Publicystyka AC Valhalla vs historia - co jedli, czym walczyli i jak się bawili prawdziwi wikingowie

To jeszcze w ramach ciekawostki / rozszerzenia: kwestia homoseksualizmu, którą w Valhalli ma odrobinę więcej sensu niż w Odyssey. Przy czym trzeba zaznaczyć, że zachowane do dziś informacje pochodzą głównie z XIII w., kiedy w Skandynawii na dobre już rozpleniło się chrześcijaństwo, więc w IX w., kiedy ma miejsce akcja gry, mogło to wyglądać inaczej. Wikingowie jako tacy nie piętnowali seksu męsko-męskiego, nawet korzystali z usług męskich prostytutek, a w dobrym tonie bywało zgwałcenie pokonanego, żeby go upokorzyć. Stąd podejście było dość jednostronne: „biorący” – cacy, macho, kozak i ogólnie OK; „dający” – ble, skoro dobrowolnie się oddaje, niekoniecznie można mu ufać, że nie ucieknie z placu boju. Przy czym są teksty, które sugerują, że o ile mężczyzna spełnił swoją powinność wobec społeczeństwa – ma żonę i dzieci, czyli na starość ktoś się nim zajmie, a pod jego nieobecność będzie robił koło domu – to niech sobie uprawia seks z mężczyznami. Zarzucanie komuś, że uprawia seks z facetami nie było obelgą, dopóki nie sugerowało się, że „daje” – samo to dawało prawo do zabicia albo wygnania osoby, która takie słowa wypowiedziała, albo do wyzwania jej na pojedynek, w zależności od czasu i kraju.
O lesbijkach wiadomo niewiele – tyle, że kobiety darzone były estymą, więc gdyby mąż robił jakieś obiekcje, że jego żona baraszkuje z innymi kobietami, to mogła zażądać rozwodu i go upokorzyć. Istniały też budynki przeznaczone wyłącznie dla kobiet, więc prawdopodobnie tam mogły sobie baraszkować bez przeszkód. Nie mogły za to nosić męskich strojów ani krótkich włosów, bo to było gorszące, więc część ubioru i wyglądu żeńskiej Eivor w grze gryzie się z historią.

Pani Ewa w swoich analizach musi stosować jakąś niezwykle wyrafinowaną i akrobatyczną metodykę porównawczą, by z kamienną twarzą wygłaszać takie grube tezy. :D

Największe różnice są jak zawsze w broni.
- Na pewno jednoreczna broń ukazana w grze ( topory) miały o wiele mniejsze ostrza, co wynika z faktu walki w bitwie przez kilkadziesiąt minut czy nawet parę godzin. Osobiście posiadam toporek o wadze ok. 300 g, rozmiar dłoni
- Walka dwoma tarczami, w grze widowiskowa, w rzeczywistości całkiem bez sensu, raz dwa człowiek byłby wykończony, a zabicie kogoś podczas walki byłoby trudne :p
- biżuteria w grze ciekawie odwzorowana choć użyto np. Vegivisir, zwany kompasem Wikingów. Element mocno sporny, bo niestety jedyny dokument o nim wspominający pochodzi z Islandii z XIX wieku.
- Bardzo się cieszę, że odrobili pracę domową w zakresie hełmów i nie zalali nas tym rogatym badziewiem, to wielki plus
- stroje i pancerze może nie na 100 % zgodne, (przynajmniej pancerze wymyślate) , ale bazowali na faktycznych, więc się tu nie doczepie bo to jednak gra i pewna poprawkę na to trzeba wziąć :)