Chłopaki z XX Wieku tom 2 - Diabeł tkwi w szczegółach
Szczerze powiedziawszy, tak trochę się zdystansowałem od twórczości Urasawy gdy zapoznałem się z serią "Monster" wszędzie wychwalany tytuł jaki faktycznie zachwycał, historia zdolnego chirurga jaki za sprawą poczucia sprawiedliwości i etyki zawodowej dokonał wyboru który wydawał się słuszny, ale odwrócił jego życie do góry nogami. Wszystko byłoby super, gdyby rozwój fabularny mangi miał sens... Ale go nie ma, zakończenie "Monster" mnie tak rozczarowało, że mangę sprzedałem, bo wiem, że tego drugi raz nie chciałbym czytać, to było rozczarowujące. Z mang Urasawy posiadam też "Pluto" jaki nadal u mnie zdobi półkę i jest tytułem do jakiego wrócę, piękna histora, wciągająca, dobrze rozwijająca się fabuła i zakończenie. Jednak do 20 Century Boys na razie boję się podejść, ale pewnie z czasem to zrobię... W końcu Urasawa to wybitny twórca, ochrzczony właściwie przez Tezukę jako jego następca.
Dzięki za komentarz. Nie ustosunkuję się do Monstera, bo dopiero przekroczyłem połowę, ale zaliczyłem całego Pluto i... tu mam podobne zastrzeżenia. Najsłabszym elementem mangi było dla mnie zakończenie. Natomiast nie jest to dla mnie powód do jej całkowitego przekreślenia. Twórczość Urasawy najczęściej odnoszę do wybitnego, pierwszego sezonu serialu "True Detective". Choć zdawałoby się, że tajemnica jest dla kryminału wszystkim, to główną przewagą stanowi w nim setting i bohaterowie. Oglądamy go, by poczuć klimat i kibicować wyrazistym kreacjom Harrelsona i McConaugheya. Tu jest podobnie. Te mangi niespiesznie pchają w przód fabułę. Odbiera się je delektując atmosferą, podziwiając rozwój postaci, które jednocześnie odkrywają przed nami fragmenty swojej przeszłości i zdobywając w ten sposób dodatkową głębię. Podobne priorytety wydają się kwintesencją mangowego podejścia. Komiksy te znacznie bardziej, niż amerykańskie czy europejskie celebrują chwilę poświęcając olbrzymie ilości kadrów na daną scenę. Podsumowując, Urasawa tworzy komiksy, w których zakończenie nie jest dla mnie aż tak ważne, a głównym celem lektury jest samo zanurzenie się w przedstawionym świecie. Jak w tym powiedzeniu, że to droga jest celem podróży.
