.
Problem mam też z ostatnim tomem, gdzie Sapek już się moim zdaniem językowo trochę popisuje.
Niemniej, lubię i czytało mi się raczej z przyjemnością.
To ty się Gęsty lepiej nie bierz za Achaję Ziemiańskiego, bo za dużo tam kobiet i seksu.
Ty nie masz pojęcia o fantasy. Wiedźmin, pomimo że ostatni tom jest słaby a zakończenie to dowcip, to jednak czołówka światowego fantasy na równi z "Kronikami Amberu" Zelaznego, "Księgą Nowego Słońca" Wolfe'a, "Kronikami Czarnej Kompanii" Cooka czy "Ziemiomorzem" Le Guin.
zasada Wiedzmina:
najpierw opowiadania
potem ksiazki
na koniec gra
serial Polski obejrzyjmy po przeczytaniu sagi
a ten amerykanski sobie darujmy
