Forum: Tylko 30% przypadków pedofili dotyczy duchownych, na pierwszym miejscu członkowie rodziny.

Czyli można spokojnie zakładać że naprawdę 50% to sprawka KK.

Nie będę bronić kleru, ale czy nie jest to nieco przeszacowane? Gdyby za aż 30% zbrodni pedofilskich odpowiadał tak znikomy odsetek społeczeństwa, jakim jest kler, to mielibyśmy hiper nadreprezentację.

30% tylko ? to ogromnie sporo biorąc pod uwagę, że te 30 procent to są NIEZAMIECIONE pod dywan przez kurię i biskupów sprawy. zgniłe jabłko, które psuje się od środka. taki jest jest dzisiaj kościół katolicki w polsce (i zapewne i na świecie)

A jednak w jakąś nadreprezentację można uwierzyć.

1. do kapłaństwa idą ludzie specyficzni, o nie zawsze ukształtowanej osobowości i nie do końca sprecyzowanej orientacji seksualnej;
2. trafiają do seminariów, w których stykają się niemal wyłącznie z innymi młodymi mężczyznami. Były już tutaj dyskusje, które zwracały uwagę na niestosowność oskarżania homoseksualistów o podwyższoną skłonność do pedofilii, jednak w warunkach kościelnych w 80–90% aktów naruszeń seksualnych dokonują księża o orientacji homoseksualnej
3. celibat jest dla młodego człowieka, o kształtującej się osobowości i specyficznej wrażliwości, która pchnęła go ku "uduchowieniu", ogromnym wyzwaniem. Z relacji byłych księży wynika, że kontakty seksualne w seminariach i po nie są rzadkością - w tym momencie wprowadzają dodatkowy zamęt w psychikę bardzo młodego człowieka, często rodzą albo wzmacniają różnego rodzaju dewiacje seksualne.
„[celibat] …wiąże się z uruchomieniem mechanizmów obronnych i zachowań zastępczych, które mają negatywny wpływ na duchownych i ich relacje z wiernymi. Wymienia się najczęściej: idealizowanie lub deprecjonalizowanie kobiet, kompensacyjne dążenie do zaszczytów, bogactwa i uznania, brak poczucia rzeczywistości i znajomości codziennego życia wiernych, niechęć do świeckich i wywyższanie się nad nimi, rozbudowanie teologii grzechu, obsesji antyseksualnych, faryzeizmu i obłudy, tłumienie seksu prowadzące do zaburzeń zdrowia, nadmiernego zainteresowania sprawami seksu u wiernych, zachowań zastępczych (homoseksualnych, pedofilnych) itd. ;
4. w Kościele zbrodniarzy pedofilskich wielokrotnie chroniono, ich sprawy zamiatano pod dywan, w sposób systemowy. Przez to zbrodniarze nie tylko pozostawiali bezkarni, ale też dalej mogli dopuszczać się zbrodni na dzieciach w kolejnych parafiach, do których ich przerzucano. Liczba ofiar gwałtownie rosła.
Za krycie zbrodniarzy odpowiadali często wysocy hierarchowie Kościoła, w tym sami biskupi. Także i wśród nich pojawiali się pedofile;
5. księża z zaburzeniami psychicznymi, u których (np. z powodu celibatu, jak sądzi Lew-Starowicz) wykształciły się dewiacje seksualne (a do takich zalicza się pedofilię) często byli oddelegowywani do kontaktów z dziećmi, np. zostawali katechetami albo opiekunami młodzieżowych grup na obozach, koloniach organizowanych przez Kościół.

Ludzie czytajcie to ze zrozumieniem. Duchowni byli odpowiedzialni za pedofilię w 30% przypadków BADANYCH PRZEZ KOMISJĘ. Nikt nie twierdzi, że duchowni odpowiadają za 30% przestępstw na tym tle ogółem.

Problem z duchownymi nie dotyczy jednak samych liczb, a głównie tego, że to jedyna grupa, która jest systemowo chroniona przez swoją instytucję. Problemem jest to, że Ci ludzie pod parasolem ochronnym są przenoszeni w inne miejsca, gdzie dokonują kolejnych przestępstw.