Iron Danger | PC
Interesujące :)....przynajmniej na papierze
Ktoś w to grał? Tu jest jakieś nowe podejście do aktywnej pauzy? Wygląda bardzo fajnie na filmikach.
Podbijam pytanie :)
Z zagramanicznych recenzji wybrzmiewa, że warto.
Ktoś coś?
Interesował mnie ten tytuł od kilku miesięcy. Powiem szczerze, że na początku rozgrywki miałem mieszane uczucia. Bardzo krótkie zadania i szybkie podsumowania części rozdziałów, były trochę rozczarowujące, jednak z każdym kolejnym przerywnikiem przyzwyczajałem się do tego i w zasadzie zrozumiałem, że wiele z tych "mini-misji" miało na celu poprowadzenie gracza przez poznanie rozwijanych z czasem umiejętności. Ukończenie poszczególnych części, jest tutaj równoznaczne z możliwością ulepszenia naszych mocy. Stajemy przed wyborem kierunku rozwoju naszych bohaterów. Odpowiednio decydujemy na wzmocnienia, które w dalszej części pomogą nam w różny sposób pokonywać drogę do ukończenia gry. Gra wciągnęła mnie w swój świat. Taktyczna forma rozgrywki przypomina nieco to, co mogliśmy zauważyć w innych tego typu produkcjach. I choć zrobiony z mniejszym rozmachem niż chociażby Shadow Tactics, to gra się nie mniej przyjemnie. Historia ciekawa, misje różnorodne, wiele opcji wykorzystania nabytych umiejętności i przednia forma planowania ataków. Manipulacja czasem to coś czego w innej grze nie doświadczyłem, a tutaj sprawdza się to na prawdę świetnie. Zmiany decyzji, uniki wystrzelonych już pocisków, powrót z zaświatów sekundę po naszej śmierci przewidzenie ruchu przeciwnika - bezcenne. Polecam giere bez dwóch zdań. Nie oceniam do końca, bo jestem ciągle w trakcie, ale myślę że spodoba się nie tylko fanom taktycznych rpg'ów i skradanek.
Bohaterowie korzystają z przypisanego oręża i umiejętności, które można wzmacniać lub dodawać po zakończonych etapach gry. Dodatkowy ekwipunek stanowią znajdowane elementy otoczenia (granaty, beczki, pułapki).
Przeszedłem w naście godzin, urywa się przed bitwą na którą miałem ogromną chrapkę. Gra wykorzystuje ciekawe mechanizmy, ale na każdym kroku widać dużą swobodę (brak dopracowania). Pod koniec mamy do wyboru 14 + 3 umiejętności głównej bohaterki, ale przydatne są 4 a widać wszystkie. Kompana nie wybieramy, jest przydzielany do każdej misji odgórnie, jest duży nacisk na fabułę, ale nie ma zakończenia. No po prostu widać, że brakowało doświadczenia lub pomysłu na drobiazgi, więc dano więcej w podkład głosowy, pomysł i grafikę. Gra jest ciekawa jako pomysł na grę, ale w tej formie za kilka miesięcy będzie po 15 zł na promocji.
I w ogóle wyobraźcie sobie, macie 10 czy 15 klatek do opracowania dla 2 postaci, robicie jedną do perfekt, a w tym czasie plan na drugą się sypie i tak bez przerwy. A na koniec kończy się zabawa, bo wróg was nie zmusi do rezygnacji, a wam się respią cooldowny, czas jest spowolniony i biegacie w kółko klatka po klatce. Pomysł dobry, ale jak z nauką, czasami nieprzyjemnie.
Gra z dużym i - moim zdaniem - niewykorzystanym potencjałem. Grało się całkiem przyjemnie, pomimo, że jest kosmicznie liniowa. Nie mamy wpływu na to gdzie idziemy, z kim idziemy, ani co robimy. Pomysł na cofanie czasu całkiem niezły, ale przydałoby się go bardziej urozmaicić bo pod koniec robi się monotonnie. Gra urywa się w pewnym momencie, więc pozostaje czekać na kontynuację. Niecałe 20h - tyle zajęło mi przejście gry, więc jak na RPGa szału nie ma. No i - dla mnie największy minus: nie można zapisywać w dowolnym momencie. Gra robi to sama na początku każdej części rozdziału.
Totalny przeciętniak. W tej grze wyróżnia się tylko muzyka, która jest naprawdę przyjemna.
Cała reszta wypada solidnie, ale jednocześnie randomowo, bez własnego charakteru. Ten innowacyjny system walki to owszem, w żadnej innej grze takiego nie spotkałem, ale może dlatego, że to dość średni pomysł. Trzeba pomyśleć w trakcie starć, ale ogólnie to walka jest absurdalnie prosta przez tę mechanikę cofania czasu. Zawsze można wjeżdżać we wrogów od frontu, na pełnej, nie trzeba mieć żadnego planu walki lub rozeznania w rozmieszczeniu wrogów. Przez co też wiele mechanik zwyczajnie się nie wykorzystuje, ale fakt faktem, twórcy przez całą grę dodają głównej bohaterce umiejętności, więc pojawia się urozmaicenie, ale też na finał jest już absurdalnie prosto. Tym bardziej że wrogowie atakują grupkami i często wygląda to tak, że walczysz z jednymi, a zaraz obok inni tylko patrzą i czekają, aż podejdziesz bliżej, by zacząć walczyć.
Nie ma zupełnie systemu rozwoju postaci. Trochę ulepszamy postaci, ale to drobna kosmetyka. Nie ma zresztą tak, że sami decydujemy jak chcemy ulepszyć daną umiejętność. Nie ma też punktów doświadczenia, więc nieistotne jest, ilu wytłuczemy przeciwników.
Ale najgorsze w grze jest to, że świat tak strasznie randomowo wypada. Levele są zwyczajnie słabe - często to generyczne lasy z jedną drogą. Nie ma tu prawie żadnych znajdziek, notek czy artworków, które rozbudowywałyby lore świata. Brakuje npców, którzy by coś interesującego powiedzieli. Nawet nie są takie złe postaci, a nasza główna bohaterka całkiem spoko przemianę przeżywa, ale świat dookoła nich nie istnieje właściwie i trudno przez to wkręcić się w fabułę, choć dialogi nawet spoko zdubbingowano.
Na pewno nie jest to niezauważona perełka, a ot dość przeciętna gierka, w którą jak ktoś nie zagrał, to nic nie stracił.
