Gra Super Lucky's Tale | XONE

Super Saga o Szczęściarzu, platformówka 3D, 2,5D a także 2D - zaszaleli; choć zabrakło etapów z ucieczkami.
Na pierwszy rzut oka gra wygląda jak gra dla dzieci; i jest wysoce prawdopodobnym iż postronny przechodzień rzucający swe podejrzliwe spojrzenie przez nasze ramie, oskarży nas o granie w grę... właśnie dla dzieci. A już z pewnikiem zrobi to - a my razem z nim - gdy ujrzy fabularny wstęp - ech, okropność. Zresztą zostawmy fabułę; nie dla niej się w to gra.
(A jak teraz o tym myślę, to uświadomiłem sobie, że nie znam żadnej platformówki, w której fabuła gra istotną rolę ‹;mam tu na myśli czysto gatunkowego platformera, nie metroidvanię!›;)
Gra w warstwie wizaulnej nie co zbyt przypomina bajkę dla sześciolatków (choć co może wiedzieć facet z ćwierćwieczem na karku o tym co oglądają dzieciaki), ale nie można jej odmówić uroku. Gra jest ładna i posiada przeważnie przyjemną ścieżkę dźwiękową, która miejscami jest więcej niż dobra.

Ale ale! Mamy to przecież do czynienia z platformerem, a tutaj najistotniejsze jest sterowanie!! Jest zrobione ono przyzwoicie, niestety nie perfekcyjnie; co niekiedy czuć, kiedy ma się problemy z kamerą. A kamerą nie można swobodnie obracać; jedynie o 30 stopni w lewo lub prawo... a i nie zawsze, bo nie w każdym etapie. Ale gra nie jest na tyle trudna, aby nieperfekcyjne sterowanie i różnie prowadzona kamera zepsuły przyjemność. Podsumowując: co gra ma robić dobrze, robi dobrze.

Reasumując: powiedziałbym, że Bombowa Powiastka dla dzieci W czepku urodzonego (chyba już przesadzam z tymi synonimami) to taki surogat dla Wąsacza. Człowiek nie ma żadnej konsoli Nintendo (Pegazus to nie ich konsola!), nie posiada żadnego Mariana oraz nie nabył perka znajomości języka Szekspira, a trzeba sobie jakoś radzić. Nic to, gra jest dobra i przyjemna, choć krótka. Osobiście darowałem sobie zebranie wszystkich symbolów szczęścia (AKA znajdziek), więc z grą spędziłem zaledwie 6h.