Wiadomość The Last of Us – produkcja serialu ruszy po ukończeniu TLoU2

"Zwykłe dojenie kasy, gry zarówno jako rozrywka i forma sztuki już od dawna stoją ponad filmami. Film na podstawie gry niemal zawsze będzie słabszy od samej gry. Interaktywność, regrywalność i immersja, więcej pisać nie muszę."

Bzdura. Bo po pierwsze, jak to porównywać, pod jakim kątem gry stoją nad filmami? Patrzę np. na podejście do trudnych, ambitniejszych tematów i widzę przepaść na niekorzyść gier, o czym świadczy choćby to, że gra, która podejmuje tak zwyczajny temat jak ojcostwo ("God of war"), temat, który pojawia się w setkach filmów każdego roku, zostaje wyniesiona pod niebiosa. Między innymi, za tematykę właśnie. Pod kątem postaci? Bez jaj, tylko garstka gier może pochwalić się porządnym bohaterem z przekonującymi motywacjami i interesująco zarysowanym charakterem. Fabuła? Większość gier prezentuje historie poniżej poziomu hollywoodzkich przeciętniaków albo nie mają jej wcale.

Pierwsze "The Last of Us" (ale i pozostałe gry tych twórców) jest tak genialne właśnie dlatego, że tak mocno czerpie z kina. Jasne, interaktywność jest czymś wyjątkowym dla gier, ale narracja ekstremalnie mocno czerpie z filmu i z historii, które twórcy oglądali na wielkim ekranie. Podobnie jest w "Uncharted", które nie istniałoby bez "Indiany Jonesa".

Inna sprawa, że filmy na podstawie gier są zazwyczaj bardzo kiepskie, ale to nie znaczy, że kinematografia jako całość jest czym gorszym w stosunku do elektronicznej rozgrywki. A powiedziałbym nawet, że to właśnie świadczy o słabości gier komputerowych, o słabości fabuł, rysów postaci, konstrukcji historii - tych wszystkich elementów, które właśnie w kinie (i w ogóle, w opowiadaniu jakiejkolwiek historii) są najważniejsze.

Więc ja się bardzo cieszę z planów ekranizacji "The Last of Us". Ta gra już sama w sobie jest bardzo filmowa, więc nie powinno być takich problemów z przełożeniem tego na język kina.